Machu Picchu

Voor het gelijknamige album van Tangerine Dream, zie Machu Picchu (Tangerine Dream).
Historisch heiligdom van Machu Picchu
Werelderfgoed gemengd
Machu Picchu
Land Vlag van Peru Peru
Coördinaten 13° 10′ ZB, 72° 33′ WL
UNESCO-regio Latijns-Amerika en Caraïben
Criteria i, iii, vii, ix
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 274
Inschrijving 1983 (7e sessie)
Kaart
Machu Picchu (Peru)
Machu Picchu
Kaart
UNESCO-werelderfgoedlijst
Machu Picchu
Distrito in Peru Vlag van Peru
Machu Picchu (Peru)
Machu Picchu
Situering
Provincie Urubamba
Regio Cusco
Coördinaten 13° 9′ ZB, 72° 31′ WL
Algemene informatie
Oppervlakte 271,44 km²
Inwoners (2017) 8426[1]
Hoogte 2162[1] m
Portaal  Portaalicoon   Zuid-Amerika
Panorama op Machu Picchu
Panorama van de woonzone
Van de Intihuatana ("Zonneknevel") wordt aangenomen dat hij door de Inca's bedoeld was als een astronomisch uurwerk, maar sommigen dichten het bouwwerk ook wel een astrologische rol toe.
Machu Picchu, bij het Incapaleis

Machu Picchu (van Quechua Machu Pikchu)[2] is een ruïnestad van de Inca's in Peru. In de 16e eeuw is Machu Picchu verlaten om in 1866 herontdekt te worden. Er is in de ruïnes nog veel van de Incabeschaving terug te vinden.

Bestuurlijk is Machupicchu een distrito (8400 inwoners) van de provincia Urubamba in de regio Cusco van Peru.

Geschiedenis

Aangenomen wordt dat de bouw van de stad Machu Picchu werd begonnen rond 1440, onder leiding van Pachacuti. Tot aan de Spaanse verovering van het gebied in 1532 was de stad bewoond.

Over de functie van de stad zijn wetenschappers het niet eens. Doordat de stad zo ontoegankelijk is, wordt aangenomen dat de stad geen doorsneefunctie had. Vaak wordt aangenomen dat Machu Picchu een buitenverblijf was voor koningen en andere hooggeplaatsten. De stad heeft veel verblijven voor edelen en een paar woningen voor hun dienaren. Er konden rond de 750 personen in de stad verblijven. Gedurende de regentijd, als er geen koningen aanwezig waren, zouden er veel minder mensen in Machu Picchu geweest zijn. Toen de Spanjaarden het rijk van de Inca's versloegen, stopte de regelmatige trek van en naar Machu Picchu door edelen en raakte de stad verlaten.

Volgens sommigen zou de stad een fort zijn geweest ter verdediging van het Incarijk. Na de Spaanse verovering was er voor de Inca's geen noodzaak meer om er te blijven komen. Met deze verklaring is niet iedereen het eens, omdat de ligging van de stad het niet aannemelijk maakt dat van daaruit het Incarijk verdedigd werd. Bovendien waren er te weinig woningen voor voetvolk aanwezig.

Volgens een derde theorie zou Machu Picchu vooral bedoeld zijn geweest voor het verzamelen van cocabladeren, omdat het op een punt ligt waarvandaan veel plantages bereikbaar waren. Maar ook na de Spaanse verovering bleef de coca een belangrijke rol spelen in het gebied, zodat door deze theorie niet verklaard wordt dat de stad verlaten werd.

In 1866 vond de Duitse goudzoeker en houthandelaar August Berns de bergstad. Met toestemming van de Peruaanse regering plunderde Berns de stad en verkocht de historische schatten aan Europese musea.[3] In 1911 verrichtte de historicus Hiram Bingham een studie naar de Incapaden in de omgeving van de stad. Tijdens deze studiereis ontdekte hij Machu Picchu opnieuw. Brede bekendheid kreeg de stad in 1913 toen de National Geographic een compleet nummer wijdde aan Machu Picchu.

In 1983 werd de stad opgenomen in de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is een populaire toeristische attractie, die van grote betekenis is voor het toerisme van de hele regio. Per jaar trekt de plaats rond de 400.000 bezoekers. De UNESCO vreest dat dit grote aantal bezoekers de stad verder zal beschadigen. Sinds de jaren 1990 zijn winkels, hotels en dergelijke gebouwd en worden er veel nieuwe gebouwen neergezet langs het oude Incapad waarlangs deze stad te bereiken is.

De opbouw van de stad

Er is in de stad een woonzone met middenin een groot plein, een militaire zone en een godsdienstige zone. Tussen de godsdienstige gebouwen stonden ook de woonvertrekken van de hofhouding. In de godsdienstige zone vindt men tempels voor de zonnegod en de maangodin. Ook staat daar een zonnewijzer op het hoogste punt van de stad.

Vervoer

Het dorp Aguas Calientes, gelegen bij de rivier aan de voet van Machu Picchu, is alleen bereikbaar met de trein. Het dorp is niet op het landelijk wegennet aangesloten. Toerbussen vanuit Cuzco rijden daardoor niet verder dan Ollantaytambo, waar moet worden overgestapt op de trein. Voor de lokale bevolking is er een vroege en late trein die niet toegankelijk is voor toeristen. De geïsoleerde ligging van Machu Picchu leidde ertoe dat in januari 2010 bijna tweeduizend toeristen het gebied meerdere dagen niet meer konden verlaten nadat een deel van de spoorbaan door zware regenval was geblokkeerd.[4]

Vanaf Aguas Calientes rijden er vaak bussen naar Machu Picchu. De klim van 350 meter door het tropisch regenwoud kan te voet worden gemaakt. Aguas Calientes is een dorp dat volledig gericht is op het toerisme, restaurants en lodges. Het dorp heeft warmwaterbronnen.

Het dorp is gelegen in een tropische klimaatzone en er zijn tropische planten en dieren te zien. Door de diepe ligging in de vallei dringt weinig zonlicht door.

Incapad

Het Capaq Nanpad van Ollantaytambo tot Machu Picchu is een Incapad dat een rechtstreekse toegang tot het park geeft. Hiervoor wordt per dag maar een beperkt aantal wandelaars toegelaten, onder begeleiding van een gids (500 per dag in 2011). Lastdieren zijn verboden om beschadiging aan het pad te vermijden. Dragers worden gebruikt om de bagage te dragen.

Huayna Picchu

Een blikvanger op alle afbeeldingen van Machu Picchu is de Huayna Picchu ("jonge berg"), de bergtop die aan de noordkant van de stad hoog daar boven uit steekt. De top is 2700 meter hoog en is te voet bereikbaar door middel van een tamelijk steile klim. Op plaatsen waar het pad te steil is, maakt men gebruik van touwen voor houvast. De beklimming duurt ongeveer een uur en een redelijke conditie is daarbij nodig.

Geologie

De stad Machu Picchu is voornamelijk opgetrokken uit graniet. Het is duidelijk dat het graniet, met grote mineralen, in de omgeving te vinden is. Onderzoek vond twee vermoedelijke mijnen in de nabijheid waar het graniet vandaan kwam.[5] Het graniet is een stollingsgesteente dat geïntrudeerd en gestold is tussen het late Perm en het midden Jura. In die tijd was er een rift die min of meer gelijk loopt met de hedendaagse Andes.[6] Tijdens het Eoceen transformeerde dit riftsysteem ten gevolge van de Alpiene orogenese. De transformatie zorgde ook voor heel wat breuken. Machu Picchu is gelegen tussen twee breuklijnen waardoor ze in een slenk ligt. De breuklijnen zijn min of meer te herkennen in het landschap aan de hand van de loop van nabijgelegen rivieren.

Externe links

Zie de categorie Machu Picchu van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Informatie

Artikel Machu Picchu in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-06-14 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=77634