Poitiers
Gemeente in Frankrijk Vlag van Frankrijk
Blason ville fr Poitiers (Vienne).svg
Poitiers (Frankrijk)
Poitiers
Situering
Regio Nouvelle-Aquitaine
Departement Vienne (86)
Arrondissement Poitiers
Kanton hoofdplaats van 7 kantons: Poitiers-1, -2, -3, -4, -5, -6 en -7
Coördinaten 46° 35′ NB, 0° 20′ OL
Algemeen
Oppervlakte 42,1 km²
Inwoners (1 jan. 2011) 87.906
(2.088 inw./km²)
Hoogte 65 - 144 m
Overig
Postcode 86000
INSEE-code 86194
Website poitiers.fr
Foto's
Poitiers hill.jpg
Portaal  Portaalicoon   Frankrijk

Poitiers is een stad en gemeente in het Franse departement Vienne in de regio Nouvelle-Aquitaine met 89.000 inwoners (2004). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Poitiers.

Stad en omgeving

Het centrum van Poitiers is gelegen op een heuvel tussen de samenvloeiing van de rivieren de Clain en de Boivre. De stad telt circa 100.000 inwoners en is hoofdstad van het departement Vienne en van de voormalige regio Poitou-Charentes.

De stad heeft een oud centrum, veel kerken en andere bezienswaardigheden, een universiteit en een (bescheiden) vliegveld. Er stoppen TGV's van de lijnen Parijs - Bordeaux en La Rochelle aan het station. Er is een aftakking naar Poitiers voorzien aan de verlenging van de LGV Atlantique. Verder ligt de stad aan de snelweg A10 tussen Parijs en Bordeaux.

Niet ver van Poitiers ligt het attractiepark Futuroscope.

Geschiedenis

Pictones

Al voor de Romeinse invasie van Gallië werd tussen de 4e en 2e eeuw v. Chr. op de plaats van Poitiers door de Pictones de nederzetting Lemonum gebouwd op een kalkplateau, dat doorsneden werd door twee rivieren (Clain en Boivre). De stad had zo een goede watervoorziening en door de rivieren en steile rotsen een natuurlijke verdediging en geschikt bouwmateriaal.

Lemonum werd de hoofdstad van een Pictoons rijk, dat een groot deel van de huidige departementen Deux-Sèvres en de Vendée omvatte. Er werd geld in omloop gebracht met de beeltenis van Duratius, de eerste Pictoon waarvan de naam bekend is.

Romeinen

De Romeinen namen in de 1e eeuw v. Chr. het Pictoonse gebied op in hun provincie Aquitanië, waar Saintes de hoofdstad van was. Lemonum bleef de hoofdstad van de Pictones en hun territorium werd onder de Romeinen uitgebreid. De nederzetting groeide uit tot de Romeinse stad Lemonum (of Limonum), waar een forum, thermen (badhuizen), drie aquaducten en een van de grootste amfitheaters van Frankrijk (voor ongeveer 34,000 toeschouwers) werden gebouwd. Er zijn veel grafmonumenten met opschriften uit die tijd gevonden, zoals van Claudia Verenilla, de dochter van de stadhouder van Aquitanië Claudius Varenius. Een ander grafmonument was van Marcus Sedatius Severianus uit de 2e eeuw, een Pictoon die onder meer quaestor van Sicilië en bestuurder van Cappadocië was geweest.

Vanaf de 3e eeuw werd de naam Lemonum vervangen door Pictavia, waaruit later de namen Poictiers en Poitou ontstonden. Die naamsverandering lijkt samen te hangen met de inval van de Germanen. De stad werd in die tijd met een muur omringd, een van de sterkste van Gallië: aan de voet 6 meter dik, 10 meter hoog, 2,5 km lang met om de ca. 25 meter een ronde toren. De muur omsloot een gebied van 43 hectare en bepaalde tot aan de 12e eeuw de grenzen van de stad. Er zijn geen sporen van grote verwoestingen aangetroffen, vermoedelijk heeft Poitiers betrekkelijk weinig van de Germaanse invallen te lijden gehad. Scholen voor grammatica en retorica in Poitiers overleefden de periode van plunderingen en vernielingen in Gallië.

Christendom

Hilarius

De stad was al vanaf de vierde eeuw de bisschoppelijke zetel van het bisdom Poitiers. Hilarius (315-367) die uit een voorname heidense Pictoonse familie kwam was de eerste bisschop die er zetelde. Hij stichtte scholen, waardoor de stad een centrum van cultuur en beschaving bleef. Hilarius was tegen het arianisme en om die reden verbande de Romeinse pro-ariaanse keizer Constantijn II (regering van 317 tot 340) hem naar Phrygië. Na zijn heiligverklaring door de paus van Rome werd er een basiliek aan Hilarius gewijd.

Poitiers ging deel uitmaken van het Frankische rijk. In 507 werd de ariaanse koning Alarik II van de Visigothen (Westgothen) bij Poitiers door de tot het christendom bekeerde koning Clovis I (466-511) verslagen.

Er werden verschillende kerken gebouwd en elke kerk moest er een onderwijsinstelling op na houden. Poitiers werd beroemd als 'voornaam centrum van christendom'. Vooral de Sint-Hilariuskerk verwierf grote faam als brandpunt van beschaving, vooral op het gebied van literatuur en muziek. Poitiers werd naast hoofdstad van Poitou bovendien een centrum van kerkelijke en wereldlijke macht. De graaf, later hertog, en de bisschop hadden er hun residentie.

Radegonde

Omstreeks 550 werd in Poitiers een van de eerste vrouwenkloosters in Gallië gesticht, het abdijklooster van het Heilig Kruis, waartoe Radegonde (518-587), dochter van koning Berthar van Thüringen het initiatief nam. Zij was door de Frankische koning Chlotarius I gedwongen met hem te trouwen. Haar broer Chlothachar werd in het jaar 555 door haar echtgenoot vermoord, waarna ze vluchtte naar bisschop Medardus van Noyon en non werd. Enige tijd later stichtte Radegonde het vrouwenklooster in Poitiers. Tijdens haar leven kwam de dichter Venantius Fortunatus naar de stad en werd door Radegonde geïnspireerd tot het schrijven van gedichten en hymnen. Radegonde werd begraven in de Sint-Radegondekerk en heilig verklaard. Ze wordt vereerd als patrones van Poitiers.

Karel Martel

Mogelijk was het bij deze stad dat Karel Martel in 732 de Saracenen versloeg en daarmee hun opmars naar Noord-Europa tot staan bracht. Het was de hoofdstad van de Franse provincie Poitou en het werd een rijke stad, niet in de laatste plaats omdat het een verzamelpunt werd voor Noordwest-Europa op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Er verrezen schitterende romaanse kerken.

Willem V de Grote

Hertog Willem V van Aquitanië 'de Grote' (990-1030) voorzag zijn Merovingische paleis van een 'Grote Zaal'. Thans maakt het deel uit van het Paleis van Justitie. Er werd in heel Europa met diep respect over het hof van Willem V gesproken. Er waren verfijnde 'hoffelijke' omgangsvormen en werd een leerschool voor onberispelijk 'ridderlijk' gedrag. Grote heren stuurden hun zonen naar Poitiers om er tot ridders te worden gevormd.

Na 1208

Er kwam een einde aan de welvaart van Poitiers toen koning Filips Augustus zich in 1208 van de stad meester maakte. In de veertiende eeuw bestuurde Jean de Berry (bekend van Les Très Riches Heures du duc de Berry, verlucht door de gebroeders Van Limburg) de stad. Hij liet een belfort bouwen met een klok, die het vijfde openbare uurwerk was van Frankrijk.

Tijdens de Honderdjarige Oorlog leden de Fransen in de slag bij Poitiers (1356) een zware nederlaag tegen de Engelsen.

Toen de Bourguignons in 1418 Parijs innamen, vluchtte kroonprins Karel eerst naar Bourges en vervolgens naar Poitiers. De stad bloeide op; er werden molens gebouwd en er werd in 1431 een universiteit gesticht, de Universiteit van Poitiers.

Kerken

Notre-Dame la Grande

Notre-Dame la Grande

De kerk ‘Notre-Dame la Grande’ is door de harmonieuze verhoudingen en het volmaakte lijnenspel een prachtig voorbeeld van de romaanse bouwkunst. Boven het hoofdportaal en de arcaden aan weerszijden ervan zijn bas-reliëfs, die onder andere de geboorte van Christus, het kindje Jezus in bad, en Jozef in gebed verzonken weergeven. De booglijsten laten bijzonder mooi beeldhouwwerk zien, met planten en fabeldieren.

Het schip heeft een tongewelf en twee zijbeuken. Het beeld achter het hoofdaltaar dateert uit de 16e eeuw, en stelt ‘Notre Dame des Clefs’ voor: ‘Onze Lieve Vrouw van de sleutels’, ter herinnering aan het feit dat in 1202 nog juist voorkomen kon worden dat een verrader de sleutels van de stad aan de Engelsen overhandigde.

Saint-Porchaire

Van de elfde-eeuwse kerk Saint-Porchaire is alleen nog de westbouw over, met romaanse kapitelen. Op het rechterkapiteel zien we Daniël, die door een engel uit de leeuwenkuil wordt gered.

Saint-Hilaire le Grand

De kerk ‘Saint-Hilaire le Grand’ werd al in de 11e eeuw gebouwd voor de vele pelgrims op weg naar Santiago de Compostella. Zij bestond uit drie schepen met houten plafonds. In de 12e eeuw werd hij door brand verwoest. Om stenen gewelven te kunnen plaatsen werden de schepen smaller gemaakt. De oorspronkelijke zijbeuken werden in tweeën gedeeld; ook in het middenschip plaatste men zuilen; zo ontstond een kerk met zeven schepen, waarvan de gewelven doen denken aan een ets van Escher. De kapitelen zijn versierd met fraai romaans beeldhouwwerk; op een ervan zien we het sterfbed van de heilige Hilarius van Poitiers, die de streek in de 4e eeuw heeft gekerstend.

Baptisterium van Sint-Johannes

Het Baptisterium van Sint-Johannes werd gebouwd in 360 en is thans een museum.

Sint-Pieterskathedraal van Poitiers

Zie Sint-Pieterskathedraal van Poitiers voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Demografie

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Grafiek inwonertal gemeente

Sport

Poitiers was negen keer etappeplaats in de wielerkoers Ronde van Frankrijk. Dat was voor het eerst in 1955 het geval. In 2020 was Poitiers voorlopig voor het laatst etappeplaats. De Australiër Caleb Ewan won deze rit.

Bekende inwoners van Poitiers

Geboren

Overleden

Literatuur

  • Pikkemaat, G. (2010), Willem IX De Troubadour, Uitgeverij Aspekt, Soesterberg, p.49-55

Externe links

Zie de categorie Poitiers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Informatie

Artikel Poitiers in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-06-14 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=110212