Fong Leng

Fong Leng
Fong Leng met twee van haar creaties (1984)
Geboren 13 augustus 1937, Rotterdam
Beroep Modeontwerper
Label Studio Fong Leng
Portaal  Portaalicoon   Mode
Aankomst van Fong Leng bij de preview van de tentoonstelling Fong Leng. Fashion & Art (2013) in het Amsterdam Museum

Carla Maria Fong Leng Tsang (Rotterdam, 13 augustus 1937) is een Chinees-Nederlandse modeontwerpster. Fong Leng opende in 1969 haar eerste boetiek in de Drugstore op de Nieuwendijk in Amsterdam. In 1971 verhuisde ze naar een grotere winkel in de P.C. Hooftstraat, die ze Studio Fong Leng noemde, waar ze een trekpleister werd voor de jetset. Ze is vooral bekend geworden door haar extravagante jasjurken. Fong Lengs bekendste klant was Mathilde Willink - de Doelder; stijlicoon en Amsterdams society-figuur, tot vlak voor haar dood in 1977 getrouwd met magisch-realistische schilder Carel Willink.[1]

Leven en carrière

Fong Leng werd geboren in Rotterdam en had een Chinese vader en Nederlandse moeder. Op de Rotterdamse Academie studeerde ze fotografie. Hierna had ze vijf jaar lang een fotopersbureau samen met haar toenmalige man Herbert Behrens. Ze maakten allerlei foto’s voor verschillende Nederlandse kranten.[2] Het is niet bekend hoe oud ze was toen dit allemaal plaatsvond. Fong Leng heeft het altijd geweldig gevonden om haar leeftijd en wie ze nou eigenlijk precies is een mysterie te laten blijven. In 1968 begon ze te werken als fotograaf en mode- en dessinontwerper voor de jerseyfabrikant Ross International in Hoofddorp. Tijdens dit werk ontdekte ze haar affiniteit met stoffen en kleding.[3]

Amsterdam Museum-tentoonstelling: Fong Leng. Fashion & Art, 2013.

Ontwerpen

Fong Lengs creaties zijn gemaakt van leer, suède, zijde, maraboe-veren en bont en de materiaaltechnieken die zijn gebruikt zijn applicatie, incrustatie, matelassé, smokwerk en plissé. Meestal hebben de ontwerpen een figuratieve afbeelding erop. Fong Leng is vooral bekend geworden door haar jasjurken voor vrouwen. High-society en extravagante vrouwen als Mathilde Willink en Kate Bush droegen de kleding van Fong Leng. De jasjurken kregen namen als Straalmantel, Nijinski, Paradijsvogel en Luipaardmantel (zie afbeelding).[4]

Studio Fong Leng

Naast zelfgemaakte ontwerpen verkocht Studio Fong Leng ook creaties van verschillende internationale ontwerpers als Zandra Rhodes, Ossie Clark en Alice Pollock.[5] Studio Fong Lengs concept was iets dat nooit eerder was gedaan. In haar winkel schonk ze champagne en deelde hapjes uit. Een keer per jaar organiseerde de studio modeshows met dansende mannequins en harde popmuziek uit de speakers. De eerste twee shows werden gehouden in de winkel zelf. Later zorgde Fong Leng voor andere grotere locaties, zoals de Beurs van Berlage, het Tropenmuseum en het De Mirandabad.[6] Fong Leng was artistiek directeur van Studio Fong Leng. Samen met haar zakenpartner Suzanne Kiss opende ze de studio. Kiss vertrok in 1974, maar kwam enkele malen terug als dat nodig was. Sinds 1974 werd Berry Brun hoofdontwerper van Studio Fong Leng. Hij hield het merk populair, maar gedurende de jaren kwam hij erachter dat Fong Leng te star vasthield aan haar successen van haar eerdere carrière. Brun verliet de Studio in 1984 om les te gaan geven bij de modeafdeling van de Kunstacademie in Arnhem.[7]

Musea

Het Centraal Museum in Utrecht was in 1975 de eerste kunstinstelling die een ontwerp van Fong Leng in de collectie opnam. Het museum kocht het direct vanuit het atelier – niemand had het eerder gedragen – en betaalde destijds 10.000 gulden voor de Straalmantel.[8] Tegenwoordig hebben meerdere musea werk van (Studio) Fong Leng in hun collecties, zoals het Amsterdam Museum, Museum Rotterdam, en het Gemeentemuseum Den Haag. Door de jaren heen zijn er meerdere tentoonstellingen georganiseerd die in het teken stonden van Fong Lengs ontwerpen:

Fong Leng na de Studio

In 1984 was Amsterdam een van de kandidaten om de Olympische Spelen van 1992 te organiseren. Het Nederlandse Olympisch Comité vroeg Fong Leng om merchandise te ontwerpen. Fong Leng investeerde in de productie van ongeveer 75 artikelen zoals T-shirts, sneakers en zonnebrillen. De Spelen van 1992 gingen echter naar Barcelona en Fong Lengs ontwerpen werden niet meer gebruikt. Dit leidde in 1987 tot het faillissement van Studio Fong Leng.[6] Tegen die tijd was Fong Leng ook niet meer zo populair als voorheen. Zoals Berry Brun al eerder vond, gingen de ontwerpen niet mee met de mode. Hierom verplaatste Fong Leng vanaf de jaren ’80 haar focus naar interieurontwerp. Tegenwoordig[(sinds) wanneer?] concentreert Fong Leng zich voornamelijk op het maken van schilderijen in leer. Hiervoor gebruikt ze leertechnieken die ze eerder in haar carrière ook gebruikte.[14]

Literatuur

  • Alrichs, Corine, ‘Van stoffige kleding naar gedachten van stof. De huidige status van hedendaags modedesign in musea’, Masterscriptie 2009.
  • Boffin, Renee, Fong Leng: Modeontwerpster, Amsterdam (Kobra) 1982, ISBN 90-6393-777-6.
  • Dekker, Annemarie den, Fong Leng. Fashion and art, [mus.cat.] Leerdam (Booxs) 2013, ISBN 978-90-71361-00-5.
  • ‘Fong Leng’, Goed Handwerk, no. 95, May 1983.
  • Fong Leng, Fong-Leng door Fong-Leng, Amsterdam (Bakker) 2003, ISBN 90-351-2567-3.
  • Lampe, Bregje, ‘That ’70s Show’, de Volkskrant, 13 december 2013.
  • Schacknat, Karin, Fong-Leng, Zwolle/Arnhem (d'Jonge Hond/ArtEZ Press) 2010, ISBN 978-90-8910-066-5.
Zie de categorie Fong Leng van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Informatie

Artikel Fong Leng in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2023-10-22 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=240932