Memphis Depay

Memphis Depay
Memphis Depay
Persoonlijke informatie
Volledige naam Memphis Depay
Geboortedatum 13 februari 1994
Geboorteplaats Moordrecht, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 176 cm
Been Rechts
Positie Vleugelspeler, schaduwspits, spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Spanje FC Barcelona
Rugnummer 14
Contract tot 30 juni 2023
Jeugd
2000–2003
2003–2006
2006–2012
Vlag van Nederland VV Moordrecht
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Vlag van Nederland PSV
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2011–2015
2015–2017
2017–2021
2021–
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Frankrijk Olympique Lyon
Vlag van Spanje FC Barcelona
90(39)
33(2)
139(63)
27(12)
Interlands **
2010–2011
2011–2013
2013–2015
2013–
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
16(8)
7(8)
7(0)
85(43)

* Bijgewerkt op 22 mei 2022
** Bijgewerkt op 3 december 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Memphis Depay (Moordrecht, 13 februari 1994) is een Nederlands voetballer die doorgaans als aanvaller speelt voor FC Barcelona. Depay debuteerde in 2013 in het Nederlands elftal.

Jeugd

Depay heeft een Ghanese vader en Nederlandse moeder. Hij gebruikt als shirtnaam 'Memphis' omdat hij geen goede band en contact heeft met zijn vader, die van zijn moeder scheidde toen hij vier jaar oud was.[1] Depay begon met voetballen bij VV Moordrecht en werd op negenjarige leeftijd opgenomen in de jeugdopleiding van Sparta.[2] Die verruilde hij op twaalfjarige leeftijd voor die van PSV, waar hij alle jeugdelftallen doorliep.

Clubcarrière

PSV

Depay tijdens zijn officiële debuut voor PSV, 2011

Coach Fred Rutten haalde Depay in het seizoen 2011/2012 als stagiair bij de selectie van PSV. Hij kreeg er rugnummer 22. Depay debuteerde op 21 september 2011 in de hoofdmacht in de tweede ronde van de KNVB beker, uit tegen VVSB (0-8). Hij scoorde in die wedstrijd zowel de 0-1 als de 0-5. Op 26 februari 2012 debuteerde Depay in de Eredivisie in het thuisduel tegen Feyenoord (3-2). Op 18 maart scoorde Depay zijn eerste goal in de thuiswedstrijd tegen sc Heerenveen (5-1). In zijn eerste seizoen speelde hij uiteindelijk elf officiële wedstrijden.

Het seizoen 2012/2013 startte Depay als volwaardig lid van de selectie van PSV. Hij speelt sindsdien met zijn voornaam Memphis op de achterkant van zijn shirt.[3] Trainer Dick Advocaat deed regelmatig een beroep op Depay, die dat seizoen 29 wedstrijden zou spelen.

In het seizoen 2013/2014 werd Phillip Cocu, die Depay nog kende uit diens tijd als jeugdspeler, hoofdtrainer van de club. Toen Dries Mertens naar Napoli vertrok, nam Depay zijn plaats als linkeraanvaller over. Hij groeide dat seizoen uit tot een van de beste spelers van PSV. Hij profileerde zichzelf als dragende speler door onder meer belangrijke goals te maken in Europees verband tegen Zulte Waregem en Tsjornomorets. In de Eredivisie kwam hij dat seizoen tot twaalf doelpunten in 32 wedstrijden. Op zaterdag 15 maart 2014 liep hij in het competitieduel uit tegen Vitesse (1-2) een barst in zijn oogkas op na een elleboogstoot van Vitesse-speler Renato Ibarra. Hierdoor speelde hij de thuiswedstrijd tegen Roda JC (3-1) een week later met een beschermend masker.

Titel en topscorer

Depay tekende op 23 augustus 2014 een nieuw contract dat hem tot en met 2018 verbond aan PSV. In het daaropvolgende seizoen was hij meer en meer beslissend voor de club door tijdens wedstrijden de eerste en/of winnende goal te maken. Op zaterdag 18 april 2015 schoot hij uit een vrije trap zijn twintigste competitiedoelpunt van dat seizoen binnen. PSV won die dag mede daardoor met 4-1 van sc Heerenveen, waardoor de nationale titel definitief naar de Eindhovense club ging en Depay voor het eerst in zijn carrière landskampioen werd. Depay werd in zijn laatste jaar bij PSV met 22 doelpunten topscorer van de Eredivisie. Daarmee was hij de jongste topscorer in de Eredivisie sinds Ronaldo in het seizoen 1994/1995, ook als speler van PSV. Depay werd in mei 2015 tevens uitverkozen tot Nederlands Talent van het Jaar.

Manchester United

Memphis Depay in zijn debuutwedstrijd voor Manchester United, 2015

In mei 2015 stond Depay in de belangstelling van diverse buitenlandse clubs. PSV kwam op 7 mei 2015 tot een akkoord met Manchester United over een transfer van Depay, nadat de club eerder al een akkoord had bereikt met Paris Saint-Germain en er concrete interesse was van Liverpool.[4][5] De speler zelf was op dat moment ook al akkoord met de club van coach Louis van Gaal. Depay speelde eerder onder Van Gaal toen deze bondscoach was van het Nederlands elftal tijdens het WK 2014.[6] Het transferbedrag bedroeg volgens het tijdschrift Voetbal International 27,5 miljoen euro, exclusief zo'n vierenhalf miljoen aan mogelijke bonussen, maar volgens de BBC 34 miljoen euro, exclusief negen miljoen aan mogelijke bonussen. Daarnaast bedong PSV een doorverkooppercentage.[7][8] Technisch directeur Marcel Brands gaf geen duidelijkheid over het exacte bedrag, maar zei in een interview in Voetbal International in september 2015 dat het 'wel wat meer' was dan 31 miljoen euro. Het blad ging toen zelf inmiddels ook uit van 34 miljoen met nog negen miljoen euro extra aan eventuele bonussen. De vergoeding voor de transfer oversteeg hiermee de overgang van Ruud van Nistelrooij van PSV naar Manchester United uit 2001, waar omgerekend 30,5 miljoen euro mee gemoeid was. Daarmee werd het de duurste transfer ooit vanuit de Nederlandse competitie. Depay tekende op 12 juni 2015 een contract tot medio 2019 met een optie voor nog een jaar.[9] Hij was de tiende Nederlandse speler ooit die bij Manchester United tekende.[10]

Depay maakte op 17 juli 2015 zijn officieuze debuut voor Manchester United, in een oefenwedstrijd in Seattle tegen Club América. Van Gaal positioneerde hem gedurende de eerste helft achter spits Wayne Rooney en verving hem na rust door Jesse Lingard. Naast Depay maakten ook Matteo Darmian, Bastian Schweinsteiger en Morgan Schneiderlin – de maker van het winnende doelpunt – die dag hun debuut voor United.[11] Vier dagen later maakte Depay zijn eerste doelpunten voor United. Dit deed hij tijdens een oefenduel tegen de San Jose Earthquakes (3-1 winst), waarin hij de eerste helft meespeelde.[12] Depay maakte op 8 augustus 2015 ook zijn officiële debuut voor Manchester United, tijdens de eerste speelronde van het seizoen 2015/16 in de Premier League. Hij begon die dag in het basiselftal in een met 1-0 gewonnen wedstrijd thuis tegen Tottenham Hotspur. Hij werd in de 68ste minuut gewisseld voor Ander Herrera. Depays eerste officiële doelpunt voor Manchester United volgde op 18 augustus 2015. In een met 3-1 gewonnen wedstrijd in de voorronde van de UEFA Champions League thuis tegen Club Brugge, schoot hij in de dertiende minuut de gelijkmakende 1-1 in de rechterbenedenhoek. Hij schoot in de 43ste minuut vervolgens ook de 2-1 binnen en gaf de voorzet bij het derde doelpunt. Depay maakte op 15 september 2015 zijn debuut in het hoofdtoernooi van UEFA Champions League. Die dag verloor hij met Manchester United in Eindhoven met 2-1 van PSV. Hij maakte zelf in de 41ste minuut nog wel 0-1 tegen zijn oude club, zijn eerste doelpunt in de groepsfase van de Champions League. Depays eerste doelpunt in de Premier League volgde op 26 september 2015. Die dag maakte hij thuis tegen Sunderland na 45 minuten de 1-0. In het verdere seizoen viel Depay steeds meer buiten de boot bij Manchester United en kwam er steeds meer kritiek op Depays spel en levensstijl buiten het veld.[13][14] Het jaar eindigde voor United op de vijfde plaats in de Premier League. Hoewel wel de FA Cup werd bemachtigd, besloot de club trainer Van Gaal te ontslaan. Depay zelf speelde 29 wedstrijden in de Premier League, waarvan het merendeel als invaller.[15]

Aan het begin van het seizoen 2016/17 spraken diverse Engelse media over een aanstaand vertrek van Depay bij Manchester United.[16][17] De nieuwe trainer José Mourinho gaf in augustus echter aan hem graag bij de selectie te houden.[18] Depay speelde echter weinig in de eerste helft van het seizoen, omdat Mourinho de voorkeur gaf aan concurrenten als Marcus Rashford en Anthony Martial.[19][20] Nadat zijn situatie bij Manchester steeds uitzichtlozer werd, kwam er interesse van diverse andere clubs. Ronald Koeman wilde Depay graag naar Everton halen.[21] Daarnaast was er Engelse interesse van Tottenham Hotspur FC.[22] Vanuit Frankrijk toonde koploper OGC Nice belangstelling, maar zij wilde niet voldoen aan de door United verlangde transfersom. Memphis koos uiteindelijk voor Olympique Lyon.[23]

Olympique Lyon

Depay in het shirt van Lyon, 2017

Depay tekende op 20 januari 2017 een contract voor 4,5 jaar bij Olympique Lyon, waarmee hij toen al enige tijd in gesprek was. De Franse club betaalde circa €16.000.000,- voor hem aan Manchester United, dat tot €9.000.000,- aan eventuele bonussen in het vooruitzicht kreeg.[24] Manchester United bedong tevens een terugkoopclausule.[25] De transfer staat bekend als de eerste 'laptop transfer' in het voetbal, Depay maakte zijn keuze voor Lyon met behulp van computer modellen van data intelligentie bedrijf SciSports.[26] Trainer José Mourinho nam bij zijn afscheid afstand van het negatieve publieke beeld dat van Depay was ontstaan en sprak lovend over zijn professionele instelling.[27] Twee dagen na het tekenen van zijn contract maakte Depay zijn debuut voor Lyon, tijdens een met 3–1 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen Olympique Marseille. Hij viel de dag in de 79e minuut in voor Mathieu Valbuena. De eindstand stond toen al op het scorebord. Depay begon op 28 januari 2017 voor het eerst in de basis bij Olympique Lyon, in een met 1–2 verloren competitiewedstrijd thuis tegen Lille OSC. Depay maakte op 8 februari 2017 zijn eerste doelpunt voor Lyon, in een met 4–0 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen AS Nancy. Hij schoot in de 58ste minuut op aangeven van Maxime Gonalons de eindstand op het bord.

Depay had in het seizoen 2017/18 een basisplaats bij Lyon. Hij kreeg in december 2017 de prijs voor het mooiste doelpunt in de Franse competitie van 2017, voor een doelpunt tegen Toulouse FC op 12 maart dat jaar.[28] Depay werd in april 2018 uitgeroepen tot Speler van de Maand april in de Ligue 1.[29] Hij hielp Lyon op de laatste speelronde van de competitie, op 19 mei 2018, met een zuivere hattrick aan een cruciale 3–2 zege tegen OGC Nice, waardoor de ploeg op de derde plaats eindigde en zich kwalificeerde voor de Champions League.[30] Depay speelde op 31 augustus met zijn team tegen OGC Nice. Toen hij later die dag thuiskwam, was er bij hem ingebroken.[31]

Depay scheurde op 15 december 2019 in een competitieduel tegen Stade Rennes de voorste kruisband in zijn linkerknie. Hiermee kwam de rest van zijn seizoen voor hem in gevaar. Hij herstelde snel, en zijn rentree volgde in juli 2020. Doordat de coronapandemie het verloop van het seizoen vertraagd had kon hij in augustus deelnemen aan de kwartfinale en de halve finale van de Champions League namens Lyon. Het seizoen erop wist hij zijn plek in de basis terug te winnen en groeide hij uit tot meest waardevolle speler van de selectie. Uiteindelijk eindigde hij met zijn ploeg op een teleurstellende vierde plaats, waardoor ze zich kwalificeerde voor de Europa League terwijl er was gehoopt op Champions League deelname. Depay besloot zijn contract bij de Fransen niet te verlengen en zou daardoor met ingang van 30 juni 2021 een transfervrije status krijgen.[32] Ook verbrak hij de samenwerking met het bureau dat zijn zaken deed, SEG Football, nadat deze in opspraak was gekomen met een zaak rondom de transfer van Stefan de Vrij naar Internazionale van een paar jaar eerder.[33][34]

FC Barcelona

In juni 2021 kwam hij tot een akkoord bij FC Barcelona over een tweejarig contract, waar hij herenigd zou worden met oud-bondscoach Ronald Koeman.[35][36] Op 22 juli 2021 werd Memphis officieel gepresenteerd als speler van de Catalaanse club.[37]

Clubstatistieken

Beloften

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2011/12 Vlag van Nederland Jong PSV Beloften Eredivisie 9 5 0 0 0 0 9 5
2012/13 10 7 0 0 0 0 10 7
Club totaal 19 12 0 0 0 0 19 12
2015/16 Vlag van Engeland Manchester United O23 Premier League O23 Div. 1 1 0 0 0 0 0 1 0
Club totaal 1 0 0 0 0 0 1 0
TOTAAL 20 12 0 0 0 0 20 12

Bijgewerkt t/m 8 februari 2016.

Senioren

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2011/12 Vlag van Nederland PSV Eredivisie 8 3 1 3 2 2 0 0 0 11 5 3
2012/13 20 2 3 5 1 3 5 0 3 30 3 6
2013/14 32 12 9 1 0 0 10 2 2 43 14 11
2014/15 30 22 7 1 0 0 9 6 2 40 28 9
Club Totaal 90 39 20 10 3 5 24 8 7 124 50 32
2015/16 Vlag van Engeland Manchester United Premier League 29 2 1 5 0 2 11 5 4 45 7 7
2016/17 4 0 0 1 0 0 3 0 0 8 0 0
Club Totaal 33 2 1 6 0 2 14 5 4 53 7 7
2016/17 Vlag van Frankrijk Olympique Lyon Ligue 1 17 5 9 1 0 0 - 18 5 9
2017/18 36 19 13 5 0 1 10 3 3 51 22 17
2018/19 36 10 12 3 1 2 8 1 4 47 12 18
2019/20 13 9 4 1 0 0 8 6 0 22 15 4
2020/21 37 20 12 3 2 0 - 40 22 12
Club Totaal 139 63 50 13 3 3 26 10 7 178 76 60
2021/22 Vlag van Spanje FC Barcelona La Liga 28 12 2 1 0 0 9 1 0 38 13 2
2022/23 2 1 0 0 0 0 1 0 0 3 1 0
Club Totaal 30 13 2 1 0 0 10 1 0 41 14 2
TOTAAL 292 117 73 30 6 10 74 24 18 396 147 101

Bijgewerkt op 29 september 2022.

Interlandcarrière

Jeugdelftallen

Als jeugdinternational werd Depay in 2011 met het Nederlands voetbalelftal onder 17 Europees kampioen. Samen met zijn ploeggenoten versloeg Depay in de finale Duitsland onder 17 met 5-2. Depay was een van de doelpuntenmakers.

Hij kwam ook uit voor Nederland onder 19 en voor Jong Oranje, het Nederlands team voor spelers jonger dan 21 jaar. Depay werd in mei 2013 door bondscoach Cor Pot geselecteerd voor het Europees kampioenschap voetbal onder 21 in Israël. Hij maakte zijn debuut op 24 mei met een basisplaats als linksbuiten in een oefenwedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van Australië. Op het toernooi zelf had Depay geen basisplaats maar kreeg hij wel drie invalbeurten. Nederland strandde in de halve finale.

Nederlands elftal

Op 15 oktober 2013 debuteerde Depay onder bondscoach Louis van Gaal in het Nederlands elftal in een WK-kwalificatieduel in en tegen Turkije (0-2). Op 17 mei 2014 speelde hij zijn eerste volledige oefeninterland tegen Ecuador (1-1) en werd hij na afloop beschouwd als een van de betere spelers bij Nederland.[38]

Wereldkampioenschap 2014

Depay kreeg een plek toebedeeld in de 23-koppige selectie voor het WK 2014 in Brazilië. Op 18 juni 2014 maakte hij zijn debuut op de eindronde in de tweede groepswedstrijd tegen Australië, waarin hij in de 45ste minuut inviel voor de met een lichte hersenschudding uitgevallen Bruno Martins Indi. Met een assist en het winnende doelpunt was hij bepalend voor de 3-2-eindstand. Met zijn leeftijd van twintig jaar en vier maanden was Depay de jongste Nederlandse doelpuntenmaker ooit op een WK. Zijn tweede doelpunt op datzelfde WK maakte hij in de wedstrijd tegen Chili (2-0) op 23 juni, in de tweede minuut van de blessuretijd op aangeven van Arjen Robben.[39] In de achtste finale tegen Mexico (2–1) verving Depay in de 56ste minuut verdediger Paul Verhaegh. In de kwartfinale tegen Costa Rica (0-0) kreeg hij weer een basisplaats. Nederland won deze na strafschoppen. Depays laatste actie op het wereldkampioenschap had toen echter al plaatsgevonden; hij werd een kwartier voor het einde van de reguliere speeltijd vervangen door Jeremain Lens. Nederland behaalde op het WK uiteindelijk de derde plaats, na een 0–3 overwinning op Brazilië in de troostfinale. Door zijn spel op het toernooi werd Depay samen met de Fransen Paul Pogba en Raphaël Varane genomineerd voor de Young Player Award. De prijs ging uiteindelijk naar Pogba.

Na het WK 2014

Depay tijdens een training van het Nederlands elftal, 2015

Ook na het WK 2014 bleef Depay een vaste waarde in Oranje. Het Nederlands elftal kwalificeerde zich niet voor het EK 2016, noch voor het WK 2018. Depay bereikte in 2019 met Oranje wel de finale van de eerste editie van de UEFA Nations League. Onder het bewind van de in februari 2018 aangetreden Ronald Koeman was Depay met tien doelpunten en tien assists betrokken bij twintig van de eerste 34 goals die het Nederlands elftal maakte onder leiding van deze bondscoach.[40] Het was ook Koeman die Depay vanaf maart 2018, nadat hij in Oranje altijd linksbuiten had gespeeld, in het vervolg in de spits liet spelen.

EK 2020 (gespeeld in 2021)

Nadat Depay op 15 december 2019 de voorste kruisband van zijn linkerknie afscheurde, werd gevreesd voor zijn deelname aan het EK 2020. Achteraf bleek deze vrees voor niets te zijn geweest, want het EK werd vanwege de coronapandemie met een jaar uitgesteld. Depay werd door bondscoach Frank de Boer opgenomen in de definitieve selectie voor het eindtoernooi.[41] Tijdens dit toernooi speelde Depay alle wedstrijden en maakte hij twee doelpunten.

WK 2022

Op 7 september 2021 scoorde Depay in de met 6–1 gewonnen groepswedstrijd in de kwalificatiefase, thuis tegen Turkije, een hattrick. Hiermee kwam hij met in totaal 33 interlanddoelpunten gelijk te staan met Abe Lenstra en Johan Cruijff.[42] Voorafgaande aan het WK was hij geblesseerd, waardoor hij de eerste twee wedstrijden slechts deels kon meedoen. Voor de derde wedstrijd tegen Qatar was hij fit genoeg om te starten. In de met 3-1 gewonnen achtste finale tegen de Verenigde Staten toonde hij een stijgende vorm, en maakte hij het eerste doelpunt in de wedstrijd.

Interlands van Memphis Depay voor Nederland
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Goals
Als speler bij Vlag van Nederland PSV 3
1. 15 oktober 2013 Vlag van Turkije TurkijeNederland Vlag van Nederland 0 – 2 WK 2014 kwalificatie
2. 16 november 2013 Vlag van Japan JapanNederland Vlag van Nederland 2 – 2 Vriendschappelijk
3. 19 november 2013 Vlag van Nederland NederlandColombia Vlag van Colombia 0 – 0
4. 5 maart 2014 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 2 – 0
5. 17 mei 2014 Vlag van Nederland NederlandEcuador Vlag van Ecuador 1 – 1
6. 31 mei 2014 Vlag van Nederland NederlandGhana Vlag van Ghana 1 – 0
7. 18 juni 2014 Vlag van Australië AustraliëNederland Vlag van Nederland 2 – 3 WK 2014 Goal 68'
8. 23 juni 2014 Vlag van Nederland NederlandChili Vlag van Chili 2 – 0 WK 2014 Goal 90+2'
9. 29 juni 2014 Vlag van Nederland NederlandMexico Vlag van Mexico 2 – 1 WK 2014
10. 5 juli 2014 Vlag van Nederland NederlandCosta Rica Vlag van Costa Rica 0 – 0 (4 – 3 n.s.) WK 2014
11. 9 september 2014 Vlag van Tsjechië TsjechiëNederland Vlag van Nederland 2 – 1 EK 2016 kwalificatie
12. 14 november 2014 Vlag van Nederland NederlandMexico Vlag van Mexico 2 – 3 Vriendschappelijk
13. 16 november 2014 Vlag van Nederland NederlandLetland Vlag van Letland 6 – 0 EK 2016 kwalificatie
14. 28 maart 2015 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 1 – 1
15. 31 maart 2015 Vlag van Nederland NederlandSpanje Vlag van Spanje 2 – 0 Vriendschappelijk
16. 5 juni 2015 Vlag van Nederland NederlandVerenigde Staten Vlag van de Verenigde Staten 3 – 4 Goal 53'
17. 12 juni 2015 Vlag van Letland LetlandNederland Vlag van Nederland 0 – 2 EK 2016 kwalificatie
Als speler bij Vlag van Engeland Manchester United 2
18. 3 september 2015 Vlag van Nederland NederlandIJsland Vlag van IJsland 0 – 1 EK 2016 kwalificatie
19. 6 september 2015 Vlag van Turkije TurkijeNederland Vlag van Nederland 3 – 0
20. 10 oktober 2015 Vlag van Kazachstan KazachstanNederland Vlag van Nederland 1 – 2
21. 13 oktober 2015 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 2 – 3
22. 25 maart 2016 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 Vriendschappelijk
23. 29 maart 2016 Vlag van Engeland EngelandNederland Vlag van Nederland 1 – 2
24. 27 mei 2016 Vlag van Ierland IerlandNederland Vlag van Nederland 1 – 1
25. 10 oktober 2016 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Kwalificatie WK 2018
26. 9 november 2016 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk
27. 13 november 2016 Vlag van Luxemburg LuxemburgNederland Vlag van Nederland 1 – 3 Kwalificatie WK 2018 Goal 58' Goal 84'
Als speler bij Vlag van Frankrijk Olympique Lyon 23
28. 28 maart 2017 Vlag van Nederland Nederland - Italië Vlag van Italië 1 – 2 Vriendschappelijk
29. 31 mei 2017 Vlag van Marokko Marokko - Nederland Vlag van Nederland 1 – 2
30. 4 juni 2017 Vlag van Nederland NederlandIvoorkust Vlag van Ivoorkust 5 – 0
31. 9 juni 2017 Vlag van Nederland NederlandLuxemburg Vlag van Luxemburg 5 – 0 Kwalificatie WK 2018
32. 7 oktober 2017 Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandNederland Vlag van Nederland 1 – 3 Goal 90+3'
33. 9 november 2017 Vlag van Schotland SchotlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1 Vriendschappelijk Goal 40'
34. 14 november 2017 Vlag van Roemenië RoemeniëNederland Vlag van Nederland 0 – 3 Goal 47'
35. 23 maart 2018 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 0 – 1
36. 26 maart 2018 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 0 – 3 Goal 11'
37. 31 mei 2018 Vlag van Slowakije SlowakijeNederland Vlag van Nederland 1 – 1
38. 4 juni 2018 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 1 – 1
39. 6 september 2018 Vlag van Nederland NederlandPeru Vlag van Peru 2 – 1 Goal 60' Goal 83'
40. 9 september 2018 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 2 – 1 UEFA Nations League
41. 13 oktober 2018 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 3 – 0 Goal 86'
42. 16 oktober 2018 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
43. 16 november 2018 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 UEFA Nations League Goal 90+6'
44. 19 november 2018 Vlag van Duitsland Duitsland - Nederland Vlag van Nederland 2 – 2
45. 21 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland - Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 0 EK-kwalificatie 2020 Goal 49' Goal 55 (p.)'
46. 24 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland - Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 3 Goal 63'
47. 6 juni 2019 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 3 – 1 UEFA Nations League
48. 9 juni 2019 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 1 – 0
49. 6 september 2019 Vlag van Duitsland DuitslandNederland Vlag van Nederland 2 – 4 EK-kwalificatie 2020
50. 9 september 2019 Vlag van Estland EstlandNederland Vlag van Nederland 0 – 4 Goal 76'
51. 10 oktober 2019 Vlag van Nederland NederlandNoord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 3 – 1 Goal 80' Goal 90+4'
52. 19 november 2019 Vlag van Nederland NederlandEstland Vlag van Estland 5 – 0
53. 4 september 2020 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 1 – 0 UEFA Nations League 2020/21
54. 7 september 2020 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 0 – 1
55. 7 oktober 2020 Vlag van Nederland NederlandMexico Vlag van Mexico 0 – 1 Vriendschappelijk
56. 14 oktober 2020 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 1 – 1 UEFA Nations League 2020/21
57. 11 november 2020 Vlag van Nederland NederlandSpanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vriendschappelijk
58. 15 november 2020 Vlag van Nederland NederlandBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 3 – 1 UEFA Nations League 2020/21 Goal 55'
59. 18 november 2020 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 1 – 2 Goal 77'
60. 24 maart 2021 Vlag van Turkije TurkijeNederland Vlag van Nederland 4 – 2 Kwalificatie WK 2022
61. 27 maart 2021 Vlag van Nederland NederlandLetland Vlag van Letland 2 – 0
62. 30 maart 2021 Vlag van Gibraltar GibraltarNederland Vlag van Nederland 0 – 7 Goal 61' Goal 88'
63. 2 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 2 – 2 Vriendschappelijk Goal 17' Goal 89'
64. 6 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandGeorgië Vlag van Georgië 3 – 0 Goal 10'
65. 13 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandOekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 2 Groepsfase EK 2020
66. 17 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 0 Goal 11'
67. 21 juni 2021 Vlag van Noord-Macedonië Noord-MacedoniëNederland Vlag van Nederland 0 – 3 Goal 24'
68. 27 juni 2021 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 2 Achtste Finale EK 2020
Als speler bij Vlag van Spanje FC Barcelona 15
69. 1 september 2021 Vlag van Noorwegen NoorwegenNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2022
70. 4 september 2021 Vlag van Nederland NederlandMontenegro Vlag van Montenegro 4 – 0 Goal 38 (p.)' Goal 62'
71. 7 september 2021 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 6 – 1 Goal 16' Goal 38 (p.)' Goal 54'
72. 8 oktober 2021 Vlag van Letland LetlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1
73. 11 oktober 2021 Vlag van Nederland NederlandGibraltar Vlag van Gibraltar 6 – 0 Goal 21' Goal 45+3 (p.)'
74. 13 november 2021 Vlag van Montenegro MontenegroNederland Vlag van Nederland 2 – 2 Goal 25 (p.)' Goal 54'
75. 16 november 2021 Vlag van Nederland NederlandNoorwegen Vlag van Noorwegen 2 – 0 Goal 90+1'
76. 26 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDenemarken Vlag van Denemarken 4 – 2 Vriendschappelijk Goal 37 (p.)'
77. 29 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 1
78. 3 juni 2022 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 4 UEFA Nations League 2022/23 Goal 51' Goal 66'
79. 11 juni 2022 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 2 – 2
80. 14 juni 2022 Vlag van Nederland NederlandWales Vlag van Wales 3 – 2 Goal 90+3'
81. 22 september 2022 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 0 – 2
82. 21 november 2022 Vlag van Senegal SenegalNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Groepsfase WK 2022
83. 25 november 2022 Vlag van Nederland NederlandEcuador Vlag van Ecuador 1 – 1
84. 29 november 2022 Vlag van Nederland NederlandQatar Vlag van Qatar 2 – 0
85. 3 december 2022 Vlag van Nederland NederlandVerenigde Staten Vlag van de Verenigde Staten 3 – 1 Achtste finale WK 2022 Goal 10'

Bijgewerkt tot en met 3 december 2022

Erelijst

Vlag van Nederland PSV
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Nederland Nederland onder 17
Individueel

Zie ook

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Memphis Depay.

PSV (mannen) – Nederlands landskampioen voetbal 2014–2015
Doelmannen: 1 Zoet · 21 Wintjens · 22 Pasveer · 31 Bertrams
Verdedigers: 2 Isimat-Mirin · 3 Rekik · 4 Arias · 5 Bruma · 15 Willems · 20 Brenet · 25 Koch · 28 Tamata · 29 Hendrix · 30 De Wijs · 48 Alberto
Middenvelders: 6 Maher · 8 Schaars · 10 Wijnaldum Aanvoerder · 18 Guardado · 23 Vloet · 24 Ritzmaier · 26 Leemans · 27 Hiljemark
Aanvallers: 7 Depay Clubtopschutter/Topschutter · 9 De Jong · 11 Narsingh · 14 Jozefzoon · 17 Locadia · 32 Boljević · 49 Bergwijn
Coach: Cocu
Voorganger:
Davy Klaassen
Johan Cruijff Prijs
2014/15
Opvolger:
Vincent Janssen
Voorganger:
Alfreð Finnbogason
Topscorer Eredivisie
2014/2015
Opvolger:
Vincent Janssen

Informatie

Artikel Memphis Depay in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2022-12-13 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=2310788