Vera Bergkamp

Vera Bergkamp
Bergkamp in 2017
Algemene informatie
Volledige naam	Vera Alida Bergkamp
Geboren	1 juni 1971
Geboorteplaats	Amsterdam
Functie	Voorzitter Tweede Kamer
Sinds	7 april 2021
Partij	D66
Titulatuur	drs.
Politieke functies
2010-2012	Lid stadsdeelraad Amsterdam-Centrum
2012-heden	Lid Tweede Kamer
2021-heden	Voorzitter Tweede Kamer
Portaal    Politiek LHBT

Vera Alida Bergkamp (Amsterdam, 1 juni 1971) is een Nederlandse politica. Zij is lid van de Tweede Kamer sinds 20 september 2012 en maakt deel uit van de fractie van Democraten 66 (D66). Sinds 7 april 2021 is zij ook voorzitter van de Tweede Kamer. Eerder was Bergkamp voorzitter van COC Nederland (2010-2012).^[1]

Loopbaan

Bergkamp studeerde bestuurskunde en politicologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam.^[1] Zij was van 2008 tot 2012 directeur human resources bij de Sociale Verzekeringsbank. Voordien vervulde zij meerdere hogere management- en adviesfuncties. Bergkamp was van maart 2010 tot september 2012 lid van de stadsdeelraad Amsterdam-Centrum.^[1]

Als onbezoldigd voorzitter van de homobelangenorganisatie COC Nederland tussen 2010 en 2012 pleitte Bergkamp er onder meer voor dat kinderen in het primair en voortgezet onderwijs voorlichting krijgen over seksualiteit en seksuele diversiteit.^[2][3] Daarnaast zwengelde ze de discussie over de zogeheten weigerambtenaar landelijk aan.

Tweede Kamer

Bij de Tweede Kamerverkiezingen van september 2012 stond ze op de vijfde plaats van de kandidatenlijst van D66. Ze kreeg 15.387 voorkeurstemmen en werd rechtstreeks in de Tweede Kamer gekozen. In 2013-2015 was ze een van de zes leden van de parlementaire enquêtecommissie die het Fyra-debacle onderzocht. Het eindrapport leidde tot het aftreden van staatssecretaris Wilma Mansveld.

Bergkamp nam in de Tweede Kamer het initiatief om een einde te maken aan de ‘enkele-feitconstructie’, waarmee religieuze scholen tot 2015 openlijk lesbische, homoseksuele en biseksuele leerlingen en docenten weg konden sturen. Op 10 december 2014 werd Bergkamp door BN/DeStem uitgeroepen tot Tweede Kamerlid van het Jaar. Haar wetsvoorstel rondom de regulering van hennepteelt werd in februari 2017 door de Tweede Kamer aangenomen. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2017 werd zij herkozen als Kamerlid. Ze stond als zesde op de kandidatenlijst en verzamelde 26.094 voorkeurstemmen. Zij had in die periode de portefeuilles zorg, familierecht, drugs en emancipatie.

Kamervoorzitter

Ook bij de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2021 werd ze herkozen. Ze stond bij D66 op de derde plek van de kandidatenlijst en vergaarde 29.613 voorkeurstemmen. Op 7 april 2021 werd ze gekozen tot Tweede Kamervoorzitter. Met 74 (van de 139 geldige) stemmen versloeg ze Khadija Arib en Martin Bosma.^[4][5][6] Bergkamp is de eerste openlijk homoseksuele Tweede Kamervoorzitter in Nederland.

Als Kamervoorzitter kreeg ze te maken met een verder radicaliserende Forum voor Democratie, wat zich uitte in verharde omgangsvormen binnen en buiten de Kamer. Ook Kamerleden van de Partij voor de Vrijheid gingen mee in deze verharding van het debat. Bergkamp werd regelmatig verweten onvoldoende streng op te treden tegen deze gedragingen.

Arib affaire

Bergkamp kreeg in de zomer van 2022 ook signalen van sociale veiligheid door Arib tijdens haar tijd als Kamervoorzitter. Deze signalen waren bovengekomen omdat Arib voorzitter van de Tijdelijke commissie Corona was geworden. Na een advies van de landsadvocaat besloot het presidium van de Tweede Kamer, waaronder Bergkamp, unaniem dat onderzoek gedaan moest worden naar deze signalen. Dit besluit lekte echter direct na de vergadering uit, waardoor Bergkamp Arib nog niet had ingelicht. Het instellen van dit onderzoek werd door Arib, een deel van de oppositie en andere commentatoren gezien als een politieke afrekening van Arib. Arib besloot na de bekendmaking op te stappen als Kamerlid.

Een meerderheid van aanwezige Kamerleden bij de Commissie voor de Werkwijze vroegen op 1 november het presidium om het onderzoek te stoppen.^[7] Ook was er ophef toen bleek dat de ambtenaar die aanspreekpunt was voor het aangestelde onderzoeksbureau op 14 september samen met twee andere MT-leden bij vergadering van presidium gezegd te hebben de signalen van sociale onveiligheid door Arib te herkennen. Hierdoor stond volgens sommigen de onafhankelijkheid van het onderzoek onder druk.^[8]

Op 11 november legde griffier van de Tweede Kamer Simone Roos samen met vier andere MT-leden hun taken neer. De twee andere MT-leden stapten alleen uit het MT, maar bleven hun dagelijkse werk doen. Zij vonden het onaanvaardbaar dat de politieke en media aandacht in toenemende mate gericht was op ambtenaren, die zich niet mogen verdedigen in de media. Ze betreurden dat de politieke leiding van de Kamer onvoldoende voor de ambtenaren opkwam. Ze beklaagden zich ook over de politisering van het onderzoek, waardoor een sociaal veilige werkomgeving in het gedrang kwam.^[9] Na deze bekendmaking gaf Bergkamp aan aan te willen blijven en de problemen te willen oplossen.^[10] De Ondernemingsraad gaf een dag later geen vertrouwen te hebben in het zittende Presidium, inclusief Bergkamp, om de problemen op te lossen.^[11]

Vertrek

Op 24 augustus 2023 maakte Bergkamp in een brief bekend dat zij zich niet meer verkiesbaar stelde en na de Tweede Kamerverkiezingen de landelijke politiek zou verlaten. Ze noemde geen expliciete reden voor haar vertrek.^[12]

Persoonlijk

Bergkamp is getrouwd en heeft twee dochters. Haar moeder is Nederlands, haar vader Marokkaans. Na haar twintigste nam ze de achternaam van haar moeder aan.^[13][14]

Zie de categorie Vera Bergkamp van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.