Antonina Żabińska

Antonina Żabińska
Imię i nazwisko Antonina Maria Żabińska
Data i miejsce urodzenia 18 lipca 1908
Petersburg
Data i miejsce śmierci 19 marca 1971
Warszawa
Narodowość polska
Język polski
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata
Grób Jana i Antoniny Żabińskich na warszawskim cmentarzu Powązkowskim
Tunel z wejściem/wyjściem dla ukrywających się uciekinierów z getta warszawskiego.

Antonina Maria Żabińska, z d. Erdman (ur. 18 lipca 1908 w Petersburgu, zm. 19 marca 1971 w Warszawie) – polska pisarka, przez męża Jana Żabińskiego związana z Ogrodem Zoologicznym w Warszawie.

Życiorys

Debiutowała opowiadaniem Pamiętnik żyrafy w piśmie Moje pisemko (1934), w 1936 roku opublikowała Jak białowieskie rysice zostały Warszawiankami (jako pierwszy tom serii Opowieści przyrodnicze). W 1939 ukazała się jej książka Dżolly i S-ka, która miała wiele wydań powojennych (z podtytułem Z dziejów warszawskiego Ogrodu Zoologicznego).

W czasie II wojny światowej razem z mężem ukrywała na terenie opustoszałych pomieszczeń zoo Żydów, m.in. uciekinierów z warszawskiego getta. W 1965 roku otrzymała wraz z nim tytuł Sprawiedliwej wśród Narodów Świata[1]. Antonina Żabińska dbała w tym czasie nie tylko o ukrywających się ludzi, ale także o zwierzęta, którym udało się przetrwać (wiele zwierząt zginęło w wyniku bombardowań w 1939 lub zostało zjedzonych przez głodujących mieszkańców stolicy): wydry, borsuka, szczeniaki hien oraz małe rysie[2].

Po wojnie opublikowała przeznaczone dla młodszych czytelników tomy Rysice (1948) i Borsunio (1964). W 1968 roku wydała wspomnienia Ludzie i zwierzęta, w których przedstawiła m.in. swoją działalność okupacyjną. W 1970 roku ukazała się jej ostatnia książka Nasz dom w ZOO poświęcona warszawskiemu zoo.

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 212-3-4)[3].

W 2007 roku Diane Ackerman, wykorzystując jej wspomnienia Ludzie i zwierzęta, uczyniła z niej bohaterkę swojej książki The Zookeeper's Wife (wyd. polskie Azyl. Opowieść o Żydach ukrywanych w warszawskim ZOO (2009)). Książka ta została zekranizowana w 2017, w filmie Antoninę Żabińską zagrała Jessica Chastain[4].

W 2008 została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Upamiętnienie

  • Tablica pamiątkowa odsłonięta w 2021 na willi Pod Zwariowaną Gwiazdą[6].

Przypisy

  1. Rodzina Żabińskich. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2017-04-03].
  2. Aileen Orr, Niedźwiedź Wojtek. Niezwykły żołnierz Armii Andersa, Replika, 2017, s.179, ISBN 978-83-7674-642-5.
  3. Cmentarz Stare Powązki: Żabińscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-06-26].
  4. Azyl (2017) w bazie Filmweb
  5. M.P. z 2009 r. nr 27, poz. 371
  6. Tomasz Urzykowski: Ukrywali Żydów w warszawskim zoo. Odsłonięto tablicę pamięci Jana i Antoniny Żabińskich. warszawa.wyborcza.pl, 24 marca 2011. [dostęp 2021-04-23].

Bibliografia

  • Rocznik literacki 1971, wyd. PIW, Warszawa 1973 (tam biogram s. 652-653)

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Antonina Żabińska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-02-25 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3376617