Edyta Olszówka

	Edyta Olszówka
	Edyta Olszówka
	; Edyta Olszówka (2009) Foto: Paweł Matyka
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1971 ; Lubin
Zawód	aktorka
Lata aktywności	od 1993
	Zespół artystyczny
	Teatr Narodowy w Warszawie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Edyta Olszówka (ur. 15 grudnia 1971 w Lubinie) – polska aktorka filmowa i teatralna.

Życiorys

Uzyskała maturę w II LO im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Koninie, ukończyła Łódzką Szkołę Filmową na wydziale aktorskim.

Na scenie zadebiutowała 17 sierpnia 1993, występując w II Konkursie Teatrów Ogródkowych. Druga nagroda za Spacerek przed snem Głowackiego, przyznana przez Jury z Izabellą Cywińską i Maciejem Wojtyszką otworzyła przed studentką wrota Teatru TV.

Przyjmowała wiele ról w teatrze i filmie. Występowała gościnnie na scenach wielu miast, co zaowocowało wyróżnieniem, między innymi za Kaleki z Inishmaan w Kaliszu. Rolę w Elvisie z Marilyn doceniono we Włoszech i we Francji. Dwukrotnie nominowana do Warszawskiej Nagrody Teatralnej Feliksa. Otrzymała w 2000 nagrodę Byka Sukcesu. Zagrała Izę w Iwonie, księżniczce Burgunda.

Zagrała m.in. w filmach: Lejdis (2008), Sezon na leszcza, u boku Bogusława Lindy (2000), z Januszem Majewskim w Złocie dezerterów (1998), z Krzysztofem Langiem w Prowokatorze (1995), u Jerzego Stuhra w Spisie cudzołożnic (1994), a także w Psach (1992) Władysława Pasikowskiego. Wystąpiła także w wielu serialach telewizyjnych, takich jak: Taksówka z numerem 1 (2000) Jana Kidawy-Błońskiego, Ja, Malinowski (1999) Filipa Zybera, Dom – seria III (1998–2000) Jana Łomnickiego, Ekstradycja (1995) Wojciecha Wójcika i w końcu u Jerzego Gruzy w 40-latku – 20 lat później (1993). Popularność przyniosła jej rola Marii Majewskiej, współudziałowca wpływowego warszawskiego dziennika w polsatowskim serialu Samo życie, gdzie grała w latach 2002–2010.

W 2001 wystąpiła gościnnie w teledysku do utworu „Kłamstwo” Magdy Femme^[1].

Otrzymała pozaregulaminową nagrodę jury w debiucie fabularnym u Tomasza Koneckiego w Pół serio za najlepszą rolę komediową na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Uznanie zdobyła również dzięki dubbingowi gry komputerowej The Longest Journey: Najdłuższa podróż oraz jej kontynuacji Dreamfall: The Longest Journey.

Była aktorką Teatru Powszechnego w Warszawie. Od 2014 w zespole Teatru Narodowego w Warszawie^[2]

Życie prywatne

Przez kilka lat była związana z Piotrem Machalicą^[3].

Filmografia

Aktorka

1980–2000: Dom
1992: Psy
1993: Motyw cienia (The Hollow Man)
1994–1995: Fitness Club
1995: Anioł śmierci (Blood of the Innocent)
1995: Prowokator
1995: Spis cudzołożnic
1995: Gnoje
1995: Ekstradycja
1997: Wojenna narzeczona (Bride of War)
1997: Przystań
1997–1998: Rodziców nie ma w domu
1998: Złoto dezerterów
1998: Elvis i Marilyni (Elvjs e Merilijn)
1999: Ja, Malinowski
1999: Palce lizać
1999: Randka z diabłem
2000: Strefa ciszy
2000: Przetrwać noc
2000: Pół serio
2000: Zakochani
2000: Sezon na leszcza
2000: Noc świętego Mikołaja
2001: Garderoba damska
2001: Tam i z powrotem
2002–2010: Samo życie, jako Maria Majewska
2002–2003: Kasia i Tomek
2003: Ciało
2003–2004: Rodzinka
2004: Męskie-żeńskie – mama Zosi
2004: Kosmici
2004: Trzeci
2005: Dzień dobry kochanie
2005: Dom niespokojnej starości
2006: Determinator
2006: Fałszerze – powrót Sfory, jako Barbara Wajs
2008: Milenium w odcinkach
2008: Lejdis, jako Łucja, nauczycielka
2009: Mniejsze zło, jako eseistka
2009: Niania, jako Krycha – pracownica salonu piękności „Studio Biuti Fruti”
2009: Złoty środek, jako Marta
2009: Nigdy nie mów nigdy, jako Edyta
2010–2011: Ludzie Chudego, jako Barbara
2010: Śluby panieńskie, jako Dobrójska
2010: Milczenie jest złotem, jako Ewa
2010: Prosta historia o miłości
2010: Cisza, jako Alicja
2011–2013: Przepis na życie, jako Pola
2013: Hotel 52, jako Dorota Madejska
2014–nadal Ojciec Mateusz, jako aspirant sztabowa Ewa Kobylicka
2014: Czas honoru, jako Rosa Knapik, żona Alfreda
2015: Prawo Agaty, jako Hanna Kasprzyk
2015: Aż po sufit!, jako Joanna Domirska
2017: Na dobre i na złe, jako Ewa
2017–2020: W rytmie serca, jako Katrin, dawna gwiazda rocka
2018: 1983, jako Julia Stępińska, zastępca komendanta Milicji
2019: Jak poślubić milionera?, jako Kaśka „Kiki”, uczestniczka warsztatów Soni Babicz
2020: Ludzie i bogowie, jako Marta Koman, matka Jadwigi
od 2021: Usta usta, jako Agata Zawadzka
2021: Gorzko, gorzko!, jako Patsy

Polski dubbing

1999: Toy Story 2 – pastereczka Bou
1999: Tarzan – Jane
2000: Uciekające kurczaki – Mac
2000: The Longest Journey: Najdłuższa podróż – April Ryan
2002: Tarzan & Jane – Jane
2004: Rogate ranczo – Grace
2005: Kurczak Mały – Edytka, mama Obcy
2006: Wpuszczony w kanał – Rita
2006: Dreamfall: The Longest Journey – April Ryan
2008–2012: Beyblade: Metal – Myreille Psychiokieus
2008: Opowieści na dobranoc
2010: Percy Jackson i bogowie olimpijscy: Złodziej pioruna – Sally Jackson
2011: Matki w mackach Marsa – mama Milo
2011: Auta 2 – głos komputerowy
2011: Muppety – Female TV Executive
2011: Lulu i inne zwierzaki – Lulu
2012: Ralph Demolka – Jane Lynch

Przypisy

↑ Magda Femme (pol.). muzyka.wp.pl. [dostęp 2016-05-21].
↑ Edyta Olszówka. narodowy.pl. [dostęp 2016-10-21].
↑ Machalica wspiera Olszówkę. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-08)].

Bibliografia

Edyta Olszówka w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne

Edyta Olszówka w bazie IMDb (ang.)
Edyta Olszówka w bazie Filmweb
Edyta Olszówka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [online] [dostęp 2021-04-09] .

[1] Magda Femme (pol.). muzyka.wp.pl. [dostęp 2016-05-21].

[2] Edyta Olszówka. narodowy.pl. [dostęp 2016-10-21].

[3] Machalica wspiera Olszówkę. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-08)].

[1]

[2]

[3]