Eurovisiesongfestival 1980

Eurovisiesongfestival 1980
Eurovision Song Contest The Hague-The Netherlands
Gastland Vlag van Nederland Nederland
Locatie Congresgebouw, Den Haag
Omroep NOS
Datum 19 april 1980
Presentator Marlous Fluitsma
Winnaar
Land Vlag van Ierland Ierland
Lied What's another year
Artiest Johnny Logan
Tekst Shay Healy
Componist Shay Healy
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 19
Debuterend Vlag van Marokko Marokko
Terugkerend Vlag van Turkije Turkije
Terugtrekkend Vlag van Israël Israël
Vlag van Monaco Monaco
Nul punten geen
Intervalact Dutch Rhythm Steel & Showband
Lee Jackson Dancers
Chronologie
◄ 1979 – 1981 ►

Het Eurovisiesongfestival 1980 was het vijfentwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 19 april 1980 in Den Haag. Israël, de winnaar van het voorgaand jaar, zou het festival organiseren, maar trok zich terug, omdat de dag van de finale plaatsvond op een nationale rouwdag in Israël. Na loting werd de organisatie aan Nederland overgedragen.

Het programma werd gepresenteerd door Marlous Fluitsma.

Van de 19 deelnemende landen won Ierland met het nummer What's another year, uitgevoerd door Johnny Logan. Dit lied kreeg 143 punten, 13,0% van het totale aantal punten. Met 128 punten werd Duitsland tweede, gevolgd door het Verenigd Koninkrijk op de derde plaats met 106 punten.

Interludium

De Dutch Rhythm Steel & Show Band verzorgde het interludium.

Puntentelling

Stemstructuur

Johnny Logan zingt het winnende liedje What's another year

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Score bijhouden

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden in het Engels op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatrice stond op het podium, schuin voor het scorebord. Het land dat de punten aan het doorgeven was, was herkenbaar doordat het lampje voor het land oplichtte. Datzelfde lampje knipperde de gehele puntentelling bij het land dat op dat moment het hoogste aantal punten had.

Stemmen

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde voor het eerst in volgorde van laag naar hoog, niet meer in volgorde van optreden. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit waarna ze land en punten in de andere taal herhaalde. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt. Bij elk land dat gebeld werd, gebruikte Fluitsma een andere telefoon die op haar desk stond.

Beslissing

Voordat België als laatste jury punten gaf was het verschil tussen koploper Ierland en Duitsland slechts 10 punten. Door Duitsland 7 punten te geven stond de overwinning voor Johnny Logan al vast. België bevestigde de overwinning door aan Ierland 12 punten te geven.

Resultaat

Plaats Land Artiest(en) Lied Taal Punten
1 Vlag van Ierland Ierland Johnny Logan What's another year Engels 143
2 Vlag van Duitsland Duitsland Katja Ebstein Theater Duits 128
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Prima Donna Love enough for two Engels 106
4 Vlag van Zwitserland Zwitserland Paola del Medico Cinéma Frans 104
5 Vlag van Nederland Nederland Maggie MacNeal Amsterdam Nederlands 93
6 Vlag van Italië Italië Alan Sorrenti Non so che darei Italiaans 87
7 Vlag van Portugal Portugal José Cid Um grande, grande amor Portugees 71
8 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Blue Danube Du bist Musik Duits 64
9 Vlag van Luxemburg Luxemburg Sophie & Magaly Papa pingouin Frans 56
10 Vlag van Zweden Zweden Tomas Ledin Just nu! Zweeds 47
11 Vlag van Frankrijk Frankrijk Profil Hé, hé, m'sieurs dames Frans 45
12 Vlag van Spanje (1977-1981) Spanje Trigo Limpio Quédate esta noche Spaans 38
13 Vlag van Griekenland Griekenland Anna Vissi & Epikouri Autostop Grieks 30
14 Vlag van Denemarken Denemarken Bamses Venner Tænker altid på dig Deens 25
15 Vlag van Turkije Turkije Ajda Pekkan Pet'r oil Turks 23
16 Vlag van Noorwegen Noorwegen Sverre Kjelsberg & Mattis Hætta Sámiid ædnan Noors 15
17 Vlag van België België Telex Euro-vision Frans 14
18 Vlag van Marokko Marokko Samira Bensaid Bitaqat khub Arabisch 7
19 Vlag van Finland Finland Vesa-Matti Loiri Huilumies Fins 6

Commentatoren

Aan het einde van uitzending kwamen alle deelnemers op het podium

Deelnemers

Terugkerende artiesten

Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van Duitsland Duitsland Katja Ebstein Vlag van Duitsland Duitsland 1970 en 1971
Vlag van Nederland Nederland Maggie MacNeal Vlag van Nederland Nederland 1974 (deel van Mouth & MacNeal)

Nationale keuzes

Voor de Zweedse deelnemer Tomas Ledin was het al zijn 5de poging bij Melodifestivalen, nu kon hij gelukkig wel winnen. In Denemarken deed Grethe Ingmann voor de 3de opeenvolgende keer mee aan de Dansk Melodi Grand Prix, maar ook nu kon ze niet winnen. Ted Gärdestad die vorig jaar voor Zweden op het podium stond waagde opnieuw zijn kans maar werd slechts 5de. Anita Skorgan (Eurovisiesongfestival 1977 en '79) en haar man Jahn Teigen (ESF '78) waren er in Noorwegen weer bij. De groep Co-Co (ESF '78) trad nu in de Britse finale aan als The Main Event en werd laatste. Twee leden van de groep Gemini (ESF '78) namen in een andere groep deel aan de Portugese selectie. In Frankrijk werd oud-winnares Frida Boccara 5de, Minouche Barelli (Monaco '67) schopte het zelfs niet tot de finale.

Wijzigingen

Debuterende landen

 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Terugkerende landen

  • Vlag van Turkije Turkije: Na 1 jaar afwezigheid keerde Turkije weer terug.

Terugtrekkende landen

  • Vlag van Israël Israël: de groep Ha'ahim ve Ha'ahayot zou het land vertegenwoordigen met Pizmon chozer maar Israël trok zijn inzending terug toen bleek dat het festival georganiseerd zou worden op een nationale rouwdag. Tot op heden is Israël het enige land in de Eurovisiegeschiedenis dat zich na het behalen van de winst het daaropvolgende jaar terugtrok.
  • Vlag van Monaco Monaco: pas in 2004 zou Monaco weer deelnemen.

Zie ook

Zie de categorie Eurovision Song Contest 1980 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Informatie

Artikel Eurovisiesongfestival 1980 in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-06-14 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=147812