| ||
Data i miejsce urodzenia | 28 grudnia 1927 Grabocin | |
Data i miejsce śmierci | 1 lutego 2021 Dąbrowa Górnicza | |
Zastępca przewodniczącego Rady Państwa | ||
Okres | od 25 marca 1976 do 18 lutego 1980 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Członek Rady Państwa | ||
Okres | od 28 marca 1972 do 18 lutego 1980 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Prezes Rady Ministrów | ||
Okres | od 18 lutego 1980 do 24 sierpnia 1980 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Poprzednik | Piotr Jaroszewicz | |
Następca | Józef Pińkowski | |
Odznaczenia | ||
Edward Mikołaj Babiuch wymowa . (ur. 28 grudnia 1927 w Grabocinie – ob. część Dąbrowy Górniczej, zm. 1 lutego 2021) – polski polityk i ekonomista, poseł na Sejm PRL V, VI, VII i VIII kadencji, członek Biura Politycznego KC PZPR (1970–1980). W 1980 prezes Rady Ministrów, w latach 1972–1980 członek Rady Państwa (od 1976 zastępca jej przewodniczącego).
Urodził się w rodzinie górniczej jako syn Mikołaja i Bronisławy. W latach 1953–1955 słuchacz w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.
Od 1948 członek Polskiej Partii Robotniczej i następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1949–1955 pracował w aparacie organizacyjnym Związku Młodzieży Polskiej, następnie w aparacie Komitetu Centralnego PZPR (od 1955 do 1959 był w nim instruktorem Wydziału Organizacyjnego, w tym od 1958 starszym instruktorem). W latach 1959–1963 sekretarz Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR i kierownik Wydziału Organizacyjnego WKW, od 1964 członek KC. W latach 1963–1965 zastępca kierownika Wydziału Organizacyjnego KC, redaktor naczelny „Życia Partii”, w latach 1965–1970 kierownik Wydziału Organizacyjnego KC. Od grudnia 1970 członek Biura Politycznego KC (do sierpnia 1980) i sekretarz KC (do lutego 1980).
W latach 1972–1976 członek, w latach 1976–1980 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. Od lutego do sierpnia 1980 prezes Rady Ministrów. Jako bliski współpracownik Edwarda Gierka zmuszony do odejścia ze stanowisk państwowych i partyjnych, w październiku 1980 odwołany z KC, a w lipcu 1981 wykluczony z partii przez IX Zjazd. Na wezwanie plenum KC zrezygnował także z mandatu poselskiego w grudniu 1980, od 1969 pełnił mandat na Sejm PRL V, VI, VII i VIII kadencji.
W Sejmie był przewodniczącym Komisji Obrony Narodowej (1971–1972) oraz przewodniczącym Klubu Poselskiego PZPR (1972–1980). W latach 1971–1981 był także członkiem prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W stanie wojennym wraz z innymi przywódcami z poprzedniej ekipy internowany.
Zmarł 1 lutego 2021[1][2] w wieku 93 lat. Był ostatnim żyjącym premierem PRL i najdłużej żyjącym byłym premierem Polski w historii[3]. Pochowano go 16 lutego na cmentarzu na Marysinie Wawerskim[4].
Jego żoną była lekarka chorób zakaźnych Lidia Babiuch[5].
Artykuł Edward Babiuch w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=43246