Deontay Wilder

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Deontay Wilder
Deontay Wilder
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko Deontay Leshun Wilder
Pseudonim The Bronze Bomber
Data i miejsce urodzenia 22 października 1985
Tuscaloosa
Obywatelstwo  Stany Zjednoczone
Wzrost 201 cm
Masa ciała 103 kg
Kategoria wagowa ciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk 45
Zwycięstwa 42
Przez nokauty 41
Porażki 2
Remisy 1
  1. ↑ Bilans walk aktualny na 9 października 2021.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
ilustracja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2008 boks
(waga ciężka)

Deontay Leshun Wilder (ur. 22 października 1985 w Tuscaloosa[1]) – amerykański bokser wagi ciężkiej, brązowy medalista olimpijski w 2008 r. w Pekinie, były mistrz świata organizacji WBC. Pokonał 8 zawodników o tytuł mistrza świata wagi ciężkiej[2].

Kariera amatorska

Zdobywca brązowego medalu w kategorii wagowej do 91 kg (ciężka) na letnich igrzyskach olimpijskich[3] w 2008 roku w Pekinie[potrzebny przypis].

Kariera zawodowa

Wilder zdecydował się podpisać zawodowy kontrakt, ponieważ został ojcem, kiedy był jeszcze niepełnoletni. Jego córka od urodzenia miała chory kręgosłup, dlatego szukał szybkiej formy zarobku. Porzucił szkołę oraz pracę i zaczął treningi, mimo znikomej wiedzy na temat technik bokserskich[4].

Od listopada 2008 roku walczy na profesjonalnym ringu. Do 15 marca 2014 stoczył 31 walk, wygrywając wszystkie przez nokaut[5].

15 marca 2014 na gali w portorykańskim Bayamon, Wilder pokonał przez KO w pierwszej rundzie rodaka Malika Scotta (36-1-1, 13 KO)[potrzebny przypis].

16 sierpnia 2014 w Kalifornii pokonał przez RTD w czwartej rundzie rodaka Jasona Gaverna (25-16-4, 11 KO)[potrzebny przypis].

Zdobycie mistrzostwa świata WBC i obrony

17 stycznia 2015 w Las Vegas po jednogłośnej decyzji sędziów (118:109, 119:108 i 120:107) w pojedynku z Haitańczykem z kanadyjskim paszportem Stiverne’em (24-2-1, 21 KO), został mistrzem świata organizacji WBC[6].

13 czerwca 2015 w Birmingham w pierwszej obronie tytułu a także pierwszej walce mistrzowskiej w historii rodzinnej Alabamy, znokautował w dziewiątej rundzie rodaka Erica Molinę (23-3, 17 KO)[7].

26 września 2015 w tej samej miejscowości pokonał przez techniczny nokaut w 11. rundzie Johanna Duhaupasa[8].

16 stycznia 2016 w Nowym Jorku pokonał przez KO w 9. rundzie Artura Szpilkę, w obronie mistrzostwa świata WBC[potrzebny przypis].

21 maja 2016 miała odbyć się walka Wildera z rosyjskim championem Aleksandrem Powietkinem, która niemal w ostatniej chwili została jednak odłożona z powodu pozytywnego wyniku badań antydopingowych Powietkina[9].

16 lipca 2016 przystąpił do czwartej obrony tytułu mistrza świata federacji WBC, pokonując przez RTD w 8 rundzie Chrisa Arreolę (36-5-1, 31 KO)[potrzebny przypis].

25 lutego 2017 pokonał Geralda Washingtona w piątej rundzie przez nokaut techniczny broniąc piąty raz z rzędu tytuł mistrza świata WBC[potrzebny przypis].

4 listopada 2017 w Nowym Jorku znokautował w pierwszej rundzie obowiązkowego pretendenta do tytułu, Bermane’a Stiverne’a (25-2-1, 21 KO). Jego rywal trzykrotnie lądował na macie ringu. Dla Wildera była to szósta z kolei skuteczna obrona mistrzowskiego mistrzowskiego pasa[10].

3 marca 2018 w hali Barclays Center na Brooklynie wygrał przez TKO w dziesiątej rundzie z Kubańczykiem Luisem Ortizem (28-1, 24 KO), broniąc skutecznie po raz siódmy tytułu federacji WBC[11].

Walka z Tysonem Furym

1 grudnia 2018 w Staples Centre w Los Angeles spotkał się z Tysonem Furym (27-0, 19 KO). Po świetnych dwunastu rundach, podczas których Brytyjczyk dwukrotnie był liczony (w dziewiątej i dwunastej rundzie) sędziowie orzekli remis. Punktowali niejednogłośnie - 115:111 Wilder, 114:112 Fury i 113:113. Dwunasta runda tej walki została uznana za rundę roku 2018 przez Premier Boxing Champions.

Kolejna obrona tytułu

18 maja 2019 w Barclays Centre w Nowym Jorku przystąpił do dziewiątej obrony tytułu mistrza świata federacji WBC w wadze ciężkiej. Jego rywalem był obowiązkowy pretendent Dominic Breazeale (20-1, 18 KO). Wygrał tę walkę przez nokaut już w pierwszej rundzie.

Rewanż z Tysonem Furym i utrata tytułu

22 lutego 2020 w Las Vegas przegrał rewanżowy pojedynek z Furym przez techniczny nokaut w siódmej rundzie, tracąc tytuł mistrza świata wagi ciężkiej federacji WBC[12].

Trylogia z Tysonem Fury

Trzecia walka pomiędzy Tysonem Fury a Deontayem Wilderem odbyła się 9 października 2021 (oryginalnie zaplanowana na 24 lipca 2021 r), po tym jak Tyson Fury miał pozytywny wynik na obecność koronawirusa. Pojedynek wygrał Brytyjczyk przez nokaut w jedenastej rundzie (wcześniej Wilder był liczony w rundzie trzeciej i dziesiątej, zaś Fury dwukrotnie w czwartej).

Lista walk na zawodowym ringu

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty

Rekord Wynik Data Rywal Rodzaj Runda, czas Miejsce Uwagi
42-2-1 Przegrana 9 października 2021 Wielka Brytania Tyson Fury KO 11 (12), 1:10 T-Mobile Arena, Las Vegas Walka o pas mistrzowski WBC
42-1-1 Przegrana 22 luty 2020 Wielka Brytania Tyson Fury TKO 7 (12), 1:39 MGM Grand Garden Arena, Paradise, Nevada, U.S. Utrata pasa mistrzowskiego WBC
42-0-1 Zwycięstwo 23 listopada 2019 Kuba Luis Ortiz KO 7, 2:54 MGM Grand, Grand Garden Arena, Las Vegas Obronił tytuł mistrzowski
41-0-1 Zwycięstwo 18 maj 2019 Stany Zjednoczone Dominic Breazeale KO 2, 2:04 Barclays Center, Brooklyn Obronił tytuł mistrzowski
40–0–1 Remis 1 grudzień 2018 Wielka BrytaniaTyson Fury SD 12 Staples Centre, Los Angeles, Stany Zjednoczone Obronił tytuł mistrzowski
40-0 Zwycięstwo 3 marzec 2018 Kuba Luis Ortiz TKO 10, 1:34 Barclays Center, Brooklyn Obronił tytuł mistrzowski
39-0 Zwycięstwo 4 listopada 2017 Kanada Bermane Stiverne KO 1 (12), 2:59 Barclays Center, New York City, New York, U.S. Obronił tytuł mistrzowski
38-0 Zwycięstwo 25 luty 2017 Stany Zjednoczone Gerald Washington TKO 5 (12), 1:45 Legacy Arena, Birmingham, Alabama, U.S. Obronił tytuł mistrzowski
37-0 Zwycięstwo 16 lipiec 2016 Stany Zjednoczone Chris Arreola RTD 8 (12), 3:00 Legacy Arena, Birmingham, Alabama, U.S. Obronił tytuł mistrzowski
36-0 Zwycięstwo 16 styczeń 2016 Polska Artur Szpilka KO 9 (12), 2:24 Barclays Center, New York City, New York, U.S Obronił tytuł mistrzowski
35-0 Zwycięstwo 26 wrzesień 2015 Francja Johann Duhaupas TKO 11 (12), 0:55 Legacy Arena, Birmingham, Alabama, U.S. Obronił tytuł mistrzowski
34-0 Zwycięstwo 13 czerwiec 2015 Stany Zjednoczone Eric Molina KO 9 (12), 1:03 Bartow Arena, Birmingham, Alabama, U.S. Obronił tytuł mistrzowski
33-0 Zwycięstwo 17 styczeń 2015 Kanada Bermane Stiverne UD 12 MGM Grand Garden Arena, Paradise, Nevada, U.S. Zdobył tytuł mistrza WBC w wadze ciężkiej
32-0 Zwycięstwo 16 sierpnia 2014 Stany ZjednoczoneJason Gavern RTD 4 (10), 3:00 StubHub Center, Carson, California, U.S.
31-0 Zwycięstwo 15 marca 2014 Stany Zjednoczone Malik Scott KO 1 (12), 1:36 Coliseo Rubén Rodríguez, Bayamón, Puerto Rico
30-0 Zwycięstwo 26 października 2013 Stany Zjednoczone Nicolai Firtha KO 4 (10), 1:26 Boardwalk Hall, Atlantic City, New Jersey, U.S. Utrzymany tytuł wagi ciężkiej WBC Continental Americas
29-0 Zwycięstwo 9 sierpnia 2013 Białoruś Siarhei Liakhovich KO 1 (10), 1:43 Fantasy Springs Resort Casino, Indio, California, U.S Utrzymany tytuł wagi ciężkiej WBC Continental Americas
28-0 Zwycięstwo 27 kwietnia 2013 Wielka Brytania Audley Harrison TKO 1 (12), 1:10 Motorpoint Arena, Sheffield, England
27-0 Zwycięstwo 13 stycznia 2013 Stany Zjednoczone Matthew Geer TKO 2 (8), 1:16 Centro de Convenciones, Villahermosa, Mexico
26-0 Zwycięstwo 15 grudnia 2012 Wielka Brytania Kelvin Price KO 3 (10), 0:51 Memorial Sports Arena, Los Angeles, California, U.S. Zdobył tytuł wagi ciężkiej WBC Continental Americas
25-0 Zwycięstwo 8 września 2012 Wielka Brytania Damon McCreary KO 2 (10), 0:55 The Hangar, Costa Mesa, California, U.S.
24-0 Zwycięstwo 4 sierpnia 2012 Trynidad i Tobago Kertson Manswell TKO 1 (10), 2:10 Civic Center Expo Hall, Mobile, Alabama, U.S.
23-0 Zwycięstwo 23 czerwca 2012 Jamajka Owen Beck RTD 3 (8), 3:00 Killer Buzz Arena, Tuscaloosa, Alabama, U.S.
22-0 Zwycięstwo 26 maj 2012 Stany Zjednoczone Jesse Oltmanns TKO 1 (8), 0:26 Oasis Hotel Complex, Cancún, Mexico
21-0 Zwycięstwo 25 lutego 2012 Stany Zjednoczone Marlon Hayes TKO 4 (8), 3:00 Scottrade Center, St. Louis, Missouri, U.S.
20-0 Zwycięstwo 25 listopada 2011 Stany Zjednoczone David Long KO 1 (8), 1:17 U.S. Bank Arena, Cincinnati, Ohio, U.S.
19-0 Zwycięstwo 5 listopada 2011 Meksyk Daniel Cota KO 3 (8), 2:55 Centro de Convenciones, Cancún, Mexico
18-0 Zwycięstwo 27 sierpnia 2011 Stany Zjednoczone Dominique Alexander TKO 2 (6), 2:02 Water Oaks Farm Arena, Tuscaloosa, Alabama, U.S.
17-0 Zwycięstwo 18 czerwca 2011 Stany Zjednoczone Damon Reed KO 2 (6), 1:59 Tuscaloosa Amphitheater, Tuscaloosa, Alabama, U.S.
16-0 Zwycięstwo 6 maja 2011 Stany Zjednoczone Reggie Pena TKO 1 (6), 2:03 Fantasy Springs Resort Casino, Indio, California, U.S.
15-0 Zwycięstwo 19 lutego 2011 Stany Zjednoczone DeAndrey Abron TKO 2 (6), 1:23 Shelton State Community College, Tuscaloosa, Alabama, U.S.
14-0 Zwycięstwo 2 grudzień 2010 Stany Zjednoczone Danny Sheehan KO 1 (6), 1:48 Hilton Towers Ballroom, Lafayette, Louisiana, U.S.
13-0 Zwycięstwo 15 pażdziernika 2010 Stany Zjednoczone Harold Sconiers TKO 4 (6), 1:09 Fantasy Springs Resort Casino, Indio, California, U.S.
12-0 Zwycięstwo 25 września 2010 Stany Zjednoczone Shannon Caudle KO 1 (6), 1:04 Fitzgeralds Casino and Hotel, Tunica Resorts, Mississippi, U.S.
11-0 Zwycięstwo 3 lipca 2010 Stany Zjednoczone Dustin Nichols TKO 1 (6), 3:00 Club Palace, Hattiesburg, Mississippi, U.S.
10-0 Zwycięstwo 30 kwietnia 2010 Meksyk Alvaro Morales TKO 3 (6), 1:23 Tropicana Las Vegas, Paradise, Nevada, U.S.
9-0 Zwycięstwo 2 kwietnia 2010 Stany Zjednoczone Ty Cobb KO 1 (6), 0:33 The Joint, Paradise, Nevada, U.S.
8-0 Zwycięstwo 28 listopad 2009 Stany Zjednoczone Jerry Vaughn KO 1 (6), 1:02 Duke Energy Convention Center, Cincinnati, Ohio, U.S.
7-0 Zwycięstwo 14 sierpnia 2009 Stany Zjednoczone Travis Allen TKO 1 (4), 1:30 Desert Diamond Casino, Tucson, Arizona, U.S.
6-0 Zwycięstwo 26 czerwca 2009 Stany Zjednoczone Kelsey Arnold KO 1 (4), 1:13 Desert Diamond Casino, Tucson, Arizona, U.S.
5-0 Zwycięstwo 23 maja 2009 Stany Zjednoczone Charles Brown KO 1 (6), 0:55 Duke Energy Convention Center, Cincinnati, Ohio, U.S.
4-0 Zwycięstwo 24 kwietnia 2009 Stany Zjednoczone Joseph Rabotte KO 1 (4), 2:33 UIC Pavilion, Chicago, Illinois, U.S.
3-0 Zwycięstwo 14 marca 2009 Stany Zjednoczone Richard Greene Jr. TKO 2 (4), 0:11 Duke Energy Convention Center, Cincinnati, Ohio, U.S.
2-0 Zwycięstwo 6 marca 2009 Stany Zjednoczone Shannon Gray TKO 1 (4), 2:12 James M. Trotter Convention Center, Columbus, Mississippi, U.S
1-0 Zwycięstwo 15 listopada 2008 Stany Zjednoczone Ethan Cox TKO 2 (4), 2:54 Memorial Gymnasium, Nashville, Tennessee, U.S.

Przypisy

  1. ↑ BoxRec: Deontay Wilder, boxrec.com [dostęp 2019-04-06].
  2. ↑ Most Opponents Beaten for World Heavyweight Title (ang.). [dostęp 2021-02-13].
  3. ↑ Deontay Wilder Biography and Olympic Results (ang.). sports-reference.com. [dostęp 30 grudnia 2011]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 grudnia 2009)].
  4. ↑ Wilder ekskluzywnie dla BoxingBet (pol.). boxingbet.pl. [dostęp 16 lipca 2012].
  5. ↑ Deontay Wilder na stronie boxrec.com
  6. ↑ Deontay Wilder odzyskał mistrzostwo świata dla Ameryki!. bokser.org, 17 stycznia 2015. [dostęp 18 stycznia 2015].
  7. ↑ Wilder odprawił zaskakująca groźnego Molinę (pol.). Bokser.org, 14 czerwca 2015. [dostęp 14 czerwca 2015].
  8. ↑ 'FRANCUSKI WACH' JOHANN DUHAUPAS PODDANY DOPIERO W 11 RUNDZIE (pol.). Bokser.org, 27 września 2015. [dostęp 27 września 2015].
  9. ↑ WILDER: NIE MA TAKICH SPECYFIKÓW, KTÓRE URATOWAŁYBY POWIETKINA. bokser.org, 2016-05-16. [dostęp 2016-05-16].
  10. ↑ Marcin Olkiewicz, WILDER ŁATWO ROZPRAWIŁ SIĘ ZE STIVERNE’EM, bokser.org [dostęp 2017-11-05].
  11. ↑ Wilder przetrwał krysys i znokautował Ortiza!. bokser.org, 2018-03-04. [dostęp 2018-03-04].
  12. ↑ Tyson Fury znokautował Deontaya Wildera. Gypsy King nowym bokserskim mistrzem świata, NIEZALEZNA.PL, 23 lutego 2020 [dostęp 2020-02-23].

Linki zewnętrzne

Poprzednik
Bermane Stiverne 		Mistrz świata wagi ciężkiej WBC
17 stycznia 2015-23 lutego 2020 		Następca
Tyson Fury

Informacja

Artykuł Deontay Wilder w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-10-25 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=2510572