Andrzej Rosiewicz (2022) | |
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1944 |
---|---|
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Andrzej Wacław Rosiewicz (ur. 1 czerwca 1944 w Warszawie) – polski piosenkarz estradowy, gitarzysta, tancerz, satyryk, kompozytor i choreograf.
Od 1978 poświęcił się karierze solowej. Najpopularniejsze jego przeboje: „Najwięcej witaminy”, „Czy czuje pani cha-chę”, „Zenek blues”, „Chłopcy radarowcy”, „Wincenty Kalemba” (znana jako „Pieśń o zachodnich bankierach” lub „Graj cyganie graj”) oraz „Czterdzieści lat minęło...” z czołówki serialu Czterdziestolatek (1975). Za czasów „Solidarności” wykonał na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku „Propagandę sukcesu”, identyfikowaną jako głos antykomunistycznej opozycji.
Urodził się i wychował w Warszawie[1]. Jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1962)[2][3]. W tym czasie odnosił sukcesy sportowe, zostając mistrzem warszawskich szkół średnich w skoku wzwyż i skoku w dal. Grywał także w szkolnym klubie piłkarskim.
Ukończył SGGW w Warszawie na Wydziale Melioracji Wodnych. Równocześnie uczęszczał przez pięć lat do szkoły muzycznej na śpiew solowy. Swoje umiejętności prezentował m.in. w Klubie Studenckim Politechniki Warszawskiej „Stodoła”.
Karierę estradową rozpoczął jeszcze w dzieciństwie w 1953, w Zespole pieśni i tańca Dzieci Warszawy, z którym to współpracował do 1964. W okresie studiów w latach 60. występował w warszawskich klubach jazzowych i restauracjach. Między 1963 a 1965 rokiem związany był z zespołem „Pesymiści”. W latach 1967–1968 związał się z formacją jazzową Old Timers. W 1971, 1974 i 1977 występował na festiwalu Jazz Jamboree. W 1972 za wykonanie utworu „Samba wanna blues” otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji na 10. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[4]. Piosenka była pierwszym efektem jego współpracy z Asocjacją Hagaw[4]. W 1976 wystąpili razem na 14. KFPP w Opolu[4]. Występ zapewnił mu nagrodę Estradowa Osobowość Roku[4]. Od 1978 poświęcił się karierze solowej.
W latach 70. i na początku lat 80. jeden z najpopularniejszych polskich piosenkarzy i artystów estradowych. Najpopularniejsze jego przeboje z lat 70. to „Najwięcej witaminy”, „Czy czuje pani cha-chę”, „Zakochany bałwan”, „Żaba story”, „Zenek blues”; na występach wykonywał również piosenki, których nie nadawano w radiu i telewizji („Usta Mariana”, „W Lubartowie”). Po powstaniu „Solidarności” powstały piosenki „Chłopcy radarowcy”, „Pytasz mnie” oraz dostępne w owych latach jedynie na kasetach nagranych amatorsko na koncertach, wykonane na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku „Propaganda sukcesu”, „Chcemy prawdy”, „Książeczka wojskowa” i „Wincenty Kalemba” (znana jako „Pieśń o zachodnich bankierach”/„Graj cyganie graj”). W 1980 za wykonanie utworu „Najwięcej witaminy” otrzymał nagrodę za wygraną w konkursie „Premier” na 18. KFPP w Opolu[4]. Jego twórczość była utożsamiana z etosem pierwszej Solidarności oraz stanem wojennym – okresem, kiedy jego piosenki identyfikowane były jako głos antykomunistycznej opozycji[5].
W 1974 zaśpiewał piosenkę „Czterdzieści lat minęło...” z czołówki serialu Czterdziestolatek, kompozytora Jerzego Matuszkiewicza, w 1988 piosenkę Andrzeja Korzyńskiego „Halo ptaki” do filmu Pan Kleks w kosmosie, a w 1993 utwór „Dwadzieścia lat minęło...” w serialu Czterdziestolatek. 20 lat później. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[6].
W 1986 zorganizował w Teatrze Muzycznym w Gdyni koncert dedykowany Lechowi Wałęsie, z którym w latach osiemdziesiątych łączyła go serdeczna przyjaźń[7].
12 lipca 1988 na dziedzińcu wawelskim w Krakowie zaśpiewał w obecności Michaiła Gorbaczowa pieśń o pierestrojce „Wieje wiosna ze wschodu” (popularnie określana jako „Michaił, Michaił” z uwagi na słowa Michaił, Michail. eta piesnia dla Tiebia)[1][8][9][10].
Na początku lat 90. XX wieku próbował powrócić na scenę muzyczną, tworząc utwory w gatunku disco polo. Najpopularniejsze z nich to „Poleczka Pałeczka” i „Disko Rżysko”[11].
W 1993 napisał piosenkę o tym, jak doszło do zerwania przyjaźni z Lechem Wałęsą „Telefon z Belwederu” z refrenem: „Porwał go wielki świat, porwał historii wiatr, dlaczego, dlaczego? Przecież zawsze można być kolegą. Przyjaźń uczucie to święte. Tylko czasem bywa się prezydentem”[7].
W pierwszych utworach nagrywanych po 2000 śpiewał o sukcesach sportowców takich jak: Adam Małysz, Jerzy Dudek czy Otylia Jędrzejczak.
Obecnie można go sporadycznie usłyszeć w Radiu Maryja i Telewizji Trwam, dla których tworzy piosenki satyryczne komentujące wydarzenia polityczne oraz piosenki o miłości do ojczyzny i religijne.
W 2003 nagrał piosenkę „Mamo, ja chcę do Iraku”, krytykującą wyjazd polskich żołnierzy do Iraku[12].
W 2003 został członkiem Unii Polityki Realnej, z listy której w 2004 wystartował w wyborach do Parlamentu Europejskiego[13]. UPR nie przekroczyła progu wyborczego.
Współpracował potem z Prawem i Sprawiedliwością, dla którego na zjazdy partyjne przed wyborami do Sejmu RP w 2005 i 2007 skomponował i tam wykonał kilka piosenek chwalących rządy tej partii (m.in. „Wystarczą cztery Ziobra i Polska będzie dobra”)[14].
W sierpniu 2007 z okazji 28 rocznicy Sierpnia 80 nagrał dla mediów założonych przez o. Tadeusza Rydzyka piosenkę „Jak Gwiazda w noc czarną”, swoiste podziękowanie Andrzejowi Gwiaździe i Annie Walentynowicz za ich zasługi w obaleniu komunizmu.
W listopadzie 2007 nagrał piosenkę wyśmiewającą rząd premiera Donalda Tuska pt. „Wystarczą cztery Tuski, no i porządek pruski”, której ukazała się później druga wersja. Jej pierwsza zwrotka brzmi: „Nowe wiadomości płyną już z Pułtuska, że w Pułtusku pomnik chcą postawić Tuska. Tam na rynku w Pułtusku ktoś usłyszał, że ten pomnik ufunduje Krauze Ryszard”.
W październiku 2008 ukazała się jego płyta Orła mi żal, na której znalazła się piosenka o Janie Pawle II pt. „Zostań z nami” oraz Baracku Obamie pt. „Barack naszym przyjacielem jest, bo w jego żyłach płynie polska krew”.
Przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2009 nagrał piosenkę pt. „Eurowybory”, która ukazuje w krzywym zwierciadle kampanię wyborczą oraz pracę europosłów.
25 czerwca 2009 TVP1 wyemitowała specjalne wydanie programu Jaka to melodia?, w którym obok Andrzeja Rosiewicza wystąpili Edward Hulewicz i Ewa Kuklińska. Podczas programu Andrzej Rosiewicz otrzymał medal im. Fryderyka Chopina za 40 lat kariery solowej, a Edward Hulewicz ten sam medal za 45 lat indywidualnej kariery estradowej. Całość wygranej przez wszystkich uczestników przeznaczono na niepełnosprawne dzieci. Tego samego dnia TVP2 wyemitowała wydanie Szansy na sukces, w którym amatorzy śpiewali piosenki Andrzeja Rosiewicza.
W 2014 był kandydatem w wyborach do Sejmiku Województwa Mazowieckiego z listy Mazowieckiej Wspólnoty Samorządowej[15], która nie uzyskała mandatów.
W 2019 został zarejestrowany jako kandydat komitetu Polska Fair Play Roberta Gwiazdowskiego w wyborach do Parlamentu Europejskiego[16]. Komitet nie przekroczył jednak progu wyborczego i nie uzyskał mandatu[17].
26 grudnia 2022 TVP2 premierowo nadała benefis artysty Rewia Gwiazd: Andrzej Rosiewicz, który zapoczątkował śwętowanie jego 70-lecia kariery artystycznej. W programie oprócz piosenkarza wystąpili m.in.: Zenon Martyniuk, Michał Milowicz, Sławomir Zapała z żoną Kajrą, Stanisław Karpiel-Bułecka, zespół Weekend czy Norbi. Nie zabrakło także opowieści, jak i materiałów archiwalnych z kariery Rosiewicza[18][19]. W tym samym roku stworzono również charytatywny odcinek specjalny programu Jaka to melodia? z udziałem Magdaleny Waligórskiej-Lisieckiej, Marleny Drozdowskiej i Danuty Błażejczyk, w którym Rosiewicz był specjalnym gościem honorowym[20].
Podczas wyborów Miss Rzeszowszczyzny poznał Iwonę, którą poślubił w 1997[24]. Mają syna Jędrzeja oraz bliźniaki – Irenę i Adama[24].
Artykuł Andrzej Rosiewicz w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2023-06-17 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=594670