Sebastian Vettel

Sebastian Vettel
Vettel in 2019
Algemene informatie
Volledige naam	Sebastian Vettel
Nationaliteit	Duitsland
Geboren	3 juli 1987 Heppenheim
Formule 1-carrière
Jaren actief	2007-2022
Wagennummer	5 1 (2014)
Teams	Sauber (2007) Toro Rosso (2007–2008) Red Bull (2009–2014) Ferrari (2015–2020) Aston Martin (2021–2022)
Races	300
Racestarts	299
Kampioenschappen	4 (2010, 2011, 2012, 2013)
Overwinningen	53
Podiums	122
Punten	3098
Polepositions	57
Snelste rondes	38
Eerste race	Verenigde Staten 2007
Eerste overwinning	Italië 2008
Laatste overwinning	Singapore 2019
Laatste race	Abu Dhabi 2022
Portaal    Autosport

Sebastian Vettel (Heppenheim, 3 juli 1987) is een Duitse autocoureur. Tijdens zijn carrière werd hij vier keer wereldkampioen Formule 1. Deze titels behaalde hij allemaal met Red Bull Racing. Hij werd na Juan Manuel Fangio en Michael Schumacher de derde coureur die vier wereldtitels achter elkaar won. Lewis Hamilton evenaarde later deze prestatie. Zijn broer Fabian Vettel is ook coureur.

In 2015 maakte hij de overstap naar Ferrari. Na tweemaal de runner-up in het kampioenschap te zijn geworden sloot Vettel zijn laatste seizoen met Ferrari op een teleurstellende dertiende plaats af. Hij stapte voor het seizoen 2021 over naar Aston Martin F1-team, waar hij het stoeltje van Sergio Pérez overnam.^[1] Na twee seizoenen sloot Vettel tijdens de Grand Prix van Abu Dhabi op 20 november 2022 zijn carrière als Formule 1-coureur af.^[2]

Carrière

Vettel was vanaf de Grand Prix van Turkije 2006 de derde rijder voor het Formule 1-team van BMW Sauber. Met zijn deelname aan de vrijdag-trainingen van de Turkse Grand Prix in 2006 werd Vettel toen met een leeftijd van 19 jaar en 53 dagen meteen de jongste Formule 1-coureur ooit die aan een Grand Prix deelnam. Vettel werd de jongste F1-coureur ooit die een boete kreeg in zijn carrière, nadat hij na amper negen seconden al een boete ontving van duizend dollar voor het overschrijden van de maximale snelheid in de pitstraat.

Vettel werd op 14 november 2010 voor het eerst wereldkampioen, op 9 oktober 2011 voor de tweede maal, op 25 november 2012 voor de derde keer en op 27 oktober 2013 voor de vierde maal op rij. Hij werd in 2010 de jongste wereldkampioen Formule 1 ooit. Met 23 jaar en 134 dagen verbrak hij het vorige record van Lewis Hamilton toen deze in 2008 wereldkampioen werd. Ook werd hij de jongste tweevoudig wereldkampioen Formule 1 ooit. Met 24 jaar en 98 dagen verbrak hij dat record van Fernando Alonso, die 25 jaar en 85 dagen was toen hij in 2006 wereldkampioen werd. Op 25 november 2012 werd Vettel de jongste drievoudige wereldkampioen en een van drie coureurs die drie of meer keer achter elkaar wereldkampioen werden, na Juan Manuel Fangio en Michael Schumacher. Hij werd in 2013 de eerste coureur ooit die zijn eerste vier titels aaneengesloten won.

2007

In de GP van Amerika mocht Vettel Robert Kubica vervangen die in de GP van Canada zwaar crashte en om medische redenen niet mocht deelnemen. Vettel pakte meteen zijn eerste punt en werd daarmee de jongste F1-coureur die een WK-punt pakte, een record dat inmiddels is verbeterd door zowel Daniil Kvjat als Max Verstappen. Vanaf de GP van Hongarije verving hij Scott Speed die bij Toro Rosso weg was gestuurd. In de GP van China behaalde hij vijf punten en hij beëindigde het seizoen op de veertiende plaats met zes punten.

2008

In 2008 werd Vettel tweede coureur bij Toro Rosso naast viervoudig Champ Car kampioen Sébastien Bourdais. Hij viel echter de vier eerste races uit, maar daarna kwam de ommekeer. Hij scoorde eerst twee vijfde plaatsen en pakte als toentertijd jongste coureur uit de geschiedenis zijn eerste overwinning in Monza. In de GP van Brazilië pakte hij nog een vierde plaats. Hij overklaste teamgenoot Bourdais en beëindigde het seizoen op de achtste plaats met 35 punten.

2009

Door zijn goede prestaties promoveerde Vettel in 2009 van Toro Rosso naar het zusterteam Red Bull. Hij scoorde de eerste twee races geen punten maar sloeg in de daaropvolgende race keihard terug. Hij domineerde de GP van China en pakte zijn tweede zege uit zijn carrière. Hij behaalde 4 polepositions, waaronder die in Turkije en Engeland. Na vanaf pole gestart te zijn behaalde hij de overwinning in de GP van Engeland. Nadat hij in Singapore slechts een vierde plaats behaalde, was de achtervolging op WK-leider Jenson Button bijna tot stilstand gekomen, en werd de kans om in 2009 wereldkampioen te worden erg klein. In Japan behaalde Vettel echter zijn derde overwinning van het seizoen en eindigde Button slechts als achtste. De achterstand van Vettel op Button bedroeg met nog twee races te gaan 16 punten, zodat er nog steeds een kleine kans bestond om wereldkampioen te worden. Deze droom verviel echter in Brazilië, waar Jenson vlak achter Sebastian eindigde maar toch voldoende punten behaalde om wereldkampioen te worden. Vettel sloot zijn seizoen met glans af, door te winnen op het splinternieuwe circuit van Abu Dhabi.

2010

De eerste race van het seizoen was in Bahrein, deze begon goed voor Vettel hij nam pole en teamgenoot Mark Webber kwalificeerde slechts zesde. Vettel had een goede start en behield de eerste plaats. Midden in de race kreeg Vettel een loss of power. Fernando Alonso kon Vettel passeren en niet veel later Massa ook. Hamilton kon Vettel ook nog passeren, waardoor hij vierde finishte.

In Australië kon Vettel opnieuw pole nemen, Webber werd tweede, waardoor Red Bull Racing de eerste rij bezette. In de race spinde hij van de baan door een remprobleem, nadat hij opnieuw soepel aan de leiding lag. Vettel zat vast in de grindbak en aangezien zijn remmen niet meer werkten, trok Vettel zich terug uit de race, waardoor hij geen punten behaalde.

In de Grand Prix van Maleisië nam Vettel voor de eerste keer dit seizoen geen pole. Hij kwalificeerde zich derde met teamgenoot Webber op pole. Vettel had een goede start en kon Rosberg en Webber voorbij steken, waardoor hij nu de leiding had. Na alle problemen in Bahrein en in Australië nam Vettel dit keer wel de overwinning, zijn eerste van het seizoen.

In de Grand Prix van China nam Vettel opnieuw pole. Red Bull had nu in vier races vier poles genomen. Vettel verloor de leiding aan de start aan Alonso. Alonso had echter niet gewacht tot de lichten uit waren en kreeg een penalty omdat hij vroeger gestart was. In de race speelde het weer een grote rol, Vettel moest hierdoor een inhaalrace beginnen en finishte zesde. Vettel was nu vijfde in het rijderskampioenschap achter Button, Rosberg, Alonso en Hamilton.

Race 5 was in Spanje. De eerste race in Europa betekent veel upgrades bij de meeste teams. Qua kwalificatie bleef het hetzelfde. Webber nam pole en Vettel kwalificeerde tweede. Bij de start kon Vettel geen plaats goed maken en bleef tweede. Door Hamiltons pitstop verloor Vettel een plaats en was nu derde. Vettel kreeg een lekke band midden in de race en verloor nog een positie. Hij klaagde later dat de auto naar rechts reed, maar het team zei dat hij moest volhouden. Door Hamilton zijn lekke band kon Vettel toch nog een positie winnen en werd uiteindelijk derde.

Na Spanje keerde Formule 1 terug naar waarschijnlijk wel de bekendste race van Formule 1, Monaco. Vettel kwalificeerde derde, terwijl teamgenoot Webber opnieuw pole nam. Monaco staat bekend om de beperkte inhaalmogelijkheden. Vettel kon Kubica toch passeren, waardoor hij plaats twee in handen kreeg. Webber won de race en Vettel werd tweede. In het kampioenschap waren Vettel en Webber nu op een gelijk aantal punten, 78. Alonso stond derde, maar had maar drie punten achterstand.

In de Grand Prix van Turkije kwalificeerde Vettel zich opnieuw als derde met Webber opnieuw op pole. Midden in de race botste Vettel met Webber, waardoor Vettel uitviel. Vettel was kwaad en Red Bull was duidelijk niet tevreden. Webber kon nog door racen en werd nog derde.

Na de botsing van de vorige race wilde Vettel revanche nemen in Canada. De eerste niet Red Bull pole was een feit, Hamilton nam pole. Vettel kwalificeerde derde, achter Webber. Vettel startte wel voor zijn teamgenoot, doordat Webber een gridstraf had gekregen omdat hij zijn versnellingsbak te vervangen. Vettel verloor posities door een slechte pitstop. Hij finishte uiteindelijk als vierde, voor Webber. Vettel viel terug naar de vijfde plek in het kampioenschap met 19 punten achterstand op Hamilton aan de leiding in het kampioenschap.

Voor race negen keerden ze terug naar Spanje. Alleen niet voor de Spaanse Grand Prix, maar voor de Europese Grand Prix in Valencia. Red Bull introduceerde hier hun versie van de F-duct. Deze upgrade werkte duidelijk, want Vettel nam zijn eerste pole in vier races. Webber kwalificeerde tweede voor Hamilton en Alonso. Vettel startte goed en behield de leiding. Webber crashte zwaar in het begin van de race, maar was onverwacht helemaal oké. Hierdoor kwam de safety car naar buiten. Vettel won de race vlotjes en kon zo punten inlopen, hij werd derde met nog maar 12 punten achterstand op Hamilton.

In Groot-Brittannië bracht Red Bull opnieuw een upgrade, een nieuwe voorvleugel. Tijdens de vrije training brak de voorvleugel bij Vettel en werd daarom de reservevoorvleugel van Webber gebruikt, hier kwam dan ook veel opspraak over. In de kwalificatie was hier echter niks van te merken. Vettel nam pole met Webber op plaats twee. Vettel kreeg bij de start een lekke band door een aanraking met Hamilton. Vettel moest helemaal achteraan aansluiten en wist toch nog als zevende te eindigen, Webber won de race voor Hamilton en Rosberg.

Ronde elf was tijd voor Vettel zijn thuisrace. Vettel stond door de winst van Webber, in Silverstone, achter hem in het kampioenschap. Dat wilde hij natuurlijk omdraaien hier in Duitsland. Vettel nam pole maar met maar twee duizendsten voorsprong op Alonso. Massa kwalificeerde derde en Webber vierde. Vettel had een minder goede start, verloor de leiding aan Massa en verloor nog een plaats aan Alonso. Vettel kon dit niet meer goedmaken en finishte derde.

In Hongarije was er veel opspraak over hoe Red Bull en Ferrari flexibele voorvleugels gebruikten. Veel teams vonden dat dit de regels overschreed, omdat ze dan sneller zouden gaan. Ze waren bijna een seconde sneller dan hun rivalen dus waren er nog meer beschuldigingen. Vettel had pole, Webber tweede en Alonso derde. Vettel had een goede start en kon zijn eerste plaats behouden. Door rommel op de baan kwam er een safety car en Vettel kon nog maar net pitten. Vettel verloor zijn koppositie wel aan Webber. Door het ongeluk van Vettel bij de safety car, door niet dicht genoeg te blijven bij de volgende auto kreeg hij een drive through penalty, Vettel liet zijn frustraties hierover duidelijk horen over de radio. Hierdoor werd Vettel slechts derde, terwijl Webber won. Vettel bleef derde in het kampioenschap met Webber op nummer één.

Ronde 13 vond plaats in België. Webber nam pole voor Hamilton en Kubica, Vettel was vierde. Vettel had een slechte start en verloor een positie aan Jenson Button. Door een fout van Kubica kon Vettel bijna een positie goedmaken, maar Kubica duwde hem op het gras, althans dat werd door Vette beweerd. Vettel kon uiteindelijk Kubica passeren en was derde. Vettel was gefocust om Button in te halen, maar verloor controle en raakte Button. Vettel kon nog pitten en kon verder racen, maar Button viel uit. Later raakte hij de Force India van Liuzzi, Vettel had een lekke band en moest opnieuw pitten. Vettel finishte uiteindelijk nog 15e.

In Italië waren er door Vettel zijn race in België geruchten dat hij de druk niet aankon. In de kwalificatie werd Vettel slechts zesde. Hij kon zich nog naar voor werken en finishte vierde.

Na Italië en Alonso zijn overwinning op Ferrari’s thuisbasis kwam Formule 1 terug naar Singapore. Met nog vijf races te gaan waren er nog vijf rijders in de strijd om het kampioenschap. Vettel kwalificeerde tweede achter Alonso. Hoe hard Vettel ook probeerde druk uit te oefenen op Alonso, brak Alonso niet. Alonso won voor Vettel.

De Grand Prix van Japan ging zoals gewoonlijk door op Suzuka. Vettel nam pole voor Webber en Kubica. Vettel had een goede start en zijn overwinning kwam niet in gevaar. Vettel won de Grand Prix en daardoor kwamen zijn kampioenschapkansen weer dichterbij.

De derde laatste race van het seizoen is in Korea. Er waren nog vijf rijders die kans maakte op de titel: Hamilton, Button, Vettel, Webber en Alonso. Vettel begon de strijd goed en nam pole voor Webber, Alonso en Hamilton. Button was slechts zevende. De race begon achter de safety car door de regen en na een lange vertraging kon de race dan toch beginnen. Door een crash van Webber kwam de safety car opnieuw naar buiten. Vettel had een motorprobleem en moest zich terugtrekken uit de race. Door Vettel zijn DNF had Red Bull een dubbele DNF. Alonso nam uiteindelijk de overwinning en had nu de leiding in het kampioenschap.

De voorlaatste race van het seizoen was in Brazilië. Vettel moest terugkomen door zijn DNF in Korea. Vettel kwalificeerde tweede achter Nico Hülkenberg. Vettel maakte een betere start dan Hülkenberg en greep de leiding. Vettel stond deze niet meer af en won de race voor Webber en Alonso. Door deze 1-2 finish won Red Bull hun eerste constructeurskampioenschap. Het rijderskampioenschap ging echter pas beslist worden in de laatste race van het seizoen.

De laatste race van het seizoen. De beslissende race voor het rijderskampioenschap. De race vond plaats in Abu Dhabi. Na Brazilië waren er nog maar vier rijders die kans maakte op de titel: Alonso, Webber, Vettel en Hamilton, Button lag uit de strijd. Vettel nam pole voor Hamilton en Alonso. Webber was pas vijfde. Alonso had een trage start en werd vierde. Vettel behield de leiding voor Hamilton. Door een slechte strategie van Ferrari kwam Alonso slecht op de baan en kwam achter veel verkeer, waardoor hij tijd verloor. Doordat Vettel de race won, won hij zijn eerste wereldtitel. Alonso werd zevende dus won Vettel de titel met vier punten, Vettel had 256 punten en Alonso 252 punten.

2011

Vettel reed uitstekend in de eerste acht races van 2011. Hij won zes races en in de andere races eindigde hij als tweede achter respectievelijk Hamilton en Button. Hierna won hij drie races niet, maar vervolgens won hij weer drie races. In de Grand Prix van Japan prolongeerde Vettel zijn wereldtitel met een derde plaats met nog vier races te gaan.

2012

Pas in de vierde race van het jaar in Bahrein behaalde Vettel zijn eerste overwinning van 2012. Tot de Grand Prix van Italië eindigde hij slechts viermaal op het podium, waarna hij achtereenvolgend de Grands Prix van Singapore, Japan, Korea en India won. In de laatste race van het seizoen in Brazilië behaalde hij de titel door als zesde te eindigen. Fernando Alonso eindigde de race als tweede, maar kwam hierdoor drie punten tekort op Vettel.

Er ontstond veel ophef rond deze laatste wedstrijd. Vettel zou andere rijders hebben ingehaald onder de gele vlag. Normaliter volgt daar een straf op, wat Alonso wereldkampioen zou hebben gemaakt. Ferrari diende klacht in, maar deze werd verworpen.

2013

Vettel startte de eerste twee races van 2013 vanaf pole position, waarin hij in de eerste race in Australië als derde eindigde en in Maleisië won. In Maleisië kreeg hij echter de orders van zijn team om achter zijn teamgenoot Mark Webber te blijven. Deze negeerde hij en haalde Webber in. In eerste instantie bood hij zijn excuses aan, maar enkele weken later zei Vettel dat Webber de overwinning niet verdiende. Later dat jaar won hij voor het eerst zijn thuisrace op de Nürburgring door Kimi Räikkönen nipt achter zich te houden. Vettel is voor de vierde keer wereldkampioen geworden, nadat hij de Grote Prijs van India in de wacht sleepte door te eindigen voor Rosberg en Grosjean. In de Grand Prix van de Verenigde Staten verbetert Vettel met zijn achtste overwinning op een rij het record van Michael Schumacher en Alberto Ascari, die beiden zeven races op een rij wisten te winnen.

2014

In 2014 werden er vaste startnummers geïntroduceerd. Sebastian Vettel koos voor nummer 5, maar als regerend kampioen mocht hij dit seizoen rijden met startnummer 1 op zijn bolide. Mark Webber nam eind 2013 afscheid van de Formule 1 en werd vervangen door zijn landgenoot Daniel Ricciardo, die met startnummer 3 reed. Vettel kende een moeilijk seizoen waarin hij tot de Grand Prix van Singapore slechts driemaal op het podium stond, terwijl Ricciardo drie Grands Prix wist te winnen. Tijdens de Grand Prix van Japan maakte Vettel bekend dat hij aan het eind van het jaar zou vertrekken bij Red Bull.^[3] Hij werd in 2015 vervangen door de jonge Rus Daniil Kvjat. Voorafgaand aan de laatste race van 2014 in Abu Dhabi werd bekend dat Vettel in 2015 de plaats van de vertrekkende Fernando Alonso in zou nemen bij Ferrari, waar hij een driejarig contract tekende.^[4]

2015

In 2015 werd Vettel de teamgenoot van Kimi Räikkönen. Hij won dit jaar de tweede race in Maleisië, zijn eerste overwinning voor Ferrari. Dit was in een periode waarin Mercedes domineerde.

2016

Vettel startte het seizoen met een derde plaats in Australië. Het leek een beloftevol seizoen te worden want er volgden nog enkele podiumplaatsen, maar het kwam nooit tot een overwinning. Het tweede deel van het seizoen verliep desastreus slecht. Vettel eindigde uiteindelijk als vierde in het kampioenschap met 212 punten, achter beide Mercedes wagens en Daniel Ricciardo. Dat Ferrari de Mercedessen voor zich moest laten kwam voornamelijk door een gebrek in motorkracht. Voor Ferrari en Vettel was het vooral een jaar om van te leren en conclusies uit te trekken.

2017

Voor het seizoen van 2017 werden enkele ingrijpende reglementsveranderingen ingevoerd. Deze wijzigingen hadden te maken met de afmetingen van de auto's. Na de eerste race van het seizoen werd duidelijk dat Ferrari goede zaken had gedaan met het nieuwe reglement. Het seizoen begon heel goed voor Vettel, hij stond de eerste zes races steeds op het podium en won in Australië, Bahrein, Monaco en Hongarije. De tweede helft van het seizoen verliep echter minder goed. In de laatste negen races haalde hij tweemaal niet de eindstreep, stond hij slechts vijfmaal op het podium en won alleen in Brazilië. Zijn rivaal Lewis Hamilton won zijn derde titel voor Mercedes in 2017 en Vettel eindigde als tweede in het wereldkampioenschap.

2018

Vettel begon sterk aan het seizoen met twee overwinningen in de eerste twee races. Deze vulde hij aan met overwinningen in Canada (de vijftigste in zijn Formule 1 carrière^[5]) en in Groot-Brittannië. Na de Britse Grand Prix stond hij eerste in het wereldkampioenschap met acht punten voorsprong op concurrent Lewis Hamilton. In de race erop, in Duitsland, ging het echter pijnlijk mis toen hij in verraderlijke weersomstandigheden de controle over zijn auto verloor en crashte, en zo een zeker lijkende eerste thuiszege weggooide. Dit bleek een voorbode voor wat komen ging, aangezien de rest van Vettels seizoen uitdraaide op een fiasco. Hoewel hij de Grand Prix van België nog wist te winnen, werd zijn tweede seizoenshelft vooral gekenmerkt door fouten en spins, zoals in Italië waar hij na een aanvaring met Hamilton in de openingsronde spinde en op de laatste plek terugkwam, in Japan waar een wanhopige inhaalactie op Max Verstappen mislukte en Vettel in de rondte ging, en in Amerika waar hij Daniel Ricciardo raakte in de openingsronde en opnieuw spinde. Dit alles betekende dat hij de wereldtitel moest laten aan Hamilton, zelf eindigend op de tweede plek op een achterstand van maar liefst 88 punten.

2019

2019 ging in essentie verder zoals 2018 geëindigd was. In Bahrein verloor Vettel zijn auto na een inhaalactie van Lewis Hamilton en spinde opnieuw, met een vijfde plek als eindresultaat. In Canada lag Vettel lange tijd aan de leiding, maar maakte hij onder druk van Hamilton een fout bij het insturen, ging over het gras en kwam onveilig terug op de baan, waarna hij werd teruggezet naar de tweede plaats met een tijdstraf. In Groot-Brittannië verkeek hij zich compleet bij het aanremmen, waardoor hij Max Verstappen, die hem net gepasseerd had, van de baan kegelde, om uiteindelijk zelf als zestiende te finishen met een tijdstraf. Wel nam hij enigszins revanche op zijn dramatisch verlopen thuis-Grand Prix van twaalf maanden ervoor, door op Hockenheim na een mechanisch probleem in de kwalificatie van de laatste naar de tweede plek te rijden. Vettel kreeg in 2019 een nieuwe teamgenoot in Charles Leclerc, en hoewel Vettel in het begin nog de aangewezen kopman was, werd naarmate het seizoen vorderde steeds duidelijker dat Leclerc meer in de melk te brokkelen had en betere resultaten haalde. Vooral in de tweede helft van het seizoen kwam de spanning die dit met zich meebracht aan de oppervlakte, zowel in races als in kwalificaties. In Monza verloor Vettel zijn Ferrari en kwam gevaarlijk terug op de baan, daarbij contact makend met Lance Stroll. Vettel finishte als dertiende met een tijdstraf, terwijl Leclerc de race won. In Singapore pakte Vettel zijn eerste en enige overwinning van het seizoen, door met een 'undercut' zijn teamgenoot voorbij te gaan, die zelf poleposition had gepakt. Het dieptepunt kwam echter in Brazilië, waar beide coureurs tegen elkaar aanreden en allebei de finish niet haalden. In het wereldkampioenschap eindigde Vettel als vijfde, verslagen door zijn teamgenoot Leclerc die vierde eindigde.

2020

De prestaties van de Ferrari waren slecht dit jaar, maar ook Vettel zelf maakte stuur- en inschattingsfouten in diverse races waardoor zijn prestaties tegenvielen. Halverwege het seizoen stond hij op een teleurstellende 13e plaats in het rijderskampioenschap. Nadat Ferrari aankondigde dat het contract met Vettel niet verlengd zou worden,^[6] werd op 10 september bekend dat hij voor 2021 een contract voor meerdere jaren had getekend bij Aston Martin F1 waar hij het stoeltje van Sergio Pérez overnam.^[1]

2021

De eerste twee races van de Duitser waren teleurstellend. Vettel werd vijftiende in Bahrein na een aanrijding met Esteban Ocon en in Imola moest hij opgeven met problemen aan de versnellingsbak. In Bakoe pakte Vettel zijn eerste podium voor het team met een tweede plaats en tevens zijn eerste sinds de Grand Prix van Turkije in 2020. In Hongarije werd hij tweede op de baan, achter de Alpine-Renault van Esteban Ocon, maar werd later gediskwalificeerd. Verder werd het een pover seizoen voor Vettel en Aston Martin. Vettels beste resultaat na de zomerstop was een vijfde plek in België.

2022

Vettel begon zijn seizoen niet goed omdat hij al voor de eerste race positief testte op COVID-19. Hij miste de GP van Bahrein en Saoedi-Arabië.^[7][8] Hülkenberg verving Vettel in beide races. Tijdens de Grand Prix van Australië was Vettel terug, maar had hij achterstand opgelopen in het kennismaken met de nieuw ontworpen auto, die tevens problemen kende. Zo kreeg hij in de eerste vrije training mechanische problemen en in de derde vrije training crashte hij. Dankzij het snelle werk dat zijn team verricht had kon hij toch nog een ronde rijden in Q1. Hij kwalificeert zich op een povere zeventiende plaats en moet vroeg in de race opgeven.

Op 28 juli 2022 kondigde Vettel aan na 2022 te stoppen met racen in Formule 1, omdat hij meer tijd wil doorbrengen met zijn gezin en aan andere zaken buiten de racerij.^[9] Tijdens de Grand Prix van Abu Dhabi op 20 november 2022 sloot Vettel zijn carrière als Formule 1-coureur af.

Carrière-overzicht

Karting

Jaar Evenement Klasse Resultaat 1997 DMV Goldpokal Bambini B 7 DMV Bundesmeisterschaft Bambini B 1 DMV Landesmeisterschaft Süd Bambini B 1 NRW Cup Bambini B 1 1998 DMV Winterpokal Cadet and Bambini 4 NRW Cup Bambini A 1 DMV Landesmeisterschaft Süd Bambini A 1 1999 Torneo Industrie Open 100 Junior 3 2000 Monaco Kart Cup ICA Junior 22 Trofeo Andrea Margutti 100 Junior 7 Green Helmet Trophy Cadet 7 Duits Karting Kampioenschap Junior 5

Jaar Evenement Klasse Resultaat 2001 South Garda Winter Cup ICA Junior 3 Trofeo Andrea Margutti ICA Junior 22 Monaco Kart Cup ICA Junior 1 Europees Kampioenschap ICA Junior 1 Duits Karting Kampioenschap Junior 1 2002 Europees Kampioenschap ICA 6 Duits Karting Kampioenschap Senior 10

Formule BMW

Seizoen	Series	Team	Races	Wins	Pole positie	Snelste Ronden	Podiums	Punten	Pos.
2003	Formula BMW ADAC	Eifelland Racing	19	5	5	4	12	216	2
2004	Formula BMW ADAC	ADAC Berlin-Brandenburg	20	18	14	13	20	387	1

Formula BMW ADAC-resultaten

Jaar	Inschrijving	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	Pos.	Punten
2003	Eifelland Racing	HOC1 1 DNF	HOC1 2 2	ADR 1 1S	ADR 2 1P	NÜR1 1 3	NÜR1 2 2S	LAU 1 6S	LAU 2 7	NOR 1 DNF	NOR 2 1P	NÜR2 1 10P	NÜR2 2 2P	NÜR3 1 1PS	NÜR3 2 2	A1R 1 6	A1R 2 8	ZAN 1 DNS	ZAN 2 3	HOC2 1 3	HOC2 2 1	2	216
2004	ADAC Berlin-Brandenburg	HOC1 1 1PS	HOC1 2 1PS	ADR 1 2P	ADR 2 1PS	NÜR1 1 1PS	NÜR1 2 3	LAU 1 1PS	LAU 2 1S	NOR 1 1PS	NOR 2 1	NÜR2 1 1PS	NÜR2 2 1PS	OSC 1 1PS	OSC 2 1PS	ZAN 1 1P	ZAN 2 1PS	BRN 1 1S	BRN 2 1PS	HOC2 1 1S	HOC2 2 1P	1	387

Formule 3

Seizoen	Series	Team	Races	Wins	Pole positie	Snelste Ronden	Podiums	Punten	Positie
2005	Formule 3 Euroseries	ASL Mücke Motorsport	20	0	0	1	6	63	5
	Masters of Formula 3		1	0	0	0	0	N/A	11
	Spaanse Formule 3-kampioenschap	Racing Engineering	1	0	0	0	1	8	15
	Macau Grand Prix	ASM F3	1	0	0	0	1	N/A	3
2006	Formule 3 Euroseries	ASM Formule 3	20	4	1	5	9	75	2
	Masters of Formula 3		1	0	0	0	0	N/A	6
	Macau Grand Prix	Carlin Motorsport	1	0	0	0	0	N/A	23

Formula 3 Euro Series-resultaten

Jaar	Inschrijving	Chassis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	Pos.	Punten
2005	ASL Mücke Motorsport	Dallara F305/011	Mercedes	HOC1 1 15	HOC1 2 5	PAU 1 7	PAU 2 11	SPA 1 DSQ	SPA 2 13	MON 1 18	MON 2 17†	OSC 1 5	OSC 2 5	NOR 1 2	NOR 2 4	NÜR 1 11	NÜR 2 2	ZAN 1 2	ZAN 2 2	LAU 1 3	LAU 2 15	HOC2 1 13S	HOC2 2 3	5	63
2006	ASM Formule 3	Dallara F305/059	Mercedes	HOC1 1 5	HOC1 2 1	LAU 1 3	LAU 2 6	OSC 1 5	OSC 2 14	BRH 1 2	BRH 2 7S	NOR 1 2S	NOR 2 DNF	NÜR 1 1PS	NÜR 2 1	ZAN 1 24†	ZAN 2 2S	CAT 1 1S	CAT 2 DNF	LMS 1 9	LMS 2 9	HOC2 1 3	HOC2 2 12	2	75

Masters of Formula 3-resultaten

Jaar	Inschrijving	Chassis	Motor	Kwalificatie	Hoofdrace
2005	ASL Mücke Motorsport	Dallara F305	Mercedes	14	11
2006	ASM Formule 3	Dallara F305	Mercedes	5	6

Spaanse Formule 3-resultaten

Jaar	Inschrijving	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	Pos.	Punten
2005	Racing Engineering	JAR 1	JAR 2	VAL 1	VAL 2	ALB 1 3	EST 1	EST 2	ALB 1	ALB 2	VAL 1	VAL 2	JER 1	JER 2	CAT 1	CAT 2	15	8

Macau Grand Prix-resultaten

Jaar	Inschrijving	Kwalificatie	Kwalificatierace	Hoofdrace
2005	ASM F3	12	8	3
2006	Vlag van Verenigd Koninkrijk Carlin Motorsport	10	DNF	23

Formula Renault 3.5-resultaten

Jaar	Inschrijving	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Pos.	Punten
2006	Carlin Motorsport	ZOL 1	ZOL 2	MON 1	IST 1	IST 2	MIS 1 2	MIS 2 1P	SPA 1 DNF	SPA 2 DNS	NÜR 1	NÜR 2	DON 1	DON 2	LMS 1	LMS 2	BAR 1	BAR 2	15	28
2007	Carlin Motorsport	MNZ 1 5	MNZ 2 3	NÜR 1 1PS	NÜR 2 6	MON 1 2	HUN 1 4	HUN 2 3	SPA 1	SPA 2	DON 1	DON 2	MAG 1	MAG 2	EST 1	EST 2	CAT 1	CAT 1	5	74

Formule 1-carrière

Jaar	Team
2007	BMW Sauber
2007 - 2008	Toro Rosso
2009 - 2014	Red Bull
2015 - 2020	Ferrari
2021 - 2022	Aston Martin

	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Totaal
Aantal ingeschreven races	8	18	17	19	19	20	19	19	19	21	20	21	21	17	22	20	300 (299 starts)
Aantal zeges	0	1	4	5	11	5	13	0	3	0	5	5	1	0	0	0	53
Aantal pole-positions	0	1	4	10	15	6	9	0	1	0	4	5	2	0	0	0	57
Aantal snelste rondes	0	0	3	3	3	6	7	2	1	3	5	3	2	0	0	0	38
Aantal podiumplaatsen	0	1	8	10	17	10	16	4	13	7	13	12	8	1	1	0	122
Aantal WK-punten	6	35	84	256	392	281	397	167	278	212	317	320	240	33	43	37	3098
Eindstand WK	14	8	2	1	1	1	1	5	3	4	2	2	5	13	12	11

Formule 1-resultaten

Kleur Resultaat Goud Winnaar Zilver Tweede plaats Brons Derde plaats Groen Gefinisht (punten behaald) Blauw Gefinisht (geen punten behaald) Paars Uitgevallen (DNF) Niet geklasseerd (NC) Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)

Kleur Resultaat Zwart Gediskwalificeerd (DSQ) Wit Niet gestart (DNS) Blanco Gewond (INJ) Uitgesloten (EX) Teruggetrokken / Niet deelgenomen (ND) 1, 2, 3 Sprint positie (punten behaald) P Poleposition S Snelste ronde

2006 – 2014

Jaar	Inschrijving	Chassis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	Pos	Punten
2006	BMW Sauber F1 Team	BMW Sauber F1.06	BMW P86 2.4 V8 4 Series	BHR 0	MAL 0	AUS 0	SMR 0	EUR 0	SPA 0	MON 0	GBR 0	CAN 0	VST 0	FRA 0	DUI 0	HON 0	TUR TC	ITA TC	CHN TC	JPN TC	BRA TC			-	-
2007	BMW Sauber F1 Team	BMW Sauber F1.07	BMW P86/7 2.4 V8	AUS TC	MAL TC	BHR 0	SPA 0	MON 0	CAN 0	VST 8	FRA 0	GBR 0	EUR 0											14	6
	Scuderia Toro Rosso	Toro Rosso STR2	Ferrari 056 2.4 V8											HON 16	TUR 19	ITA 18	BEL DNF	JPN DNF	CHN 4	BRA DNF
2008	Scuderia Toro Rosso	Toro Rosso STR2B	Ferrari 056 2.4 V8	AUS DNF	MAL DNF	BHR DNF	SPA DNF	TUR 17																8	35
		Toro Rosso STR3							MON 5	CAN 8	FRA 12	GBR DNF	DUI 8	HON DNF	EUR 6	BEL 5	ITA 1P	SIN 5	JPN 6	CHN 9	BRA 4
2009	Red Bull Racing	Red Bull RB5	Renault RS27 2.4 V8	AUS 13	MAL 15	CHN 1P	BHR 2	SPA 4	MON DNF	TUR 3P	GBR 1PS	DUI 2	HON DNF	EUR DNF	BEL 3S	ITA 8	SIN 4	JPN 1P	BRA 4	ABU 1S				2	84
2010	Red Bull Racing	Red Bull RB6	Renault RS27 2.4 V8	BHR 4P	AUS DNFP	MAL 1	CHN 6P	SPA 3	MON 2S	TUR DNF	CAN 4	EUR 1P	GBR 7P	DUI 3PS	HON 3PS	BEL 15	ITA 4	SIN 2	JPN 1P	KOR DNFP	BRA 1	ABU 1P		1	256
2011	Red Bull Racing	Red Bull RB7	Renault RS27-2011 2.4 V8	AUS 1P	MAL 1P	CHN 2P	TUR 1P	SPA 1	MON 1P	CAN 2P	EUR 1PS	GBR 2	DUI 4	HON 2P	BEL 1P	ITA 1P	SIN 1P	JPN 3P	KOR 1S	IND 1PS	ABU DNFP	BRA 2P		1	392
2012	Red Bull Racing	Red Bull RB8	Renault RS27-2012 2.4 V8	AUS 2	MAL 11	CHN 5	BHR 1P	SPA 6	MON 4	CAN 4PS	EUR DNFP	GBR 3	DUI 5	HON 4S	BEL 2	ITA 22	SIN 1	JPN 1PS	KOR 1	IND 1P	ABU 3S	VST 2PS	BRA 6	1	281
2013	Infiniti Red Bull Racing	Red Bull RB9	Renault RS27-2013 2.4 V8	AUS 3P	MAL 1P	CHN 4S	BHR 1S	SPA 4	MON 2S	CAN 1P	GBR DNF	DUI 1	HON 3	BEL 1S	ITA 1P	SIN 1PS	KOR 1PS	JPN 1	IND 1P	ABU 1	VST 1PS	BRA 1P		1	397
2014	Infiniti Red Bull Racing	Red Bull RB10	Renault Energy F1-2014 1.6 V6	AUS DNF	MAL 3	BHR 6	CHN 5	SPA 4S	MON DNF	CAN 3	OOS DNF	GBR 5	DUI 4	HON 7	BEL 5	ITA 6	SIN 2	JPN 3	RUS 8	VST 7S	BRA 5	ABU 8		5	167
Jaar	Inschrijving	Chassis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	Pos	Punten

2015 – 2022

Jaar	Inschrijving	Chassis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	Pos	Punten
2015	Scuderia Ferrari	Ferrari SF15-T	Ferrari 059/4 V6	AUS 3	MAL 1	CHN 3	BHR 5	SPA 3	MON 2	CAN 5	OOS 4	GBR 3	HON 1	BEL 12	ITA 2	SIN 1P	JPN 3	RUS 2S	VST 3	MEX DNF	BRA 3	ABU 4				3	278
2016	Scuderia Ferrari	Ferrari SF16-H	Ferrari 061 V6	AUS 3	BHR DNS	CHN 2	RUS DNF	SPA 3	MON 4	CAN 2	EUR 2	OOS DNF	GBR 9	HON 4	DUI 5	BEL 6	ITA 3	SIN 5	MAL DNF	JPN 4S	VST 4S	MEX 5	BRA 5	ABU 3S		4	212
2017	Scuderia Ferrari	Ferrari SF70H	Ferrari 062 V6	AUS 1	CHN 2	BHR 1	RUS 2P	SPA 2	MON 1	CAN 4	AZE 4S	OOS 2	GBR 7	HON 1P	BEL 2S	ITA 3	SIN DNFP	MAL 4S	JPN DNF	VST 2S	MEX 4PS	BRA 1	ABU 3			2	317
2018	Scuderia Ferrari	Ferrari SF71H	Ferrari 062 EVO V6	AUS 1	BHR 1P	CHN 8P	AZE 4P	SPA 4	MON 2	CAN 1P	FRA 5	OOS 3	GBR 1S	DUI DNFP	HON 2	BEL 1	ITA 4	SIN 3	RUS 3	JPN 6S	VST 4	MEX 2	BRA 6	ABU 2S		2	320
2019	Scuderia Ferrari	Ferrari SF90	Ferrari 064 V6	AUS 4	BHR 5	CHN 3	AZE 3	SPA 4	MON 2	CAN 2P	FRA 5S	OOS 4	GBR 16	DUI 2	HON 3	BEL 4S	ITA 13	SIN 1	RUS DNF	JPN 2P	MEX 2	VST DNF	BRA 17	ABU 5		5	240
2020	Scuderia Ferrari	Ferrari SF1000	Ferrari 065 V6	OOS 10	STI DNF	HON 6	GBR 10	70J 12	SPA 7	BEL 13	ITA DNF	TOS 10	RUS 13	EIF 11	POR 10	EMI 12	TUR 3	BHR 13	SAK 12	ABU 14						13	33
2021	Aston Martin F1	Aston Martin AMR21	Mercedes M12 E Performance	BHR 15	EMI 15†	POR 13	SPA 13	MON 5	AZE 2	FRA 9	STI 12	OOS 17†	GBR DNF	HON DSQ	BEL 5 ‡	NED 13	ITA 12	RUS 12	TUR 18	VST 10	MXS 7	SAP 11	QAT 10	SAU DNF	ABU 11	12	43
2022	Aston Martin F1	Aston Martin AMR22	Mercedes M13 E Performance	BHR ND	SAU ND	AUS DNF	EMI 8	MIA 17†	SPA 11	MON 10	AZE 6	CAN 12	GBR 9	OOS 17	FRA 11	HON 10	BEL 8	NED 14	ITA DNF	SIN 8	JPN 6	VST 8	MXS 14	SAP 11	ABU 10	11	37
Jaar	Inschrijving	Chassis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	Pos	Punten

• † Uitgevallen maar wel geklasseerd omdat er meer dan 90% van de raceafstand werd afgelegd.
• ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van België 2021 omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.

Overwinningen

Externe links

• Officiële website
• (en) (fr) Statistieken op Statsf1.com
• Statistieken op Driver Database

Voorganger: 2009: Jenson Button

Formule 1 Wereldkampioen 2010, 2011, 2012, 2013

Opvolger: 2014: Lewis Hamilton

Formule 1-wereldkampioenen

1950 G. Farina 1951 J. M. Fangio 1952 A. Ascari 1953 A. Ascari 1954 J. M. Fangio 1955 J. M. Fangio 1956 J. M. Fangio 1957 J. M. Fangio 1958 M. Hawthorn 1959 J. Brabham 1960 J. Brabham 1961 P. Hill 1962 G. Hill 1963 J. Clark 1964 J. Surtees 1965 J. Clark 1966 J. Brabham 1967 D. Hulme 1968 G. Hill 1969 J. Stewart 1970 J. Rindt 1971 J. Stewart 1972 E. Fittipaldi 1973 J. Stewart 1974 E. Fittipaldi 1975 N. Lauda 1976 J. Hunt 1977 N. Lauda 1978 M. Andretti 1979 J. Scheckter 1980 A. Jones 1981 N. Piquet 1982 K. Rosberg 1983 N. Piquet 1984 N. Lauda 1985 A. Prost 1986 A. Prost 1987 N. Piquet 1988 A. Senna 1989 A. Prost 1990 A. Senna 1991 A. Senna 1992 N. Mansell 1993 A. Prost 1994 M. Schumacher 1995 M. Schumacher 1996 D. Hill 1997 J. Villeneuve 1998 M. Häkkinen 1999 M. Häkkinen 2000 M. Schumacher 2001 M. Schumacher 2002 M. Schumacher 2003 M. Schumacher 2004 M. Schumacher 2005 F. Alonso 2006 F. Alonso 2007 K. Räikkönen 2008 L. Hamilton 2009 J. Button 2010 S. Vettel 2011 S. Vettel 2012 S. Vettel 2013 S. Vettel 2014 L. Hamilton 2015 L. Hamilton 2016 N. Rosberg 2017 L. Hamilton 2018 L. Hamilton 2019 L. Hamilton 2020 L. Hamilton 2021 M. Verstappen 2022 M. Verstappen

Winnaar Laureus World Sports Awards

Mannen: 2000: Tiger Woods · 2001: Tiger Woods · 2002: Michael Schumacher · 2003: Lance Armstrong · 2004: Michael Schumacher · 2005: Roger Federer · 2006: Roger Federer · 2007: Roger Federer · 2008: Roger Federer · 2009: Usain Bolt · 2010: Usain Bolt · 2011: Rafael Nadal · 2012: Novak Djokovic · 2013: Usain Bolt · 2014: Sebastian Vettel · 2015: Novak Djokovic · 2016: Usain Bolt · 2017: Novak Djokovic · 2018: Roger Federer · 2018: Novak Djokovic · 2020: Lewis Hamilton en Lionel Messi · 2021: Rafael Nadal · 2022: Max Verstappen Vrouwen: 2000: Marion Jones · 2001: Cathy Freeman · 2002: Jennifer Capriati · 2003: Serena Williams · 2004: Annika Sörenstam · 2005: Kelly Holmes · 2006: Janica Kostelić · 2007: Jelena Isinbajeva · 2008: Justine Henin · 2009: Jelena Isinbajeva · 2010: Serena Williams · 2011: Lindsey Vonn · 2012: Vivian Cheruiyot · 2013: Jessica Ennis · 2014: Missy Franklin · 2015: Genzebe Dibaba · 2016: Serena Williams · 2017: Simone Biles · 2018: Serena Williams · 2019: Simone Biles · 2020: Simone Biles · 2021: Naomi Osaka · 2022: Elaine Thompson-Herah

Bronnen, noten en/of referenties ↑ a b BREAKING: Sebastian Vettel in 2021 naar Aston Martin ↑ Vettel neemt afscheid met een puntje: 'Eindelijk tijd om met de hond te spelen'. Nu.nl (20 november 2022). ↑ Red Bull kondigt vertrek Vettel aan en bevestigt Kvyat ↑ Officieel: Vettel rijdt vanaf volgend jaar voor Ferrari ↑ Vettel wint in Canada, Verstappen finisht als derde NOS ↑ Officieel: Vettel en Ferrari per 2021 uit elkaar ↑ F1Head, Vettel ook in Saudi-Arabië nog niet in actie, Hülkenberg wederom vervanger. Geraadpleegd op 25-3-2022. ↑ F1Head, Vettel mist GP Bahrein door positieve coronatest, Hülkenberg vervangt hem. Geraadpleegd op 25-3-2022. ↑ Sebastian Vettel stopt na dit seizoen in de Formule 1. Gridtalk (28 juli 2022). Geraadpleegd op 28 juli 2022.