Dariusz Paradowski

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Dariusz Paradowski
Dariusz Paradowski
Data i miejsce urodzenia 1966
Gdańsk
Typ głosu kontratenor
Gatunki opera
Zawód solista operowy, pedagog
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Dariusz Paradowski (ur. w 1966 w Gdańsku) – polski śpiewak operowy, kontratenor sopranowy.

Życiorys

Śpiewał w chórze, jako pięciolatek rozpoczął naukę gry na fortepianie, kontynuując ją aż do ukończenia szkoły średniej, a międzyczasie pobierając lekcje gry na organach. Uczył się również gry na kontrabasie[1]. Brak źródeł opisujących i dokumentujących technikę wokalną Paradowskiego[potrzebny przypis]. Posiada on pełny rejestr barytonowy, jednocześnie operował pełną skalą sopranu uzyskując dźwięk różny od falsetu i praktycznie niespotykany wśród kontratenorów sopranowych[potrzebny przypis]. Stąd częściej nazywany jest sopranistą niż kontratenorem[potrzebny przypis].

Studia rozpoczął w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, gdzie kształcił się pod kierunkiem Alicji Legieć-Matosiuk, a następnie kontynuował edukację w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie ówczesnego rektora Eugeniusza Sąsiadka, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem[1].

Działalność artystyczna

Jako 17-latek wystąpił w Watykanie[potrzebny przypis]. Jego repertuar obejmuje dzieła od muzyki dawnej, po formy współczesne. Specjalizuje się przede wszystkim w pieśniach baroku i operze klasycznej[2].

Na profesjonalnej scenie operowej zadebiutował już podczas studiów partią Sekstusa w Giulio Cesare in Egitto G.F. Händla, w spektaklu realizowanym przez Operę Krakowską. Występował w różnych teatrach operowych w kraju i za granicą, w tym w Theatré Montansier w Wersalu, w którym także reżyserował spektakle. Współpracował przez wiele lat z Warszawską Operą Kameralną[potrzebny przypis].

Posiada w repertuarze prawie 30 partii operowych, między innymi: G.F. Händla Giulio Cesare in Egitto (Sesto, Cesare), Serse re di Persia (Serse, Arsamene), Rinaldo (Rinaldo), Imeneo (Tirinta), C. Monteverdiego L'incoronazione di Poppea (Nero), Il ritorno Ulisse (Telemach), Ch.W. Glucka Orfeo ed Euridice (Amor), S. Landiego Il Sant' Alessio (Alessio), N. Jommelliego Didona Abbandonata (Iarbay), Ch. Gounod Faust (Siebel), G. Verdi Un ballo in maschera (Oscar) oraz partie w operach Wolfganga Amadeusa Mozarta: Cecilio w Lucio Silla, Amintas w Il Re Pastore, Ramiro w La finta giardiniera, Sesto w La clemenza di Tito, Hyacinthus w Apollo et Hyacinthus, Cherubin w Le nozze di Figaro, Ascanio w Ascanio in Alba, Idiamantes w Idomeneo, Farnace w Mitridate Re di Ponto[potrzebny przypis].

Dyrektor Stowarzyszenia Europe-Art z siedzibą w Paryżu. Współtwórca i reżyser Gdańskiej Opery Kameralnej[1]. Jest wykładowcą i profesorem Wydziału Wokalno-Aktorskiego katedry Wokalistyki III Wydziału Akademii Muzycznej w Gdańsku[3]. Jest twórcą, animatorem i dyrektorem istniejącego od 2002 roku Letniego Festiwalu Muzyki Kameralnej w Helu[2].

Nagrody i Wyróżnienia

Nagrania

  • 2008 – Pieśni D. Paradowski J. Cohen
  • 2005 – Muzyka Złotego Wieku w Polsce
  • 1998 – Z. Preisner, Requiem dla mojego przyjaciela
  • 1995 – Arie i duety operowe W.A. Mozarta
  • 1994 – F. Mendelssohn-Bartholdy, Oratorium Paulus

Przypisy

  1. ↑ a b c Dariusz Paradowski – wizytówka. Akademia Muzyczna w Gdańsku. [dostęp 2010-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-05)].
  2. ↑ a b Notatka o Dariuszu Paradowskim. Letni Festiwal Muzyki Kameralnej w Helu. [dostęp 2010-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-03)].
  3. ↑ Prof. dr hab. Dariusz Gwidon Paradowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-07-14].

Informacja

Artykuł Dariusz Paradowski w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=1110917