Coco Gauff

Coco Gauff

Pełne imię i nazwisko	Cori Gauff
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	13 marca 2004 Atlanta
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Pere Riba
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	6 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	3 (11 września 2023)
Australian Open	4R (2020, 2023)
Roland Garros	F (2022)
Wimbledon	4R (2019, 2021)
US Open	W (2023)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	8 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (15 sierpnia 2022)
Australian Open	SF (2023)
Roland Garros	F (2022)
Wimbledon	3R (2021, 2023)
US Open	F (2021)
Multimedia w Wikimedia Commons

Coco Gauff, właśc. Cori Gauff (ur. 13 marca 2004 w Atlancie) – amerykańska tenisistka, mistrzyni US Open 2023 w grze pojedynczej kobiet, finalistka French Open 2022 w grze pojedynczej i podwójnej kobiet oraz US Open 2021 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych French Open 2018 w grze pojedynczej oraz US Open 2018 w grze podwójnej, druga w historii najmłodsza liderka rankingu WTA deblistek.

Kariera tenisowa

Kariera juniorska

W wieku 11 lat została jedną z ośmiu stypendystek fundacji Champ’Seed, należącej do trenera Sereny Williams Patricka Mouratoglou, a prowadzącej akademię w Nicei. W 2016 roku zwyciężyła w mistrzostwach USA U-16, rok później przegrała w finale juniorskiego US Open i wygrała juniorski turniej Roland Garros^[1].

2018

Tenisistka zadebiutowała w rozgrywkach ITF w maju 2018 roku w Osprey na Florydzie, gdzie wygrała swój pierwszy zawodowy mecz. Bez straty seta przeszła przez trzystopniowe kwalifikacje, a w pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Alexandrę Perper z Mołdawii 6:2, 6:3. Odpadła w kolejnym meczu. Na przełomie sierpnia i września zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym. Otrzymała dzikie karty do kwalifikacji rozgrywek singlowych i turnieju gry mieszanej (wraz z Christopherem Eubanksem). W grze pojedynczej przegrała w pierwszym meczu (z Heather Watson 4:6, 1:6), ale w mikście wygrała swój debiutancki pojedynek w turnieju wielkoszlemowym – zwycięstwo nad parą Chan Hao-ching–Henri Kontinen 6:4, 6:4. W kolejnym spotkaniu nie sprostali późniejszym finalistom turnieju Alicji Rosolskiej i Nikoli Mektić 2:6, 1:6.

2019

Sezon 2019 rozpoczęła na przełomie stycznia i lutego od turnieju ITF z pulą nagród 100 000 $ w Midland. W grze pojedynczej odpadła w drugiej rundzie z Rebeccą Peterson 2:6, 1:6. Do turnieju gry podwójnej zgłosiła się wspólnie z Ann Li, by po raz pierwszy w seniorskiej karierze wystartować w deblu. Młode Amerykanki zostały zatrzymane dopiero w meczu finałowym przez o wiele bardziej doświadczone Wolhę Hawarcową i Waleriję Sawinych 4:6, 0:6. Dwa tygodnie później podczas turnieju w Amerykańskim Surprise (25 000 $), wspólnie z Paige Hourigan, wygrała zmagania deblowe, rozgrywając jednego dnia zarówno półfinał i finał oraz półfinał gry pojedynczej. W singlu doszła również do finału, lecz nie sprostała w nim bardziej doświadczonej i ponaddwukrotnie starszej Sesił Karatanczewej 7:5, 3:6, 1:6.

Startowała później w turniejach ITF, aż do French Open 2019, podczas którego otrzymała dzikie karty, jako ubiegłoroczna juniorska mistrzyni, do zawodów kwalifikacji singla oraz deblowych. W eliminacjach gry pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ankita Raina 6:4, 6:4, ale w drugiej uległa Kaji Juvan 3:6, 3:6. W deblu wspólnie z Loudmillą Bencheikh przegrała z parą Han Xinyun–Wang Yafan 2:6, 3:6.

Miesiąc później otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego do Wimbledonu 2019 i jako najmłodsza w historii zawodniczka przeszła eliminacje na londyńskiej trawie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała swoją idolkę Venus Williams 6:4, 6:4^[1]. W kolejnej odprawiła Magdalénę Rybárikovą 6:3, 6:3, a w trzeciej po bardzo zaciętym meczu pokonała Polonę Hercog (która rundę wcześniej wyeliminowała Madison Keys) 3:6, 7:6(7), 7:5. W walce o ćwierćfinał nie sprostała jednak późniejszej triumfatorce Simonie Halep 3:6, 3:6. W grze mieszanej wystąpiła z Jayem Clarkiem, lecz odpadli już w pierwszej rundzie z Jeļeną Ostapenko i Robertem Lindstedtem 1:6, 4:6.

Pod koniec lipca wystartowała po raz pierwszy w karierze w turnieju organizowanym przez Women’s Tennis Association w Waszyngtonie. Przeszła przez turniej eliminacyjny, lecz odpadła w pierwszej rundzie głównej drabinki z Zariną Dijas 4:6, 2:6. Do turnieju deblowego, wspólnie z Catherine McNally, otrzymała dziką kartę. Gauff zrewanżowała się Dijas (występującej w parze ze Zhu Lin) za porażkę w singlu w pierwszej rundzie zawodów deblowych, zwyciężając 6:3, 6:2. W półfinale młode Amerykanki pokonały trzecią parę turnieju Anna Kalinska–Miyu Katō 6:1, 6:2. W meczu decydującym o triumfie nie dały szansy rozstawionym z numerem czwartym Marii Sanchez i Fanny Stollár 6:2, 6:2, odnosząc zwycięstwo w debiucie w turnieju WTA. Gauff triumfowała w turnieju w wieku 15 lat 4 miesięcy i 22 dni, stając się najmłodszą zwyciężczynią turnieju deblowego WTA od czasów Andrei Jaeger, która w 1980 roku wygrała w Toronto w wieku 15 lat 2 miesiące 7 dni.

Życie prywatne

Gauff zaczęła grać w tenisa w wieku 7 lat. Dorastała w Atlancie, ale potem rodzina przeniosła się na Florydę, gdzie tenisistka miała lepsze warunki rozwoju. Jej ojciec, Corey Gauff, grał w koszykówkę na Georgia State University a matka, nauczycielka Candi Gauff, trenowała lekkoatletykę (siedmiobój i bieg przez płotki) na Florida State University^[1].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	4R	2R	1R	4R	0 / 4	7 – 4
French Open	A	Q2	2R	QF	F	QF	0 / 4	15 – 4
Wimbledon	A	4R	NH	4R	3R	1R	0 / 4	8 – 4
US Open	Q1	3R	1R	2R	QF	W	1 / 5	14 – 4
Ranking na koniec roku	875	68	48	22	7		1 / 17	44 – 16

Występy w grze podwójnej

Turniej	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	QF	QF	1R	SF	0 / 4	10 – 4
French Open	A	1R	3R	1R	F	SF	0 / 5	11 – 5
Wimbledon	A	A	NH	3R	A	3R	0 / 2	4 – 2
US Open	A	3R	2R	F	1R	QF	0 / 5	11 – 5
Ranking na koniec roku	–	78	45	21	4		0 / 16	36 – 16

Występy w grze mieszanej

Turniej	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	NH	A	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	1R	NH	A	SF	A	0 / 2	3 – 2
US Open	2R	A	NH	A	A	1R	0 / 2	1 – 2
							0 / 4	4 – 4

Występy juniorskie w grze pojedynczej

Turniej	2017	2018	Tytuły
Australian Open	A	1R	0 / 1
French Open	A	W	1 / 1
Wimbledon	Q2	QF	0 / 2
US Open	F	QF	0 / 2

Występy juniorskie w grze podwójnej

Turniej	2017	2018	Tytuły
Australian Open	A	1R	0 / 1
French Open	A	QF	0 / 1
Wimbledon	A	SF	0 / 1
US Open	1R	W	1 / 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 7 (6–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	13 października 2019	Linz	Twarda (hala)	Jeļena Ostapenko	6:3, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni	2.	22 maja 2021	Parma	Ceglana	Wang Qiang	6:1, 6:3
Finalistka	1.	4 czerwca 2022	French Open	Ceglana	Iga Świątek	1:6, 3:6
Zwyciężczyni	3.	8 stycznia 2023	Auckland	Twarda	Rebeka Masarova	6:1, 6:1
Zwyciężczyni	4.	6 sierpnia 2023	Waszyngton	Twarda	Maria Sakari	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	5.	20 sierpnia 2023	Cincinnati	Twarda	Karolína Muchová	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	6.	9 września 2023	US Open	Twarda	Aryna Sabalenka	2:6, 6:3, 6:2

Gra podwójna 13 (8–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	3 sierpnia 2019	Waszyngton	Twarda	Catherine McNally	Maria Sanchez Fanny Stollár	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	2.	19 października 2019	Luksemburg	Twarda (hala)	Catherine McNally	Kaitlyn Christian Alexa Guarachi	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	3.	22 maja 2021	Parma	Ceglana	Catherine McNally	Darija Jurak Andreja Klepač	6:3, 6:2
Finalistka	1.	12 września 2021	US Open	Twarda	Catherine McNally	Samantha Stosur Zhang Shuai	3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	4.	25 lutego 2022	Doha	Twarda	Jessica Pegula	Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens	3:6, 7:5, 10–5
Finalistka	2.	24 kwietnia 2022	Stuttgart	Ceglana (hala)	Zhang Shuai	Desirae Krawczyk Demi Schuurs	3:6, 4:6
Finalistka	3.	5 czerwca 2022	French Open	Ceglana	Jessica Pegula	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	6:2, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni	5.	14 sierpnia 2022	Toronto	Twarda	Jessica Pegula	Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez	6:4, 6:7(5), 10–5
Zwyciężczyni	6.	16 października 2022	San Diego	Twarda	Jessica Pegula	Gabriela Dabrowski Giuliana Olmos	1:6, 7:5, 10–4
Zwyciężczyni	7.	17 lutego 2023	Doha	Twarda	Jessica Pegula	Ludmyła Kiczenok Jeļena Ostapenko	6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni	8.	2 kwietnia 2023	Miami	Twarda	Jessica Pegula	Leylah Fernandez Taylor Townsend	7:6(6), 6:2
Finalistka	4.	7 maja 2023	Madryt	Ceglana	Jessica Pegula	Wiktoryja Azaranka Beatriz Haddad Maia	1:6, 4:6
Finalistka	5.	20 maja 2023	Rzym	Ceglana	Jessica Pegula	Storm Hunter Elise Mertens	4:6, 4:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2022	Faza grupowa	Caroline Garcia Darja Kasatkina Iga Świątek	4:6, 3:6 6:7(6), 3:6 3:6, 0:6

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2022	Faza grupowa	Jessica Pegula	Xu Yifan Yang Zhaoxuan Desirae Krawczyk Demi Schuurs Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	4:6, 6:4, 7–10 6:3, 0:6, 5–10 2:6, 1:6

Historia występów w turniejach WTA

Legenda W = zwycięstwo F = finał SF = półfinał QF = ćwierćfinał xR = x runda (x – numer rundy) LQ = odpadła w kwalifikacjach A = nie uczestniczyła w turnieju NH = turniej nie odbywał się

Przypisy a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju. b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła. c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji. Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje. P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5. P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000. 500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

Turniej	Kategoria do 2020	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals		A	A	NH	A	RR		0 / 1	0 – 3
Turnieje WTA 1000
Dubaj	Premier 5/Premier	P	A	P	QF	500	SF	0 / 2	5 – 2
Doha	Premier 5/Premier	A	P	A	500	QF	500	0 / 1	3 – 1
Indian Wells	Premier Mandatory	A	A	NH	3R	3R	QF	0 / 3	5 – 3
Miami	Premier Mandatory	A	2R	NH	2R	4R	3R	0 / 4	4 – 4
Madryt	Premier Mandatory	A	A	NH	1R	3R	3R	0 / 3	3 – 3
Rzym	Premier 5	A	A	2R	SF	3R	3R	0 / 4	8 – 4
Montreal/Toronto	Premier 5	A	A	NH	QF	QF	QF	0 / 3	7 – 3
Cincinnati	Premier 5	A	A	1R	2R	1R	W	1 / 4	6 – 3
Guadalajara	–	Nie rozegrano				QF		0 / 1	2 – 1
Wuhan	Premier 5	A	A	Nie rozegrano				0 / 0	0 – 0
Pekin	Premier Mandatory	A	A	Nie rozegrano				0 / 0	0 – 0
								1 / 25	43 – 24

W grze podwójnej

Turniej	Kategoria do 2020	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals		A	A	NH	A	RR		0 / 1	0 – 3
Turnieje WTA 1000
Dubaj	Premier 5/Premier	P	A	P	1R	500	QF	0 / 2	1 – 2
Doha	Premier 5/Premier	A	P	A	500	W	500	1 / 1	4 – 0
Indian Wells	Premier Mandatory	A	A	NH	QF	QF	2R	0 / 3	5 – 3
Miami	Premier Mandatory	A	A	NH	QF	SF	W	1 / 3	10 – 2
Madryt	Premier Mandatory	A	A	NH	1R	QF	F	0 / 3	5 – 3
Rzym	Premier 5	A	A	2R	QF	1R	F	0 / 4	7 – 4
Montreal/Toronto	Premier 5	A	A	NH	1R	W	QF	1 / 3	4 – 1
Cincinnati	Premier 5	A	A	2R	2R	A	A	0 / 2	2 – 2
Guadalajara	–	Nie rozegrano				QF		0 / 1	1 – 1
Wuhan	Premier 5	A	A	Nie rozegrano				0 / 0	0 – 0
Pekin	Premier Mandatory	A	A	Nie rozegrano				0 / 0	0 – 0
								3 / 22	39 – 18

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 80 000 $

turnieje z pulą nagród 60 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Finalistka	1.	17/02/2019	Surprise	25 000	Twarda	Sesił Karatanczewa	7:5, 3:6, 1:6

Gra podwójna 2 (1–1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Finalistka	1.	02/02/2019	Midland	100 000	Twarda (hala)	Ann Li	Wolha Hawarcowa Walerija Sawinych	4:6, 0:6
Zwyciężczyni	1.	16/02/2019	Surprise	25 000	Twarda	Paige Hourigan	Usue Maitane Arconada Emina Bektas	6:3, 4:6, 14–12

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2017	US Open	Twarda	Amanda Anisimova	0:6, 2:6
Zwyciężczyni	2018	French Open	Ziemna	Catherine McNally	1:6, 6:3, 7:6(1)

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2018	US Open	Twarda	Catherine McNally	Hailey Baptiste Dalayna Hewitt	6:3, 6:2

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

Stan na 06.09.2023

Sezon	2019	2020	2021	2022	2023	Łącznie
Zwycięstwa	1	1	2	3	6	13

Lp.	Zawodnik	Ranking	Turniej	Nawierzchnia	Runda	Wynik
2019
1.	Kiki Bertens	Nr 8	Linz, Austria	Twarda (hala)	QF	7:6(1), 6:4
2020
2.	Naomi Ōsaka	Nr 4	Australian Open, Australia	Twarda	3R	6:3, 6:4
2021
3.	Aryna Sabalenka	Nr 4	Rzym, Włochy	Ceglana	3R	7:5, 6:3
4.	Ashleigh Barty	Nr 1			QF	4:6, 1:2 krecz
2022
5.	Paula Badosa	Nr 4	Doha, Katar	Twarda	3R	6:2, 6:3
6.	Karolína Plíšková	Nr 7	Berlin, Niemcy	Trawiasta	QF	7:5, 6:4
7.	Aryna Sabalenka	Nr 6	Toronto, Kanada	Twarda	3R	7:5, 4:6, 7:6(4)
2023
–	Jelena Rybakina	Nr 10	Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie	Twarda	3R	walkower
8.	Jessica Pegula	Nr 4	Eastbourne, Wielka Brytania	Trawiasta	QF	6:3, 6:3
9.	Maria Sakari	Nr 9	Waszyngton, Stany Zjednoczone	Twarda	F	6:2, 6:3
10.	Markéta Vondroušová	Nr 10	Montreal, Kanada	Twarda	3R	6:3, 6:0
11.	Iga Świątek	Nr 1	Cincinnati, Stany Zjednoczone	Twarda	SF	7:6(2), 3:6, 6:4
12.	Karolína Muchová	Nr 10	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	SF	6:4, 7:5
13.	Aryna Sabalenka	Nr 2			F	2:6, 6:3, 6:2

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2023-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2023-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2023-08-20]  (ang.).