Ingrid Berghmans
| ||||
Ingrid Berghmans met de Olympische vlam te Brussel
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Ingrid Berghmans | |||
Geboortedatum | 24 augustus 1961 | |||
Geboorteplaats | Koersel | |||
Gewicht | 72 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | Judo | |||
Graduatie | 5de dan | |||
Olympische Spelen | 1988 | |||
|
Ingrid Berghmans (Koersel, 24 augustus 1961) is een Belgische judoka. In de jaren 80 was ze de beste vrouwelijke judoka ter wereld: ze behaalde 6 wereldtitels, 7 Europese titels en werd 8 maal uitgeroepen tot "Sportvrouw van het jaar". Ze wordt dan ook beschouwd als de grootste Belgische sportvrouw ooit en werd "Sportvrouw van de eeuw". Haar record werd in 2003 geëvenaard door Ryoko Tamura, en later (in 2007) ook overschreden toen deze een 7de wereldtitel behaalde.
Berghmans werd geboren in Koersel, maar groeide op in het naburige Leopoldsburg. In deze gemeente heeft ze ook een ster op de plaatselijke Walk of Fame. Samen met Robert Van de Walle was ze de Belgische pionier van het competitiejudo. Op 19-jarige leeftijd behaalde ze op het eerste wereldkampioenschap judo voor vrouwen in Madison Square Garden (New York) twee medailles: een bronzen medaille in eigen categorie (-72 kg) en een gouden in de open categorie. In 1982 behaalde ze een wereldtitel in de open categorie en dat werd beloond met de "Nationale Trofee voor Sportverdienste". Een jaar later werd Berghmans voor het eerst "Sportvrouw van het jaar".
Op de Olympische Zomerspelen 1988 in Seoel was vrouwenjudo een demonstratiesport en Berghmans behaalde goud. Haar laatste gouden medaille in de categorie -72 behaalde ze tijdens het Europees kampioenschappen in Helsinki in 1989.
Berghmans is houder van een zwarte gordel 5de dan uitgereikt door de Vlaamse Judofederatie (VJF).
Sinds 2001 is Berghmans trainer en zet ze niet-sportieve mensen aan tot bewegen. Ze is sindsdien ook voorzitster van de atletencommissie van het BOIC.
Berghmans had tijdens de jaren 80 ook een relatie met voormalig Olympisch Kampioen Robert Van de Walle, maar later gingen ze uit elkaar. In 1990 huwde Berghmans de judoka Marc Vallot. Vallot overleed echter reeds op 38-jarige leeftijd aan een hartaanval. Hoewel Berghmans en Vallot feitelijk elf jaar gehuwd waren, leefden beiden op het tijdstip van Vallots overlijden gescheiden, en was een procedure tot echtscheiding lopende. Uit het huwelijk werden twee kinderen geboren.[1]
In 1990 presenteerde ze op de BRTN de sportquiz "Ingrid, Ingrid". In 2005 eindigde ze op de 75ste plaats tijdens de Vlaamse versie van De Grootste Belg. Ze had een cameo in de serie Familie.
Bronnen, noten en/of referenties
|
1982 Annie Lambrechts · 1983 Eddy Annys · 1984 Ingrid Berghmans · 1985 niet uitgereikt · 1986 William Van Dijck · 1987 Wim Van Belleghem · 1988 Robert Van de Walle · 1989 niet uitgereikt · 1990 Ulla Werbrouck · 1991 Sabine Appelmans · 1992 Annelies Bredael · 1993 Gella Vandecaveye · 1994 Brigitte Becue · 1995 Fred Deburghgraeve · 1996 Luc Van Lierde · 1997 Stefan Everts · 1998 Sven Nys · 1999 Marleen Renders · 2000 Filip Meirhaeghe · 2001 Kim Clijsters · 2002 Kim Gevaert · 2003 Benny Vansteelant · 2004 Gino De Keersmaeker · 2005 Kathleen Smet · 2006 Tia Hellebaut · 2007 estafetteploeg 4x100m dames · 2008 Kenny De Ketele · 2009 Tom Goegebuer · 2010 Cédric Van Branteghem · 2011 Evi Van Acker · 2012 Hans Van Alphen and Marieke Vervoort · 2013 Frederik Van Lierde · 2014 Bart Swings · 2015 Jaouad Achab · 2016 Peter Genyn · 2017 Seppe Smits · 2018 Nina Derwael · 2019 Emma Meesseman · 2020 niet uitgereikt
Artikel Ingrid Berghmans in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:
De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-06-12 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=625656