Chadwick Boseman (2014) | |
Imię i nazwisko |
Chadwick Aaron Boseman |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1976 |
Data i miejsce śmierci |
28 sierpnia 2020 |
Zawód |
aktor, producent, scenarzysta |
Współmałżonek |
Taylor Simone Ledward |
Lata aktywności |
2003–2020 |
Chadwick Aaron „Chad” Boseman (ur. 29 listopada 1976 w Anderson[1], zm. 28 sierpnia 2020 w Los Angeles[2]) – amerykański aktor i producent filmowy. Wystąpił w roli Jackiego Robinsona w biograficznym filmie sportowym Briana Helgelanda 42 – Prawdziwa historia amerykańskiej legendy (2013), Jamesa Browna w biograficznym dramacie muzycznym Tate’a Taylora Get on Up: Historia Jamesa Browna (2014) i Thurgooda Marshalla w dramacie sądowym Marshall (2017). Grał także superbohatera Czarną Panterę w filmach Filmowego Uniwersum Marvela: Czarna Pantera (2018), za który otrzymał NAACP Image Awards i Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych[3], Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów (2016), Avengers: Wojna bez granic (2018) i Avengers: Koniec gry (2019).
Urodził się w Anderson w Karolinie Południowej jako syn Carolyn z domu Mattress, pielęgniarki, i Leroya Bosemana, pracownika fabryki[1]. Jego przodkowie pochodzili z ludu Limba zamieszkującego obszar Sierra Leone[4]. Jako dziecko był sportowcem; był związany z Little League Baseball, jednak głównie grał w koszykówkę[5]. W 1995 ukończył T.L. Hanna High School[6]. W 2000 otrzymał dyplom ukończenia wydziału reżyserii na Howard University w Waszyngtonie[7], następnie kształcił się w British American Drama Academy[8]. Przez kilka lat pracował jako instruktor aktorstwa w Schomburg Center for Research in Black Culture[9].
Występował na scenie w przedstawieniach takich jak Pełnia życia Williama Nicholsona, Romeo i Julia, Bootleg Blues, Zooman i Willy’s Cut and Shine[10]. W 2002 zdobył nagrodę AUDELCO (Audience Development Committee) za rolę nastoletniego E.J. w sztuce Rona Milnera Urban Transitions: Loose Blossoms o problemach afroamerykańskiej rodziny skuszonej perspektywą szybkiego zarobku[10]. Pracował także w ramach Hip Hop Theatre Festival i napisał scenariusze spektakli teatralnych – Hieroglyphic Graffiti, Deep Azure i Rhyme Deferred[10]. Ponadto wyreżyserował szereg produkcji teatralnych na off-Broadwayu, a także film krótkometrażowy Blood Over a Broken Pawn (2008)[10]. Za przedstawienie Deep Azure wystawione w Congo Square Theatre Company w Chicago był nominowany do nagrody Joseph Jefferson Award[11].
W 2003 po raz pierwszy trafił przed kamery telewizyjne jako David Wafer w jednym z odcinków serialu NBC Brygada ratunkowa[12] zatytułowanym In Lieu of Johnson, a także otrzymał rolę Reggiego Portera w operze mydlanej ABC Wszystkie moje dzieci. W serialu ABC Family Lincoln Heights (2008–2009) występował jako Nathaniel „Nate” Ray. W dramacie sportowym Ekspres – bohater futbolu (2008) z Robem Brownem i Dennisem Quaidem zagrał postać Floyda Little, byłego zawodnika futbolu amerykańskiego.
W trzynastoodcinkowej produkcji NBC Persons Unknown (2010) wcielił się w sierżanta Grahama McNaira[13]. W dreszczowcu sensacyjnym The Kill Hole (2012) u boku Billy’ego Zane’a wystąpił w roli porucznika Samuela Drake’a, nawiedzonego weterana wojny w Iraku, pracującego na nocnej zmianie jako taksówkarz w Portland. W biograficznym filmie sportowym Briana Helgelanda 42 – Prawdziwa historia amerykańskiej legendy (2013) z udziałem Harrisona Forda zagrał Jackiego Robinsona, pierwszego czarnoskórego baseballistę, który występował w MLB. W dramacie sportowym Ivana Reitmana Ostatni gwizdek (2014) z Kevinem Costnerem i Jennifer Garner wystąpił jako Vontae Mack, czołowy kandydat w nadchodzącej klasie draftu National Football League, który wcześniej grał jako linebacker na Uniwersytecie Stanu Ohio. W biograficznym dramacie muzycznym Tate’a Taylora Get on Up: Historia Jamesa Browna (2014), wyprodukowanym m.in. przez Micka Jaggera, wcielił się w Jamesa Browna.
W 2014 wytwórnia filmowa Marvel Studios zakontraktowała go do roli Czarnej Pantery[4] w filmach Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów (2016), Czarna Pantera (2018), Avengers: Wojna bez granic (2018) i Avengers: Koniec gry (2019).
W 2021 za rolę w filmie Ma Rainey: Matka bluesa pośmiertnie wyróżniony Złotym Globem dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym[14], a także nominowany do Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego[15]. Rola ta przyniosła mu także nagrody dla najlepszego aktora przyznawane przez amerykańskie stowarzyszenia krytyków filmowych[16][17][18].
W 2019 zaręczył się z piosenkarką Taylor Simone Ledward, z którą później zawarł związek małżeński[19].
Zmarł 28 sierpnia 2020 w Los Angeles w wieku 43 lat. Przyczyną śmierci był nowotwór okrężnicy, z którym zmagał się od 2016[20].
Artykuł Chadwick Boseman w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2023-02-12 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3812684