Het puntenklassement in de Ronde van Frankrijk is een nevenklassement waarbij de renners punten per etappe krijgen, afhankelijk van hun aankomst. Sinds de invoering in 1953 draagt de leider in het puntenklassement een groene trui; de enige uitzondering was de ronde in 1968 toen de leiderstrui in dit klassement rood was vanwege de sponsor van het puntenklassement van dat jaar.
Het klassement werd in de Tour van 1953 geïntroduceerd: de Zwitser Fritz Schär was de eerste drager en de eerste die de trui aan het eind van de Tour mocht aantrekken. De groene kleur werd gekozen omdat de toenmalige sponsor een Frans tuingereedschappenbedrijf was.[1]
De edities van 1905 tot en met 1912 werd de Tour verreden op een puntensysteem. Dit was een strafpuntensysteem op basis van klassering en tijd, waarbij degene met de minste punten had gewonnen. Vanaf de herintroductie in 1953 tot en met 1958 werd het strafpuntensysteem opnieuw gehanteerd. In 1959 werd een puntensysteem opgezet waarbij de wielrenner met de meeste punten de winnaar was van het klassement.
Hoewel de precieze regels wel veranderen, is het aantal punten dat per etappe verdiend kan worden meestal niet gelijk: in vlakke etappes kunnen meer punten verdiend worden dan in tijdritten en bergetappes, om zo sprinters te bevoordelen. Soms verlaat de drager van de puntentrui de ronde vlak voordat de zware bergritten eraan komen. Naar voorbeeld van het puntenklassement in de Ronde van Frankrijk kennen de meeste meerdaagse wielerwedstrijden tegenwoordig een puntenklassement.
Bovenstaand overzicht geeft de puntenverdeling voor de groene trui per rit weer. In de edities van Ronde van Frankrijk 2008 tot en met Ronde van Frankrijk 2014 waren er geen bonificatieseconden meer te verdienen. Deze seconden zorgden er in het verleden vaak voor dat een sprinter in de eerste dagen van de ronde ook de gele trui kon veroveren.
Het recordaantal eindoverwinningen in het puntenklassement is zeven keer, door de Slovaak Peter Sagan. Vier keer was de winnaar van het puntenklassement ook de winnaar van de gele trui: drie keer slaagde Eddy Merckx daar in, één keer Bernard Hinault. Meestal echter is de winnaar van de groene trui een sprinter die de bergritten (relatief) goed doorstaat. De eindoverwinning gaat echter niet altijd naar de snelste sprinter. In 2005 won Thor Hushovd de groene trui zonder één enkele rit te winnen, en in 2009 won diezelfde Thor Hushovd de trui met één overwinning, terwijl Mark Cavendish zes keer de armen in de lucht mocht steken.
Het record aantal punten (los van de strafpuntenregeling in de beginjaren) is 480 punten door Wout van Aert in de Ronde van Frankrijk 2022.
Jan Janssen won het puntenklassement in 1964, 1965 en 1967. Geen enkele Nederlander deed ooit beter. |
Eddy Merckx won het puntenklassement drie keer (1969, 1971, 1972). |
Freddy Maertens wordt beschouwd als een van de beste sprinters ooit. Hij won de groene trui drie keer (1976, 1978, 1981). In 1976 won hij acht ritten in de Tour. Later dat jaar werd hij ook wereldkampioen. |
De Ierse wielrenner Sean Kelly won de groene trui vier keer in de jaren 80. |
Djamolidin Abdoezjaparov is de enige Oezbeek op de erelijst. Hij was begin jaren 90 een van de beste sprinters in het peloton. |
De Fransman Laurent Jalabert won de groene trui in 1992 en 1995. |
De Duitse sprinter Erik Zabel behaalde zes eindzeges in het puntenklassement. |
Tom Boonen is de voorlaatste Belgische winnaar. Hij won de groene trui in 2007. |
De Britse sprinter Mark Cavendish won het puntenklassement in 2011 en 2021. |
Tussen 2012 en 2019 was de groene trui zeven keer voor de Slowaak Peter Sagan. Hij is daarmee recordhouder. |
Onderstaand het overzicht van de eerste drie in het eindklassement sinds 1953.
Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.
Overwinningen | Renner | Land | Jaren |
---|---|---|---|
7 | Peter Sagan | Slowakije | 2012 + 2013 + 2014 + 2015 + 2016 + 2018 + 2019 |
6 | Erik Zabel | Duitsland | 1996 + 1997 + 1998 + 1999 + 2000 + 2001 |
4 | Sean Kelly | Ierland | 1982 + 1983 + 1985 + 1989 |
3 | Jan Janssen | Nederland | 1964 + 1965 + 1967 |
Eddy Merckx | België | 1969 + 1971 + 1972 | |
Freddy Maertens | België | 1976 + 1978 + 1981 | |
Djamolidin Abdoezjaparov | Oezbekistan | 1991 + 1993 + 1994 | |
Robbie McEwen | Australië | 2002 + 2004 + 2006 | |
2 | Stan Ockers | België | 1955 + 1956 |
Jean Graczyk | Frankrijk | 1958 + 1960 | |
André Darrigade | Frankrijk | 1959 + 1961 | |
Laurent Jalabert | Frankrijk | 1992 + 1995 | |
Thor Hushovd | Noorwegen | 2005 + 2009 | |
Mark Cavendish | Verenigd Koninkrijk | 2011 + 2021 |
Overwinningen | Land |
---|---|
20 | België |
9 | Frankrijk |
8 | Duitsland |
7 | Slowakije |
5 | Australië, Ierland |
4 | Nederland |
3 | Oezbekistan |
2 | Italië, Noorwegen, Verenigd Koninkrijk, Zwitserland |
1 | Spanje |
# | Naam | aantal | Jaartal(len) |
---|---|---|---|
1 | Freddy Maertens | 71 | 1976, 1978, 1981 |
2 | Eric Vanderaerden | 37 | 1983, 1985, 1986, 1988 |
3 | Eddy Merckx | 33 | 1969, 1970, 1971, 1972, 1974, 1975 |
4 | Walter Godefroot | 32 | 1968, 1970, 1971 |
5 | Rik Van Linden | 29 | 1975, 1977 |
Tom Boonen | 29 | 2005, 2006, 2007 | |
7 | Rik Van Looy | 24 | 1963, 1965 |
Herman Van Springel | 24 | 1973 | |
Patrick Sercu | 24 | 1974 | |
10 | Willy Planckaert | 22 | 1966 |
11 | Wout van Aert | 20 | 2022 |
12 | Frank Hoste | 19 | 1984 |
Eddy Planckaert | 19 | 1988 | |
14 | Stan Ockers | 13 | 1955, 1956 |
Walter Godefroot | 13 | 1967, 1968, 1971 | |
Rudy Pevenage | 13 | 1980, 1981 | |
17 | Guido Reybrouck | 11 | 1965, 1966, 1967 |
18 | Roger De Vlaeminck | 10 | 1969, 1970, 1971 |
19 | Tom Steels | 7 | 1998, 2000 |
Philippe Gilbert | 7 | 2011 | |
21 | Johan Museeuw | 6 | 1992 |
22 | Bernard Van de Kerckhove | 5 | 1965 |
Wilfried Nelissen | 5 | 1993 | |
24 | Julien Schepens | 4 | 1960 |
25 | Georges Vandenberghe | 2 | 1968 |
26 | Jos Hoevenaers | 1 | 1958 |
Eddy Pauwels | 1 | 1963 | |
Ward Sels | 1 | 1964 | |
Willy Van Neste | 1 | 1967 | |
Eric Leman | 1 | 1971 | |
Willy Teirlinck | 1 | 1973 | |
Joseph Bruyère | 1 | 1974 | |
Ludo Peeters | 1 | 1982 | |
Yves Lampaert | 1 | 2022 |
# | renner | aantal |
---|---|---|
1 | Jan Janssen | 37x |
2 | Jean-Paul van Poppel | 17x |
3 | Wout Wagtmans | 12x |
4 | Jan Raas | 7x |
5 | Daan de Groot Gerben Karstens |
5x |
7 | Wim van Est | 3x |
8 | Frits Pirard Frans Maassen Mike Teunissen |
2x |
11 | Jo de Roo Joop Zoetemelk Gerrie Knetemann Jelle Nijdam Peter Stevenhaagen Erik Breukink |
1x |
Bronnen, noten en/of referenties
|
Artikel Puntenklassement Ronde van Frankrijk in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:
De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2022-08-01 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=50840