Coco Gauff

Coco Gauff
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Cori Dionne Gauff

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

13 marca 2004
Delray Beach

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Pere Riba

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

7 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (10 czerwca 2024)

Australian Open

SF (2024)

Roland Garros

F (2022)

Wimbledon

4R (2019, 2021)

US Open

W (2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (15 sierpnia 2022)

Australian Open

SF (2023)

Roland Garros

W (2024)

Wimbledon

3R (2021, 2023)

US Open

F (2021)

Coco Gauff, właśc. Cori Dionne Gauff (ur. 13 marca 2004 w Delray Beach) – amerykańska tenisistka, mistrzyni US Open 2023 w grze pojedynczej kobiet oraz French Open 2024 w grze podwójnej kobiet, finalistka French Open 2022 w grze pojedynczej i podwójnej kobiet oraz US Open 2021 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych French Open 2018 w grze pojedynczej oraz US Open 2018 w grze podwójnej, druga w historii najmłodsza liderka rankingu WTA deblistek.

Kariera tenisowa

Kariera juniorska

W wieku 11 lat została jedną z ośmiu stypendystek fundacji Champ’Seed, należącej do trenera Sereny Williams Patricka Mouratoglou, a prowadzącej akademię w Nicei. W 2016 roku zwyciężyła w mistrzostwach USA U-16, rok później przegrała w finale juniorskiego US Open i wygrała juniorski turniej Roland Garros[1].

2018

Tenisistka zadebiutowała w rozgrywkach ITF w maju 2018 roku w Osprey na Florydzie, gdzie wygrała swój pierwszy zawodowy mecz. Bez straty seta przeszła przez trzystopniowe kwalifikacje, a w pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Alexandrę Perper z Mołdawii 6:2, 6:3. Odpadła w kolejnym meczu. Na przełomie sierpnia i września zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym. Otrzymała dzikie karty do kwalifikacji rozgrywek singlowych i turnieju gry mieszanej (wraz z Christopherem Eubanksem). W grze pojedynczej przegrała w pierwszym meczu (z Heather Watson 4:6, 1:6), ale w mikście wygrała swój debiutancki pojedynek w turnieju wielkoszlemowym – zwycięstwo nad parą Chan Hao-chingHenri Kontinen 6:4, 6:4. W kolejnym spotkaniu nie sprostali późniejszym finalistom turnieju Alicji Rosolskiej i Nikoli Mektić 2:6, 1:6.

2019

Sezon 2019 rozpoczęła na przełomie stycznia i lutego od turnieju ITF z pulą nagród 100 000 $ w Midland. W grze pojedynczej odpadła w drugiej rundzie z Rebeccą Peterson 2:6, 1:6. Do turnieju gry podwójnej zgłosiła się wspólnie z Ann Li, by po raz pierwszy w seniorskiej karierze wystartować w deblu. Młode Amerykanki zostały zatrzymane dopiero w meczu finałowym przez o wiele bardziej doświadczone Wolhę Hawarcową i Waleriję Sawinych 4:6, 0:6. Dwa tygodnie później podczas turnieju w Amerykańskim Surprise (25 000 $), wspólnie z Paige Hourigan, wygrała zmagania deblowe, rozgrywając jednego dnia zarówno półfinał i finał oraz półfinał gry pojedynczej. W singlu doszła również do finału, lecz nie sprostała w nim bardziej doświadczonej i ponaddwukrotnie starszej Sesił Karatanczewej 7:5, 3:6, 1:6.

Startowała później w turniejach ITF, aż do French Open 2019, podczas którego otrzymała dzikie karty, jako ubiegłoroczna juniorska mistrzyni, do zawodów kwalifikacji singla oraz deblowych. W eliminacjach gry pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ankita Raina 6:4, 6:4, ale w drugiej uległa Kaji Juvan 3:6, 3:6. W deblu wspólnie z Loudmillą Bencheikh przegrała z parą Han XinyunWang Yafan 2:6, 3:6.

Miesiąc później otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego do Wimbledonu 2019 i jako najmłodsza w historii zawodniczka przeszła eliminacje na londyńskiej trawie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała swoją idolkę Venus Williams 6:4, 6:4[1]. W kolejnej odprawiła Magdalénę Rybárikovą 6:3, 6:3, a w trzeciej po bardzo zaciętym meczu pokonała Polonę Hercog (która rundę wcześniej wyeliminowała Madison Keys) 3:6, 7:6(7), 7:5. W walce o ćwierćfinał nie sprostała jednak późniejszej triumfatorce Simonie Halep 3:6, 3:6. W grze mieszanej wystąpiła z Jayem Clarkiem, lecz odpadli już w pierwszej rundzie z Jeļeną Ostapenko i Robertem Lindstedtem 1:6, 4:6.

Pod koniec lipca wystartowała po raz pierwszy w karierze w turnieju organizowanym przez Women’s Tennis Association w Waszyngtonie. Przeszła przez turniej eliminacyjny, lecz odpadła w pierwszej rundzie głównej drabinki z Zariną Dijas 4:6, 2:6. Do turnieju deblowego, wspólnie z Catherine McNally, otrzymała dziką kartę. Gauff zrewanżowała się Dijas (występującej w parze ze Zhu Lin) za porażkę w singlu w pierwszej rundzie zawodów deblowych, zwyciężając 6:3, 6:2. W półfinale młode Amerykanki pokonały trzecią parę turnieju Anna KalinskaMiyu Katō 6:1, 6:2. W meczu decydującym o triumfie nie dały szansy rozstawionym z numerem czwartym Marii Sanchez i Fanny Stollár 6:2, 6:2, odnosząc zwycięstwo w debiucie w turnieju WTA. Gauff triumfowała w turnieju w wieku 15 lat 4 miesięcy i 22 dni, stając się najmłodszą zwyciężczynią turnieju deblowego WTA od czasów Andrei Jaeger, która w 1980 roku wygrała w Toronto w wieku 15 lat 2 miesiące 7 dni.

Kariera seniorska

W zawodach cyklu WTA Tour Amerykanka wygrała siedem turniejów w grze pojedynczej z ośmiu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast zwyciężyła w dziewięciu turniejach z piętnastu rozegranych finałów. 10 czerwca 2024 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 2. pozycję, natomiast 15 sierpnia 2022 została liderką rankingu deblistek.

W 2019 roku zdobyła pierwszy tytuł cyklu WTA Tour, wygrywając w turnieju w Linzu. W meczu finałowym pokonała Jeļenę Ostapenko 6:3, 1:6, 6:2.

W sezonie 2021 osiągnęła finał zawodów wielkoszlemowych w deblu na kortach US Open. Razem z Catherine McNally uległy Samantcie Stosur i Zhang Shuai 3:6, 6:3, 3:6.

Kolejny udział w finale rozgrywek Wielkiego Szlema zaliczyła w 2022 roku podczas French Open. Najpierw w singlu przegrała w nim 1:6, 3:6 z Igą Świątek, a dzień później w deblu w parze z Jessicą Pegulą przegrały 6:2, 3:6, 2:6 z Caroline Garcią i Kristiną Mladenovic.

W 2023 roku zdobyła pierwszy tytuł wielkoszlemowy, triumfując w meczu mistrzowskim US Open w grze pojedynczej z Aryną Sabalenką 2:6, 6:3, 6:2.

W sezonie 2024 wspólnie z Kateřiną Siniakovą zostały mistrzyniami French Open, w ostatnim meczu wygrywając z Sarą Errani i Jasmine Paolini 7:6(5), 6:3.

Życie prywatne

Gauff zaczęła grać w tenisa w wieku 7 lat. Dorastała w Atlancie, ale potem rodzina przeniosła się na Florydę, gdzie tenisistka miała lepsze warunki rozwoju. Jej ojciec, Corey Gauff, grał w koszykówkę na Georgia State University a matka, nauczycielka Candi Gauff, trenowała lekkoatletykę (siedmiobój i bieg przez płotki) na Florida State University[1].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 4R 2R 1R 4R SF 0 / 5 12 – 5
French Open A Q2 2R QF F QF SF 0 / 5 20 – 5
Wimbledon A 4R NH 4R 3R 1R 0 / 4 8 – 4
US Open Q1 3R 1R 2R QF W 1 / 5 14 – 4
Ranking na koniec roku 875 68 48 22 7 3 1 / 19 54 – 18

Występy w grze podwójnej

Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A QF QF 1R SF A[a] 0 / 4 10 – 4
French Open A 1R 3R 1R F SF W 1 / 6 17 – 5
Wimbledon A A NH 3R A 3R 0 / 2 4 – 2
US Open A 3R 2R F 1R QF 0 / 5 11 – 5
Ranking na koniec roku 78 45 21 4 3 1 / 17 42 – 16

Występy w grze mieszanej

Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A NH A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A 1R NH A SF A 0 / 2 3 – 2
US Open 2R A NH A A 1R 0 / 2 1 – 2
0 / 4 4 – 4

Występy juniorskie w grze pojedynczej

Turniej 2017 2018 Tytuły
Australian Open A 1R 0 / 1
French Open A W 1 / 1
Wimbledon Q2 QF 0 / 2
US Open F QF 0 / 2

Występy juniorskie w grze podwójnej

Turniej 2017 2018 Tytuły
Australian Open A 1R 0 / 1
French Open A QF 0 / 1
Wimbledon A SF 0 / 1
US Open 1R W 1 / 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 8 (7–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 października 2019 Linz Twarda (hala) Łotwa Jeļena Ostapenko 6:3, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni 2. 22 maja 2021 Parma Ceglana Wang Qiang 6:1, 6:3
Finalistka 1. 4 czerwca 2022 French Open Ceglana Polska Iga Świątek 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 8 stycznia 2023 Auckland Twarda Hiszpania Rebeka Masarova 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 4. 6 sierpnia 2023 Waszyngton Twarda Grecja Maria Sakari 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 5. 20 sierpnia 2023 Cincinnati Twarda Czechy Karolína Muchová 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 6. 9 września 2023 US Open Twarda Aryna Sabalenka 2:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 7. 7 stycznia 2024 Auckland Twarda Ukraina Elina Switolina 6:7(4), 6:3, 6:3

Gra podwójna 15 (9–6)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 sierpnia 2019 Waszyngton Twarda Stany Zjednoczone Catherine McNally Stany Zjednoczone Maria Sanchez
Węgry Fanny Stollár
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2. 19 października 2019 Luksemburg Twarda (hala) Stany Zjednoczone Catherine McNally Stany Zjednoczone Kaitlyn Christian
Chile Alexa Guarachi
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 3. 22 maja 2021 Parma Ceglana Stany Zjednoczone Catherine McNally Chorwacja Darija Jurak
Słowenia Andreja Klepač
6:3, 6:2
Finalistka 1. 12 września 2021 US Open Twarda Stany Zjednoczone Catherine McNally Australia Samantha Stosur
Zhang Shuai
3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni 4. 25 lutego 2022 Doha Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula Rosja Wieronika Kudiermietowa
Belgia Elise Mertens
3:6, 7:5, 10–5
Finalistka 2. 24 kwietnia 2022 Stuttgart Ceglana (hala) Zhang Shuai Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Holandia Demi Schuurs
3:6, 4:6
Finalistka 3. 5 czerwca 2022 French Open Ceglana Stany Zjednoczone Jessica Pegula Francja Caroline Garcia
Francja Kristina Mladenovic
6:2, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 5. 14 sierpnia 2022 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
6:4, 6:7(5), 10–5
Zwyciężczyni 6. 16 października 2022 San Diego Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula Kanada Gabriela Dabrowski
Meksyk Giuliana Olmos
1:6, 7:5, 10–4
Zwyciężczyni 7. 17 lutego 2023 Doha Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula Ukraina Ludmyła Kiczenok
Łotwa Jeļena Ostapenko
6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni 8. 2 kwietnia 2023 Miami Twarda Stany Zjednoczone Jessica Pegula Kanada Leylah Fernandez
Stany Zjednoczone Taylor Townsend
7:6(6), 6:2
Finalistka 4. 7 maja 2023 Madryt Ceglana Stany Zjednoczone Jessica Pegula Wiktoryja Azaranka
Brazylia Beatriz Haddad Maia
1:6, 4:6
Finalistka 5. 20 maja 2023 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Jessica Pegula Australia Storm Hunter
Belgia Elise Mertens
4:6, 4:6
Finalistka 6. 19 maja 2024 Rzym Ceglana Nowa Zelandia Erin Routliffe Włochy Sara Errani
Włochy Jasmine Paolini
3:6, 6:4, 8–10
Zwyciężczyni 9. 9 czerwca 2024 French Open Ceglana Czechy Kateřina Siniaková Włochy Sara Errani
Włochy Jasmine Paolini
7:6(5), 6:3

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2022 Faza grupowa Francja Caroline Garcia
Darja Kasatkina
Polska Iga Świątek
4:6, 3:6
6:7(6), 3:6
3:6, 0:6
2023 Półfinał Stany Zjednoczone Jessica Pegula 2:6, 1:6

W grze podwójnej

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 wycofanie Stany Zjednoczone Catherine McNally nie wystąpiły z powodu kontuzji McNally
2022 Faza grupowa Stany Zjednoczone Jessica Pegula Xu Yifan
Yang Zhaoxuan

Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Holandia Demi Schuurs

Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
4:6, 6:4, 7–10

6:3, 0:6, 5–10

2:6, 1:6
2023 Faza grupowa Stany Zjednoczone Jessica Pegula Kanada Gabriela Dabrowski
Nowa Zelandia Erin Routliffe

Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková

Niemcy Laura Siegemund
Wiera Zwonariowa
6:7(2), 3:6

6:3, 5:7, 6–10

6:3, 4:6, 8–10

Historia występów w turniejach WTA

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

Turniej Kategoria
do 2020
2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A NH A RR SF 0 / 2 2 – 5
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier P A P QF 500 SF QF 0 / 3 7 – 3
Katar Doha Premier 5/Premier A P A 500 QF 500 2R 0 / 2 3 – 2
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A NH 3R 3R QF SF 0 / 4 9 – 4
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A 2R NH 2R 4R 3R 4R 0 / 5 6 – 5
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A NH 1R 3R 3R 4R 0 / 4 5 – 4
Włochy Rzym Premier 5 A A 2R SF 3R 3R SF 0 / 5 12 – 5
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A NH QF QF QF 0 / 3 7 – 3
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A 1R 2R 1R W 1 / 4 6 – 3
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano QF A 500 0 / 1 2 – 1
Wuhan Premier 5 A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
Pekin Premier Mandatory A A Nie rozegrano SF 0 / 1 4 – 1
1 / 32 61 – 31

W grze podwójnej

Turniej Kategoria
do 2020
2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A NH Alt RR RR 0 / 2 0 – 6
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier P A P 1R 500 QF A 0 / 2 1 – 2
Katar Doha Premier 5/Premier A P A 500 W 500 A 1 / 1 4 – 0
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A NH QF QF 2R QF 0 / 4 7 – 4
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A NH QF SF W 1R 1 / 4 10 – 3
Hiszpania Madryt Premier Mandatory A A NH 1R QF F QF 0 / 4 7 – 4
Włochy Rzym Premier 5 A A 2R QF 1R F F 0 / 5 11 – 5
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A NH 1R W QF 1 / 3 4 – 1
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 A A 2R 2R A A 0 / 2 2 – 2
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano QF A 500 0 / 1 1 – 1
Wuhan Premier 5 A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
Pekin Premier Mandatory A A Nie rozegrano 2R 0 / 1 0 – 1
3 / 27 47 – 23

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 17/02/2019 Stany Zjednoczone Surprise 25 000 Twarda Bułgaria Sesił Karatanczewa 7:5, 3:6, 1:6

Gra podwójna 2 (1–1)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 02/02/2019 Stany Zjednoczone Midland 100 000 Twarda (hala) Stany Zjednoczone Ann Li Białoruś Wolha Hawarcowa
Rosja Walerija Sawinych
4:6, 0:6
Zwyciężczyni 1. 16/02/2019 Stany Zjednoczone Surprise 25 000 Twarda Nowa Zelandia Paige Hourigan Stany Zjednoczone Usue Maitane Arconada
Stany Zjednoczone Emina Bektas
6:3, 4:6, 14–12

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2017 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Amanda Anisimova 0:6, 2:6
Zwyciężczyni 2018 Francja French Open Ziemna Stany Zjednoczone Catherine McNally 1:6, 6:3, 7:6(1)

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2018 US Open Twarda Stany Zjednoczone Catherine McNally Stany Zjednoczone Hailey Baptiste
Stany Zjednoczone Dalayna Hewitt
6:3, 6:2

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

Stan na 22.02.2024

Sezon 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Łącznie
Zwycięstwa 1 1 2 3 9 2 18
Lp. Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2019
1. Holandia Kiki Bertens Nr 8 Linz, Austria Twarda (hala) QF 7:6(1), 6:4
2020
2. Japonia Naomi Ōsaka Nr 4 Australian Open, Australia Twarda 3R 6:3, 6:4
2021
3. Białoruś Aryna Sabalenka Nr 4 Rzym, Włochy Ceglana 3R 7:5, 6:3
4. Australia Ashleigh Barty Nr 1 QF 4:6, 1:2 krecz
2022
5. Hiszpania Paula Badosa Nr 4 Doha, Katar Twarda 3R 6:2, 6:3
6. Czechy Karolína Plíšková Nr 7 Berlin, Niemcy Trawiasta QF 7:5, 6:4
7. Aryna Sabalenka Nr 6 Toronto, Kanada Twarda 3R 7:5, 4:6, 7:6(4)
2023
Kazachstan Jelena Rybakina Nr 10 Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie Twarda 3R walkower
8. Stany Zjednoczone Jessica Pegula Nr 4 Eastbourne, Wielka Brytania Trawiasta QF 6:3, 6:3
9. Grecja Maria Sakari Nr 9 Waszyngton, Stany Zjednoczone Twarda F 6:2, 6:3
10. Czechy Markéta Vondroušová Nr 10 Montreal, Kanada Twarda 3R 6:3, 6:0
11. Polska Iga Świątek Nr 1 Cincinnati, Stany Zjednoczone Twarda SF 7:6(2), 3:6, 6:4
12. Czechy Karolína Muchová Nr 10 US Open, Stany Zjednoczone Twarda SF 6:4, 7:5
13. Aryna Sabalenka Nr 2 F 2:6, 6:3, 6:2
14. Grecja Maria Sakari Nr 6 Pekin, Chiny Twarda Ćwierćfinał 6:2, 6:4
15. Tunezja Uns Dżabir Nr 7 WTA Finals, Meksyk Twarda Faza grupowa 6:0, 6:1
16. Czechy Markéta Vondroušová Nr 6 5:7, 7:6(4), 6:3
2024
17. Zheng Qinwen Nr 7 Rzym, Włochy Ceglana QF 7:6(4), 6:1
18. Tunezja Uns Dżabir Nr 9 French Open, Francja Ceglana QF 4:6, 6:2, 6:3

Uwagi

  1. W parze z Jessicą Pegulą zostały rozstawione z numerem pierwszym, ale wycofały się tuż przed rozpoczęciem turnieju.

Przypisy

  1. a b c Tadeusz Kądziela, Cori Gauff – kim jest 15-latka, która pokonała Venus Williams [online], wyborcza.pl, 2 lipca 2019 [dostęp 2019-07-04] (pol.).

Bibliografia

Informacja

Artykuł Coco Gauff w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2024-06-12 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=4337659