Vladimir Poetin

Vladimir Poetin
Vladimir Vladimirovitsj Poetin in 2021
Geboren	7 oktober 1952 Leningrad,  Sovjet-Unie
Politieke partij	Communistische Partij van de Sovjet-Unie (tot 1991) Onafhankelijk (1991-1995) Ons huis – Rusland (1995-1999) Eenheid (1999-2001) Onafhankelijk (2001-2008) Verenigd Rusland (2008-2012) Onafhankelijk (sinds 2012)
Partner	Ljoedmila Poetina (1983-2013)
Beroep	Politicus Ambtenaar
Religie	Atheïsme (de jure, voor 1992) Russisch-orthodox (sinds 1992)
Handtekening
President van Rusland
Huidige functie
Aangetreden	7 mei 2012
Premier	Dmitri Medvedev (2012-2020) Michail Misjoestin (sinds 2020)
Voorganger	Dmitri Medvedev ——————————
Aangetreden	31 december 1999
Einde termijn	7 mei 2008
Premier	Michail Kasjanov (2000-2004) Michail Fradkov (2004-2007) Viktor Zoebkov (2007-2008)
Voorganger	Boris Jeltsin
Opvolger	Dmitri Medvedev
Premier van Rusland
Aangetreden	8 mei 2008
Einde termijn	7 mei 2012
President	Dmitri Medvedev
Voorganger	Viktor Zoebkov
Opvolger	Dmitri Medvedev ——————————
Aangetreden	9 augustus 1999
Einde termijn	7 mei 2000
President	Boris Jeltsin
Voorganger	Sergej Stepasjin
Opvolger	Michail Kasjanov
Portaal    Politiek

Vladimir Vladimirovitsj Poetin (Russisch: Владимир Владимирович Путин,  uitspraak (info / uitleg)) (Leningrad, 7 oktober 1952) is een Russisch politicus en de 2de en 4de president van de Russische Federatie.

Biografie

Familie

Poetin werd geboren in Leningrad (nu Sint-Petersburg) in het gezin van Vladimir Spiridonovitsj Poetin (1911-1999) en Maria Ivanovna (1911–1998). Zijn vader Vladimir diende in de Sovjetmarine en daarna in de gevreesde geheime dienst NKVD onder Jozef Stalin; hij stond bekend als een fanatiek marxist-leninist. Grootvader Spiridon Poetin was de privékok van de Sovjetleiders Vladimir Lenin en Jozef Stalin. Poetins moeder Maria was een vrome gelovige van de Russisch-Orthodoxe Kerk en zou haar kind ondanks haar officieel atheïstische echtgenoot in het geheim hebben laten dopen. Het echtpaar Poetin had midden jaren dertig al twee zoontjes, Viktor en Albert; Albert overleed binnen een paar maanden en Viktor overleed aan difterie tijdens het Beleg van Leningrad in de Tweede Wereldoorlog.

Studie en carrière in DDR

Poetin volgde zijn opleiding Rechten aan de Staatsuniversiteit van Leningrad, en kreeg in 1975 het diploma met een proefschrift over de politiek van de Verenigde Staten in Afrika. Hetzelfde jaar ging hij werken voor de KGB, waar hij in de buitenlandse inlichtingendienst terechtkwam. Van 1985 tot 1990 woonde hij in Dresden, in de toenmalige Duitse Democratische Republiek (DDR). Daar werkte hij bij een onderdeel van de KGB dat belast was met het verzamelen van politieke en militaire inlichtingen. Hij was verantwoordelijk voor het verhoor en de internering van dissidenten, alsmede voor westerse spionnen die de Sovjet-Unie wilden binnendringen. Vladimir Poetin was drager van het Ereteken van de Sovjet-Unie.

In 2019 werd een document vrijgegeven uit de Sovjettijd, hij blijkt bij de KGB bekend te staan als "gedisciplineerd, consciëntieus en moreel rechtschapen". Volgens KGB-generaal Kondaurov viel hij niet bijzonder op. Volgens hem werd gerapporteerd "moreel rechtschapen" als er niks anders te zeggen was.^[1]

Na het opdoeken van de KGB-dependance en bijbehorende gevangenissen in de DDR, eind 1990, keerde hij terug naar Leningrad. Van 1991 tot 1996 was hij hoofd van het Comité Externe Betrekkingen van het bureau van de burgemeester van Leningrad. Van juli 1998 tot augustus 1999 was hij hoofd van de Federalnaja Sloezjba Bezopasnosti (FSB), de opvolger van de KGB.

Politieke carrière

Premier

Van augustus 1999 tot 31 december 1999 was hij premier in de regering van Boris Jeltsin. Als eerste minister won hij het respect van de Russische bevolking door zijn handelen tijdens de onafhankelijkheidsstrijd in de Russische deelstaat Tsjetsjenië. Toen Jeltsin op 31 december 1999 aftrad, werd Poetin president van de Russische Federatie. Poetin zette de strijd in Tsjetsjenië voort met als gevolg de verwoesting van steden en dorpen en een groot aantal doden en gewonden.

President

Op 26 maart 2000 won hij de presidentsverkiezingen. Op 16 maart 2004 werd hij herkozen. Hij wordt, officieel partijloos, gesteund door de politieke partij Verenigd Rusland die op dat moment een meerderheid had in de Staatsdoema. In september 2007 liet hij zich kiezen tot lijsttrekker van deze partij. Hij gaf aan de functie van premier te willen vervullen, mits Verenigd Rusland een grote overwinning boekte bij de Russische parlementsverkiezingen van december 2007 en er een president kwam met wie hij goed zou kunnen samenwerken. Eerder in september stelde hij Viktor Zoebkov, die had aangegeven niet uit te sluiten president te willen worden, aan als premier.

Omdat Poetin, ingevolge de grondwet, niet drie keer achtereen president kon worden, schoof hij Dmitri Medvedev naar voren als zijn opvolger. Die benoemde hem op 8 mei 2008 als zijn eerste minister, een functie die Poetin vervolgens vier jaar bekleedde. In 2012 kon hij zich vervolgens weer verkiesbaar stellen voor het presidentschap, waarvan de wettelijke ambtstermijn ondertussen verlengd was naar zes jaar. Op 4 maart 2012 won Poetin de presidentsverkiezingen en wisselde hij van rol met die van zijn politieke vriend Medvedev.^[2]

Herkozen president

Sinds 7 mei 2012 is Poetin weer president van Rusland met Dmitri Medvedev (tot 2020) als premier. Volgens de Russische grondwet kan deze werkwijze eindeloos herhaald worden zodat Poetin op deze manier de macht niet meer hoeft af te staan.

Op 17 augustus 2012 werden drie leden van de punkband Pussy Riot veroordeeld tot twee jaar strafkamp omdat zij in een kerkgebouw geprotesteerd hadden tegen Poetin. Deze veroordeling lokte internationaal protest uit.^[3][4]

Op 8 april 2013 bracht Poetin een bezoek aan Nederland. Aanleiding was de 400-jarige handelsrelatie met Rusland.

Poetin mengt zich intensief met de Russisch-Oekraïense Oorlog en steunt de separatisten in oostelijke oblasten van Oekraïne, die onafhankelijkheid of aansluiting bij Rusland eisen. Dit kan als reactie worden gezien op de oostwaartse expansiedrift van de EU. Begin 2014 werd door Rusland het Oekraïense schiereiland de Krim geannexeerd, ondanks internationale protesten. Veel inwoners van De Krim zijn Russisch en maakten geen bezwaar tegen het feit dat ze (weer) bij Rusland gevoegd werden.

In december 2017 stelde Poetin zich herkiesbaar voor de presidentsverkiezingen in 2018.^[5] In maart kreeg hij 76% van de stemmen en kon hij zijn vierde termijn starten.^[6] Nummer twee, de zakenman Pavel Groedinin, de kandidaat van de Communistische Partij van de Russische Federatie (CPRF), kreeg iets minder dan 12% van de stemmen en de ultranationalist Vladimir Zjirinovski ruim 5%.^[6] In de aanloop naar de verkiezingen werd het de belangrijkste oppositieleider, Aleksej Navalny, verboden mee te doen en de Russische media hadden bijna uitsluitend en alleen aandacht voor Poetin.^[6] Door het hele land kwamen honderden meldingen binnen van fraude, zoals het volproppen van stembussen met illegale stemmen. Intimidatie en andere onrechtmatigheden werden ook gemeld.^[6]

Top in Genève

Op 16 juni 2021 hielden Poetin en president Joe Biden een top in Genève, in Villa La Grange. Deze was er gekomen op initiatief van Biden. De presidenten besloten hun ambassadeurs weer naar elkaars hoofdsteden terug te laten gaan, nadat zij maanden eerder waren teruggetrokken. Ook spraken ze af de besprekingen over de beheersing van hun kernwapens te hervatten. De twee praatten over cyberbeveiliging en verder bracht Biden de mensenrechten ter sprake en liet hij Poetin weten dat een overlijden van Aleksej Navalny voor Rusland "verwoestende gevolgen" zou hebben. Beiden waren positief na afloop: Biden had het over een "goed en positief gesprek" en Poetin noemde de top "constructief".^[7]

Russische invasie van Oekraïne

Van maart 2021 tot februari 2022 liet Poetin massaal Russische militaire troepen verzamelen nabij de grens met Oekraïne. Diplomatieke onderhandelingen met de Russische president door onder meer de Franse president Macron in persoon over terugtrekking van deze troepen hadden geen resultaat.

Op 21 februari erkende Poetin in een televisietoespraak de zelfverklaarde volksrepublieken Donetsk en Loegansk als onafhankelijk, en ondertekende hij documenten waarin deze onafhankelijkheid officieel werd bevestigd. Daarnaast beschuldigde de Russische president Oekraïne ervan genocide te plegen op het Russisch sprekende deel van de eigen bevolking.^[8]

Op 24 februari kondigde Poetin vroeg in de ochtend op de Russische staatstelevisie aan dat hij Oekraïne binnenviel. Zijn doel was naar eigen zeggen "de demilitarisatie en denazificatie van Oekraïne". Ook uitte hij zijn bezorgdheid over de dreiging die volgens hem uitging van de uitbreiding van de NAVO en dat onderhandelingen daarover de voorbije dertig jaar alleen maar "leugens en chantage" hadden opgeleverd.^[9]

Deze Russische invasie van Oekraïne maakt onderdeel uit van het Russisch-Oekraïens conflict van 2021 en 2022. Drie weken na de invasie noemde de Amerikaanse president Joe Biden zijn ambtgenoot Poetin een oorlogsmisdadiger. Ook de Amerikaanse Senaat gebruikte die kwalificatie voor hem.^[10]

Politieke visie

Zijn politiek combineert twee volgens sommige critici tegenstrijdige lijnen: enerzijds is Poetin voorstander van liberalisering van de economie, en er wordt ook veel in deze richting gedaan (invoeren van privé-eigendom op de landbouwgronden, belastingverlagingen, reduceren van bureaucratische druk op de kleine en middelgrote bedrijven e.d.); anderzijds wordt hij beschuldigd van het vertonen van autoritaire neigingen zoals "problemen" met de vrije pers (Anna Politkovskaja), voormalige al te kritische of deloyale geheim agenten ("verraders") zoals Aleksandr Litvinenko (FSB), Sergej Skripal (GROe), oligarchen met politieke ambities (Boris Berezovski, Michail Chodorkovski, Boris Nemtsov) en politieke tegenstanders (Aleksej Navalny, Sergej Oedaltsov) en van een grote toename van corruptie onder zijn bewind sinds 2000. Bovendien worden de nationaliseringen van grote olie- en gasondernemingen en de staatsovernames van ondernemingen van zichzelf verrijkende oligarchen door critici wederom communistisch en dictatoriaal genoemd. Betogingen en demonstraties tegen de regering worden door de oproerpolitie tegengewerkt waardoor het democratisch gehalte van Rusland in binnen- en buitenland in twijfel wordt getrokken.

In 2005 proclameerde Poetin enige punten uit zijn politieke visie over de toekomst en het verleden van Rusland in de Doema, het Russische parlement.

De ineenstorting van de Sovjet-Unie was de grootste geopolitieke ramp van de 20e eeuw. (...) [1991] was een werkelijk drama dat tientallen miljoenen Russen buiten de Russische Federatie achterliet. (...) Wij zijn een vrij Volk en onze plaats in de huidige wereld zal alleen worden bepaald door onze sterkte en ons succes. (...) Op het moment dat wij zwakte laten zien of gebrek aan ruggengraat, zullen onze verliezen wezenlijk groter worden.^[11]

Autocratische regeerstijl

Kritiek

Sinds 2000 is Poetin ononderbroken de de facto machthebber van Rusland en gedurende deze tijd heeft hij gestaag zijn greep op het land verstevigd door de, na de val van het communisme, aanvankelijk redelijk vrij geworden pers en media opnieuw steeds meer te beteugelen en kritische tegenstanders het zwijgen op te leggen. Poetin wordt door zijn politieke tegenstanders bekritiseerd en beschuldigd van het vestigen van een nieuwe dictatuur in Rusland na de val van de vorige Sovjetdictatuur. Er is kritiek op de onderdrukking van de persvrijheid en het harde optreden tegen betogingen en opstanden tegen het regeringsbeleid. Ook wordt hij bekritiseerd vanwege de grote corruptie onder zijn bewind en de grote armoede waarin veel Russen leven. Door het voeren van een economisch beleid dat is gecorrumpeerd door nepotisme en favoritisme heeft Poetin, als onaantastbaar geachte machthebber, zichzelf stevig verrijkt. Door het toekennen van lucratieve banen en handelscontracten aan zijn medestanders die hem vervolgens ook de bal toespelen is Poetin een van de rijkste Russen aller tijden geworden met een geschat vermogen van 200 miljard dollar (2017).^[12] Na de Russische invasie van Oekraïne op 24 februari 2022 won ook de uit 2014 stammende leus 'Poetin, choejlo!' weer in populariteit toe.^[13]

Populariteit

Toch geniet hij bij veel Russen nog een aanzienlijke populariteit omdat hij redelijke stabiliteit, nieuw zelfrespect en economische welvaart, althans voor de Russen die zich in het regime Poetin schikken en met hem meewerken, heeft gebracht na de chaotische jaren van Boris Jeltsin. De afkorting van zijn naam (VVP) wordt gebruikt als zijn bijnaam en komt overeen met de Russische afkorting voor "bruto binnenlands product" (VVP). Na twee termijnen achter elkaar als president werd Poetin op 8 mei 2008 premier van Rusland onder president Dmitri Medvedev. Hoewel de president volgens het Russische systeem officieel boven de premier staat, was Poetin in de praktijk nog altijd de werkelijke Russische leider. Poetin is sinds 2012 een onafhankelijk politicus, dus geen lid meer van een politieke partij. Daarvoor was hij lid van Verenigd Rusland.

Machtspositie

Door Poetins vermeende zelfverrijking, de verdenking dat hij probeert tegenstanders die zijn machtspositie betwisten of in gevaar zouden kunnen brengen het zwijgen op te leggen, de beïnvloeding van pers, media en rechtspraak en de mogelijke aanwijzingen van persoonsverheerlijking, zijn er critici die vinden dat Poetin steeds meer voldoet aan het beeld van een frauduleus maar democratisch gekozen dictator.^[14] Mensenrechtenorganisaties bekritiseren dit huidige Russische regime en menen dat er sprake is van corruptie, vervolging, opsluiting van en moord op politieke tegenstanders, beperkingen van de persvrijheid, gebrek aan vrije en eerlijke verkiezingen.

Persoonlijk leven

Judo

Poetin begon op de sportschool op 13-jarige leeftijd met sambo, maar werd al snel een fervent judoka, hetgeen hij nog steeds beoefent. Hij won enkele wedstrijden in Leningrad, waaronder zijn eerste seniorenkampioenschap in 1976. Hij had les van de voormalige bondscoach en huidige vicevoorzitter van de Russische Judo Federatie.

Poetin is niet de eerste wereldleider die judo beoefent, maar wel de eerste die dat op hoog niveau doet: In 2012 heeft hij de rood/witte band (achtste dan) gekregen.^[15] Hij heeft ook een ere 9e dan in taekwondo toegewezen gekregen^[16] en een ere 8e dan in kyokushinkai karate toegewezen gekregen, hoewel hij deze vechtkunsten niet beoefent.^[17] Verder tennist, skiet en vist hij graag.

Wegens de Russische invasie van Oekraïne werden allerlei sportonderscheidingen van hem afgenomen. Het IOC ontnam hem de Gold Olympic Order. De mondiale taekwondobond deelde mee dat Poetin de zwarte band niet meer heeft. De internationale judobond schorste hem als ambassadeur en erevoorzitter en kort daarna werd hij verwijderd uit alle posities die hij innam binnen de bond.

Familie

Poetin was getrouwd met Ljoedmila Poetina, een stewardess en lerares Duits en Spaans. Ze hebben twee dochters, Maria (Masja) (Dresden, 1985) en Jekaterina (Katja) (Leningrad, 1986). Volgens een artikel in het dagblad De Pers is Maria getrouwd met een Nederlander en woonde zij in Voorschoten.^[18][19][20] Ze voelden zich genoodzaakt te verhuizen, omdat een normaal en rustig bestaan in Nederland hun niet gegund werd.^[21]

Omdat echtgenote Ljoedmila zelden in het openbaar verscheen, leidde dit tot speculaties dat de twee gescheiden van elkaar leefden. Begin 2008 pakte de Russische krant Moskovski Korrespondent uit met een relatie tussen Poetin en turnster Alina Kabajeva. Poetin ontkende en de krant werd tijdelijk uit de rekken gehaald. Later beweerde de krant het verhaal te hebben verzonnen.

Op 6 juni 2013 werd officieel bekendgemaakt dat Poetin en zijn echtgenote gingen scheiden. Ljoedmila en Vladimir leefden al langere tijd gescheiden van elkaar. Volgens Ljoedmila zijn ze uit elkaar gegroeid, doordat zij moeite heeft met de vele aandacht die het stel krijgt. Volgens Poetin hebben ze samen het besluit genomen te scheiden.^[22] De echtscheiding was in 2014 een feit.

Hij is sinds 1992 lid van de Russisch-Orthodoxe Kerk; de KGB liet tot dan alleen atheïstische personeelsleden toe.

Poetin spreekt vloeiend Duits, redelijk Engels en Sergej Ivanov zegt dat zij met elkaar converseerden in het Zweeds.^[bron?]

Literatuur

• Yuri Felshtinsky, Vladimir Priblylovsky, De Onderneming, Rusland onder Poetin, 1e druk, De Boekerij, februari 2008, 384 pag.

Zie ook

• De regering van Poetin
• Igor Poetin, neef van Vladimir

Bronnen ↑ KGB: Putin was als spion geen uitblinker, Nederlands Dagblad, 1 november 2019 ↑ Poetin blijft wel tot 2024 aan de macht, de Volkskrant, 7 mei 2012 ↑ 2 jaar strafkamp voor leden Pussy Riot, deredactie.be, 17 augustus 2012 ↑ 2 jaar strafkamp voor leden Pussy Riot, VRT, 17 augustus 2012 ↑ Poetin gaat voor vierde termijn als president, NRC Handelsblad, 6 december 2017, geraadpleegd op 10 december 2017 ↑ a b c d Poetin met overweldigende meerderheid herkozen, NRC Handelsblad, 18 maart 2018, geraadpleegd op 22 maart 2018 ↑ Putin en Biden herstellen hun diplomatieke banden in 'goed en positief gesprek', Nederlands Dagblad, 17 juni 2021 ↑ Poetin erkent volksrepublieken Donetsk en Loegansk na lang betoog op tv. NOS (22 februari 2022). ↑ Letterlijk: zo kondigde Russische president Poetin de aanval op Oekraïne aan. VRT (24 februari 2022). ↑ Biden: Poetin is een oorlogsmisdadiger, NOS Nieuws, 16 maart 2022. ↑ (en) Putin deplores collapse of USSR. BBC, 25 april 2005 ↑ (en) Bill Browder's Testimony to the Senate Judiciary Committee, The Atlantic, 26 juli 2017 ↑ (uk) Ultras Dynamo Kyiv TV - Putin Huilo/Путин хуйло(60 000 голосов), YouTube, 17 april 2014 ↑ (en) Vladimir the Great, Politico, 19 mei 2014 ↑ (en) "...in 2012 Mr Putin was awarded the eighth 'dan' by the International Judo Federation" (citaat uit de Daily Mail van 14 oktober 2014) ↑ (en) Vladimir Putin Earns 9th Degree Black Belt In Taekwondo, Because That's What Vladimir Putin Does, Huffington Post, 16 november 2013 ↑ (en) Vladimir Putin earns black belt, 8th dan in Kyokushin form of karate, NY Daily News, 24 november 2014 ↑ ‘Onze’ Jorrit versiert de blonde dochter van Poetin, gearchiveerd stuk van De Pers, oorspronkelijk gepubliceerd 14 januari 2011. ↑ (en) Russia's mysterious Dutch businessman, RNW, 12 januari 2011 ↑ Dochter Poetin woont in penthouse in Voorschoten. Algemeen Dagblad (8 april 2013). Gearchiveerd op 12 april 2021. Geraadpleegd op 28 april 2020. ↑ 'Dochter Poetin woont niet meer in Voorschoten'. Algemeen Dagblad (25 juli 2014). Gearchiveerd op 22 oktober 2020. Geraadpleegd op 28 april 2020. ↑ Poetin kondigt echtscheiding aan, NU.nl, 6 juni 2013

Voorganger: Sergej Stepasjin	Premier 9 augustus 1999 – 7 mei 2000	Opvolger: Michail Kasjanov
Voorganger: Boris Jeltsin	President 31 december 1999 – 7 mei 2008	Opvolger: Dmitri Medvedev
Voorganger: Viktor Zoebkov	Premier 8 mei 2008 – 7 mei 2012	Opvolger: Dmitri Medvedev
Voorganger: Dmitri Medvedev	President 7 mei 2012 – heden	Opvolger: -

Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Vladimir Poetin.

Zie de categorie Vladimir Putin van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bibliografische informatie

Bibsys: 40926 Biblioteca Nacional de España: XX1544403 Bibliothèque nationale de France: cb136071802 (data) CiNii: DA1275886X Gemeinsame Normdatei: 122188926 International Standard Name Identifier: 0000 0001 2130 7085 Library of Congress Control Number: n00093163 Nationale Bibliotheek van Letland: 000065487 MusicBrainz: 833f5372-a2a5-4932-8a5c-399184f29541 Bibliotheek van het Japanse parlement: 00823152 Nationale Bibliotheek van Tsjechië: jn20001103098 Nationale bibliotheek van Australië: 49284054 Nationale Bibliotheek van Israël: 000108325 Nationale Bibliotheek van Polen: A12637270 Nationale Bibliotheek van Roemenië: 000184468 Nationale en Universitaire bibliotheek Zagreb: 000269250 Nederlandse Thesaurus van Auteursnamen Persoon ID: 191565962 RÉRO (Réseau des bibliothèques de Suisse occidental): 02-A006223353 Russische Staatsbibliotheek: 000080360 Istituto Centrale per il Catalogo Unico: VIAV104264 LIBRIS: 220649 SNAC: w6m40cxf Système universitaire de documentation: 060563249 Trove: 1489947 Virtual International Authority File: 125145970358732252841 WorldCat Identities (via VIAF): 125145970358732252841