Djurgårdens IF (piłka nożna)

Djurgårdens IF
Pełna nazwa

Djurgårdens Idrottsförening

Przydomek

Blåränderna (Niebieskie Paski)
Järnkaminerna (Żelazne Piece)
Stockholms Stolthet (Duma Sztokholmu)

Barwy

         

Data założenia

12 marca 1891 (wydział piłkarski 1899)

Liga

Allsvenskan

Państwo

 Szwecja

Adres

Valhallavägen 104
11433 Stockholm

Stadion

Tele2 Arena (Sztokholm)

Prezes

Lars-Erik Sjöberg

Trener

Kim Bergstrand
Thomas Lagerlöf

Asystent trenera

Hugo Berggren

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Djurgårdens IF Fotboll (znany też jako Djurgården [wym. /ˈjʉːr.ˈɡoːɖɛn/; oficjalnie: Djurgårdens Idrottsförening, lub DIF) – szwedzki klub piłkarski z siedzibą w Sztokholmie (wyspa Djurgården), założony 12 marca 1891[1]. Stadionem klubu jest Tele2 Arena, położony w dzielnicy Sztokholmu Johanneshov[2]. Największymi rywalami klubu są AIK Fotboll i Hammarby IF[3].

Historia

Djurgårdens IF został założony 12 marca 1891 w kawiarni przy Alberget 4A na wyspie Djurgården w Sztokholmie. Pierwsze boisko wybudowano w 1896, a wydział piłkarski Djurgårdens IF został utworzony w 1899 przy udziale byłego gracza GAIS Teodora Anderssona[4]. Djurgårdens IF swój pierwszy mecz rozegrał w lipcu 1899, przegrywając 1:2 z AIK Fotboll[4].

Osiągnięcia

Rekordy

Fani

Djurgårdens IF jest jednym z najbardziej wspieranych klubów w Szwecji, a większość jego kibiców mieszka w Sztokholmie i jego przedmieściach[3]. Fanklub Djurgårdens IF został założony w 1981 roku pod nazwą Niebiescy Święci. Od 1997 roku nosi nazwę Järnkaminerna, czyli (Żelazne Piece). Najstarszą aktywną grupą ultras jest Ultra Caos Stockholm, która powstała w 2003 i jest pod dużym wpływem południowoeuropejskiej kultury kibiców[5].

Znanymi kibicami klubu są m.in.: muzyk Joakim Thåström[6], biznesmen Stefan Persson[7], astronauta Christer Fuglesang[8] i król Szwecji Karol XVI Gustaw[9].

Stadion

Tele2 Arena

Piłkarze Djurgårdens IF swoje mecze rozgrywali na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie, który może pomieścić od 13 145 do 14 500 kibiców. Został wybudowany na Igrzyska Olimpijskie w 1912 roku. Po Igrzyskach na stadionie swoje mecze rozgrywał największy rywal zespołu Djurgårdens IF, czyli AIK Fotboll. Po ich wyprowadzce w 1936, stadion do 2013 był areną zmagań Djurgårdens IF. Obecnie mecze rozgrywane są na stadionie Tele2 Arena, który może pomieścić ponad 30 000 ludzi[10].

Zawodnicy

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Djurgårdens IF.

Obecny skład

31 stycznia 2023 [11]
Nr Poz. Piłkarz
2 OB Szwecja Piotr Johansson
3 OB Szwecja Marcus Danielson
4 OB Szwecja Jesper Löfgren
5 OB Szwecja Elliot Käck
6 PO Finlandia Rasmus Schüller
7 PO Szwecja Magnus Eriksson (kapitan)
8 OB Szwecja Elias Andersson
9 PO Bośnia i Hercegowina Haris Radetinac
10 NA Szwecja Joel Asoro
11 NA Norwegia Oliver Berg
12 OB Szwecja Theo Bergvall
13 PO Szwecja Hampus Finndell
14 PO Szwecja Besard Šabović
Nr Poz. Piłkarz

Piłkarze na wypożyczeniu

Stan na 3 listopada 2020[1]
Nr Poz. Piłkarz
NA Szwecja Dženis Kozica (w Jönköpings Södra IF do 30 listopada 2020)
PO Szwecja Hampus Finndell (w Dalkurd FF do 30 listopada 2020)
Nr Poz. Piłkarz
NA Szwecja Adam Bergmark Wiberg (w Örgryte IS do 30 listopada 2020)
OB Szwecja Johan Andersson (w GIF Sundsvall do 30 listopada 2020)

Czołowi strzelcy

Sezon Liga Gracz(e) Gole
1999 Allsvenskan Szwecja Sharbel Touma 8
2000 Superettan Szwecja Samuel Wowoah 12
2001 Allsvenskan Szwecja Jones Kusi-Asare 7
2002 Allsvenskan Szwecja Kim Källström 12
2003 Allsvenskan Szwecja Kim Källström 14
2004 Allsvenskan Szwecja Andreas Johansson 11
2005 Allsvenskan Szwecja Jones Kusi-Asare 12
2006 Allsvenskan Szwecja Jones Kusi-Asare, Szwecja Mattias Jonson 6
2007 Allsvenskan Brazylia Thiago Quirino 8
2008 Allsvenskan Szwecja Sebastian Rajalakso 7
2009 Allsvenskan Szwecja Sebastian Rajalakso, Szwecja Christer Youssef, Chorwacja Hrvoje Milić, Szwecja Patrik Haginge, Finlandia Daniel Sjölund 3
2010 Allsvenskan Nigeria Kennedy Igboananike 9

Europejskie puchary

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Djurgardens IF, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2020-11-03].
  2. Tele2 Arena. tele2arena.se. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  3. a b AIK, DIF och Hammarby – hur ser supportrarna ut egentligen?. mecsweden.se, 2013-08-26. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (szw.).
  4. a b DIF Fotbolls historia. dif.se. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-09)]. (szw.).
  5. Ultra Caos Stockholm. ultracaossthlm.se. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (szw.).
  6. Mats Olsson: Thåström håller på Dif. expressen.se, 2004-11-07. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  7. Martin Petersson: EXKLUSIVT: H&M-miljardären öppnar för att satsa i Djurgården: Hjärtat är där. fotbollskanalen.se, 2015-05-08. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  8. Tobias Österberg, Linda Hjertén: Djurgården får stöd – från rymden. aftonbladet.se, 2009-05-28. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  9. Robert Laul: Jag håller på Djurgården. aftonbladet.se, 2007-07-27. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  10. För arrangörer. tele2arena.se. [dostęp 2020-11-03]. (szw.).
  11. Truppen, Djurgården Fotboll, 26 sierpnia 2020 [dostęp 2023-02-24].

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Djurgårdens IF (piłka nożna) w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2023-03-15 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=305075