Britney Spears

Britney Spears
Ilustracja
Britney Spears (2016)
Imię i nazwisko Britney Jean Spears
Pseudonim Księżniczka Popu
Data i miejsce urodzenia 2 grudnia 1981
McComb
Instrumenty pianino
Typ głosu sopran soubrette, 4 oktawy (obejmujące zakres od fis² do fis6)
Gatunki pop[1], dance-pop[1], teen pop[1], adult contemporary[1], contemporary pop[1]
Zawód piosenkarka, tancerka, aktorka, producentka muzyczna, autorka tekstów, projektantka mody, businesswoman, filantropka
Aktywność od 1992
Wydawnictwo RCA Records Jive Records – dawniej, Zomba Label Group
Powiązania Najważniejsze: Michael Jackson, Madonna, Mick Jagger, Keith Richards, The Rolling Stones, Steven Tyler, Aerosmith, Whitney Houston, Joan Jett, Shania Twain, Giorgio Moroder, Justin Timberlake, Toni Braxton, Suzanne Vega, Eminem, Christina Aguilera, Beyoncé, Kevin Federline
Współpracownicy
Adam Leber, Larry Rudolph, Brett Miller, Felicia Culotta
podpis
Strona internetowa

Britney Jean Spears (ur. 2 grudnia 1981 w McComb[2]) – amerykańska piosenkarka muzyki pop i dance[1], autorka tekstów, producentka muzyczna, tancerka, aktorka, projektantka mody, businesswoman i filantropka działająca w przemyśle rozrywkowym od 1992, uznawana za ikonę popkultury schyłku XX wieku[3][4]. Ze względu na duże sukcesy muzyczne nazywana jest „księżniczką popu”[5][6][7][8].

Debiutowała w 1992 w wieku 11 lat jako aktorka musicalowa w teatrze Off-Broadway, a także reklamowa[9][10]. W 1998 rozpoczęła karierę w branży muzycznej, nagrywając debiutancki album ...Baby One More Time, który – zgodnie z oficjalnymi certyfikatami sprzedaży – sprzedał się w łącznym nakładzie ponad 35 mln egzemplarzy na całym świecie[11][12][13][14], zostając najlepiej sprzedającą się płytą nagraną przez niepełnoletniego artystę w historii muzyki[15][16], a także trzecim najlepiej sprzedającym się albumem nagranym przez kobietę. Tytułowy singiel z płyty pozostaje jednym z najlepiej sprzedających się singli wszech czasów, przekroczywszy nakład ponad 10 mln sprzedanych kopii[17][18].

Drugi album w dorobku Spears, Oops!... I Did It Again, trafił do Księgi Rekordów Guinnessa jako „najlepiej sprzedający się album nagrany przez nastoletniego solistę w historii”[19], sprzedając się w nakładzie 27 mln kopii na całym świecie, zgodnie z oficjalnymi certyfikatami sprzedaży[11][12][20]. Do 2015 był najszybciej sprzedającym się albumem artystki w USA z wynikiem ponad 1,3 miliona kopii w pierwszym tygodniu po premierze. Według Nielsen SoundScan, jest dziewiątym najlepiej sprzedającym się albumem pierwszej dekady XXI wieku w historii[styl do poprawy][21]. Ogromny międzynarodowy sukces dwóch pierwszych krążków, tj. ...Baby One More Time i Oops!... I Did It Again, oraz następnych dwóch płyt, Britney i In the Zone, a także pochodzących z niej singli, utrwalił pozycję Spears w przemyśle muzycznym.

Zaliczana do grona artystów z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w latach 90. XX wieku[22] i pierwszej dekady lat 2000. Wpłynęła znacząco na odrodzenie się popu w tejże dekadzie[23]. W 2001 została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa jako artystka z największą liczbą singli notowanych na pierwszym miejscu list przebojów, w 2007 jako artystka z największą liczbą sprzedanych albumów w Wielkiej Brytanii, a w 2009 jako najczęściej wyszukiwana osoba w Internecie na świecie[16]. Została wpisana do Księgi rekordów Guinnessa jako nastoletni artysta z największą liczbą sprzedanych albumów i singli w historii[5][19], dzięki przekroczeniu liczby 100 mln egzemplarzy albumów[24][a], w tym w USA, gdzie sprzedało się najwięcej wydawnictw muzycznych artystki na świecie 70 mln egzemplarzy z oficjalnym certyfikatem Recording Industry Association of America, przyznającego oficjalne certyfikaty za sprzedaż płyt i singli w USA[11]. Jest artystką z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych dekady lat 1998–2008 na świecie według magazynu „Billboard”, który podaje rzeczywiste dane dotyczące sprzedaży płyt dla danego artysty muzycznego na świecie[27]. Magazyn „Rolling Stone” podkreślił, że w XX wieku stała na czele rozwoju teen popu[28].

Przy tworzeniu albumów i występach muzycznych współpracowała z artystami, takimi jak Michael Jackson[29][30], Madonna[31][32], Mick Jagger[33][34], Keith Richards[33][34], czy Aerosmith[35][36]. Tworzyli dla niej znani producenci muzyczni, tacy jak Max Martin[37][38], Moby[39][40] czy Giorgio Moroder[41][42].

Światowa trasa koncertowa po powrocie Spears na scenę muzyczną, The Circus Starring: Britney Spears w 2009, zarobiła ok. 132 mln dolarów, co czyni ją jedną z najlepiej sprzedających się tras pierwszej dekady XXI wieku[43][44][45]. Według strony internetowej MSN, artystka jest piątą z najbogatszych piosenkarek na świecie z majątkiem wynoszącym ponad 500 mln dolarów[46]. Także według The Microsoft Network, swego czasu była najbogatszą piosenkarką na świecie poniżej 30 roku życia[46]. Według Nielsen SoundScan, jest czwartą do chwili obecnej (ostatni raport pochodzi z 2014) najlepiej sprzedającą się artystką w USA[27].

Od początku kariery muzycznej zdobyła ponad 431 prestiżowych nagród muzycznych ze 455 nominacji, z czego 83 zdobyła w ciągu jednego roku od debiutu, co czyni ją 3 najczęściej nagradzanym muzykiem w historii. Wśród najważniejszych wyróżnień znajdują się: Grammy, Emmy, MTV Video Music Awards, MTV Europe Music Awards, American Music Awards, Billboard Music Awards, NRJ Music Awards oraz World Music Awards. Ponadto w 2010 została pierwszą zagraniczną zdobywczynią polskiej nagrody muzycznej Fryderyk przyznanej przez Związek Producentów Audio-Video, uznawanej za najwybitniejszą nagrodę muzyczną w Polsce[47]. W 2011 uzyskała nagrodę honorową MTV Video Vanguard Award, przyznawaną dla nielicznych artystów ze świata muzyki, którzy przyczynili się do rozwoju kultury stacji MTV[27]. W 2016 otrzymała nagrodę specjalną BillboarduMillennium Award za najwyższej miary osiągnięcia na arenie międzynarodowej, które wpłynęły na przemysł muzyczny[48]. Od 2003 ma swoją gwiazdę w Hollywood Walk of Fame, została najmłodszym artystą w dziejach, który ją otrzymał[49]. Została sklasyfikowana na 39. miejscu listy 200 najlepszych artystów wszech czasów według „Billboardu[50]. W 2001 została uznana przez Forbesa za najbardziej wpływową osobę świata mając zaledwie 19 lat, a w 2012 zajęła szóste miejsce w rankingu Forbesa 100 najbardziej wpływowych celebrytów na świecie. Siedem razy w ciągu 12 lat znalazła się na szczycie listy najczęściej wyszukiwanych celebrytów, co jest rekordem od czasu powstania internetu.

Wiele współczesnych piosenkarek, takich jak Lady Gaga[51], Lana Del Rey[52], Selena Gomez[53], Fergie[54], Girls’ Generation[55], czy Miley Cyrus[56] wymienia ją jako swoje główne źródło inspiracji.

Życiorys

1981–91: dzieciństwo

Urodziła się w McComb w stanie Missisipi, jako drugie dziecko Lynne Irene Bridges i Jamesa Parnella Spears, nauczycielki i budowniczego. Jej babcia, Lillian Portell była Angielką, urodzoną w Londynie, a matka jednego z jej pradziadków, miała pochodzenie maltańskie[9][57]. Ma rodzeństwo, Bryana Jamesa i Jamie Lynn[9].

W wieku trzech lat zaczęła uczęszczać na lekcje tańca w swoim rodzinnym mieście, Kentwood, w stanie Luizjana i została wybrana na artystkę solową w głównym recitalu w 1984 roku. W dzieciństwie uprawiała także gimnastykę artystyczną i chodziła na lekcje śpiewu. Była laureatką wielu konkursów o szczeblu państwowym na zawodach tanecznych i pokazach talentu dla dzieci[9][15][58]. Pod koniec przedszkola, Spears po raz pierwszy dała lokalny występ z piosenką „What Child Is This?”. Wówczas postanowiła zrealizować marzenie o zostaniu piosenkarką i wkrótce potem zaczęła występować w telewizji[58].

1992–97: początki kariery

W wieku ośmiu lat wybrała się wraz ze swoją matką na przesłuchanie do Atlanty do programu dla dzieci Klub Przyjaciół Myszki Miki. Reżyser formatu, Matt Casella odrzucił Spears ze względu na zbyt młody wiek, jednakże polecił ją Nancy Carson, agentce młodych talentów w Nowym Jorku. Kobieta była pod wielkim wrażeniem umiejętności wokalnych Spears i po paru przesłuchaniach posłała ją do Profesjonalnej Zawodowej Szkoły Sztuki Filmowej w Nowym Jorku. Wkrótce potem Lynne Spears przeprowadziła się wraz z córką do Nowego Jorku, pozostawiając dzieci swojemu mężowi w Kentwood.

W późniejszych miesiącach Britney wystąpiła jako aktorka w kilku reklamach telewizyjnych i została wybrana jako dublerka do swojej pierwszej roli w musicalu Ruthless!, jako Tina Denmark w teatrze Off-Broadway. Uczestniczyła także jako zawodniczka w popularnym amerykańskim programie Star Search[9][10]. Ostatecznie pojawiła się w Klubie Przyjaciół Myszki Miki, w którym występowała przez kolejne dwa sezony u boku późniejszych gwiazd, takich jak Christina Aguilera, Justin Timberlake czy Ryan Gosling[59]. Z czasem zrezygnowała z występów telewizyjnych na rzecz studiów na Parklane Academy w rodzinnym Kentwood. Po kilkunastu tygodniach zrezygnowała ze studiów na rzecz kariery w przemyśle muzycznym. W tym samym czasie rozstała się ze swoim chłopakiem poznanym na pierwszym roku studiów[58][60].

W czerwcu 1997 wybrała się na przesłuchanie do żeńskiej grupy muzycznej Innosense. Na potrzeby przesłuchania nagrała w profesjonalnym studio w Nowym Jorku na taśmie pierwsze demo z coverem niezrealizowanej piosenki Toni Braxton, której treść przesłał jej agent rozrywkowy Larry Rudolph. Lynne skontaktowała się z nim przed castingiem w celu omówienia przygotowań córki[61]. Demo zostało odrzucone przez przedstawicieli wytwórni płytowej Jive Records, polecano jej nagrać nowe demo z piosenką Whitney Houston, „I Have Nothing[62][63]. Po krótkim czasie podpisała kontrakt z ową wytwórnią i w wieku 15 lat rozpoczęła prace nad swoim debiutanckim albumem.

1998–99: ...Baby One More Time

Uniform Britney Spears z planu do teledysku „(You Drive Me) Crazy” w muzeum The Sydney Hard Rock Cafe w Sydney w Australii

Pod koniec 1998 wydała utwór „...Baby One More Time”, zwiastujący jej pierwszy album. Do piosenki został zrealizowany teledysk, który emitowały był na antenie MTV. Utwór stał się przebojem[64], sprzedał się w nakładzie 500 000 egzemplarzy pierwszego dnia i zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100, wspiął się na szczyty list przebojów m.in. w Kanadzie, Australii i Japonii i Europie, ponadto znalazł się na liście najlepiej sprzedających się singli wszech czasów[17][18], uzyskując sprzedaż na poziomie ponad 35 mln kopii na całym świecie[65][64]. Jest także jednym z najlepiej sprzedających się singli w USA[17][18][66] i najlepiej sprzedającym się singlem ostatnich 25 lat w Wielkiej Brytanii[67]. „... Baby One More Time” otrzymało później nominację do Grammy w kategorii Najlepszy Popowy Występ Wokalny Kobiety. Kilka miesięcy później w sklepach pojawiła się debiutancka płyta Spears pt. ...Baby One More Time, która w styczniu 1999 zajęła pierwsze miejsce listy Billboard 200[68]. Krążek zdobył status podwójnej platynowej płyty, zaledwie po pierwszym miesiącu sprzedaży, ostatecznie uzyskując status diamentowej w USA[69]. W ciągu pierwszego roku, na terenie samych Stanów Zjednoczonych, sprzedano ponad 10 mln kopii albumu[69], co czyni go jednym z najlepiej sprzedających się albumów w Ameryce Północnej, w ciągu ostatnich trzech dekad[69]. Do tej pory sprzedano 14 mln albumu w USA[70]. Jest on 14. najlepiej sprzedającym się albumem w historii muzyki i najlepiej sprzedającym się debiutanckim albumem wszech czasów. Trzeci singiel z albumu „(You Drive Me) Crazy” znalazł się w pierwszej dziesiątce światowych hitów i jeszcze bardziej przyczynił się do sukcesu „...Baby One More Time”. Album promowały światowe single: „...Baby One More Time”, „(You Drive Me) Crazy”, „Born to Make You Happy”, „Sometimes” i „From the Bottom of My Broken Heart”. Spears promowała album na koncertach z cyklu Hair Zone Mall Tour, ...Baby One More Time Tour i Crazy 2K Tour. W kwietniu 1999, w wieku 17 lat, zapozowała dla magazynu Rolling Stone. Fotografem był David LaChapelle. Okładka przedstawiała półnagą piosenkarkę, która leżała na różowym prześcieradle w wyzywającej pozie, w ręku trzymając maskotkę Teletubisia (Tinky Winky). Niepełnoletnia piosenkarka została oskarżona przez media o demoralizowanie amerykańskiej młodzieży[71]. W 2020 magazyn Rolling Stone uznał ...Baby One More Time za najlepszy debiutancki album w historii.

2000: Oops!... I Did It Again

Gwiazda Britney Spears w Hollywood Walk of Fame[8].

3 maja 2000 pojawiła się druga płyta Spears pt. Oops!... I Did It Again[68], która zadebiutowała na pierwszym miejscu Billboard 200. W pierwszym tygodniu sprzedano ponad milion kopii krążka (rekord pobity dopiero 15 lat później przez Adele) zaś w pozostałych krajach 4 mln egzemplarzy[72]. Ostatecznie w samych Stanach Zjednoczonych nakład płyty przekroczył ponad 27 mln[73] co czyni go jednym z najlepiej sprzedających się albumów wszech czasów. Główny singiel albumu „Oops! ... I Did It Again”, zadebiutował na szczytach list przebojów w Australii, Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii i wielu innych krajach europejskich podczas gdy drugi singiel „Lucky” osiągnął szczyt numer jeden w Austrii, Niemczech, Szwecji i Szwajcarii. Album, jak również utwór tytułowy, otrzymały nominacje do nagrody Grammy odpowiednio dla najlepszego albumu wokalnego pop i najlepszego kobiecego wokalu pop.

W celu promocji albumu Spears wyruszyła w światową trasę Oops!... I Did It Again World Tour i wydała swoją pierwszą książkę, Britney Spears 'Heart to Heart, napisaną wspólnie z matką. 7 września 2000, Spears wystąpiła na MTV Video Music Awards 2000. Podczas występu zerwała czarny garnitur, aby odsłonić prowokacyjny strój w kolorze skóry z kryształkami, który spowodował sporo kontrowersji. Zdobyła dwie nagrody Billboard Music Awards za drugą płytę. Album promowały single: „Oops!... I Did It Again”, „Lucky”, „Stronger” i „Don't Let Me Be the Last to Know”. Do utworu „When Your Eyes Say It” nakręcono teledysk, jednak ostatecznie piosenki nie wydano jako singiel i zdecydowano o zakończeniu promocji krążka. Tytułowy singiel sprzedał się w nakładzie 5 mln egzemplarzy w 2000[74].

2001–02: Britney i Crossroads

W styczniu 2001 Spears wystąpiła jako gość specjalny na Super Bowl halftime Show a miesiąc później podpisała umowę promocyjną o wartości 10 milionów dolarów z Pepsi-Colą i opublikowała kolejną książkę, której współautorką była jej matka, zatytułowaną A Mother’s Gift. Trzeci studyjny album Spears pt. Britney trafił do sprzedaży w listopadzie 2001[potrzebny przypis] i wkrótce zadebiutował na pierwszym miejscu Billboard 200, sprzedając się w nakładzie ponad 745,750 tys. kopii w trakcie pierwszego tygodnia w USA[potrzebny przypis] oraz osiągnął pięć pierwszych miejsc w Australii, Wielkiej Brytanii i Europie kontynentalnej. Sukces ten sprawił, że Spears jako pierwsza artystka w historii muzyki osiągnęła sukces trzech albumów, które debiutowały na pierwszym miejscu listy Billboard[59]. To jej pierwszy album, w którym niektóre piosenki mają wyraźnie seksualny charakter. Pierwszy singiel z albumu „I’m a Slave 4 U” znalazł się w pierwszej dziesiątce przebojów na całym świecie. Singiel wykonała podczas rozdania MTV Music Awards w 2001 r. Występ został doceniony przez publiczność i prasę za dynamiczną choreografię, ale także za wprowadzenie na scenę zwierząt, takich jak tygrysy czy królewskiego pytona, którego nosiła na ramionach. Występ ten na dobre zapisał się w historii popkultury i został uznany za jeden z najlepszych w historii programu. Krążek promowały również utwory, takie jak „Overprotected”, „I'm Not a Girl, Not Yet a Woman”, „I Love Rock ’n’ Roll”, „Anticipating”, „Boys” oraz „That's Where You Take Me”. Album został uhonorowany dwiema nominacjami do nagrody Grammy – za najlepszy popowy album wokalny i najlepszy kobiecy popowy wokal za” Overprotected”, a w 2008 r. został uznany przez Entertainment Weekly’s za jeden ze „100 najlepszych albumów ostatnich 25 lat”.

W celu promocji kolejnego albumu Spears w listopadzie 2001 wyruszyła w światową trasę Dream Within a Dream Tour[potrzebny przypis]. Trasa była chwalona przez krytyków za innowacje techniczne, takie jak na przykład ekran wodny, który wpompowywał dwie tony wody na scenę. Trasa ta zarobiła 43,7 miliona dolarów, stając się drugą najbardziej dochodową trasą artystki w 2002 roku. Jej sukces zawodowy został podkreślony przez Forbesa w 2002 r., Kiedy Spears została uznana za najpotężniejszą sławę świata.

W 2002 zagrała główną rolę w filmie Crossroads, w którym wcieliła się w postać absolwentki szkoły średniej, która postanawia odnaleźć zaginioną matkę[72]. Za grę w filmie otrzymała Złotą Malinę dla Najgorszej aktorki, niemniej jednak film odniósł duży sukces i zarobił ponad 61,1 mln dolarów[72].

W lipcu 2002 Spears ogłosiła, że zrobi sześciomiesięczną przerwę w karierze; jednak w listopadzie wróciła do studia, aby nagrać swój nowy album. W tym czasie również zakończył się związek Spears z Justinem Timberlake’em.

2003–04: In the Zone

Britney Spears podczas występu na NFL Kickoff Live, 2003

Spears razem z Christiną Aguilerą otworzyły galę MTV Video Music Awards 2003 piosenką „Like a Virgin[72]. W połowie występu dołączyła do nich Madonna. Pod koniec wykonywania utworu doszło do pocałunku wokalistek z wokalistką, co wywołało ogromny skandal. Wydarzenie to zaliczane jest do najważniejszych momentów w historii VMA[72].

18 listopada 2003 pojawił się czwarty album piosenkarki pt. In the Zone[72], który znacznie różnił się od wcześniejszych nagrań Spears i określany był jako bardziej dojrzały, przesiąknięty erotyzmem[72]. Zdaniem krytyków na tym albumie artystka zrezygnowała ze „słodkiego popu” na rzecz dance-popu, elektroniki i R&B[72]. Album zadebiutował na pierwszym miejscu Billboard 200 w USA i stał się czwartym z rzędu albumem piosenkarki który trafił na szczyt tej listy. Promowany był singlem „Me Against the Music”, który Spears wykonywała wspólnie z Madonną[potrzebny przypis]. Dzięki piosence Spears powróciła na szczyty list przebojów po umiarkowanym sukcesie singli z jej poprzedniego krążka[potrzebny przypis]. Piosenkarka współtworzyła prawie wszystkie utwory, które znajdują się na płycie. Drugim utworem promującym krążek był singiel „Toxic[potrzebny przypis], który osiągnął sukces na całym świecie, docierając do pierwszej piątki w piętnastu krajach, a na szczycie list w Australii, Kanadzie, na Węgrzech, w Irlandii, Norwegii i Wielkiej Brytanii. Stał się on czwartym najlepiej sprzedającym się singlem dekady, ze sprzedażą na całym świecie przekraczającą 4 miliony kopii. Britney za „Toxic” otrzymała również swoją pierwszą nagrodę Grammy[72]. Magazyn Rolling Stone umieścił utwór na 44. pozycji najlepszych piosenek dekady[75]. Jako trzeci singiel zostaje wydana ballada „Everytime”, będąca odpowiedzią na utwór „Cry Me a River” Justina Timberlake’a. Teledysk wzbudził kontrowersje jeszcze przed emisją w telewizji, gdyż piosenkarka na końcu klipu odbiera sobie życie[potrzebny przypis]. Ze względu na fale krytyki klip zmontowano ponownie[potrzebny przypis]. Czwartym singlem promującym In the Zone miała zostać piosenka „Outrageous”, jednak podczas kręcenia teledysku artystka doznała kontuzji kolana[potrzebny przypis]. W związku z zaistniałą sytuacją Spears zmuszona była również przerwać światową trasę koncertową The Onyx Hotel Tour promującą czwarty studyjny album piosenkarki[potrzebny przypis]. Odbyło się 55 koncertów na terenie USA, Kanady i Europy, a kolejne 55 zostało odwołane[potrzebny przypis]. Zrezygnowano też z wydania kolejnych zaplanowanych singli – „Breathe on Me” i „(I Got That) Boom Boom[potrzebny przypis]. Sprzedano ponad 16 mln egzemplarzy In the Zone, w tym 4 mln w USA[73].

Britney Spears podczas występu na trasie The Onyx Hotel, 2004

We wrześniu 2004 wyszła za Kevina Federline’a[72], a na początku listopada na rynku pojawiła się pierwsza składanka jej największych hitów pt. Greatest Hits: My Prerogative, którą promowały single: „My Prerogative” i „Do Somethin[72]. Album okazał się ogromnym sukcesem, w pierwszym tygodniu sprzedano go w ponad 5 mln egzemplarzach[72]. Singiel „My Prerogative” został numerem jeden w Finlandii, Irlandii, Włoszech i Norwegii a jego teledysk został uznany za najlepszy w 2004 roku przez magazyn Rolling Stone.

2005–07: Original Doll & Blackout

Spears w 2005 rozpoczęła pracę nad albumem Original Doll, który nigdy nie ujrzał oficjalnie światła dziennego[potrzebny przypis]. Wbrew wytwórni, zaprezentowała w radiu KISS.FM w Los Angeles pierwszy singiel z płyty – „Mona Lisa”[potrzebny przypis]. Później prace nad nim zostały przerwane, ponieważ Spears dowiedziała się, że jest w ciąży[72]. Artystka wówczas zawiesiła karierę, oddając się macierzyństwu[72]. 14 września 2005 urodziła syna, Seana Prestona Federline[76]. 22 listopada premierę miała pierwsza składanka remiksowych wersji piosenek wokalistki pt. B in the Mix: The Remixes, która promowana była przez singel „And Then We Kiss[potrzebny przypis]. Sam singiel sprzedał się w 50 000 egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych, a na świecie sprzedało się ponad milion kopii albumu, co czyni go trzecim najlepiej sprzedającym się albumem z remiksami na świecie.

Britney Spears rozmawia z zastępcą szeryfa przed rozprawą dotyczącą przyznania jej opieki nad dziećmi, Los Angeles 2007[77]

Następnie wystąpiła w roli sekretarki Amber-Louise, w serialu Will & Grace. Dwa miesiące później pozowała nago w ciąży dla Harper’s Bazaar[78]. 12 września 2006 urodziła drugiego syna, Jaydena Jamesa Federline[79]. 7 listopada 2006 złożyła pozew rozwodowy, podając za powód „różnice nie do pogodzenia między małżonkami”[80]. Rozwód został orzeczony w lipcu 2007[81]. Britney Spears w międzyczasie przeżywała różne problemy osobiste,np. ogolenie głowy i atakowanie paparazzi z parasolką[72]. W maju odbyła mini-trasę koncertową po USA pod nazwą The House of Blues – The M+M's Tour. Pomimo że występy trwały zaledwie około 20 minut, ceny biletów sięgały nawet 500 dolarów[potrzebny przypis].

30 sierpnia 2007 amerykańskie stacje radiowe wyemitowały pierwszy singel, „Gimme More”, który zwiastował nadchodzący, piąty album Spears[72]. Singiel wkrótce stał się najczęściej pobieranym utworem muzycznym w sieci[potrzebny przypis]. 9 września artystka wystąpiła na gali MTV Video Music Awards 2007, a występ miał być jej powrotem na scenę. Występ wzbudził ogromne zainteresowanie, przez co oglądalność gali była największa w jej historii – ponad 7 mln widzów[72]. Mimo tego nie spotkał się on jednak z dobrym przyjęciem publiczności[72]. 30 października 2007 wytwórnia Jive Records wydała piąty album studyjny Spears pt. Blackout[potrzebny przypis], któy zadebiutował na szczycie list przebojów w Kanadzie i Irlandii, a także zajął drugie miejsce na listach sprzedaży w USA, Francji, Japonii, Meksyku i Wielkiej Brytanii oraz w pierwszej dziesiątce w Australii, Korei, Nowej Zelandii i wielu krajów europejskich[potrzebny przypis]. Zajęła ona również 37. miejsce najlepiej sprzedających się płyt w 2007. Drugi singiel „Piece of Me” znalazł się na 15. miejscu notowania „Top 100” z najlepszych piosenek roku 2007 stworzonego przez pismo Rolling Stone[72]. Ostatnim singlem została piosenka „Break the Ice”. Mimo braku promocji, album sprzedał się w ponad 3 mln egzemplarzy[potrzebny przypis]. Billboard oraz francuski magazyn NRJ uznały Blackout albumem roku 2007. Jednocześnie miesięcznik Chart Attack wyłonił powrót Spears do świata muzyki jako „najgorszy comeback 2007 roku”[82]. W grudniu 2007 zaczęła się spotykać z dziennikarzem, Adnanem Ghalibem[83].

2008–09: problemy osobiste, kuratela – Circus

3 stycznia 2008 odmówiła oddania dzieci ich ojcu. Została hospitalizowana w Cedars-Sinai Medical Center po tym, jak przybyła do jej domu policja zauważyła, jakoby artystka była pod wpływem substancji odurzającej. Następnego dnia zawieszono prawa rodzicielskie i przekazano wyłączną opiekę byłemu mężowi. 31 stycznia 2008 trafiła na oddział psychiatryczny Ronald Reagan UCLA Medical Center i zatrzymana w celu rozpoznania psychiatrycznego. Sąd orzekł o ubezwłasnowolnieniu i tym samym tymczasowej kurateli nad piosenkarką. Kuratorami zostali ojciec Britney – Jamie Spears i prawnik Andrew Wallet[78]. W wyniku orzeczenia sądowego uzyskali oni prawa do rozporządzania majątkiem artystki. Spears została wypuszczona z oddziału psychiatrycznego 6 lutego 2008. Rodzice piosenkarki wyrazili zaniepokojenie w związku z tym[84]. W następnym miesiącu Spears wystąpiła gościnnie jako zakochana w Tedzie sekretarka Abby w serialu Jak poznałem waszą matkę – za rolę otrzymała pozytywne recenzje, a jej występ w serialu sprawił, że osiągnął on najwyższy wynik oglądalności[85]. W lipcu 2008, w porozumieniu z prawnikami, odzyskała część praw do opieki nad dziećmi[86]. W międzyczasie rozpoczęła prace nad szóstym studyjnym albumem. 7 września zdobyła trzy statuetki MTV Video Music Awards w kategoriach: Best Female Video, Best Pop Video oraz w najważniejszej kategorii Video Of The Year za teledysk do piosenki „Piece of Me[potrzebny przypis]. 15 września wytwórnia Jive zapowiedziała, że szósty album piosenkarki będzie nosił nazwę Circus. 26 września odbyła się premiera singla „Womanizer”, który niespełna kilka dni po premierze dotarł do pierwszego miejsca listy przebojów m.in. w Australii, Kanadzie, Norwegii, Szwecji, Turcji oraz Polsce[potrzebny przypis]. Singiel ten jest pierwszym numerem jeden Britney Spears w Polsce od 2000[potrzebny przypis]. 15 października 2008 roku „Womanizer” ustanowił nowy rekord na amerykańskiej liście przebojów Billboard Hot 100 – piosenka awansowała z 96. pozycji na miejsce pierwsze, gdzie utrzymała się przez tydzień[potrzebny przypis]. 6 listopada zdobyła dwie statuetki na gali MTV Europe Music Awards 2008 w najważniejszych kategoriach: Najlepszy występ 2008 oraz Album roku (za Blackout). Na przełomie listopada i grudnia dała serię występów w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, USA i Japonii w celu promocji albumu[potrzebny przypis]. 2 grudnia 2008 odbyła się premiera szóstego albumu pt. Circus., który otrzymał pozytywne recenzje od krytyków[87] i zadebiutował na pierwszym miejscu listy przebojów w Kanadzie, Czechach i USA, w pierwszym tygodniu rozchodząc się w nakładzie 505 tys. kopii[potrzebny przypis]. Album zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce w wielu europejskich krajach[88]. Spears została najmłodszą artystką, której pięć albumów debiutowało na pierwszym miejscu listy bestsellerów w USA, za co została zapisana w księdze rekordów Guinnessa[89]. Płytę promowały single: „Womanizer”, „Circus”, „If U Seek Amy”, „Radar”, „Unusual You” oraz „Out From Under”. Album był jednym z najszybciej sprzedających się albumów roku[90]. Łączna sprzedaż albumu przekroczyła 6 mln egzemplarzy[potrzebny przypis].

Britney Spears podczas trasy The Circus Starring, 2009

3 marca 2009 rozpoczęła trasę koncertową The Circus Starring: Britney Spears, która obejmowała 97 występów na terenie USA, Kanady, Europy oraz Australii. Trasa zarobiła ponad 145 mln dolarów. 29 września 2009 został wydany singiel „3”, który promował płytę The Singles Collection. Piosenka zadebiutowała na szczycie amerykańskiej listy Billboard Hot 100. Składanka sprzedała się w milionowym nakładzie[potrzebny przypis].

2011–12: Femme Fatale, The X Factor

Jeszcze w trakcie trwania promocji poprzedniego albumu rozpoczęła prace nad siódmym studyjnym albumem pt. Femme Fatale[72]. Podczas europejskiej części trasy The Circus Starring: Britney Spears latem 2009 nagrała cztery utwory „3”, „Criminal”, „Up’n Down” i „He About To Lose Me” w studiu nagraniowym w Szwecji. Początkowo, według pomysłu Britney, płyta miała mieć poprockowe brzmienie[potrzebny przypis]. Spears nagrała płytę w owej wersji, chciano ją wydać w sierpniu 2010, jednakże wytwórnia Jive Records nie wyraziła zgody na wydanie płyty w tej formie. Spears musiała ponownie odwiedzić studio, aby nagrać płytę zgodną z wizją wytwórni[potrzebny przypis]. Nad jej ostatecznym brzmieniem pracowali m.in. Dr. Luke, Max Martin, The Outsyders oraz Xenomania[potrzebny przypis]. Premierę albumu poprzedziło wydanie pierwszego singla – „Hold It Against Me”, który zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100, stając się tym samym czwartym „numerem jeden” artystki w USA i czyniąc ją drugim w historii artystą po Mariah Carey, którego dwa kolejne single zdobyły szczyt tej listy[91].

Britney Spears wykonująca „Till the World Ends” na trasie Femme Fatale Tour w Kijowie, 2011

29 marca 2011 premierę miał album pt. Femme Fatale[92], który dotarł na szczyt listy sprzedaży w USA[93], Kanadzie i Australii oraz znalazł się w pierwszej dziesiątce najlepiej sprzedających się albumów w pozostałych krajach. W kwietniu 2011 nagrała wraz z Rihanną remix piosenki „S&M”, który zdobył szczyt listy Billboard, będąc tym samym piątym „numerem jeden” w dorobku artystki[94]. W maju został wydany drugi singel z albumu, „Till the World Ends”, który w ciągu tygodnia został odtworzony na stronie Billboard ponad 87 mln razy, ustanawiając rekord liczby odtworzeń w dotychczasowej karierze piosenkarki[95]. W czerwcu miał swoją premierę trzeci singiel z albumu, „I Wanna Go[potrzebny przypis]. 4 marca 2011 Spears potwierdziła, że latem zamierza odbyć pierwszą od dwóch lat trasę koncertową, promującą album Femme Fatale w Stanach Zjednoczonych[96]. Początkowo poinformowano, że ma być to wspólna trasa artystki i Enrique’a Iglesiasa, informacja ta została jednak anulowana kilka godzin po jej opublikowaniu[97]. Trasa rozpoczęła się 16 czerwca występem w Sacramento i zyskała pozytywne opinie[potrzebny przypis]. Krytycy docenili, że podczas trwającej trasy artystka ograniczyła używanie playbacku na rzecz śpiewania na żywo, podkreślono także, że poziom tańca piosenkarki jest porównywalny do tego z lat jej świetności[98]. W ramach trasy koncertowej Femme Fatale Tour odbyło się blisko siedemdziesiąt występów w Ameryce Północnej, Europie oraz Azji[potrzebny przypis].

Britney Spears w programie X Factor, 2012

15 czerwca 2011 magazyn Billboard podał informację o zamknięciu wytwórni Jive Records, dla której Spears nagrywała przez cały okres jej kariery. Związku z tym faktem wszyscy artyści z tej wytwórni przeszli pod opiekę RCA Records[99]. 11 października został wydany drugi album Spears zawierający remixy pt. B In The Mixes: The Remixes Vol.2.[potrzebny przypis]. Czwartym singlem z płyty Femme Fatale został utwór „Criminal”, do którego teledysk wzbudził wiele kontrowersji za sprawą aktów przemocy oraz scen erotycznych. 14 maja 2012 oficjalnie ogłoszono, że Spears została jedną z nowych jurorów wraz z Demi Lovato w drugim sezonie amerykańskiej edycji programu X Factor[potrzebny przypis]. 20 listopada miał premierę singel will.i.ama – „Scream & Shout”, w którym gościnnie wystąpiła Spears. Piosenka odniosła ogromny sukces komercyjny. Utwór zajął miejsce pierwsze na listach przebojów w Kanadzie, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Belgii, Danii, Finlandii, Francji, Włoszech, Holandii, Norwegii, Polsce i innych 15 krajach. Pod koniec stycznia 2013 pojawił się oficjalny remix piosenki „Scream & Shout” z Lil Wayne’em, Waka Flocka Flame, Hit-Boyem i Diddym[potrzebny przypis]. Single „Hold It Against Me” i „Till the World Ends” są kolejnymi numerami jeden w Polsce po sukcesie singla „Womanizer” z 2008, a singel „I Wanna Go” dotarł do pierwszej piątki[potrzebny przypis].

2013–15: Britney Jean, Britney: Piece of Me

Britney wykonująca utwór „Gimme More” na trasie Piece of Me.

W grudniu 2012 Spears rozpoczęła pracę nad swoim ósmym albumem studyjnym[100]. Nagrała utwór „Ooh La La”, który – jak przyznała sama zainteresowana – powstał z myślą o jej synach, którzy (razem ze swą kuzynką i jednocześnie córką Jamie Lynn, Maddie Briann) wystąpili w teledysku. Utwór trafił na ścieżkę dźwiękową filmu animowanego Smerfy 2. 17 września 2013 Spears pojawiła się w programie Good Morning America, w którym obwieściła całemu światu m.in. datę premiery albumu i tytuł jednej piosenki z albumu, „Perfume”[101]. Oprócz tego zapowiedziała swoją rezydenturę w Las Vegas w Planet Hollywood[102]. 4 października ukazał się album Miley Cyrus pt. Bangerz, na którym znalazł się m.in. utwór „SMS (Bangerz)” z gościnnym udziałem Spears[103]. 25 października ujawniła okładkę nowego albumu i ogłosiła, że będzie on nosił tytuł album Britney Jean[104]. Płyta ukazała się 3 grudnia 2013 i wkrótce zadebiutowała na czwartym miejscu amerykańskiej listy Billboard 200 z wynikiem sprzedaży za pierwszy tydzień wynoszącym 107 tys. egzemplarzy[105]. W ten sposób album okazał się być najgorzej sprzedającym się krążkiem w karierze Spears[106]. Wydawnictwo otrzymało mieszane recenzje od krytyków muzycznych. Album promowały single: „Work Bitch”, który w ciągu niecałych 48 godzin zdobyła pierwsze miejsce w iTunes w ponad czterdziestu krajach, „Perfume”, gdzie Spears w wywiadach podkreślała, że „ballada zajmuje szczególne miejsce w jej sercu”[potrzebny przypis]. W filmie dokumentalnym I am Britney Jean, piosenkarka potwierdziła, iż piosenka „Alien” na pewno zostanie trzecim singlem, iż z niewiadomych przyczyn tak się nie stało[potrzebny przypis].

Britney Spears w 2014, podczas występu w Las Vegas

Począwszy od 27 grudnia 2013 dawała koncerty w ramach show Britney: Piece Of Me. Cała rezydentura obejmowała 100 koncertów, z czego pierwsza połowa przypadała na rok 2014, a druga – na 2015. Zawierała ona największe hity piosenkarki, jak również piosenki z krążka Britney Jean[102][107]. 8 stycznia 2014 zdobyła nagrodę podczas 40. People’s Choice Award w kategorii Favorite Pop Artist[108], a 26 lipca jej utwór „Alien” zadebiutował na ósmym miejscu Bubbling Under Hot 100 Singles (Billboard), mimo że nie był wydany jako singel z płyty Britney Jean[109]. 9 września w Nowym Jorku miała miejsce premiera pierwszej linii odzieżowej Spears[110], a w skład kolekcji wchodzi głównie bielizna nocna oraz piżamy. Swoją kolekcję piosenkarka promowała w Nowym Jorku, Londynie, Polsce, Niemczech, Danii oraz Norwegii[111]. 25 września potwierdziła w programie Good Morning Britain informację o przedłużeniu kontraktu z The AXIS i Planet Hollywood Resort & Casino, dzięki na rezydencję z Britney: Piece Of Me o kolejne dwa lata[112]. Na początku 2015 został potwierdzony duet piosenkarki z Iggy Azaleą, z którą nagrały utwór „Pretty Girls[113][114][115]. Premiera singla nastąpiła 4 maja[116]. Utwór zadebiutował na 29. miejscu amerykańskiej listy Billboard Hot 100[117]. Piosenka została wykonana po raz pierwszy na żywo dnia 17 maja na gali Billboard Music Awards[118]. 16 czerwca premierę miał album Giorgio Morodera pt. Déjà Vu, na którym Spears wystąpiła gościnnie w piosence „Tom’s Diner[119]. 2 grudnia 2015 Związek Producentów Audio-Video przyznał singlowi „Pretty Girls” certyfikat złotej płyty w Polsce[120].

2016–2018: Glory, rezydentura i trasa Piece of Me

23 maja 2016 otworzyła galę Billboard Music Awards 2016 i odebrała statuetkę honorową Millennium Award za swój wpływ na przemysł muzyczny. Podczas gali wykonała medley utworów „Work Bitch”, „Womanizer”, „I Love Rock N Roll”, Toxic”, Breathe on Me” i I’m a Slave 4 U”[48]. 14 lipca premierowo zaprezentowała singiel „Make Me...” z gościnnym udziałem rapera G-Eazy[121][122]. Singiel zadebiutował na 17. miejscu zestawienia Billboard 100 w USA i zdobył umiarkowany sukces w mediach[123] jednak uplasował się na 1 miejscu w rankingu Hot Dance Club Songs w Stanach Zjednoczonych. 25 lipca organizatorzy IHeartRadio Music Festival ogłosili, że Spears wystąpi na scenie T-Mobile podczas festiwalu[124][125]. 26 sierpnia wydała album pt. Glory[123], a dwa dni później wystąpiła na gali MTV Video Music Awards 2016. Album osiągnął pierwsze miejsce w kilku krajach, w tym we Włoszech i Korei Południowej i zajął drugie miejsce w Wielkiej Brytanii, trzecie w USA i szóste we Francji. W listopadzie potwierdziła rozpoczęcie pracy nad kolejnym albumem. W styczniu 2017 roku otrzymała 4 nagrody podczas 43 gali People’s Choice Awards w kategoriach Ulubiona Artystka, Ulubiona Artystka popowa, Gwiazda mediów społecznościowych, a także za komediową współpracę z Ellen DeGeneres w The Ellen DeGeneres Show. W marcu 2017 ogłosiła, że rusza w międzynarodową trasę koncertową o nazwie Britney: Live in Concert. W kwietniu Izraelska Partia Pracy ogłosiła, że przełoży swoje lipcowe prawybory, aby uniknąć konfliktu z koncertem Spears w Tel Awiwie, powołując się na obawy związane z ruchem drogowym i bezpieczeństwem. 29 kwietnia Spears została pierwszą laureatką Icon Award na 126 Radio Disney Music Awards, również w kwietniu Forbes ogłosił, że Britney Spears zajęła ósme miejsce w rankingu najlepiej zarabiających kobiecych artystów, zgarniając 34 miliony dolarów w 2017 roku. 4 listopada uczestniczyła w uroczystym otwarciu Nevada Childhood Cancer Foundation Britney Spears Campus w Las Vegas, pod koniec roku wygasł jej kontrakt z Caesars Entertainment. 31 grudnia 2017 zagrała ostatni pokaz w ramach Britney: Piece of Me, a występ przyniósł jej 1,172 mln dolarów, co stanowiło nowy rekord kasowy jednego programu w Las Vegas.

8 stycznia 2018 roku Spears wypuściła swój 24. zapach z Elizabeth Arden o nazwie „Sunset Fantasy” i ogłosiła trasę Britney: Piece of Me z koncertami w Ameryce Północnej i Europie. Bilety na koncert zostały wyprzedane w ciągu kilku minut, co skłoniło do ogłoszenia dodatkowych dat z powodu dużego popytu. Trasa zarobiła w sumie 54,3 mln dolarów i sprzedała 260,531 biletów, była szóstą najlepiej sprzedającą się trasą kobiecą w 2018 r. i drugą najlepiej sprzedającą się trasą kobiecą w Wielkiej Brytanii w 2018 r.

12 kwietnia 2018 r. została uhonorowana nagrodą GLAAD Vanguard na gali GLAAD Media Award za rolę w „przyspieszeniu akceptacji społeczności LGBTQ”. 8 października 2018 r. Spears ogłosiła nową rezydenture w Las Vegas, Britney: Domination, która miała się odbyć się w Park Theatre Park MGM w 2019 r. Jeden pokaz miał przynieść 507 tys. dolarów zysku, co miało uczynić ją najlepiej opłacaną piosenkarką w Las Vegas, lecz z niewyjaśnionych przyczyn rezydentura została odwołana.

Od 2019: spór o kuratelę i ruch #FreeBritney

4 stycznia 2019 ogłosiła przerwę na czas nieokreślony oraz anulowanie planowanej rezydentury w Las Vegas po tym, jak jej ojciec Jamie doznał niemal śmiertelnego pęknięcia okrężnicy. W marcu trafiła do szpitala psychiatrycznego z powodu stresu związanego z chorobą ojca. W kwietniu pojawiły się doniesienia, jakoby ojciec Spears odwołał planowaną rezydenturę córki z powodu odmowy przyjęcia przez nią leków, jak też przetrzymywał ją w szpitalu psychiatrycznym wbrew jej woli od stycznia 2019 po tym, jak naruszyła zasadę zakazu prowadzenia pojazdów. Zarzuty dały początek ruchowi na rzecz rozwiązania kurateli, nazwanego #FreeBritney. Ruch przyciągnął uwagę wielu celebrytów, w tym Cher, Paris Hilton i Miley Cyrus, a także organizacji non-profit, m.in. American Civil Liberties Union. Fani zorganizowali protest przed ratuszem w West Hollywood, sugerując, że Spears została zatrzymana wbrew jej woli. Dwa dni później piosenkarka oświadczyła, że opuściła szpital i „wszystko u niej jest w porządku”. W maju sędzia Brenda Penny w czasie rozprawy sądowej zleciła profesjonalną ocenę kurateli. We wrześniu długoletnia opiekunka Spears, Jodi Montgomery, tymczasowo zastąpiła Jamiego jako jej kuratorka.

W lutym 2020 w Los Angeles otwarto interaktywne pop-up muzeum poświęcone Spears o nazwie „The Zone”. W maju wydany został utwór „Mood Ring” jako czwarta piosenka promocyjna swojego albumu Glory wraz z nową wersją okładki.

17 sierpnia 2020 wyznaczony przez sąd prawnik Spears, Samuel D. Ingham III, złożył pozew sądowy, w którym w imieniu piosenkarki domagał się zmiany jej kurateli, ustanowienia Jodi Montgomery jej stałą kuraatorką oraz zastąpienia Jamiego Spearsa wykwalifikowanym zarządcą majątku. Cztery dni później sędzia Penny przedłużyła ustaloną wersję kurateli do lutego 2021. W następnym miesiącu Ingham złożył wniosek o otwarcie sprawy do publicznego zbadania. Po tym, jak adwokat Spears oświadczył, że „Britney nie wróci do pracy, dopóki jej ojciec nie zostanie usunięty jako jej kurator”, wytwórnia płytowa piosenkarki RCA wydała reedycję albumu Glory z nowymi piosenkami promocyjnymi – „Swimming in the Stars” i „Matches”.

W lutym 2021 premierę miał film dokumentalny pt. Framing Britney Spears opisujący karierę i kuratelę piosenkarki. Film wywołał ogromne poruszenie w sieci. 7 lutego 2021 na Twitterze pojawiło się hasło „Przepraszamy Britney”. 12 lutego Justin Timberlake publicznie przeprosił Spears za pośrednictwem Instagrama, zobowiązując się do „wzięcia odpowiedzialności” za swoje wcześniejsze wypowiedzi o artystce, a wielu celebrytów wyraziło wsparcie dla piosenkarki, w tym Miley Cyrus, Dua Lipa, Kim Kardashian, Paris Hilton i Sarah Jessica Parker. W marcu Ingham złożył petycję o stałe zastąpienie Jamiego Spearsa Jodi Montgomery jako kuratora Spears. 22 czerwca, na krótko przed tym, jak Spears miała przemawiać w sądzie, „The New York Times” uzyskał poufne dokumenty sądowe, z których wynikało, że Spears od lat naciskała na zakończenie kurateli, a 23 czerwca Spears przemówiła w sądzie, ujawniając szczegóły tej kurateli. Spears i ruch #FreeBritney publicznie wsparli między innymi Christina Aguilera, Justin Timberlake, Mariah Carey i Rose McGowan[126].

28 września 2021 premierę miał film dokumentalny Netfliksa Britney kontra Spears, o ubezwłasnowolnieniu piosenkarki[127].

Wpływ na popkulturę

Lana Del Rey w wywiadzie dla stacji MTV wyjawiła, że Britney Spears była jedną z najważniejszych osób jakie wywarły wpływ na jej obecną, jak i wczesną twórczość:

Nie jestem w ogóle zainteresowana tymi wszystkimi kobietami, które są obecnie w show biznesie, ale jest coś w Britney Spears, co sprawiło, że zapragnęłam śpiewać i wyglądać tak jak ona[128].

Za źródło inspiracji twórczość, jak i wizerunek sceniczny Spears wymienili również tacy artyści jak między innymi: Lady Gaga[51], Miley Cyrus[56], Victoria Justice[129], Pixie Lott[130], Selena Gomez[53], Fergie z The Black Eyed Peas[54], czy Girls 'Generation[55].

Britney Spears w Polsce

Pierwszą wizytę Britney Spears w Polsce planowano na 24 lipca 2009 roku. Piosenkarka miała wówczas odwiedzić Warszawę w ramach koncertu trasy The Circus Starring: Britney Spears. Koncert został jednak odwołany, a oficjalne przyczyny nie są do końca znane[131].

8 września 2014 na Twitterze Britney Spears pojawił się tweet[111] informujący o planach wizyty w Polsce, podczas której artystka zaplanowała prezentację swojej kolekcji bielizny, sprzedawanej w Polsce przez butik Gatta. Gatta potwierdziła tę wiadomość 15 września[132]. Udzieliła krótkiego wywiadu Marcinowi Prokopowi, po czym rozdała fanom wiele autografów i robiła sobie z nimi zdjęcia. Będąc w Polsce, udzieliła trzech krótkich wywiadów dla polskiej telewizji oraz nagrała pozdrowienia dla polskich fanów.

Głos

Zdaniem nauczyciela śpiewu, Jamesa Manna, typ głosu Britney Spears to najwyższy z możliwych głosów kobiecych, czyli sopran. Jest on typu soubrette (tzw. subretki, których nazwa wywodzi się od charakterystycznych postaci kobiecych występujących w operetce). Jego skala zaczyna się od fis², a kończy się na fis6, co daje 4 oktawy. Najmniejszy z kolei zakres wokalny Spears osiągany jest przez modulację głosu, wynosi dwie oktawy i jest unikalny z całego zakresu. Krytyk podkreślił, że nosowy i brzmiący dziecięco dźwięk wytwarzany przez piosenkarkę, wyróżnia ją na tle innych artystek muzycznych, co czyni go wyjątkowym w przemyśle muzycznym. Zauważył również, że palenie papierosów znacznie pogorszyło jakość jej głosu, przez co od wielu lat w piosenkach nie słychać jej prawdziwego wokalu, a auto-tune (komputerowy program przerabiający dźwięk ludzki), zaś ona sama ma problemy ze śpiewaniem w sposób czysty na koncertach. Pochwalił jednak potencjał Spears kryjący się np. w piosence „Don’t let me be the last to know”, w której naturalnie wyciągała piątą oktawę. Napisał, że Spears jest w stanie wydobyć ten pełny, ciemniejszy ton, tłumiąc krtań. Wspomniał, że osiągała dźwięk bliski Eb5, co czyniło go bardziej wyrazistym i cieplejszym, podobnie jak w piosence „...Baby One More Time”. Zdaniem tego krytyka, Britney śpiewając falsetem i wyższym zakresem wokalnym, czyni swój głos delikatnym, słodkim i kobiecym. Wspomniał, że najczęściej używane są przez nią niskie dźwięki, ale dzięki temu, że jej głos jest średnio zaciągany, nadaje mu to pewien ciężar[133].

Życie prywatne

Wychowywała się w Kentwood w stanie Luizjana[134], w rodzinie protestantów wyznania baptystycznego[135]. Mierzy 163 cm wzrostu[136].

W latach 1999–2002 spotykała się z piosenkarzem Justinem Timberlakiem, z którym występowała w dzieciństwie w Mickey Mouse Club[137][138]. W 2004 poślubiła w Las Vegas przyjaciela z dzieciństwa Jasona Allana Alexandra (małżeństwo zostało anulowane po 55 godzinach)[139][138]. W tym samym roku wyszła za mąż za tancerza Kevina Federline`a, z którym ma dwóch synów: Seana Prestona (ur. 2005) i Jaydena Jamesa (ur. 2006)[138]. Para rozwiodła się w 2007[138].

W 2007 przeszła załamanie nerwowe, czego efektem było wprowadzenie kurateli, której głównym opiekunem został jej ojciec Jamie Spears[138]. W 2008 na piosenkarkę nałożono przez sąd ubezwłasnowolnienie[140], z którego w listopadzie 2021 piosenkarka została zwolniona[141].

W latach 2009–2011 spotykała się z Jasonem Trawickiem, który był także jej agentem[138][142]. Od października 2014 była związała przez osiem miesięcy z producentem filmowym Charlie Ebersolem[143]. W 2016 związała się z pochodzącym z Iranu Samem Asgharim, którego poznała na planie teledysku do piosenki „Slumber Party”; para zaręczyła się w 2021[144][145].

W lutym 2021 premierę miał film dokumentalny dziennikarzy „New York Timesa” pt. Framing Britney Spears, opisujący życie piosenkarki pod kuratelą ojca. Dokument wywołał międzynarodową sensację m.in. ze względu na fakt, że artystka jest ubezwłasnowolniona przez ojca. Po premierze filmu Spears wniosła do sądu podanie o zmianę kurateli oraz zaapelowała, by opiekę nad nią przejęła menadżerka, Jodi Montgomery. Po premierze dokumentu senator Ben Allen złożył projekt nowej ustawy, który 14 kwietnia jednogłośnie przeszedł w Komisji Sądowej w Senacie stanu Kalifornia. Dzięki niemu Spears będzie miała prawo do wyboru prawnika, czego nie mogła zrobić wcześniej przez jej problemy ze zdrowiem psychicznym. Ponadto, jak każda osoba znajdująca się pod kuratelą, uzyska doradcę prawnego, który będzie aktywnie działać na rzecz poprawy jakości życia klienta.

Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Britney Spears.

Trasy koncertowe

Rok Liczba koncertów Nazwa Promowane albumy Miejsca koncertów
1999 55 ...Baby One More Time Tour ...Baby One More Time Stany Zjednoczone, Kanada
2000 24 Crazy 2K Tour ...Baby One More Time Stany Zjednoczone
2000 90 Oops!... I Did It Again World Tour Oops!... I Did It Again Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, Niemcy, Holandia, Francja, Hiszpania, Włochy, Szwajcaria, Szwecja, Norwegia, Dania, Brazylia
2001–

2002

66 Dream Within a Dream Tour Britney Stany Zjednoczone, Kanada, Japonia, Meksyk
2004 54 The Onyx Hotel Tour In the Zone Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, Holandia, Dania, Norwegia, Szwecja, Niemcy, Francja, Włochy, Szwajcaria, Austria, Węgry, Belgia, Irlandia, Portugalia
2009 97 The Circus Starring: Britney Spears Circus / Blackout Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, Francja, Irlandia, Niemcy, Belgia, Dania, Finlandia, Szwecja, Rosja, Australia
2011–

2014

78 Femme Fatale Tour Femme Fatale Stany Zjednoczone, Kanada, Rosja, Ukraina, Węgry, Chorwacja, Szwajcaria, Francja, Belgia, Dania, Finlandia, Szwecja, Niemcy, Holandia, Irlandia, Wielka Brytania, Portugalia, Brazylia, Argentyna, Peru, Kolumbia, Meksyk, Dominikana, Zjednoczone Emiraty Arabskie
2013–

2017

189 Britney: Piece of Me wszystkie dotychczas wydane albumy (w tym Britney Jean [2013] i Glory [2016]) Rezydentura w Stanach Zjednoczonych w Las Vegas
2017–2018 42 Britney: Live in Concert / Britney: Piece of Me Tour wszystkie dotychczas wydane albumy Japonia, Korea Południowa, Tajwan, Filipiny, Tajlandia, Hong Kong, Singapur, Izrael, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Niemcy, Dania, Norwegia, Szwecja, Belgia, Irlandia, Francja

Inne trasy koncertowe

  • The M+M’s Tour (2007) – szósta trasa koncertowa Britney Spears składająca się z sześciu krótkich występów w klubach w USA. Prezentowała na niej utwory, takie jak „...Baby One More Time”, „I’m a Slave 4 U”, „Breathe on Me”, „Do Somethin'” czy „Toxic”.

Filmografia

Rok Tytuł Rola
1993–1995 Klub Przyjaciół Myszki Miki Różne
1999 Sławny Jett Jackson Jako ona sama
1999 Sabrina, nastoletnia czarownica
1999 Kenan & Kel
2000 Longshot Stewardessa
2000 Simpsonowie Jako ona sama
2002 Austin Powers i Złoty Członek
2002 Crossroads – Dogonić marzenia Lucy Wagner
2002 Stages: Three Days in Mexico Jako ona sama
2002 Robbie the Reindeer in Legend of the Lost Tribe Donner (głos)
2003 Punk’d Jako ona sama
2004 Britney & Kevin: Chaotic
2006 Will & Grace Amber Louise
2008 Jak poznałem waszą matkę Abby
2008 Britney: For the Record Jako ona sama
2010 Glee
2011 I Am The Femme Fatale
2013 I Am Britney Jean
2015 Jane the Virgin

Nagrody

 Osobny artykuł: Nagrody Britney Spears.

Reklamy

1993

  • Maull’s Barbecue Sauce

1998

1999

2000

2001

2002

2003

2004–2007

2008

2009

2010

  • Radiance
  • Candie’s (linia odzieżowa zaprojektowana przez samą Britney)

2011

2012

  • Twister Dance
  • Fantasy Twist

2013

  • Twister Dance Rave

2018

Perfumy

Pierwszy zapach perfum Britney zatytułowany Curious

Perfumy Britney Spears rozprowadzane są przez firmę Myleen Class i są najlepiej sprzedającymi się perfumami sygnowanymi przez osobę medialną w historii[146]. Do tej pory sprzedano ponad miliard flakonów perfum piosenkarki, w tym głównie w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i w krajach Ameryki Łacińskiej[146]. Pierwszym wyprodukowanym zapachem był „Curious” wydany w 2004 roku, sprzedano około 700 mln buteleczek zapachu. W 2005 perfumy zdobyły nagrodę Best Women’s Fragrance. Britney Spears wykonała projekt i wybrała kolory buteleczki[147]. W 2005 powstał zapach „Fantasy[148]. Fabuła reklamy była inspirowana historią miłością piosenkarki. W rolę jej wybranka wcielił się Nick Steele, a w tyle słychać piosenkę „Breathe On Me” pochodzą z płyty In The Zone. W kwietniu 2006 wydano „Curious: In Control”. Jest to nieco inne, bardziej zmysłowe wydanie pierwszych perfum Spears Curious. Jak sama piosenkarka stwierdziła: „Jest bardziej wymagający, bardziej zmysłowy, daje ci kontrolę. Jest wspaniały i inspirujący... Dziewczyny go potrzebują”. W styczniu 2007 roku pojawiły się perfumy „Midnight Fantasy” – wieczorowa wersja perfum „Fantasy”, we wrześniu 2007 na rynek trafiły perfumy „Believe[149][150]. W styczniu 2008 na rynek wyszła kolejna odsłona pierwszych perfum Spears, Curious: „Curious Heart”. Właśnie w 2007 roku Britney wpadła na pomysł, aby stworzyć coś specjalnie dla swoich fanów. W związku z tym, wydano w USA limitowaną edycję perfum Curious w wyjątkowym opakowaniu – zmieniono kolor buteleczki oraz dozownika na różowy i wykorzystano motyw serca. W styczniu 2009 – wydano kolejną edycję perfum „Fantasy” – „Hidden Fantasy[151]. Barwa buteleczki „czerwona wiśnia” symbolizuje ciepło, miłość i kobiecość. Zapach ten został opisany jako uwodzicielski zapach, który wyraża różne aspekty tajemniczej kobiety. Zapach był inspirowany „miłością piosenkarki Britney Spears do białych kwiatów, wanilii oraz soczystych deserów”[151]. W sierpniu 2009 na rynku pojawiła się kolejna odsłona perfum Fantasy – „Circus Fantasy”. Perfumy były zainspirowane trasą koncertową The Circus Starring Britney Spears. Buteleczka jest takiego samego kształtu jak pozostałe z serii Fantasy jednak różnią się kolorem – jest niebieska z małymi, czerwonymi kryształkami. Są to pierwsze perfumy od Myleen Class, które zostały stworzone specjalnie z okazji wydania muzycznego albumu artystki. Najnowszym produktem sygnowanym nazwiskiem Britney Spears są „Radiance”, które pojawiły się na rynku jesienią 2010. Promocja perfum Radiance wciąż trwa. W czerwcu 2011 roku Spears wydała edycję perfum Radiance – „Cosmic Radiance”. We wrześniu 2012 roku miały premierę nowe perfumy Britney – „Fantasy Twist”. Jest to połączenie dwóch zapachów: „Fantasy” wydanych w 2005 roku oraz „Midnight Fatnasy” z 2007 roku, w formie kuli podzielonej na dwie części. Zapachy wchodzące w skład: liczi, kiwi, jaśmin, biała czekolada, piżmo, nuty drzewne („Fantasy”) oraz czarna wiśnia, śliwka, ambra, piżmo, wanilia, kwitnąca orchidea, irys, frezja („Midnight Fantasy”)[152]. W lipcu 2013 roku do sprzedaży trafiły nowe perfumy sygnowane nazwiskiem piosenkarki „Island Fantasy”.

Uwagi

  1. Niektóre źródła podają co prawda, że liczba sprzedanych wydawnictw muzycznych Spears wynosić może nawet 200 mln sztuk[25][26], aczkolwiek dane te nie zostały dotychczas jednoznacznie zweryfikowane.

Przypisy

  1. a b c d e f Steve Huey, Britney Biography, AllMusic (ang.).
  2. Britney Spears w bazie Notable Names Database (ang.)
  3. Beckham 'greatest pop icon of all time’ (ang.). breakingnews.ie. [dostęp 2003-11-12].
  4. Glu Adds Pop Icon Britney Spears to Its Celebrity Roster (ang.). finance.yahoo.com. [dostęp 2015-06-12].
  5. a b Melissa Ruggieri. Music Notes. „Richmond Times-Dispatch”, s. 13, 2000-12-19. Stany Zjednoczone: Berkshire Hathaway. 
  6. Susan Hophkins. Girl Heroes: The New Force In Popular Culture. „University of Michigan Press”, s. 62, 2002. Stany Zjednoczone. 
  7. Review: Pop: Gladys Knight Manchester Arena 4/5. „The Guardian”, 2009-10-09. Wielka Brytania: Guardian Media Group. ISSN 0261-3077. 
  8. a b Hollywood landmark honours Spears (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2003-11-18]. Cytat: Pop princess Britney Spears has become the youngest singer to get a star on the Hollywood Walk of Fame.
  9. a b c d e Lynne Spears: Through the Storm: A Real Story of Fame and Family in a Tabloid World.. Stany Zjednoczone: Thomas Nelson Inc., 2008. ISBN 978-1-59555-156-6.
  10. a b Norbert B. Laufenberg: Entertainment Celebrities. Stany Zjednoczone: Trafford Publishing, 2005, s. 616. ISBN 978-1-4120-5335-8.
  11. a b c Britney Spears (Gold & Platinum), Recording Industry Association of America [dostęp 2017-02-25] (ang.).
  12. a b 統計情報, Objaśnienia: Po przekierowaniu wpisać w pole nazwy artysty po japońsku Britney Spears, czyli ブリトニー・スピアーズ, a następnie kliknąć w pole wyszukiwania., Recording Industry Association of Japan, Cytat:
    プラチナ(旧), アルバム, 洋楽, 1999-05, …Baby One More Time, ブリトニー・スピアーズ, 1999-02-24, エイベックス
    プラチナ(旧), アルバム, 洋楽, 2000-05, Oops!・・・I Did It Again, ブリトニー・スピアーズ, 2000-05-03, エイベックス
    プラチナ(旧), アルバム, 洋楽 (jap.).
  13. IFPI Platinum Europe Awards – 2000, International Federation of the Phonographic Industry, 2000 [zarchiwizowane z adresu 2013-11-27], Cytat: BRITNEY SPEARS, BABY ONE MORE TIME, ZOMBA RECORDS, 4 (PLATINUM) (ang.).
  14. Gold/Platinum, Music Canada [dostęp 2017-11-18], Cytat: December 9, 1999 DIAMOND ALBUM(S) Britney Spears > Baby One More Time (ang.).
  15. a b Staff Reporter: Britney Spears Biography (ang.). foxnews.com. [dostęp 2008-06-31].
  16. a b Britney Spears Breaks Guinness World Record, prnewswire.co.uk, 14 września 2009 (ang.).
  17. a b c James R. Blandford: Britney. Stany Zjednoczone: Music Sales Group, 2002, s. 29. ISBN 978-0-7119-9419-5.
  18. a b c Fred Bronson: The Billboard book of number 1 hits. Stany Zjednoczone: Billboard Books, 2003, s. 377. ISBN 978-0-8230-7677-2.
  19. a b Folkard 2003 ↓, s. 288.
  20. IFPI Platinum Europe Awards 2001 Awards, International Federation of the Phonographic Industry [zarchiwizowane z adresu 2013-11-27], Cytat: BRITNEY SPEARS, OOPS!… I DID IT AGAIN, 4 (PLATINUM) (ang.).
  21. James Montgomery, Eminem is best-selling artist of the decade, mtv.com, 12 sierpnia 2009 (ang.).
  22. Travis Petersen, 10 Best-Selling Artists Of The 90’s, mademan.com, 20 marca 2010 [dostęp 2016-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-01] (ang.).
  23. Jessica Hyndman, This is what every Britney Spears album should been titled, mtv.com, 5 października 2014 (ang.).
  24. Hunter Schwarz, Finally, our elected officials are giving Britney Spears the respect she deserves, „The Washington Post”, 6 listopada 2014 (ang.).
  25. Britney Spears zarobi 310 tysięcy dolarów za każdy występ w Las Vegas. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-09-17].
  26. Britney Spears said set to play first show in Israel. Timesofisrael.com, 2017-03-18. [dostęp 2019-05-26].
  27. a b c „Nazywam się Britney Jean”: dokument o życiu Britney Spears, onet.pl, 14 stycznia 2014 [dostęp 2017-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-24], Cytat: (...) stając się czwartą najlepiej sprzedającą płyty artystką w Stanach Zjednoczonych (...). W 2011 została nagrodzona MTV Video Vanguard Award i stała się najlepiej sprzedającą się artystką dekady (1998-2008) według Billboard (...). (pol.).
  28. Caryn Ganz: Biography Britney Spears (ang.). Rolling Stone. [dostęp 2009]. Cytat: One of the most controversial and successful female vocalists of the 2000s, Britney Spears (along with the Backstreet Boys and 'N Sync) spearheaded the rise of post-millennial teen pop (...).
  29. Alyssa Toomey: Britney Spears Remembers Michael Jackson, Feels „Honored to Have Shared the Stage With Him” (ang.). uk.eonline.com. [dostęp 2013-06-25].
  30. Jem Aswad: Britney Spears On Michael Jackson’s Death: ‘I’m Devastated’ (ang.). mtv.com. [dostęp 2009-06-29].
  31. ananova: Madonna matką chrzestną Britney Spears (pol.). muzyka.wp.pl. [dostęp 2003-11-17].
  32. Britney Spears & Madonna: To był pocałunek dekady (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2013-08-29].
  33. a b 5. Britney Spears – „(I Can’t Get No) Satisfaction” (ang.). rollingstone.com. [dostęp 2011-08-18].
  34. a b Mick Jagger fanem Britney Spears! (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2001-09-07].
  35. 10 Best Super Bowl Halftime Shows (ang.). billboard.com. [dostęp 2015-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-25)].
  36. Rob Sheffield: Super Bowl Halftime Shows Ranked: From Worst to Best: 3. Aerosmith, Britney Spears, N’Sync, Nelly & Mary J. Blige (2001) (ang.). rollingstone.com. [dostęp 2014-01-28].
  37. Ryan Book: Max Martin’s No. 1's, Ranked from 18 to 1: Britney Spears, Taylor Swift and A Lot of Katy Perry (ang.). musictimes.com. [dostęp 2014-08-29].
  38. Fred Bronson: THR’s Hitmakers 2013: How Producer Max Martin Sold 135 Million Songs (ang.). hollywoodreporter.com. [dostęp 2013-06-02].
  39. Mark Binelli: Britney Goes Trance With Moby (ang.). rollingstone.com. [dostęp 2003-09-09].
  40. Mayer Nissim: Moby: 'Britney Spears is really broken’ (ang.). digitalspy.co.uk. [dostęp 2011-05-11].
  41. Giorgio Moroder: Déj vu. Powrót twórcy disco! Mamy megamix albumu (pol.). rmf.fm. [dostęp 2015-06-14].
  42. Giorgio Moroder ft. Britney Spears – Tom’s Diner: piosenka już jest. Posłuchajcie, jak Brit śpiewa Suzanne Vegę [AUDIO] (pol.). eska.pl. [dostęp 2015-04-28].
  43. 2008 Top 100 North American Tours, Pollstar, 2011-03-21.
  44. 2009 Top 50 Worldwide Concert Tours (PDF), Pollstar, 2011-03-21.
  45. 2010 Top 50 Worldwide Concert Tours (PDF), Pollstar, 2011-03-21.
  46. a b Britney piątą najbogatszą piosenkarką wszech czasów.
  47. Fryderyk 2010 – co tam się działo?, Onet.pl, 19 kwietnia 2010 (pol.).
  48. a b Lindsay Kimble, Britney Spears Performs a Medley of Hits During the Billboard Music Awards, People, 22 maja 2016 (ang.).
  49. Britney Spears gets star on Walk of Fame (ang.). chinadaily.com. [dostęp 2003-11-18]. Cytat: (...) At 21, Spears tied with former „Little House on the Prairie” actress Melissa Gilbert for being the youngest person to accept a Walk of Fame star (...).
  50. Greatest of All Time Billboard 200 Artists, billboard.com (ang.).
  51. a b Lady GaGa: I don’t have time for dating (ang.). Now Magazine. [dostęp 2009-02-09].
  52. Lana Del Rey ‘Compelled’ By Britney Spears, mtv.com [dostęp 2012-02-02], Cytat: I’m not really interested in a ton of female musicians but there is something about Britney that compelled me – the way she sings and just the way she looks. (ang.).
  53. a b Christina Garibaldi: Selena Gomez’s Evolution Mirrors Britney Spears’ (ang.). mtv.com. [dostęp 2013-07-05].
  54. a b Shirley Charpelin: Billboard Music Awards: Fergie Expresses Support for Britney Spears (ang.). hollywoodreporter.com. [dostęp 2011-05-22].
  55. a b hotshotlover30: Girls’ Generation’s Hyoyeon Is Getting Prettier by the Day (ang.). soompi.com. [dostęp 2012-06-02].
  56. a b Miley Cyrus On Working With Britney Spears: „She’s A Living Legend!” (ang.). capitalfm.com. [dostęp 2013-10-09].
  57. EXCLUSIVE: First photos of Britney Spears’ newly-discovered British family (ang.). dailymail.co.uk. [dostęp 2008-09-17].
  58. a b c Steven Daly. Cover Story: Britney Spears: Britney Spears: Rolling Stone. „Rolling Stone”, 1999-04-15. Stany Zjednoczone. ISSN 0035-791X. 
  59. a b Britney Spears – biografia (pol.). eska.pl. [dostęp 2012-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-28)].
  60. Chris Mundy. Cover Story: The Girl Can’t Help It. „Rolling Stone”, 2000-05-25. Stany Zjednoczone. ISSN 0035-791X. 
  61. Mark Hughes: Buzzmarketing: get people to talk about your stuff. Stany Zjednoczone: Penguin Group, 2005, s. 145. ISBN 978-1-59184-092-3.
  62. Chuck Taylor. Air Waves: Jive’s Britney Spears Sets Top 40 Abuzz With Rhythm-Leaning 'Baby One More Time. „Billboard”. 110 (43), s. 80, 1996-10-24. Stany Zjednoczone. ISSN 0006-2510. 
  63. Chuck Taylor: Jive’s Britney Spears Top 40 (ang.). billboard.com. [dostęp 1996-10-24].
  64. a b Record-Breakers and Trivia (ang.). everyhit.com. [dostęp 2010-10-12].
  65. Clarissa Place: Ten Things About... Britney Spears (ang.). digitalspy.com.au. [dostęp 2012-04-19]. Cytat:
    (...) Her classic single '...Baby One More Time’ topped the charts in 15 countries and sold 10 million copies by the time Britney (...)
    It didn’t work. Oops!... I Did It Again was released in May 2000 and has sold over 25 million copies to date worldwide (...).
  66. ...Baby One More Time by Britney Spears (ang.). songfacts.com. [dostęp 2015-07-01].
  67. Best Selling Singles Of All Time (ang.). everyhit.com. [dostęp 2010-06-05].
  68. a b Britney Spears, Teen Queen: Rolling Stone’s 1999 Cover Story (ang.). rollingstone.com. [dostęp 2010-01-22].
  69. a b c James R. Blandford: Britney. Stany Zjednoczone: Music Sales Group, 2002, s. 30. ISBN 978-0-7119-9419-5.
  70. James Bryant, Britney Spears – Biography, imdb.com, grudzień 2005, Cytat: (...) Her debut album was released a few months later in early 1999 and, like the single, took to the top of the album charts, where it remained number one for six weeks. The album has now sold millions worldwide and is officially 14 x platinum in the US (...). (ang.).
  71. 10 największych skandali Britney Spears! (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-11-30].
  72. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Britney Spears Biography (ang.). biography.com. [dostęp 2014-09-12].
  73. a b Recording Indystry Association of Japan: Certyfikat sprzedaży płyt Britney Spears (ang.). riaa.com.
  74. Robert of the Radish: Biggest Selling Singles Since The Year 2000 (ang.). Wayback Machine. [dostęp 2009-09-01].
  75. Rolling Stone: 100 Best Songs of the Decade (2000–2009) (ang.). rockonthenet.com. [dostęp 2010-01-01].
  76. Britney Welcomes Home Sean Preston (ang.). people.com. [dostęp 2005-09-21].
  77. Britney Goes To Court, www.cbsnews.com [dostęp 2019-12-01] (ang.).
  78. a b Britney Spears’ Biography – Celebrity Gossip | Entertainment News | Arts And Entertainment – FOXNews.com.
  79. Britney’s Baby Name: Jayden James Federline (ang.). people.com. [dostęp 2006-10-24].
  80. Britney Spears Files for Divorce (ang.). people.com. [dostęp 2006-07-11].
  81. Britney, Kevin Back to Being Single – E! Online.
  82. The Final Results Of The ChartAttack Readers’ Poll Are In (ang.). chartattack.com. [dostęp 2020-04-22].
  83. Britney Pap-Happy with Her New Guy (ang.). people.com. [dostęp 2008-03-01].
  84. Spears is released from UCLA hospital psychiatric ward – Los Angeles Times.
  85. Britney Spears begins rehab of image with wacky cameo on CBS sitcom.
  86. Spears delivers ‘Mother’s’ highest ratings.
  87. Circus by Britney Spears (ang.). metacritic.com. [dostęp 2008-12-02].
  88. Katie Hasty: Britney’s ‘Circus’ Debuts Atop Album Chart (ang.). billboard.com. [dostęp 2008-12-10].
  89. Britney Spears in Guinness Book of Records! (ang.). britney.com. [dostęp 2009-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-24)].
  90. #13 Britney Spears – The 2009 Celebrity 100 (ang.). forbes.com. [dostęp 2009-03-06].
  91. Monica Herrera: Britney Spears’ 'Hold It Against Me’ Single Premieres (ang.). billboard.com. [dostęp 2011-01-10].
  92. 7th Britney Spears Album “Femme Fatale” Set for March 29th Release | Jive Label Group. [dostęp 2011-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)].
  93. Britney Spears Snares Sixth No. 1 on Billboard 200 with ‘Femme Fatale’ | Billboard.com.
  94. Gary Trust: Rihanna’s ‘S&M’ Reigns on Hot 100, Lady Gaga’s ‘Judas’ Debuts (ang.). billboard.com. [dostęp 2011-04-20].
  95. Listen: Britney Spears, Nicki Minaj and Ke$ha’s 'Till the World Ends’ Remix | Billboard.com.
  96. On Air with Ryan Seacrest – News & More from the Live Radio Show, ryanseacrest.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  97. Enrique Iglesias Pulls Out Of Britney Spears Tour – MTV, www.mtv.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  98. Britney Spears Earns Raves for Femme Fatale Tour Opener – Us Weekly, www.usmagazine.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  99. Shirley Halperin: L.A. Reid to Run Restructured Epic Records (ang.). billboard.com. [dostęp 2011-06-15].
  100. Andy Joannou: Britney Spears begins work on eighth studio album (ang.). digitalspy.com. [dostęp 2012-12-13].
  101. Andy Joannou: Britney Spears names new album ‘Britney Jean’ (ang.). digitalspy.com. [dostęp 2013-10-15].
  102. a b Carl Williott: Britney Spears Announces 2-Year ‘Piece Of Me’ Vegas Residency, December 3 Album Release (ang.). idolator.com. [dostęp 2013-09-17].
  103. Miley Cyrus i Britney Spears w jednej piosence! (pol.). elle.pl. [dostęp 2013-10-08].
  104. BRITNEY SPEARS: OKŁADKA NOWEJ PŁYTY + OSOBISTY LIST DO FANÓW (pol.). viva-tv.p. [dostęp 2013-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-25)].
  105. Gil Kaufman: Britney Spears Has Lowest Chart Debut With Britney Jean (ang.). mtv.com. [dostęp 2013-11-12].
  106. Curious: Warte miliony nazwisko i nowa muzyka, czyli wywiad dla „Variety”! (pol.). britneyspears.pl. [dostęp 2013-12-30].
  107. Jason Lipshutz: Britney Spears: Las Vegas Shows Will Be 'A Massive Party From Start To Finish’ (ang.). billboard.com. [dostęp 2013-10-08].
  108. 40. People’s Choice Award – NOMINEES & WINNERS (ang.). peopleschoice.com.
  109. Bubbling Under Hot 100 (ang.). billboard.com. [dostęp 2014-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
  110. Harold Mandel: Britney Spears debuts 'The Intimate Britney Spears’ lingerie line in New York (ang.). axs.com. [dostęp 2015-09-10].
  111. a b Britney Spears: Tweet o przyjeździe m.in. do Polski (ang.). twitter.com. [dostęp 2014-09-08].
  112. Mateusz Kopec: Britney Spears przedłuży rezydenturę w Las Vegas (pol.). allaboutmusic.pl. [dostęp 2014-05-13].
  113. Iggy Azalea on Working with Britney Spears for Their Song ‘Pretty Girls’ (ang.).
  114. At Home with Britney Spears and Her Boys (ang.). celebritybabies.people.com. [dostęp 2015-03-25].
  115. Christina Garibaldi: Iggy Azalea Reveals Britney Spears’ Album Is ‘Ready’ And Will Feature Their Collaboration (ang.). mtv.com. [dostęp 2015-03-30].
  116. Britney Spears, Pretty Girls: Nowa piosenka z niecodzienną premierą… w taksówkach Uber! (pol.). eska.pl. [dostęp 2015-05-04].
  117. Britney Spears Album & Song Chart History (ang.). billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-10)].
  118. Lars Brandle: Britney Spears and Iggy Azalea To Perform ‘Pretty Girls’ at 2015 Billboard Music Awards (ang.). billboard.com. [dostęp 2015-04-22].
  119. Lindsay Zoladz: Disco Godfather Giorgio Moroder Goes Back to the Future on Déjà Vu (ang.). vulture.com. [dostęp 2015-06-25].
  120. Złote płyty CD, bestsellery.zpav.pl, 2 grudnia 2015 (pol.).
  121. Gary Trust, Chart Beat Podcast: RCA’s Joe Riccitelli on Zayn, Britney Spears, Justin Timberlake & More, Billboard, 11 maja 2016 (ang.).
  122. Make Me...(feat. G-Eazy) – Single, itunes.apple.com, 15 lipca 2014 (ang.).
  123. a b Norbert Żyła, Britney Spears zapowiada płytę „Glory” (wideo), wiadomości24.pl, 4 sierpnia 2016 (pol.).
  124. Joey Nolfi, Britney Spears, U2, Drake, more to play iHeartRadio Music Festival, ew.com, 25 lipca 2016 (ang.).
  125. Mitchell Peters, U2, Drake, Britney Spears & More to Headline 2016 iHeartRadio Music Festival in Las Vegas, Billboard, 25 lipca 2016 (ang.).
  126. Nowicki, Albert: „Christina Aguilera wspiera Spears i ruch #FreeBritney. Rywalizacji nie ma”. Prime News, Virtual Press Sp. z o.o., 2021-06-29. [dostęp 2021-06-29].
  127. “Britney kontra Spears” – dokument Netfliksa o ubezwłasnowolnieniu słynnej piosenkarki. AZN Entertainment, 2021-09-29. [dostęp 2021-09-29].
  128. Lana Del Rey ‘Compelled’ By Britney Spears. mtv.com. [dostęp 2012-02-02].
  129. Justin Harp: Victoria Justice ‘reveals musical influences’ (ang.). digitalspy.co.uk. [dostęp 2010-12-13].
  130. Paul Lester: Pixie Lott’s diary: 'After the single hit No 1, it went crazy’ (ang.). The Guardian. [dostęp 2009-08-27].
  131. Polski koncert Britney Spears odwołany (pol.). muzyka.wpl.pl. [dostęp 2009-07-14].
  132. Belle: Firma Gatta potwierdza wizytę promocyjną Britney Spears w Polsce! (pol.). britneyspears.pl. [dostęp 2014-09-15].
  133. James Mann, Britney Spears: Contralto Vocal Range Singer, becomesingers.com, 21 maja 2018 [dostęp 2019-12-21] (ang.).
  134. Tu wychowywała się Britney Spears, www.eska.pl [dostęp 2021-10-05].
  135. Britney Spears says she goes "back and forth" between religions in Instagram video, Newsweek, 13 sierpnia 2020 [dostęp 2021-10-07] (ang.).
  136. Britney Spears ostro atakuje swoją rodzinę. "Skrzywdziliście mnie", Onet Kultura, 26 października 2021 [dostęp 2021-10-28] (pol.).
  137. Anna Konieczyńska, Historia jednego zdjęcia: Britney Spears i Justin Timberlake w 2001 roku, Vogue Polska, 5 grudnia 2019 [dostęp 2021-10-05] (pol.).
  138. a b c d e f Toksyczne uczucie. Miłość w rytmie Britney Spears, Onet Kultura, 31 lipca 2020 [dostęp 2021-10-05] (pol.).
  139. Sam Lansky: Britney Spears’ Shotgun Wedding Turns 10: Remember 55 Magical Hours (ang.). rollingstone.com. [dostęp 2004-01-03].
  140. Britney Spears oskarża bliskich. Twierdzi, że pozwolili na to, by ją krzywdzono, Onet Kultura, 7 października 2021 [dostęp 2021-10-07] (pol.).
  141. Britney Spears zwolniona z kurateli. Odzyskała kontrolę nad swoim życiem po 13 latach, TVN24 [dostęp 2021-11-13] (pol.).
  142. Ryan Smith, Britney Spears' ex Jason Trawick Shoots Down Rumors He Secretly Wed Pop Star, Newsweek, 19 sierpnia 2021 [dostęp 2021-10-07] (ang.).
  143. Britney Spears i Charlie Ebersol rozstali się. Powody i kulisy, Jastrząb Post, 23 czerwca 2015 [dostęp 2021-10-07] (pol.).
  144. Georgina Littlejohn; Nola Ojomu: Who is Sam Asghari? Britney Spears’ rumoured fiancé, aspiring actor and fitness model (ang.). www.thesun.co.uk. [dostęp 20159-04-17].
  145. Britney Spears i Sam Asghari zaręczyli się, TVN24, 13 września 2021.
  146. a b Britney Spears (ang.). britney-galaxy.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-01)].
  147. Britney Spears’ Biography (ang.). foxnews.com.
  148. Hinant, Cindy (2012). Britney Spears Fantasy Fantasy Britney Spears (pierwsza edycja). New York: Cindy Hinant. s. 2–33.
  149. Perfume Australia – Buy Genuine Perfume Online | Fragrance Online, feelingsexy.com.au [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  150. Britney Spears – Midnight Fantasy (ang.). comparestoreprices.co.uk.
  151. a b Britney Spears – Hidden Fantasy (ang.). comparestoreprices.co.uk.
  152. Britney Spears Fantasy Twist (Fantasy + Midnight Fantasy) (ang.). fragrantica.com.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Britney Spears w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-11-24 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=777097