Andrzej Grabowski (aktor)

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Andrzej Grabowski (aktor)
Andrzej Grabowski
Ilustracja
Andrzej Grabowski (2011)
foto: Paweł Matyka
Data i miejsce urodzenia 15 marca 1952
Chrzanów
Zawód aktor, artysta kabaretowy
Współmałżonek

Anna Tomaszewska
(1982–2008, rozwód)
Anita Kruszewska
(2009–2018, rozwód)

Lata aktywności od 1972
Zespół artystyczny
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Andrzej Grabowski (ur. 15 marca 1952 w Chrzanowie[1]) – polski aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i dubbingowy, artysta kabaretowy, piosenkarz, scenarzysta i reżyser.

Debiutował jako aktor w 1972 niewielką rolą Edwarda w serialu Odejścia, powroty. W 1974 ukończył studia aktorskie w PWST w Krakowie. Jeszcze w trakcie studiów debiutował rolą Pana Trzebińskiego w Teatrze Telewizji, w kolejnych latach grał również w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego oraz krakowskich teatrach: Słowackiego i Starym. Ponadto występował w zespole Ensemble MW2, z czasem rozpoczął karierę kabaretową.

Ogólnopolską rozpoznawalność zapewniła mu rola Ferdynanda Kiepskiego, głównego bohatera serialu Polsatu Świat według Kiepskich, w którym gra od 1999. Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: Dzień świra (2002), Kariera Nikosia Dyzmy (2002), Zróbmy sobie wnuka (2003), Pitbull (2005), Strajk (2006), Dublerzy (2006), Pitbull. Nowe porządki (2016), Pitbull. Niebezpieczne kobiety (2016) i Polityka (2019). Z dubbingu został zapamiętany jako Buck Gdak w Kurczaku Małym (2005), Nathaniel w Zaczarowanej (2007), Miś Tuliś w Toy Story 3 (2010) oraz Alastor „Szalonooki” Moody z serii filmów o Harrym Potterze. W 2009 debiutował jako wokalista studyjny, wydał cztery albumy: Mam prawo... czasami... banalnie, Cudne jest nudne, Pechy i peszki oraz Łagodnie.

Laureat Nagrody Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu dla Młodych Aktorów podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych oraz zdobywca nagrody na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska”. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.


Życiorys

Jest synem Łucji z domu Bahr (zm. 2015)[2] i Bolesława (1913–1980)[3] Grabowskich. Wychował się w Alwernii[4] wraz z braćmi – Mikołajem, aktorem i reżyserem, i Wiktorem (1941–2019), inżynierem górnikiem[5]. W młodości był ministrantem[6] i harcerzem[7]. W wieku 17 lat zdał maturę w liceum w Chrzanowie[8]. Po niedostaniu się do szkoły teatralnej został zatrudniony w firmie Gazobudowa[9]. W 1969 rozpoczął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie[9]. Studiował na jednym roku z Jerzym Stuhrem[10]. Na pierwszym roku studiów zadebiutował w Teatrze Telewizji rolą Pana Trzebińskiego w spektaklu Ludwika Hieronima Morstina Polacy nie gęsi[11]. Powtarzał trzeci rok studiów[12][13]. W trakcie studiów występował w kabarecie Janusza Rewińskiego „FIUT”[14] oraz zadebiutował na wielkim ekranie epizodyczną rolą w filmie Odejścia, powroty.

W 1974 obronił dyplom[10], po czym rozpoczął pracę w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego[15]. Wystąpił w reżyserowanych przez Ryszarda Smożewskiego: Klątwie, Tangu i Łgarzu[16], a w 1977 za występ w roli Belusa w spektaklu Przepraszam, czy tu biją otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu dla Młodych Aktorów podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych[17]. Po odejściu z tarnowskiego teatru w 1978 związał się z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie[15], z którym związany był przez wiele następnych lat, grając m.in. Poetę w sztuce W małym dworku[18], Stanisława Witkiewicza w Bracie naszego Boga[19], Ziłowa w Polowaniu na kaczki[20] i Michała Strawińskiego w Listopadzie[21]. Od 1979 występuje w zespole Ensemble MW2[22], z którym wystawia m.in. spektakl Kwartet dla czterech aktorów[23], grał też Lucilio Vaniniego, głównego bohatera sztuki Vaniniana[24][25].

W latach 80. zaczął występować z programem kabaretowym w krakowskim klubie „Feniks”[14]. Z czasem rozpoczął solową karierę kabaretową[26]. W 1986 zagrał w sztuce Scenariusz dla trzech aktorów w Teatrze STU w Krakowie, a za monodram Audiencja V Bogusława Schaeffera zdobył Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Torunie[27]. W 1989 zagrał swoją pierwszą większą rolę filmową – Stefana Sapieję – w produkcji Feliksa Falka Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce.

W latach 90. został etatowym aktorem w Starym Teatrze w Krakowie[28]. W 1992 zadebiutował w wyreżyserowanym przez siebie monodramie Spowiedź chuligana z tekstami Siergieja Jesienina, wystawianym w Teatrze STU w Krakowie[29]. Za rolę Jaśka w inscenizacji Wesela Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Andrzeja Wajdy otrzymał nagrodę na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska”[30]. W 1997 został zwolniony z pracy w Starym Teatrze[31], po czym powrócił na deski Teatru Słowackiego rolą Calogero Di Spelta, głównego bohatera sztuki Wielka magia w reżyserii Bogdana Hussakowskiego[28], a także pojawił się w roli Andrzeja Jurewicza, ojca głównej bohaterki serialu Telewizji Polskiej Boża podszewka w reżyserii Izabelli Cywińskiej[32]. Zagrał Pawła we włoskim filmie Ballada o czyścicielach szyb (1998)[33].

Szczególną popularność zawdzięcza roli Ferdynanda Kiepskiego w telewizyjnym serialu komediowym Świat według Kiepskich emitowanym na antenie Polsatu od marca 1999. Sitcom przez kilka lat bił rekordy popularności i zdobywał nagrody dla najlepszego serialu komediowego, dzięki czemu Grabowski zaczął być powszechnie utożsamiany z postacią Kiepskiego[34]. Ponadto, jako bohater serialu, wystąpił na płycie zespołu Big Cyc pt. Świat według Kiepskich, wydanej 11 czerwca 2000, wypowiadając osiem kilkudziesięciosekundowych monologów, przeplatających się z piosenkami zespołu.

Andrzej Grabowski w czasie występu w Siedlcu, 2009

W 2001 premierę miał polsko-amerykański film Jurka Bogajewicza Boże skrawki, w którym zagrał szmalcownika Klubę[35]. Od 2002 gra Argana w komedii Chory z urojenia w reżyserii Giovanniego Pampiglione[36]. W listopadzie 2003 potwierdzono, że poprowadzi program muzyczno-kabaretowy TVP1 Śpiewanie na wezwanie, w którym wcielał się w rolę sierżanta[37]. W 2004 zadebiutował jako aktor dubbingowy, użyczając głosu Tuke’owi w polskiej wersji językowej filmu animowanego The Walt Disney Company Mój brat niedźwiedź, poza tym odebrał nagrodę dla najlepszego aktora komediowego na V Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku[38]. Od 2004 kilkukrotnie wystąpił podczas Sopockich Nocy Kabaretowych odbywających się w ramach festiwalu TOPtrendy[39][40][41], którego ostatnią edycję zorganizowano w 2014.

W 2005 wystąpił w roli Leona Maya, jednego z dwóch głównych bohaterów filmu Marcina Ziębińskiego Dublerzy[42], który następnie został wyprodukowany również jako miniserial dla TVP1[43], a także użyczył głosu Buckowi Gdakowi w polskiej wersji disnejowskiej animacji Kurczak Mały oraz Alastorowi „Szalonookiemu” Moody’emu w filmie Harry Potter i Czara Ognia. W latach 2005–2008 występował w roli policjanta „Gebelsa” w serialu TVP Pitbull[44]. W 2006 wykreował postać Henryka Sobeckiego w dramacie historycznym Volkera Schlöndorffa Strajk[45]. W 2007 zagrał „Kowala”, jednego z szefów gangu pruszkowskiego w serialu TVN Odwróceni[46] i filmie Świadek koronny[47], a także użyczył głosu Nathanielowi w polskiej wersji filmu Disneya Zaczarowana, wystąpił w koncercie „Gorzkie żale” ku pamięci Jana Pawła II[48], zaangażował się w kampanię reklamową producenta dań marki Łowicz[49] oraz był nominowany do zdobycia Superwiktora[50].

W kwietniu 2008 nagrany przez niego utwór „Po drugiej stronie drzwi” został umieszczony na albumie punkrockowego zespołu KSU pt. XXX-lecie, Akustycznie[51]. Również w 2008 był nominowany do zdobycia Wiktora w kategorii „najpopularniejszy aktor telewizyjny”[52], zagrał grabarza w filmie Piksele[53] (2010) oraz zaśpiewał utwory „Małe piwko” i, napisany dla niego, „Jestem jak motyl” podczas koncertu poświęconego pamięci Jana Himilsbacha i Zdzisława Maklakiewicza w ramach Festiwalu Gwiazd w Gdańsku[54]. Obie piosenki w wersji studyjnej znalazły się na albumie kompilacyjnym pt. Jest dobrze... Piosenki niedokończone z 2009[55], a promujący go singiel „Jestem jak motyl” dotarł do pierwszego miejsca Listy przebojów Programu Trzeciego[56]. W 2009 uczestniczył w jednym z odcinków drugiej edycji programu Fort Boyard[57] oraz ponownie zdobył nominację do Wiktora dla najlepszego aktora telewizyjnego[58]. W 2010 współprowadził z Agnieszką Wolny-Hamkało program Hurtownia książek[59][60], użyczył głosu Królowi w filmie animowanym Złote Krople[61] (2014), zdobył nominację do Wiktora dla najlepszego aktora telewizyjnego[62], zagrał wójta Marcela Traczyka w serialu TVP1 Blondynka[63], poprowadził „Kabareton” podczas 47. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[64], wydał debiutancki album studyjny pt. Mam prawo... czasami... banalnie[54] i wziął udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2011 wydawanego przez miesięcznik „TopGear”[65], a nagrany przez niego w duecie z Tomaszem Szczepanikiem utwór „Odpływam” znalazł się na płycie wydanej w ramach charytatywnej akcji Kalendarz Dżentelmeni 2010[66]. W 2011 został felietonistą magazynu „Maxim”[67], a jesienią 2011 stacja TV4 wyemitowała kilkuodcinkowy program Kroniki Andrzeja Grabowskiego z Alwernii, będący zapisem występów aktora w warszawskim Teatrze Bajka[68]. W 2012 użyczył głosu królowi Fergusowi w polskiej wersji językowej filmu Merida Waleczna, czytał książkę Wojciecha Nowickiego „Stół jaki jest. Wokół kuchni w Polsce” na antenie Radia Kraków[69], dołączył do akcji społecznej „Legalna kultura”[70], poprowadził program TV Puls Stare dranie[71] i wystąpił w kampanii reklamowej dostawcy energii elektrycznej Enea[72]. W 2013 otrzymał Wiktora dla aktora telewizyjnego[73], pojawił się w roli plutonowego Adolfa Petzelta w Tajemnicy Westerplatte[74], wydał drugi album studyjny pt. Cudne jest nudne, wystąpił w kabaretonie podczas 50. KFPP w Opolu i wziął udział w kampanii reklamowej producenta wódki Stock Polska[75]. Od 2013 ponownie gra wójta Marcela Traczyka w kolejnych sezonach serialu Blondynka[76][77][78].

Od marca 2014 jest jurorem w programie rozrywkowym Polsatu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami[79][80], za co został nominowany do zdobycia Telekamery 2021 w kategorii „juror”[81]. Również w 2014 zagrał przeora zakonu w filmie Patryka Vegi Służby specjalne i w serialu telewizyjnym o tym samym tytule, wyemitowanym w 2015 przez TVP2[82]. W 2015 zagrał prezesa w Pokocie (2016) Agnieszki Holland[83] i ojca Żanety, głównej bohaterki Demona Marcina Wrony[84], a ponadto wystąpił podczas Sopockiego Hitu Kabaretowego w ramach Polsat SuperHit Festiwal 2015[85] oraz wykreował postać Majora w spektaklu Teatru Telewizji Damy i huzary w reżyserii Krystyny Jandy[86]. W 2016 premierę miały dwa filmy Patryka Vegi, Pitbull. Nowe porządki i Pitbull. Niebezpieczne kobiety, w których powrócił do roli „Gebelsa”[87][88], ponadto pojawił się jako Lechu, komendant placówki Straży Granicznej w Tarnawie Niżnej w thrillerze Wojciecha Kasperskiego Na granicy[89] oraz wystąpił ze swoim programem podczas „Kabaretobrania” w ramach 8. Zielonogórskiej Nocy Kabaretowej[90] i w telewizyjnym show Nowa rewia kabaretowa na antenie Nowa TV[91]. W 2017 powrócił do wystawiania monodramu Spowiedź chuligana. Jesienin, tym razem wystawianym w kooperacji Teatru „Polonia” z Teatrem STU[92], a także zagrał Górzyńskiego w filmie krótkometrażowym Patryka Vegi Czerwony punkt[93] i Czarka w komedii romantycznej Tomasza Koneckiego Listy do M. 3[94], a ponadto wystąpił podczas 5. Świętokrzyskiej Nocy Kabaretowej w ramach festiwalu „Magiczne zakończenie wakacji” Polsatu i RMF FM[95], zaangażował się w kampanię reklamową aplikacji mobilnej BeamUp[96] i wcielił się w Aleksandra Prystora w spektaklu Teatru Telewizji Marszałek w reżyserii Krzysztofa Langa[97]. W 2018 premierę miały kolejne dwa filmy, w których wystąpił: Narzeczony na niby[98] i Plagi Breslau[99]. Ponadto pojawił się gościnnie w utworze „Na dłoni” umieszczonym na albumie studyjnym KęKę pt. To tu[100]. W 2019 wydał trzeci album studyjny pt. Pechy i peszki[101] i odebrał nagrodę dla „ikony polskiego kina” podczas 8. Międzynarodowego „Suspense Film Festival” w Kołobrzegu[102]. Ponadto pojawił się w roli prezesa w filmie Patryka Vegi Polityka[103] i jego wersji serialowej[104], zagrał inspektora Piotrkowskiego w komedii Sama Akina Mayday[105] (2020) oraz wystąpił w spocie promującym film Martina Scorsese Irlandczyk w Polsce[106].

W 2020 pojawił się w roli Adama w filmie Patryka Vegi Bad Boy[107], ponadto nakładem wydawnictwa Agora wydał książkę autobiograficzną pt. Andrzej Grabowski. Jestem jak motyl, stworzoną ze współautorami Jakubem Jabłonką i Pawłem Łęczukiem[108], a także zaprezentował czwarty album studyjny pt. Łagodnie[109], wystąpił w kampanii reklamowej sieci komórkowej Play[110] i akcji społecznej #MilionPowodów przed wyborami prezydenckimi w Polsce[111] i poprowadził jesienną edycję programu Stopklatki Nowa scena śmiechu[112].

Odznaczenia

2009: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[113].

2020: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[114].

Wpływ na popkulturę

Uplasował się na drugim miejscu w kategorii „najpopularniejsi aktorzy polscy” w opublikowanym przez Google Zeitgeist rankingu najczęściej wyszukiwanych haseł w polskim Internecie w 2003[115] oraz na piątym miejscu w tejże kategorii w zestawieniu za rok 2005[116].

Był jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych „Forbes Polska”; jego wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 295 tys. zł w 2008 (82. miejsce)[117] i 285 tys. zł w 2013 (85. miejsce)[118].

Życie prywatne

Dwukrotnie rozwiedziony. W 1982 poślubił aktorkę Annę Tomaszewską[119]. Mają dwie córki: Zuzannę (ur. 22 czerwca 1983[120]) oraz Katarzynę (ur. 8 marca 1991[121]). Jest teściem Pawła Domagały[122]. W czerwcu 2009 poślubił Anitę Kruszewską, charakteryzatorką filmową[123], z którą rozwiódł się w lutym 2018[124].

Ma starszego brata reżysera teatralnego, aktora filmowego teatrealnego i telewizyjnego - Mikołaja Grabowskiego.[125]

Pod koniec marca 2005 w pobliżu Mysłowic uległ niegroźnemu wypadkowi samochodowemu na autostradzie, wskutek którego został wówczas ranny w głowę i doznał ogólnych potłuczeń ciała.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[126] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[127]. Przed wyborami samorządowymi 2014 poparł Platformę Obywatelską, występując na partyjnej konwencji wyborczej 8 listopada 2014[128].

Filmografia

Seriale

Polski dubbing

Role teatralne

Dyskografia

Albumy studyjne
Rok Dane dot. albumu Pozycja na liście
POL
[130]
2010 Mam prawo... czasami... banalnie 36
2013 Cudne jest nudne
  • Wydany: 18 czerwca 2013
  • Wytwórnia: Universal Music Polska
 30
2019 Pechy i peszki
  • Wydany: 1 kwietnia 2019
  • Wytwórnia: Agencja Muzyczna Polskiego Radia
Notowane utwory
Rok Tytuł Pozycja na liście
LP3
[56]
2009 „Jestem jak motyl” 1
2010 „Czasami” 44
2019 „Kwestia miesiąca” 45

Przypisy

  1. ↑ Andrzej Grabowski w bazie IMDb (ang.)
  2. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 205.
  3. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 204.
  4. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 14.
  5. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 46–47.
  6. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 28.
  7. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 58.
  8. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 52–53.
  9. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 81.
  10. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 82.
  11. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 86.
  12. ↑ TVP Kultura Niedziela z... Andrzejem Grabowskim.
  13. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 90.
  14. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 100–101.
  15. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 114–115.
  16. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 116.
  17. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 119.
  18. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 199.
  19. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 201.
  20. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 202.
  21. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 209.
  22. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 146.
  23. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 141.
  24. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 147.
  25. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 148.
  26. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 104.
  27. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 161.
  28. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 213.
  29. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 228.
  30. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 248.
  31. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 252–253.
  32. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 131.
  33. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 27.
  34. ↑ Łukasz Maciejewski: To, co najpiękniejsze (pol.). dziennikpolski24.pl, 2004-08-14. [dostęp 2021-01-11].
  35. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 10.
  36. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 214–215.
  37. ↑ Wielkie show TVP 1 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2003-11-14. [dostęp 2021-01-11].
  38. ↑ Dla każdego coś miłego (pol.). wirtualnemedia.pl, 2004-06-28. [dostęp 2021-01-11].
  39. ↑ Patryk Pallus: TOPtrendy 2010 w hali sprowadzonej z Wenecji (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-05-11. [dostęp 2021-01-11].
  40. ↑ kl: Festiwal TOPtrendy 2013 za nami (pol.). wirtualnemedia.pl, 2014-06-20. [dostęp 2021-01-11].
  41. ↑ Patryk Pallus: Agnieszka Chylińska, Urszula, Enej, Margaret, Donatan na TOPtrendy 2014 (pełna lista gwiazd) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2014-04-09. [dostęp 2021-01-11].
  42. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 73.
  43. ↑ pp: ‘Dublerzy’ – nowy serial TVP1 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-11-13. [dostęp 2021-01-11].
  44. ↑ pp: ‘Pitbull’ wróci wiosną do TVP 2 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-01-29. [dostęp 2021-01-11].
  45. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 109.
  46. ↑ kk: Żmijewski i Foremniak w nowym serialu TVN (pol.). W: Onet.pl, Życie Warszawy [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2006-06-13. [dostęp 2021-01-11].
  47. ↑ kk: Paweł Małaszyński na dużym ekranie (pol.). W: Onet.pl [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2006-11-23. [dostęp 2021-01-11].
  48. ↑ ks: Rocznica śmierci papieża w TVP (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-04-02. [dostęp 2021-01-11].
  49. ↑ kk: Kampania dań gotowych Łowicz z Andrzejem Grabowskim (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-05-23. [dostęp 2021-01-11].
  50. ↑ Patryk Pallus: Wiktory 2006: najwięcej nominacji dla Tomasza Lisa (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-05-24. [dostęp 2021-01-11].
  51. ↑ Andrzej Grabowski i Małgorzata Ostrowska na płycie KSU, Onet.pl, 17 kwietnia 2008 [dostęp 2008-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13] (pol.).
  52. ↑ tw: Wiktory 2007: ogłoszono nominacje, gala 31 maja w TVN (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-05-07. [dostęp 2021-01-11].
  53. ↑ prtw: Kayah i filmowe „Piksele” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010=03-09. [dostęp 2021-01-11].
  54. ↑ a b Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 178–179.
  55. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 180.
  56. ↑ a b Dorobek wykonawcy na liście – Andrzej Grabowski (pol.). Archiwum LP3. [dostęp 2013-07-02].
  57. ↑ ks: Startuje druga edycja ‘Fort Boyard’ (pol.). wirtualnemedia.pl, 2009-02-24. [dostęp 2021-01-11].
  58. ↑ pp: Kinga Rusin, Tomasz Lis, Monika Olejnik i Szymon Majewski walczą oWiktory (pol.). wirtualnemedia.pl, 2009-04-28. [dostęp 2021-01-11].
  59. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 23.
  60. ↑ pp: TVP 1: ‘Hurtownia książek’ zastąpi ‘Pegaza’ (pol.). wirtualnemedia.pl, 2009-11-23. [dostęp 2021-01-11].
  61. ↑ wm: „Złote Krople” – polska baśń animowana w gwiazdorskiej obsadzie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-02-18. [dostęp 2021-01-11].
  62. ↑ pp: Wiktory 2009 rozdane – triumf TVP i TVN (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-05-24. [dostęp 2021-01-11].
  63. ↑ ks: TVP1: „Blondynka” zastąpi „Ranczo” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-03-02. [dostęp 2021-01-11].
  64. ↑ pp: Kto w tym roku wystąpi na festiwalu w Opolu? (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-08-20. [dostęp 2021-01-11].
  65. ↑ kl: „TopGear” z kalendarzem na 2011 rok (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-12-07. [dostęp 2021-01-11].
  66. ↑ Beata Tarczyńska: Tomasz Szczepanik, wokalista Pectusa, w kalendarzu Dżentelmeni 2010. nowiny24.pl, 2010-11-24. [dostęp 2012-01-04].
  67. ↑ pp: “Maxim” ponownie w Polsce, Doda i Kominek felietonistami (pol.). wirtualnemedia.pl, 2011-11-09. [dostęp 2021-01-11].
  68. ↑ pp: Andrzej Grabowski jesienią w TV 4 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2011-08-18. [dostęp 2021-01-11].
  69. ↑ km: Andrzej Grabowski czyta książkę Wojciecha Nowickiego w Radiu Kraków (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-01-01. [dostęp 2021-01-11].
  70. ↑ km: Kampania „Legalna kultura” promuje legalne źródła (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-04-26. [dostęp 2021-01-11].
  71. ↑ pp: „Stare dranie” w TV Puls, gospodarzem Andrzej Grabowski (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-08-21. [dostęp 2021-01-11].
  72. ↑ tw: Grabowski i Barciś z Żebrowskim reklamują stałą cenę w Enei (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-11-20. [dostęp 2021-01-11].
  73. ↑ pp: Janowski, Babiarz, Kuźniar i Prokop zdobyli Wiktora 2012 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-04-08. [dostęp 2021-01-11].
  74. ↑ pr: „Tajemnica Westerplatte” od 15 lutego w kinach (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-01-08. [dostęp 2021-01-11].
  75. ↑ tw: Andrzej Grabowski i Tomasz Karolak reklamują Czystą de Luxe Żołądkową Gorzką (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-10-18. [dostęp 2021-01-11].
  76. ↑ pp: “Blondynka” wraca do TVP1 z nowymi aktorami (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-08-20. [dostęp 2021-01-11].
  77. ↑ łb: Siódmy sezon „Blondynki” od 2 grudnia w TVP1 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2018-11-19. [dostęp 2021-01-11].
  78. ↑ Michał Kurdupski: Dwa kolejne sezony „Blondynki” w TVP1. Marta Żmuda Trzebiatowska zastąpi Natalię Rybicką (pol.). wirtualnemedia.pl, 202019-05-17. [dostęp 2021-01-11].
  79. ↑ Patryk Pallus: Polsat stawia na rozrywkę. Pięć nowości w wiosennej ramówce (pol.). wirtualnemedia.pl, 2014-02-07. [dostęp 2021-01-11].
  80. ↑ tw: Tancerka Ola Jordan za Beatę Tyszkiewicz w jury „Tańca z gwiazdami” w Polsacie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2018-02-23. [dostęp 2021-01-11].
  81. ↑ jk: „Tele Tydzień” ujawnia nominacje do Telekamer 2021. Telewizyjnej transmisji nie będzie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2020-12-29. [dostęp 2021-01-11].
  82. ↑ łb: „Służby specjalne” nowym serialem TVP2. Patryk Vega opowie o likwidacji WSI (pol.). wirtualnemedia.pl, 2014-12-04. [dostęp 2021-01-11].
  83. ↑ pr: Agnieszka Holland pracuje nad filmem „Pokot” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2015-07-06. [dostęp 2021-01-11].
  84. ↑ pr: „Demon” – nowy film Marcina Wrony (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2015-08-14. [dostęp 2021-01-11].
  85. ↑ Łukasz Brzezicki: Polsat SuperHit Festiwal 2015 pod koniec maja w Sopocie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2015-05-13. [dostęp 2021-01-11].
  86. ↑ łb: „Damy i huzary” w reżyserii Krystyny Jandy na scenie Teatru Telewizji (pol.). wirtualnemedia.pl, 2015-11-09. [dostęp 2021-01-11].
  87. ↑ pr, Piotr Stramowski w filmie „Pitbull: Nowe porządki”. „Czekałem na taki projekt, bo miałem łatkę amanta”, wirtualnemedia.pl, 9 września 2015 [dostęp 2021-01-11] (pol.).
  88. ↑ Michał Kurdupski: „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” podbija kina (pol.). wirtualnemedia.pl, 2016-11-14. [dostęp 2021-01-11].
  89. ↑ pr: Marcin Dorociński i Andrzej Chyra w filmie „Na granicy” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2015-12-30. [dostęp 2021-01-11].
  90. ↑ mk: „Kabaretobranie 2016” w Telewizji Polsat (pol.). wirtualnemedia.pl, 2016-07-13. [dostęp 2021-01-11].
  91. ↑ Krzysztof Lisowski: Rusza Nowa TV. „Moda na sukces”, Beata Tadla i Jarosław Kulczycki (pol.). wirtualnemedia.pl, 2016-11-09. [dostęp 2021-01-11].
  92. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 232–233.
  93. ↑ tw: 7-minutowy klip z Ewanem McGregorem i aktorami z filmów Patryka Vegi w kampanii ShowMax (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2017-02-15. [dostęp 2021-01-11].
  94. ↑ pr/pt: Film „Listy do M. 3" podbija kina (pol.). wirtualnemedia.pl, 2017-11-13. [dostęp 2021-01-11].
  95. ↑ Michał Kurdupski: Telewizja Polsat i RMF FM już po raz drugi zorganizują festiwal „Magiczne zakończenie wakacji” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2017-08-24. [dostęp 2021-01-11].
  96. ↑ tw: „Rodzina Oddano” z Grabowskim i Oświecińskim to kampania aplikacji BeamUp (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2017-11-27. [dostęp 2021-01-11].
  97. ↑ Michał Kurdupski: „Marszałek” nowym spektaklem Teatru Telewizji. Premiera 4 grudnia (pol.). wirtualnemedia.pl, 2017-12-01. [dostęp 2021-01-11].
  98. ↑ łb: „Narzeczony na niby” od 12 stycznia w kinach. Kolejny projekt filmowy Grupy Polsat (zwiastun) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2017-12-27. [dostęp 2021-01-11].
  99. ↑ łb: „Plagi Breslau” nowym filmem Patryka Vegi. Grają Ewa Kasprzyk, Iwona Bielska i Katarzyna Bujakiewicz (pol.). wirtualnemedia.pl, 2019-06-19. [dostęp 2021-01-11].
  100. ↑ Andrzej Grabowski pierwszym gościem na płycie KęKę! | Popkiller, popkiller.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  101. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 189.
  102. ↑ Michał Kurdupski: Andrzej Grabowski, Anna Urbańczyk i Marek Piestrak wśród laureatów Kołobrzeg Suspense Film Festival 2019 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2019-07-01. [dostęp 2021-01-11].
  103. ↑ jk: „Polityka” krytykowana przez recenzentów. „Vega sportretował dziennikarzy jako kłamców i manipulatorów” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2019-09-06. [dostęp 2021-01-11].
  104. ↑ Michał Kurdupski: Canal+ pokaże 4-odcinkowy miniserial na podstawie filmu „Polityka” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2019-11-21. [dostęp 2021-01-11].
  105. ↑ tw: „Mayday” – nowa komedia z Adamczykiem, Dereszowską, Książkiewicz i Woronowiczem (pol.). wirtualnemedia.pl, 2019-09-04. [dostęp 2021-01-11].
  106. ↑ jd: Seweryn, Linda i Grabowski rozmawiają o „Irlandczyku” Netflixa (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2019-12-02. [dostęp 2021-01-11].
  107. ↑ tw: Nowy film Patryka Vegi „Bad Boy” od 21 lutego w kinach, gościnnie zagrają Peszko i Grosicki (zwiastun) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2019-12-27. [dostęp 2021-01-11].
  108. ↑ Andrzej Grabowski. Jestem jak motyl. lubimyczytac.pl. [dostęp 2021-01-11].
  109. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 196–197.
  110. ↑ jk: Play z nową ofertą dla firm, w reklamach Andrzej Grabowski (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2020-10-05. [dostęp 2021-01-11].
  111. ↑ bg: Akcja wyborcza #milionpowodow podbija internet. „Świetny dobór celebrytów” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2020-06-26. [dostęp 2021-01-11].
  112. ↑ Michał Kurdupski: Dwa kolejne sezony „Nowej sceny śmiechu” w Stopklatka TV. Cezary Pazura i Andrzej Grabowski gospodarzami (pol.). wirtualnemedia.pl, 2020-02-18. [dostęp 2021-01-11].
  113. ↑ Gloria Artis dla aktorów. tvp.info, 5 października 2009. [dostęp 2012-12-31].
  114. ↑ MKiDN - Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis [dostęp 2021-05-04] (pol.).
  115. ↑ Czego szukali polscy internauci w 2003 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2004-01-07. [dostęp 2021-01-11].
  116. ↑ masz: Czego szukaliśmy w Internecie w 2005 roku? (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-01-03. [dostęp 2021-01-11].
  117. ↑ Patryk Pallus: Spadła wartość Lisa i Durczoka, zyskał Majewski – top 100 gwiazd show biznesu (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-07-31. [dostęp 2020-02-10].
  118. ↑ Patryk Pallus: Najcenniejsze polskie gwiazdy: na czele Robert Lewandowski – Wojewódzki i Prokop w górę (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-07-26. [dostęp 2020-01-18].
  119. ↑ Grabowski, Łęczuk i Jabłonka 2020 ↓, s. 302.
  120. ↑ FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 2017-05-05] (pol.).
  121. ↑ FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 2017-05-05] (pol.).
  122. ↑ Paweł Domagała: Jego teściem jest Andrzej Grabowski, film.interia.pl, 19 marca 2015 [dostęp 2019-06-25].
  123. ↑ Andrzej Grabowski na ślubnym kobiercu (pol.). zyciegwiazd.onet.pl. [dostęp 2009-06-15].
  124. ↑ Andrzej Grabowski się rozwodzi. Ferdek Kiepski będzie musiał zapłacić żonie fortunę, „naTemat.pl” [dostęp 2018-02-24] (pol.).
  125. ↑ Diana Klimowicz, Mikołaj Grabowski, ksiazki.wp.pl, 9 kwietnia 2014 [dostęp 2021-02-28] (pol.).
  126. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 2010-05-16. [dostęp 2014-04-26].
  127. ↑ Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista, Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21].
  128. ↑ Andrzej Grabowski: popieram lepszych, KW Platforma Obywatelska RP, 8 listopada 2014 [dostęp 2014-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-08].
  129. ↑ Teatr STU w Krakowie.
  130. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 24. styczeń 2011–30. styczeń 2011 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2013-03-19].
    OLiS – sprzedaż w okresie 24. czerwiec 2013–30. czerwiec 2013 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2013-07-02].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Andrzej Grabowski (aktor) w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=221538