Andrij Szewczenko

Andrij Szewczenko
Андрій Шевченко
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko Andrij Mykołajowycz Szewczenko
Data i miejsce urodzenia 29 września 1976
Dwirkiwszczyna
Wzrost 181 cm
Pozycja napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1994 Dynamo Kijów
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1994–1999 Dynamo Kijów 117 (60)
1999–2006 Milan 208 (127)
2006–2009 Chelsea 48 (9)
2008–2009 Milan (wyp.) 18 (0)
2009–2012 Dynamo Kijów 55 (23)
W sumie: 446 (219)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–1995  Ukraina U-18 8 (5)
1994–1995  Ukraina U-21 7 (6)
1995–2012  Ukraina 111 (48)
W sumie: 126 (59)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016 Ukraina (asystent)
2016–2021 Ukraina
2021–2022 Genoa
Odznaczenia
Bohater Ukrainy "Orderu Państwa" Order „Za zasługi” I klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina)

Andrij Mykołajowycz Szewczenko, ukr. Андрій Миколайович Шевченко (ur. 29 września 1976 w Dwirkiwszczynie) – ukraiński piłkarz który grał na pozycji napastnika, były reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Bohater Ukrainy, pierwszy Ukrainiec, który wygrał Ligę Mistrzów z A.C Milanem (2003), zdobywca Superpucharu Europy w 2003 zdobywca Złotej Piłki w 2004. Uczestnik mistrzostw świata 2006 (ćwierćfinał) i mistrzostw Europy 2012, rekordzista pod względem liczby strzelonych bramek w reprezentacji Ukrainy.Król strzelców Ligi Mistrzów w sezonach 1998/99, 2000/01, 2005/06 oraz król strzelców włoskiej Serie A: 1999/00, 2003/04.Mistrz Włoch z A.C Milanem w 2004 zdobywca Pucharu Włoch w 2003 Najlepszy zawodnik Serie A w 2000.Najlepszy napastnik Ligi Mistrzów według UEFA w 1999.

Wybrany do listy 100 najlepszych piłkarzy FIFA 100.

Dzieciństwo

Ojciec Andrija, Mykoła, był wojskowym, a matka, Lubow, pracowała w przedszkolu. Szewczenko ma o trzy lata starszą siostrę Ołenę. W 1979 roku cała rodzina przeniosła się do Kijowa. Mykoła nie przepadał za futbolem, a Andrij talent do piłki nożnej odziedziczył po dziadku Hryhoriju[1].

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Gdy miał dziewięć lat, został dostrzeżony przez łowcę talentów Dynama Kijów i od tamtej pory związany był z tym klubem zwanym „chlubą Ukrainy”.

Urodził się na wsi, a w 1976 wraz z rodzicami przyjechali do Kijowa, gdzie w jednym z podwórkowych turniejów jego grę zauważył Ołeksandr Szpakow. On zaprosił go do Szkoły Piłkarskiej Dynama, przekonując rodziców, którzy planowali jego karierę wojskową[2]. W wieku szesnastu lat Andrij został włączony do pierwszej drużyny Dynama, a dwa lata później zadebiutował w dorosłej reprezentacji Ukrainy. Pierwszy gol zdobył 1 grudnia 1994 w wygranym meczu 4:2 z Dniprem[3]. Już wtedy był znany w całym swoim kraju. W Europie głośno zrobiło się o nim po meczu Ligi Mistrzów FC BarcelonaDynamo Kijów, rozgrywanego na stadionie Camp Nou, kiedy to w pierwszej połowie spotkania młody Szewa ustrzelił klasycznego hat-tricka, a Dynamo wygrało 4:0. Natychmiast w kolejce po niego ustawiło się wiele europejskich potęg na czele z takimi klubami jak Manchester United, A.C. Milan, AC Parma, S.S. Lazio, Real Madryt czy FC Barcelona[4]. Najkorzystniejszą ofertę złożył włoski Milan proponując za młodego Ukraińca 35 mln dolarów. Gdyby do tego transferu doszło, Szewczenko stałby się najdroższym piłkarzem na świecie. Działacze Dynama stawali jednak na głowie, aby zatrzymać swoją gwiazdę. Andrij dostał w posiadanie willę, Mercedesa, a także gażę w wysokości 100 tys. dolarów rocznie.

A.C. Milan ostatecznie jednak dogadał się z szefami Dynama i udało im się sfinalizować transfer, którego suma opiewała na 26 mln dolarów. Andrij w pierwszym sezonie z 24 golami został królem strzelców Serie A. Także w kolejnych latach był czołową postacią Milanu. Jednak w tamtym okresie zespół z obiektu San Siro nie odniósł żadnego triumfu na arenie międzynarodowej. Podobnie było w reprezentacji Ukrainy, z którą nie zdołał awansować na mistrzostwa świata i Europy.

Upragniony puchar Ligi Mistrzów Szewa zdobył w sezonie 2002/2003, kiedy to A.C. Milan w finale tych rozgrywek pokonał inną włoską drużynę – Juventus F.C., a Szewczenko wykorzystał decydującego karnego. W 2005 z Ukraińcem w składzie Milan znów dotarł do finału, jednak tym razem nie sprostał angielskiemu Liverpool F.C. Decydującej jedenastki nie wykorzystał właśnie Szewczenko, którego strzał z „wapna” zdołał obronić Jerzy Dudek. Podczas swojej kilkuletniej przygody we Włoszech, Szewa osiągnął kilka sukcesów z Milanem także na niwie krajowej. Dwukrotnie zostawał także najlepszym strzelcem Serie A, a tygodnik „France Football” przyznał mu w 2004 Złotą Piłkę.

W 2006 odszedł z Milanu do Chelsea z powodów rodzinnych za 30 mln funtów. Strzelił bramkę w meczu 1/8 Finału Ligi Mistrzów z FC Porto.

W 2008 roku, po bardzo słabym sezonie w zespole The Blues (zaledwie czwarty napastnik, na dodatek nękany kontuzjami), wrócił do klubu, w którym odnosił największe sukcesy – Milanu. We włoskiej drużynie Szewczenko wystąpił w 18. ligowych meczach w których nie strzelił żadnego gola. Latem 2009 roku powrócił do The Blues. 29 sierpnia 2009 po 10 latach znów został graczem Dynama Kijów, podpisując dwuletni kontrakt[5].

Jest drugim najlepszym strzelcem w historii klubu A.C. Milan. Zdobył dla włoskiego klubu łącznie 175 bramek, wyprzedzając takie sławy światowej piłki, jak Gianni Rivera, Marco van Basten, czy José Altafini. Ustępuje jedynie słynnemu Szwedowi Gunnarowi Nordahlowi[6].

Jest dziesiątym najlepszym strzelcem w historii Ligi Mistrzów (48 bramek). Wyprzedza w tej klasyfikacji takich piłkarzy, jak Alessandro Del Piero, czy Rivaldo. Ustępuje natomiast m.in. Raúlowi, Filippo Inzaghiemu, Ruudowi van Nistelrooyowi, Karimowi Benzemie, Robertowi Lewandowskiemu, Lionelowi Messiemu i Cristiano Ronaldo[7].

Kariera reprezentacyjna

25 marca 1995 debiutował w reprezentacji Ukrainy w spotkaniu eliminacyjnym do Euro-96 z Chorwacją przegranym 0:4. Wszedł na boisko w 76 minucie. Łącznie w „Zbirnij” zagrał ponad 100 razy i strzelił 48 goli (rekord).

Na Mistrzostwach Świata w Niemczech zdobył 2 bramki, a z reprezentacją Ukrainy dotarł do ćwierćfinału. W ćwierćfinale przegrali z przyszłymi mistrzami świata Włochami 0:3 i skończyli debiut w Mistrzostwach świata.

Na Euro 2012 w pierwszym meczu ze Szwecją wygranym 2:1 zdobył dwie bramki. Zagrał także w meczach z Francją i Anglią. Po odpadnięciu Ukrainy z turnieju ogłosił koniec swojej kariery w reprezentacji.

Koniec kariery

28 lipca 2012 ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery. Decyzję umotywował zaangażowaniem w politykę. Wstąpił do partii Ukraina – Naprzód! i z jej ramienia wystartował w wyborach parlamentarnych jesienią 2012 roku. Jednak jego ugrupowanie nie weszło do Rady Najwyższej. Potem jego nazwisko pojawiło się w kontekście następcy Olega Błochina na stanowisku selekcjonera reprezentacji Ukrainy. Szewczenko odrzucił propozycję objęcia funkcji selekcjonera drużyny narodowej argumentując zbyt młodym wiekiem.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. 16 lutego 2016 zgodził się na propozycję pomocy w treningu reprezentacji Ukrainy[8]. 15 lipca 2016 stanął na czele reprezentacji Ukrainy[9].

Statystyki

Stan na 19 czerwca 2012.

Klub Sezon Liga Puchar Europuchary Razem za klub Reprezentacja
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
 Ukraina
Dynamo Kijów 1994-95 17 1 4 1 2 1 23 3 2
1995-96 31 16 5 1 2 2 38 19 2 1
1996-97 20 6 0 0 0 0 20 6 6 2
1997-98 23 19 8 8 10 6 41 33 4 3
1998-99 26 18 4 5 14 10 44 33 8
 Włochy
A.C. Milan 1999-00 32 24 5 4 6 1 43 29 7 3
2000-01 34 24 3 1 14 9 51 34 7 5
2001-02 29 14 3 0 6 3 38 17 6 5
2002-03 24 5 4 1 11 4 39 10 6 2
2003-04 32 24 2 0 11 5 45 29 4 1
2004-05 29 17 1 3 10 6 40 26 8 5
2005-06 28 19 0 0 12 9 40 28 9 4
 Anglia
Chelsea F.C. 2006-07 30 4 11 7 10 3 51 14 4 2
2007-08 17 5 3 2 4 1 24 8 8 4
 Włochy
A.C. Milan 2008-09 18 0 1 1 7 1 26 2 6 4
 Anglia
Chelsea F.C. 2009-10 1 0 0 0 0 0 1 0
 Ukraina
Dynamo Kijów 2009-10 21 7 2 0 6 1 29 8 7 2
2010-11 18 10 2 1 12 5 32 16 5 1
2011-12 14 6 1 0 5 0 20 6 3 2
Dynamo Kijów 170 83 26 16 51 25 247 124
A.C. Milan 226 127 19 10 77 38 322 175
Chelsea F.C. 48 9 14 9 14 4 75 22
Łącznie 403 201 56 34 125 62 583 297 111 48

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Dynamo Kijów

A.C. Milan

Chelsea

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

  1. Биография (ukr.). sheva7.com. [dostęp 29 listopada 2014].
  2. Золотой мяч Александра Шпакова.
  3. Carpe diem. Андрей Шевченко забил сотый гол за „Динамо” - UA-Футбол. (ros.)
  4. Андрей Шевченко – 25 Ноября 2008 – Интересные статьи про футбол – Футбол.Новости футбола России и Европы.
  5. Andriy Shevchenko leaves Chelsea to return to Dynamo Kyiv.
  6. ACMilan.PL.
  7. Europejskie Puchary: Klasyfikacja strzelców wszech czasów.
  8. Шевченко став тренером збірної України – UA-Футбол. (ukr.)
  9. Шевченко – головний тренер збірної України – UA-Футбол. (ukr.)
  10. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 897/2005 – Офіційне представництво Президента України.
  11. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 849/2006 – Офіційне представництво Президента України.
  12. Андрій Шевченко став першим заслуженим майстром спорту в незалежній Україні | Хрещатик – Київська мунiципальна газета.
  13. Про відзначення нагородами України працівників фізичної культури і спорту | від 15 жовтня 1999 року N 1338/99.
  14. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 478/2003 – Офіційне представництво Президента України.
  15. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 – Офіційне представництво Президента України.
  16. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 – Офіційне представництво Президента України.
  17. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 435/2012 Про відзначення державними нагородами України (ukr.). president.gov.ua. [dostęp 2012-08-03].

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Andrij Szewczenko w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-01-31 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=177918