| ||
Dick Cheney (2011) | ||
Pełne imię i nazwisko | Richard Bruce Cheney | |
Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1941 Lincoln | |
46. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych | ||
Okres | od 20 stycznia 2001 do 20 stycznia 2009 | |
Przynależność polityczna | Partia Republikańska | |
Druga dama | Lynne Cheney | |
Poprzednik | Al Gore | |
Następca | Joe Biden | |
17. Sekretarz obrony USA | ||
Okres | od 21 marca 1989 do 20 stycznia 1993 | |
Poprzednik | Frank Carlucci | |
Następca | Les Aspin | |
Szef personelu Białego Domu | ||
Okres | od 21 listopada 1975 do 20 stycznia 1977 | |
Poprzednik | Donald Rumsfeld | |
Następca | Hamilton Jordan | |
Pełniący obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych | ||
Okres | od 29 czerwca 2002 do 29 czerwca 2002[a] | |
Okres | od 21 lipca 2007 do 21 lipca 2007[b] | |
Odznaczenia | ||
Richard Bruce „Dick” Cheney (ur. 30 stycznia 1941 w Lincoln) – amerykański polityk, sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych w latach 1989–1993 w gabinecie 41. prezydenta USA G.H.W Busha, 46. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych w latach 2001–2009.
W 1959 dostał stypendium na Uniwersytecie Yale’a, ale nie ukończył tam studiów. Ponownie rozpoczął studia na Uniwersytecie Wyoming, gdzie uzyskał dyplom magistra nauk politycznych w 1966.
Rozpoczął karierę polityczną w 1969 w administracji prezydenta Nixona. Do 1976 służył na różnych stanowiskach w Białym Domu, zostając szefem personelu podczas urzędowania prezydenta Forda. W 1978 wybrany do Kongresu, gdzie służył przez pięć kadencji do 1989.
Jako kongresmen głosował m.in. przeciwko poprawce w sprawie równouprawnienia, przeciwko finansowaniu programu równych szans dla dzieci w wieku przedszkolnym z ubogich rodzin Head Start i przeciwko rezolucji Izby nawołującej rząd RPA do uwolnienia z więzienia Nelsona Mandeli.
Od marca 1989 do stycznia 1993 był sekretarzem obrony w administracji George’a Busha. Pełnił te obowiązki podczas amerykańskiej interwencji w Panamie w 1989 i podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991.
Między 1993 a 2001 pracował w sektorze prywatnym, będąc m.in. dyrektorem generalnym koncernu naftowego Halliburton, prowadzącego interesy m.in. z Birmą i Irakiem.
W lipcu 2000 podczas prezydenckiej kampanii wyborczej George W. Bush mianował go jako swojego kandydata na wiceprezydenta. Po zwycięstwie w wyborach objął urząd 20 stycznia 2001.
29 czerwca 2002, zgodnie z postanowieniami 25. poprawki do konstytucji George W. Bush w związku z poddaniem się badaniom lekarskim realizowanym pod narkozą, między 7.09 a 9.24 przekazał mu pełnienie obowiązków prezydenta USA[1].
27 stycznia 2005 gościł w Polsce, reprezentując Stany Zjednoczone podczas uroczystości upamiętniających 60. rocznicę wyzwolenia przez Armię Czerwoną niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.
Wraz z Bushem wygrał kolejną kadencję w wyborach 2 listopada 2004. Sprawował urząd do 20 stycznia 2009. Oświadczył, że nie ma już dalszych ambicji politycznych i nie będzie w przyszłości kandydował na prezydenta.
Artykuł Dick Cheney w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-08-06 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=87565