Andrzej Zaorski

Andrzej Zaorski
Andrzej Zaorski (2018)
Imię i nazwisko	Andrzej Adam Zaorski
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1942 Piaski
Data i miejsce śmierci	31 października 2021 Warszawa
Zawód	aktor teatralny i filmowy, artysta kabaretowy
Współmałżonek	Ewa Zaorska
Lata aktywności	1964–2021
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Odcisk dłoni aktora w Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach

Andrzej Adam Zaorski (ur. 17 grudnia 1942^[a] w Piaskach, zm. 31 października 2021^[1][2] w Warszawie) – polski aktor i artysta kabaretowy, występujący w telewizji, filmie i teatrze, a także w radiu.

Życiorys

W 1964 roku ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, w teatrze zadebiutował 31 stycznia 1965 roku. Występował w Teatrze Współczesnym w Warszawie (do 1970 roku), potem w Teatrze Ateneum, Teatrze Narodowym, Teatrze Powszechnym, Teatrze Na Targówku i Teatrze Kwadrat, w kabaretach „U Lopka”, Pod Egidą, „Tu 60-tka” i „Kaczuch Show”. W latach 70. uczestniczył w produkcjach cyklicznych programów telewizyjnych (m.in. Gallux Show, Studio Gama) oraz radiowych (60 minut na godzinę, w tym zwłaszcza był współautorem m.in. cyklów Zapiski kłusownika i Para-męt pikczers czyli kulisy srebrnego ekranu). W 1991 roku otrzymał nagrodę Wiktora (dla osobowości telewizyjnej).

W latach 1991–1993 współtworzył telewizyjny cykl Polskie zoo.

Występował w radiowej powieści W Jezioranach.

Życie prywatne

Był synem Tadeusza Zaorskiego (1917–1993, wiceministra kultury i sztuki i szefa polskiej kinematografii)^[3] i Krystyny Zaorskiej (1918–1999), a także starszym bratem Janusza Zaorskiego, teściem Andrzeja Butruka^[4] i Tomasza Werta.

Na początku lat 90. wycofał się z aktywnej pracy w teatrze i filmie, choć pod koniec tej dekady i na początku następnej wystąpił w kilku serialach, a także podejmował próby reżyserskie.

Po tym, jak w 2004 przebył udar mózgu, co spowodowało paraliż i znaczne ograniczenie zdolności wysławiania się, napisał wydaną w 2006 roku, autobiograficzną powieść zatytułowaną Ręka, noga, mózg na ścianie^[b], w której opisał proces wychodzenia z choroby.

Mieszkał na stałe w Milanówku, gdzie za wkład w upowszechnianie kultury i promocję Milanówka uhonorowany został statuetką Milanowskiego Liścia Dębu (2004)^[5].

Filmografia

• 2003–2004: Sprawa na dziś – portier Maurycy
• 2002–2007: Samo życie (serial telewizyjny) – Dariusz Baranowski
• 1991: Panny i wdowy – malarz Henryk, mąż Marii
• 1988: Piłkarski poker
• 1984: Baryton
• 1982: Matka Królów
• 1980: Nasze podwórko – ojciec Tomka
• 1979: Skradziona kolekcja
• 1977: Lalka – Julian Ochocki
• 1974: Ile jest życia
• 1971: Bolesław Śmiały
• 1970: Raj na ziemi
• 1969: Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię – dziennikarz „Kuriera Polskiego” (głos)
• 1967: Stawka większa niż życie
• 1967: Westerplatte
• 1966: Małżeństwo z rozsądku
• 1966: Marysia i Napoleon

Dubbing

• 1961: Salvatore Giuliano
• 1963: Zbrodnia doskonała – adwokat Philliet
• 1964: Dwaj muszkieterowie – Piotr

Ordery i nagrody

• 2012: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – „za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce”^[6][7]
• 2006: Złoty Mikrofon
• 2004: Milanowski Liść Dębu^[5]

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Andrzej Zaorski w bazie IMDb (ang.)
• Andrzej Zaorski w bazie Filmweb
• Andrzej Zaorski w bazie filmpolski.pl
• Andrzej Zaorski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2021-08-18] .
• Andrzej Zaorski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”