Shaquille O'Neal

Shaquille O'Neal
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Shaquille Rashaun O'Neal
Bijnaam	Shaq, The Diesel, The Big Aristotle, The Big Daddy, Superman, The Big Cactus, The Big Shaqtus, The Big Shamrock, Shaq Attaque
Geboortedatum	6 maart 1972
Geboorteplaats	Newark, New Jersey
Lengte	216 cm
Positie	Center
Clubinformatie
Spelend bij	Gestopt
Rugnummer	32,34,33,36
Erelijst
4x NBA Kampioen 2000 NBA Meest Waardevolle Speler 1992–93 NBA Rookie of the Year 3x NBA Finals MVP 2x NBA Scoring Champion 3x All-Star MVP 15x All-Star
Portaal    Basketbal

Shaquille Rashaun O'Neal (Newark, New Jersey, 6 maart 1972) is een Amerikaans voormalig basketbalspeler in de NBA. Hij wordt met 2 meter 16 en op zeker moment 147,4 kilogram beschouwd als een van de sterkste spelers die de NBA ooit gekend heeft.

Jeugd

O'Neal kreeg de naam "Shaquille Rashaun" (wat "Kleine Strijder" in Arabisch betekent) van zijn biologische vader, Joseph Toney. Zijn moeder, Lucille O'Neal Harrison, huwde legersergeant Phillip Harrison kort na de geboorte van Shaquille. Shaq bracht enkele kinderjaren door in Duitsland in Wildflecken, Beieren, waar zijn stiefvader Harrison gestationeerd was. Hier kwam hij voor het eerst in aanraking met een basketbal en is daarna bekeerd tot de Islam.

O'Neal brak in zijn jeugd allebei zijn polsen tijdens het klimmen tussen twee bomen. Hij gebruikt dit als een verklaring voor zijn lage vrijeworpgemiddelde.

Basketballoopbaan

Louisiana State University

Hij bereikte voor het eerst nationale aandacht als ster bij Robert G. Cole Junior-Senior High School in San Antonio, Texas. Hij werd de speler van het jaar van zijn school tijdens zijn speeljaren. Daarna ging hij naar Louisiana State University, de universiteit van de staat Louisiana, waar hij een diploma in handelswetenschappen behaalde. Tijdens zijn jaren aan deze universiteit werd hij tweemaal gekozen voor de eerste All-Americanploeg, was hij tweemaal de SEC-speler van het jaar en werd hij in 1991 verkozen tot nationale speler van het jaar.

Orlando Magic

Hij werd als eerste speler geselecteerd in 1992 NBA draft door Orlando Magic en hielp het team aan een prijzenswaardige 41 overwinningen, die dat jaar de play-offs miste met het kleinste verschil. Hij verhoogde verder zijn bekendheid dat jaar met twee beruchte dunks waardoor de steunen braken die de basket aan de back-board houden, de eerste tegen de Phoenix Suns en de tweede tegen de New Jersey Nets.

In het seizoen 93-94 hielp Shaq de Magics aan hun eerste play-offkwalificatie ooit.

In 94-95, zorgden O'Neal en Anfernee 'Penny' Hardaway ervoor dat hun team de NBA-finale bereikte, maar verloren daarin van de Houston Rockets in vier wedstrijden.

Los Angeles Lakers

Na het seizoen 95-96 verliet O'Neal Orlando om zich aan te sluiten bij de Los Angeles Lakers voor een ongekend contract van 120 miljoen dollar voor zeven seizoenen. Hij en zijn teammate Kobe Bryant vormden een van meest efficiënte guard-center combinaties in de geschiedenis van de NBA, hoewel hun verhouding gespannen was en de twee vaak met elkaar in het openbaar en privé in aanvaring kwamen.

Hoe dan ook, de twee getraind door Phil Jackson genoten enorm succes op het veld, aangezien O'Neal en Bryant de Los Angeles Lakers tot drie opeenvolgende NBA- titels leidden (2000, 2001, 2002). Shaq werd driemaal verkozen tot MVP van de NBA-finales en had de hoogste gemiddelde statistieken voor een center in de geschiedenis van NBA finales. Hij werd ook verkozen tot de Meest Waardevolle Speler (MVP) voor het seizoen 99-2000. Daarbij was O'Neal in 2000 de vierde speler ooit die in de NBA-finale twee wedstrijden achter elkaar 40 of meer punten maakte, na Jerry West (in zowel 1965 als 1969), Rick Barry (1967) en Michael Jordan (vier wedstrijden achter elkaar in 1993).

Aan het begin van het seizoen van 2003-04 kondigde O'Neal aan dat hij naar een uitbreiding van zijn contract streefde. Het bestuur van de Lakers was aarzelend om zijn eisen in te willigen. De Lakers boden O'Neal in februari 2004 een contract aan om de hoogst betaalde speler te blijven in de competitie, maar O’Neal weigerde.

Nadat de Lakers door de Detroit Pistons verslagen werden in de NBA-finales, werd O'Neal geïrriteerd door commentaren van de algemene manager van de Lakers, Mitch Kupchak, in verband met zijn toekomst binnen het team. Daarop eiste O’Neal een onmiddellijke transfer.

Miami Heat

Op 14 juli 2004, werd O'Neal officieel getransfereerd naar de Miami Heat voor Caron Butler, Lamar Odom, Brian Grant en een eerste-ronde selectie in de NBA Draft. De ruil werd onmiddellijk bestempeld als een van de belangrijkste in de sportgeschiedenis, met analisten die pessimistisch waren dat één man zoveel zeer belangrijke spelers van Miami kon vervangen. Nochtans overtrof de herboren Shaq alle verwachtingen, waarbij Miami als eerste eindigde in de Oostelijke Conferentie. De overgekomen spelers van Miami konden er echter niet voor zorgen dat de Lakers de play-offs haalden. O’Neal verloor nipt de toekenning van de 2004–2005 MVP aan Steve Nash van de Phoenix Suns. Ondanks een diepe dijkneuzing, loodste Shaq Miami naar de Oostelijke Conferentie Finale waarin ze in zeven wedstrijden nipt verloren van Detroit.

In augustus 2005 ondertekende O’Neal een verlenging van zijn contract voor 5 jaar voor een totaal bedrag van 100 miljoen dollar. Terwijl de critici deze verlenging als het te veel betalen van een verouderende speler aan de kaak stelden, loofden de voorstanders het management van de Heat voor het behouden van de waarschijnlijk meest dominante speler in NBA voor "slechts" 20 miljoen dollar per jaar en dit tijdens een periode waar de middelmatige of constant geblesseerde spelers zoals Keith Van Horn, Derek Anderson, Allan Houston of Brian Grant bijna hetzelfde bedrag krijgen.

Door dit contract te ondertekenen, weerlegde O'Neal de vroegere commentaren over hem, die beweerde dat hij nooit een loonsverlaging zou toestaan in het belang van het team. Hij ontving daardoor “slechts” 20 miljoen dollar in plaats van 30 miljoen dollar en dit om de Heat in de mogelijkheid te stellen om goede spelers te kunnen aankopen.

Dit alles leidde tot het eerste kampioenschap voor de Miami Heat in de geschiedenis. In het seizoen 2005–2006 wist Miami met de sterren O'Neal en Dwyane Wade de Dallas Mavericks in de NBA-finale te verslaan.

Phoenix Suns

Na het geslaagde seizoen bij de Miami Heat werden er veel spelers "getransfereerd" en O'Neal kreeg veel meer last van blessures. Toen Miami-ster Dwyane Wade dan ook nog uitviel, ging het zeer slecht met de Heat. In het midden van het seizoen 2007/2008 besloot Shaquille dan ook te vertrekken. De Miami Heat wonnen dat hele jaar nog maar 16 van de 82 wedstrijden. O'Neal ging dan maar naar de Phoenix Suns, waarvoor Miami ster Shawn Marion en bankspeler Marcus Banks in de plaats kregen. Analisten waren weer kritisch, want Shaq had niet zoveel jaren meer te gaan en ook Sun Steve Nash was al wat ouder. Aan de andere kant had Phoenix nog nooit een titel gewonnen en met een echte center zou dat weleens kunnen veranderen. Dit gebeurde helaas nog niet want in de play-offs wisten ze (alweer) niet te winnen van de San Antonio Spurs.

Cleveland Cavaliers

O'Neal speelde in het seizoen 2009–2010 voor de Cleveland Cavaliers, het team van LeBron James. Voor Ben Wallace, Sasha Pavlovic, een draft pick van de 2e ronde van 2010 en $500.000, ging Shaq' naar de Cavs. Volgens ESPN verdiende de 37-jarige O'Neal dat seizoen 20 miljoen dollar (14,24 miljoen euro).

De "Cavs" haalden de play-offs waarin ze in een zinderende best-of-seven werden uitgeschakeld door Boston Celtics. Boston "offerde" in deze serie een aantal van hun centers op aan de verdediging van Shaq die ondanks zijn traditionele matige vrije worpen een zeer goede indruk achterliet.

Toen duidelijk werd dat Lebron James na het seizoen de Cavaliers zou verlaten, keek ook O'Neal om zich heen. De Boston Celtics, die nog niet vergeten waren hoeveel moeite ze hadden met Shaq, deden een bod.

Boston Celtics

Op 4 augustus 2010 werd bekendgemaakt dat O'Neal de volgende twee seizoenen voor de Boston Celtics ging spelen. Naar verluidt kreeg hij hier 3 miljoen dollar voor betaald.

In Boston speelde O'Neal onder coach Doc Rivers in het team dat eerder dat jaar de NBA finale verloor van Kobe Bryant's Lakers. De technische staf vond het aantrekken van Shaquille (toen 38 jaar oud) in een team waarvan de meeste basisspelers boven de 30 waren, niet voor de hand liggend, maar de eigenaar speculeerde (volgens de geruchten) op revanche-gevoelens bij O'Neal ten opzichte van Bryant. In het reguliere seizoen kwam "Shaq" niet veel aan spelen toe door blessures.

Boston Celtics plaatste zich niettemin makkelijk voor de play-offs in het seizoen 2010–2011. O'Neal speelde zijn eerste wedstrijd sinds 1 februari 2011 op 7 mei 2011, Game 3 in de halve finale van de 2011 play-offs tegen Miami Heat, hij speelde maar 5 minuten en 29 seconden.^[1]

O'Neal kon zo niet verder blijven spelen en op 1 juni 2011 kondigde O'Neal zijn afscheid aan via social media. In een kort bericht op Twitter "tweette" O'Neal "We hebben het gedaan. Negentien jaar lang, "baby". Ik wil jullie allemaal zeer erg bedanken. Daarom vertel ik het jullie eerst. Ik sta op het punt om m'n basketschoenen aan de haak te hangen. Ik hou van jullie. Zal binnenkort wel met jullie praten." Op 3 juni 2011 hield O'Neal een persconferentie in zijn thuisstad Orlando om officieel zijn afscheid aan te kondigen.

Statistieken

Gemiddelden

Jaar	Team	W	WS	MPW	DP%	3P%	VW%	ORPW	DRPW	TRPW	APW	SPW	BPW	TOPW	FPW	PPW
92-93	ORL	81	81	37.9	.562	.000	.592	4.2	9.6	13.9	1.9	0.7	3.5	3.79	4.00	23.4
93-94	ORL	81	81	39.8	.599	.000	.554	4.7	8.5	13.2	2.4	0.9	2.8	2.74	3.50	29.3
94-95	ORL	79	79	37.0	.583	.000	.533	4.2	7.3	11.4	2.7	0.9	2.4	2.58	3.30	29.3
95-96	ORL	54	52	36.0	.573	.500	.487	3.4	7.7	11.0	2.9	0.6	2.1	2.87	3.60	26.6
96-97	LAL	51	51	38.1	.557	.000	.484	3.8	8.7	12.5	3.1	0.9	2.9	2.86	3.50	26.2
97-98	LAL	60	57	36.3	.584	.000	.527	3.5	7.9	11.4	2.4	0.6	2.4	2.92	3.20	28.3
98-99	LAL	49	49	34.8	.576	.000	.540	3.8	6.9	10.7	2.3	0.7	1.7	2.49	3.20	26.3
99-00	LAL	79	79	40.0	.574	.000	.524	4.3	9.4	13.6	3.8	0.5	3.0	2.82	3.20	29.7
00-01	LAL	74	74	39.5	.572	.000	.513	3.9	8.8	12.7	3.7	0.6	2.8	2.95	3.50	28.7
01-02	LAL	67	66	36.1	.579	.000	.555	3.5	7.2	10.7	3.0	0.6	2.0	2.55	3.00	27.2
02-03	LAL	67	66	37.8	.574	.000	.622	3.9	7.2	11.1	3.1	0.6	2.4	2.93	3.40	27.5
03-04	LAL	67	67	36.8	.584	.000	.490	3.7	7.8	11.5	2.9	0.5	2.5	2.91	3.40	21.5
04-05	MIA	73	73	34.1	.601	.000	.461	3.5	6.9	10.4	2.7	0.4	2.3	2.78	3.60	22.9
05-06	MIA	59	58	30.6	.600	.000	.469	2.9	6.3	9.2	1.9	0.4	1.8	2.85	3.90	20.0
06-07	MIA	19	18	26.2	.560	.000	.437	2.5	4.8	7.3	1.7	0.2	1.6	1.84	3.40	16.1
Carrière		960	951	36.8	.580	.050	.527	3.8	7.9	11.7	2.8	0.6	2.5	2.85	3.40	26.1
Play-off		171	171	39.8	.562	.000	.515	4.3	8.2	12.5	3.0	.57	2.30	3.02	3.50	26.6
All-Star		9	7	24.8	.528	.000	.453	3.1	5.4	8.6	1.0	1.33	1.89	1.89	2.40	17.6

Totalen

Jaar	Team	Min	DPG-P	3PG-P	VWG-P	OffR	DefR	TotR	Ast	Stl	Blk	TO	F	Ptn
92-93	ORL	3071	733-1304	0-2	427-721	342	780	1122	152	60	286	307	321	1893
93-94	ORL	3224	953-1591	0-2	471-850	384	688	1072	195	76	231	222	281	2377
94-95	ORL	2923	930-1594	0-5	455-854	328	573	901	214	73	192	204	258	2315
95-96	ORL	1946	592-1033	1-2	249-511	182	414	596	155	34	115	155	193	1434
96-97	LAL	1941	552-991	0-4	232-479	195	445	640	159	46	147	146	180	1336
97-98	LAL	2175	670-1147	0-0	359-681	208	473	681	142	39	144	175	193	1699
98-99	LAL	1705	510-885	0-1	269-498	187	338	525	114	36	82	122	155	1289
99-00	LAL	3163	956-1665	0-1	432-824	336	742	1078	299	36	239	223	255	2344
00-01	LAL	2924	813-1422	0-2	499-972	291	649	940	277	47	204	218	256	2125
01-02	LAL	2422	712-1229	0-1	398-717	235	480	715	200	41	137	171	199	1822
02-03	LAL	2535	695-1211	0-0	451-725	259	483	742	206	38	159	196	229	1841
03-04	LAL	2464	554-948	0-0	331-676	246	523	769	196	34	166	195	225	1439
04-05	MIA	2492	658-1095	0-0	353-765	253	507	760	200	36	171	203	262	1669
05-06	MIA	1806	480-800	0-0	221-471	172	369	541	113	23	104	168	230	1181
06-07	MIA	498	130-232	0-0	45-103	47	92	139	33	4	31	35	65	305
Carrière		35289	9938-17471	1-20	5192-9847	3665	7556	11221	2655	623	2408	2740	3302	25069
Play-off		6813	1759-3132	0-0	1028-1995	741	1401	2142	517	97	393	517	604	4546
All-Star		223	67-127	0-2	24-53	28	49	77	9	12	17	17	22	158

Filmografie

Shaquille O'Neal speelde ook mee in enkele films:

• Blue Chips (1994)
• Kazaam (1996)
• Good Burger (1997)
• Steel (1997)
• He Got Game (1998)
• The Wash (2001)
• Freddy Got Fingered (2001)
• Scary Movie 4 (2006)
• Grown Ups 2 (2013)
• Blended (2014)
• The LEGO Movie (2014)
• Uncle Drew (2018)
• Hubbie Halloween (2020)

Televisie

• Hij had in 2007 een programma genaamd Shaq's Big Challenge, waarin hij zwaarlijvige kinderen liet afvallen.
• Hij had een gastrol in de Halloween special van de Disney-tienerserie Sonny With A Chance, waar hij zichzelf speelt
• Hij speelde een gastrol in aflevering 8 / seizoen 2 van Curb Your Enthusiasm, de serie die draait om Larry David, de co-creator van Seinfeld.

Trivia

• O'Neal is sinds 2011 vrijmetselaar.^[2]

Bronnen, noten en/of referenties ↑ NBA.com - Shaq is Back for Game 3. Gearchiveerd op 10 mei 2011. Geraadpleegd op 8 mei 2011. ↑ Freemasons For Dummies: Brother Shaquille O'Neal

Bibliografische informatie

Biblioteca Nacional de España: XX1361012 Bibliothèque nationale de France: cb13972273t (data) Gemeinsame Normdatei: 134909666 International Standard Name Identifier: 0000 0000 7366 6496 Library of Congress Control Number: n93034386 MusicBrainz: 074d8126-20b8-47cd-b874-9d8457df7684 Nederlandse Thesaurus van Auteursnamen Persoon ID: 168194392 Virtual International Authority File: 66658782 WorldCat Identities (via VIAF): 66658782