Europees kampioenschap voetbal 2000

Europees kampioenschap voetbal 2000
UEFA Euro 2000
Toernooi-informatie
Gastlanden Vlag van België België / Vlag van Nederland Nederland
Organisator UEFA
Editie 11e
Datum 10 juni 2000 – 2 juli 2000
Teams 16 (van 1 confederatie)
Stadions (in 8 gaststeden)
Winnaar Vlag van Frankrijk Frankrijk (2e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 31
Doelpunten 85  (2,74 per wedstrijd)
Toeschouwers 1.122.833  (36.220 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Nederland Patrick Kluivert (5 doelpunten)
Vlag van Joegoslavië Savo Milošević (5 doelpunten)
Beste speler Vlag van Frankrijk Zinédine Zidane
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het Europees kampioenschap voetbal mannen 2000, ook UEFA Euro 2000 genoemd, was de elfde editie van het door de UEFA georganiseerde Europese voetbalkampioenschap. Het toernooi werd gehouden in België en Nederland, en duurde van 10 juni 2000 tot 2 juli 2000. Het was voor het eerst dat een EK in twee landen werd georganiseerd. De zestien landen die zich geplaatst hadden speelden in groepen en finales in acht stadions. Frankrijk won het toernooi door Italië in de finale te verslaan door middel van een golden goal.

Deelnemende landen

Deelnemende landen:
 Winnaar
 Tweede
 Halvefinalisten
 Kwartfinalisten
 Uitgeschakeld in groepsfase
Zie Europees kampioenschap voetbal 2000 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De kwalificatie voor het EK 2000 vond plaats in 1998 en 1999. 49 landen werden onderverdeeld in negen kwalificatiegroepen. Deze landen speelden uit- en thuiswedstrijden tegen elkaar. De winnaar van iedere groep kwalificeerde zich automatisch voor het eindtoernooi, evenals de beste nummer 2. De overige 8 runners-up werden via loting onderverdeeld in vier play-offs (uit en thuis), waarvan de winnaar zich kwalificeerde voor het eindtoernooi. België & Nederland waren als organiserende landen automatisch gekwalificeerd.

Grote verrassingen deden zich niet voor. De meeste grote landen die op de eindronde werden verwacht, wisten zich te plaatsen. Grootste afwezige was Kroatië, dat op het WK 1998 nog de derde plaats behaalde. Noorwegen en Slovenië wisten zich voor het eerst te plaatsen voor een Europees kampioenschap.

De zestien landen die zich plaatsten voor het eindtoernooi zijn hieronder weergegeven.

Land Kwalificatie als Datum kwalificatie Eerdere deelnames aan EK1
Vlag van België België 00 Gastland 0018 januari 1998 31 (1972, 1980, 1984)
Vlag van Nederland Nederland 01 Gastland 0118 januari 1998 51 (1976, 1980,1988,1992, 1996)
Vlag van Italië Italië 02Winnaar groep 1 099 oktober 1999 44 (1968,1980, 1988, 1996)
Vlag van Noorwegen Noorwegen 03Winnaar groep 2 148 september 1999 0
Vlag van Duitsland Duitsland 04Winnaar groep 3 069 oktober 1999 70 (19722, 19762, 19802, 19842, 19882, 1992, 1996)
Vlag van Frankrijk Frankrijk 05Winnaar groep 4 079 oktober 1999 41 (1960, 1984, 1992, 1996)
Vlag van Zweden Zweden 06Winnaar groep 5 038 september 1999 13 (1992)
Vlag van Spanje Spanje 07Winnaar groep 6 128 september 1999 55 (1964,1980, 1984, 1988, 1996)
Vlag van Roemenië Roemenië 08Winnaar groep 7 059 oktober 1999 22 (1984, 1996)
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië 09Winnaar groep 8 029 oktober 1999 4 (19603, 19683, 19763, 19843)
Vlag van Tsjechië Tsjechië 10Winnaar groep 9 089 juni 1999 40 (19604, 19764, 19804, 1996)
Vlag van Portugal Portugal 11Beste runner-up 159 oktober 1999 2 (1984, 1996)
Vlag van Engeland Engeland 12Winnaar play-off 1117 november 1999 51 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996)
Vlag van Denemarken Denemarken 13Winnaar play-off 1317 november 1999 50 (1964, 1984, 1988, 1992, 1996)
Vlag van Slovenië Slovenië 14Winnaar play-off 0417 november 1999 01
Vlag van Turkije Turkije 15Winnaar play-off 1017 november 1999 10 (1996)
1 Een vetgedrukt jaartal betekent een kampioenschap tijdens dat toernooi

Speelsteden

Choreografie Euro 2000

De 31 wedstrijden van het Europees Kampioenschap 2000 werden gehouden in acht stadions; vier Belgische en vier Nederlandse. Ieder stadion had destijds een capaciteit van minstens 29.000 toeschouwers. De Amsterdam ArenA was het grootste stadion met 52.960 plaatsen; ook het Feijenoord Stadion in Rotterdam en het Koning Boudewijnstadion in Brussel hadden meer dan 50.000 plaatsen. De openingswedstrijd werd op 10 juni door België en Zweden gespeeld in het Koning Boudewijnstadion. De finale werd op 2 juli in het Feijenoord Stadion gespeeld. In de Amsterdam ArenA, het Feijenoord Stadion en het Koning Boudewijnstadion werden de meeste wedstrijden gespeeld. In deze drie stadions werden vijf wedstrijden gehouden. Zowel België als Nederland speelden alleen in eigen land.

Vlag van Nederland Amsterdam Vlag van Nederland Rotterdam Vlag van België Brussel Vlag van Nederland Eindhoven
Amsterdam ArenA
Capaciteit: 52.140
De Kuip
Capaciteit: 51.137
Koning Boudewijnstadion
Capaciteit: 50.122
Philips Stadion
Capaciteit: 33.000
Amsterdam Arena Roof Open.jpg StadionFeyenoord.jpg Bosnia Soccer Fans at King Baudouin Stadium Brussels.jpg Ventilating corner seats of Philips Stadion.JPG
3 groepswedstrijden
1 kwartfinale
1 halve finale
3 groepswedstrijden
1 kwartfinale
finale
3 groepswedstrijden
1 kwartfinale
1 halve finale
3 groepswedstrijden
Speelsteden Euro 2000.png
3 groepswedstrijden 3 groepswedstrijden 3 groepswedstrijden 3 groepswedstrijden
1 kwartfinale
GelreDome 4.png Standard liege01.jpg Stade du pays de Charleroi 2.jpg Janbreydelstadion.jpg
GelreDome
Capaciteit: 30.082
Maurice Dufrasnestadion
Capaciteit: 30.023
Stade du Pays de Charleroi
Capaciteit: 30.000
Jan Breydelstadion
Capaciteit: 30.000
Vlag van Nederland Arnhem Vlag van België Luik Vlag van België Charleroi Vlag van België Brugge

Selecties

Zie Europees kampioenschap voetbal 2000/Selecties voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Scheidsrechters

Gebouw Delftse Poort in Rotterdam met afbeelding van Edgar Davids

Op het Europees Kampioenschap 2000 floten 13 scheidsrechters uit verschillende landen. Gamal Al-Ghandour was de enige niet-Europese scheidsrechter op het toernooi. Markus Merk floot het openingsduel, Anders Frisk leidde de finale.

Verloop van het toernooi

Het Franse en Italiaanse elftal voorafgaand aan de finale van het EK

In groep A wist Portugal zich met drie overwinningen voor de kwartfinale te plaatsen. Na een 0-2-achterstand won men uiteindelijk met 3-2 van Engeland. Roemenië werd laat in blessuretijd met 0-1 verslagen, de wedstrijd tegen Duitsland werd gewonnen door een hattrick van Sérgio Conceição (3-0). Roemenië wist zich als tweede te kwalificeren, men speelde gelijk tegen Duitsland en won door middel van een late strafschop van Engeland (2-3). Hierdoor werden Engeland en regerend Europees kampioen Duitsland onder leiding van bondscoach Erich Ribbeck verrassend in de groepsfase uitgeschakeld. Ribbeck stapte na afloop van het toernooi op en werd vervangen door oud-international Rudi Völler.

In groep B kwalificeerde Italië zich met negen punten door overwinningen op Turkije (1-2), België (2-0) en Zweden (2-1). Turkije werd nummer 2 door een doelpuntloos gelijkspel tegen Zweden en een 2-0-overwinning op België, beide treffers werden gescoord door Hakan Şükür. België won het openingsduel van het toernooi van Zweden, maar dit was niet genoeg om de kwartfinale te bereiken. Hiermee werd België het eerste gastland van een Europees kampioenschap dat de groepsfase niet overleefde.

In groep C begon Spanje met een 0-1 nederlaag tegen debutant Noorwegen, maar werd alsnog groepswinnaar door overwinningen op Slovenië (1-2) en Joegoslavië (3-4). In de laatste wedstrijd boog Spanje in blessuretijd een 3-2 achterstand om in een overwinning. Joegoslavië werd met vier punten tweede, door een 3-3 gelijkspel tegen Slovenië en een 1-0 overwinning op Noorwegen. Savo Milošević scoorde vier keer voor Joegoslavië in de groepsfase. Noorwegen behaalde evenveel punten als Joegoslavië en ook hetzelfde doelsaldo (0), maar werd derde op basis van het aantal gescoorde doelpunten (7 tegen 1).

In groep D werd gastland Nederland groepswinnaar met negen punten. Zowel Nederland als Frankrijk versloegen Denemarken met 3-0. Nederland won haar eerste duel van Tsjechië door een benutte strafschop vlak voor tijd, Frankrijk behaalde een 1-2-overwinning op de Tsjechen. Doordat beide landen na twee duels zeker waren van de kwartfinales, ging het onderlinge duel alleen om de eerste plaats. Na twee keer op achterstand te zijn gekomen won Nederland uiteindelijk met 2-3 van Frankrijk. Tsjechië won van Denemarken dankzij twee goals van Vladimír Šmicer, Denemarken eindigde hierdoor als enige land met 0 punten, zonder een goal te hebben gemaakt.

De kwartfinales kenden weinig verrassingen. Portugal won van Turkije door twee doelpunten van Nuno Gomes. Italië versloeg Roemenië met 2-0. Nederland maakte indruk met een 6-1-overwinning op Joegoslavië, met onder meer een hattrick van Kluivert en twee goals van Overmars. Frankrijk won met 1-2 van Spanje.

In de halve finale tussen Frankrijk en Portugal kwam laatstgenoemde op voorsprong, in de tweede helft viel de gelijkmaker. In de verlenging kreeg Frankrijk een controversiële strafschop toegewezen vanwege een handsbal van Abel Xavier. De strafschop werd benut door Zinédine Zidane, vanwege de Sudden Death-regeling betekende dit de overwinning voor Frankrijk. Paulo Bento, Nuno Gomes en Abel Xavier werden voor lange tijd geschorst nadat ze scheidsrechter Günter Benkö hadden bekritiseerd en geduwd vanwege zijn beslissing.

De halve finale tussen Italië en Nederland kende een dominerend Nederland, met een verhouding in doelpogingen van 21 tegen 4. Na 34 minuten ontving Zambrotta zijn tweede gele kaart, waardoor Italië met tien man verder moest. Daarvoor had Bergkamp al de paal geraakt. Nederland kreeg twee strafschoppen in reguliere speeltijd, deze werden echter gemist door Frank de Boer (’39, redding Francesco Toldo) en Patrick Kluivert (’62, paal). Ook na verlengingen bleef het 0-0. De strafschoppenserie werd met 3-1 gewonnen door Italië, onder meer door twee reddingen van Toldo.

Op 2 juli speelden Frankrijk en Italië de finale in het Feijenoord Stadion. Italië leek lange tijd te gaan winnen nadat Marco Delvecchio de score in de tweede helft had geopend. In de 90ste minuut scoorde Sylvain Wiltord echter de gelijkmaker. In de verlenging scoorde invaller David Trezeguet vervolgens de Golden Goal. Hiermee werd Frankrijk winnaar van het EK 2000, het was de tweede Europese titel voor Frankrijk.

Groepsfase

Potindeling

Op zondag 12 december 1999 vond de loting plaats in Brussels Expo in Brussel. De landen werden hierbij in vier groepen onderverdeeld. België en Nederland waren als gastlanden automatisch ingedeeld in Pot 1. Duitsland was in die pot ingedeeld als titelhouder. De overige landen werden ingedeeld op basis van het UEFA-coëfficiënt van eind 1999, dat werd berekend door het aantal behaalde punten in de kwalificatie voor het WK 1998 en de kwalificatie voor dit EK te delen door het aantal gespeelde kwalificatiewedstrijden (enkel groepsduels, de play-offs telden hiervoor niet mee).[1] Spanje had het hoogste coëfficiënt: gemiddeld 2,611 punten (opgeteld 47 punten in achttien kwalificatiewedstrijden). Hiermee werden zij het vierde land in Pot 1. Voor deze vier landen was op voorhand al bepaald in welke groep ze terecht zouden komen: Duitsland in Groep A, België in B, Spanje in C en Nederland in D.

Pot 1 (Groepshoofd) Pot 2 Pot 3 Pot 4
Vlag van België België (gastland; 2,375)
Vlag van Nederland Nederland (gastland; 2,250)
Vlag van Duitsland Duitsland (titelhouder; 2,278)
Vlag van Spanje Spanje (2,611)
Vlag van Roemenië Roemenië (2,600)
Vlag van Noorwegen Noorwegen (2,500)
Vlag van Zweden Zweden (2,389)
Vlag van Tsjechië Tsjechië (2,300)
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië (2,222)
Vlag van Portugal Portugal (2,100)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (2,100)
Vlag van Italië Italië (2,063)
Vlag van Engeland Engeland (2,000)
Vlag van Turkije Turkije (1,938)
Vlag van Denemarken Denemarken (1,938)
Vlag van Slovenië Slovenië (1,000)

Groep A

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Portugal Portugal 3 3 0 0 7 2 +5 9
Vlag van Roemenië Roemenië 3 1 1 1 4 4 0 4
Vlag van Engeland Engeland 3 1 0 2 5 6 –1 3
Vlag van Duitsland Duitsland 3 0 1 2 1 5 –4 1

12 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Maurice Dufrasnestadion, Luik
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (Vlag van Denemarken Denemarken)
Scholl Goal 16' Goal 5' Moldovan

12 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 3 – 2 Vlag van Engeland Engeland Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 33.000
Scheidsrechter: Anders Frisk (Vlag van Zweden Zweden)
Figo Goal 22'
João Pinto Goal 37'
Gomes Goal 59'
wedstrijdverslag Goal 3' Scholes
Goal 18' McManaman

17 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 1 Vlag van Portugal Portugal GelreDome, Arnhem
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Gilles Veissière (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Goal 90+4' Costinha

17 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Engeland Vlag van Engeland 1 – 0 Vlag van Duitsland Duitsland Stade du Pays de Charleroi, Charleroi
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)
Shearer Goal 53'

20 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 3 Vlag van Roemenië Roemenië Stade du Pays de Charleroi, Charleroi
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Urs Meier (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Shearer Goal 41' (pen.)
Owen Goal 45'
Goal 22' Chivu
Goal 48' Munteanu
Goal 89' (pen.) Ganea

20 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 3 – 0 Vlag van Duitsland Duitsland Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 44.000
Scheidsrechter: Dick Jol (Vlag van Nederland Nederland)
Conceição Goal 35'Goal 54'Goal 71'

Groep B

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Italië Italië 3 3 0 0 6 2 +4 9
Vlag van Turkije Turkije 3 1 1 1 3 2 +1 4
Vlag van België België 3 1 0 2 2 5 –3 3
Vlag van Zweden Zweden 3 0 1 2 2 4 –2 1

10 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
België Vlag van België 2 – 1 Vlag van Zweden Zweden Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Markus Merk (Vlag van Duitsland Duitsland)
Goor Goal 43'
É. Mpenza Goal 46'
Goal 53' Mjällby

11 juni 2000
«onderlinge duels»
14.30 uur (UTC+2)
Turkije Vlag van Turkije 1 – 2 Vlag van Italië Italië GelreDome, Arnhem
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Hugh Dallas (Vlag van Schotland Schotland)
Buruk Goal 62' Goal 52' Conte
Goal 70' (pen.) Inzaghi

14 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van België België Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 46.000
Scheidsrechter: José Garcia Aranda (Vlag van Spanje Spanje)
Totti Goal 6'
Fiore Goal 66'

15 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Zweden Vlag van Zweden 0 – 0 Vlag van Turkije Turkije Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 24.500
Scheidsrechter: Dick Jol (Vlag van Nederland Nederland)

19 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Turkije Vlag van Turkije 2 – 0 Vlag van België België Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (Vlag van Denemarken Denemarken)
Şükür Goal 45'Goal 70'

19 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 2 – 1 Vlag van Zweden Zweden Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Vitor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)
Di Biagio Goal 39'
Del Piero Goal 88'
Goal 77' Larsson

Groep C

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Spanje Spanje 3 2 0 1 6 5 +1 6
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië 3 1 1 1 7 7 0 4
Vlag van Noorwegen Noorwegen 3 1 1 1 1 1 0 4
Vlag van Slovenië Slovenië 3 0 2 1 4 5 –1 2

13 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Spanje Vlag van Spanje 0 – 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour (Vlag van Egypte Egypte)
Goal 65' Iversen

13 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië 3 – 3 Vlag van Slovenië Slovenië Stade du Pays de Charleroi, Charleroi
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Vitor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)
Milošević Goal 67'Goal 73'
Drulović Goal 70'
Goal 23'Goal 57' Zahovič
Goal 52' Pavlin

18 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Slovenië Vlag van Slovenië 1 – 2 Vlag van Spanje Spanje Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Markus Merk (Vlag van Duitsland Duitsland)
Zahovič Goal 59' Goal 4' Raúl González
Goal 60' Etxeberria

18 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Noorwegen Vlag van Noorwegen 0 – 1 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië Maurice Dufrasnestadion, Luik
Toeschouwers: 24.000
Scheidsrechter: Hugh Dallas (Vlag van Schotland Schotland)
Goal 8' Milošević

21 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië 3 – 4 Vlag van Spanje Spanje Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Gilles Veissière (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Milošević Goal 30'
Govedarica Goal 50'
Komljenović Goal 75'
Goal 38'Goal 90+4' Pérez
Goal 51' Munitis
Goal 90' (pen.) Mendieta

21 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Slovenië Vlag van Slovenië 0 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen GelreDome, Arnhem
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Graham Poll (Vlag van Engeland Engeland)

Groep D

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nederland Nederland 3 3 0 0 7 2 +5 9
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 2 0 1 7 4 +3 6
Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 1 0 2 3 3 0 3
Vlag van Denemarken Denemarken 3 0 0 3 0 8 –8 0

11 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 0 Vlag van Denemarken Denemarken Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 29.000
Scheidsrechter: Günter Benkö (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)
Blanc Goal 16'
Henry Goal 64'
Wiltord Goal 90'

11 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van Tsjechië Tsjechië Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)
F. de Boer Goal 89' (pen.)

16 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Tsjechië Vlag van Tsjechië 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Graham Poll (Vlag van Engeland Engeland)
Poborský Goal 35' (pen.) Goal 7' Henry
Goal 60' Djorkaeff

16 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Denemarken Vlag van Denemarken 0 – 3 Vlag van Nederland Nederland Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Urs Meier (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Goal 57' Kluivert
Goal 66' R. de Boer
Goal 77' Zenden

21 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Denemarken Vlag van Denemarken 0 – 2 Vlag van Tsjechië Tsjechië Maurice Dufrasnestadion, Luik
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour (Vlag van Egypte Egypte)
Goal 64'Goal 67' Šmicer

21 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 Vlag van Nederland Nederland Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Anders Frisk (Vlag van Zweden Zweden)
Dugarry Goal 8'
Trezeguet Goal 31'
Goal 14' Kluivert
Goal 51' F. de Boer
Goal 59' Zenden

Knock-outfase

kwartfinale halve finale finale
                     
                   
24 juni – Amsterdam        
 Vlag van Turkije Turkije  0
28 juni – Brussel
 Vlag van Portugal Portugal  2  
 Vlag van Portugal Portugal  1
25 juni – Brugge
   Vlag van Frankrijk Frankrijk  2  
 Vlag van Spanje Spanje  1
2 juli – Rotterdam
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  2  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  2
25 juni – Rotterdam
   Vlag van Italië Italië  1
 Vlag van Nederland Nederland  6
29 juni – Amsterdam
 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië  1  
 Vlag van Nederland Nederland  0 ns (1)
24 juni – Brussel
   Vlag van Italië Italië  0 ns (3)  
 Vlag van Italië Italië  2
 Vlag van Roemenië Roemenië  0  

Kwartfinales


24 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Turkije Vlag van Turkije 0 – 2 Vlag van Portugal Portugal Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Dick Jol (Vlag van Nederland Nederland)
Goal 44'Goal 56' Gomes
24 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Roemenië Roemenië Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 42.500
Scheidsrechter: Vítor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)
Totti Goal 33'
Inzaghi Goal 43'

25 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Nederland Vlag van Nederland 6 – 1 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: José Garcia Aranda (Vlag van Spanje Spanje)
Kluivert Goal 24'Goal 38'Goal 54'
Govedarica Goal 51' (e.d.)
Overmars Goal 78'Goal 90'
Goal 90+1' Milošević
25 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Spanje Vlag van Spanje 1 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)
Mendieta Goal 38' (pen.) Goal 32' Zidane
Goal 44' Djorkaeff

Halve finales


28 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1
(nv)
Vlag van Portugal Portugal Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Günter Benkö (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)
Henry Goal 51'
Zidane Goal 117' (pen.)
Goal 19' Gomes
29 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 0 – 0
(nv)
Vlag van Nederland Nederland Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Markus Merk (Vlag van Duitsland Duitsland)
    strafschoppen  
Di Biagio Gescoord met penalty
Pessotto Gescoord met penalty
Totti Gescoord met penalty
Maldini Soccerball shade cross.svg
3 – 1 Soccerball shade cross.svg F. de Boer
Soccerball shade cross.svg Stam
Gescoord met penalty Kluivert
Soccerball shade cross.svg Bosvelt
 

Finale


Zie Finale Europees kampioenschap voetbal 2000 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
2 juli 2000
«onderlinge duels»
20:00 uur (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1
(nv)
Vlag van Italië Italië Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Anders Frisk (Vlag van Zweden Zweden)
Wiltord Goal 90+4'
Trezeguet Golden goal scored 103'
wedstrijdverslag Goal 55' Delvecchio
UEFA Europees kampioenschap voetbal
Winnaar 2000
Star*.svgStar*.svg
Vlag van Frankrijk
FRANKRIJK
2de titel

Doelpunten

Doelpuntenmakers

Doelpunten per land

Doelpunten voor
Land Aantal doelpunten voor Gemiddelde
Vlag van Nederland Nederland 13 2.60
Vlag van Frankrijk Frankrijk 13 2.17
Vlag van Portugal Portugal 10 2.00
Vlag van Italië Italië 9 1.50
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië 8 2.00
Vlag van Spanje Spanje 7 1.75
Vlag van Engeland Engeland 5 1.67
Vlag van Slovenië Slovenië 4 1.33
Vlag van Roemenië Roemenië 4 1.00
Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 1.00
Vlag van Turkije Turkije 3 0.75
Vlag van België België 2 0.67
Vlag van Zweden Zweden 2 0.67
Vlag van Duitsland Duitsland 1 0.33
Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 0.33
Vlag van Denemarken Denemarken 0 0.00
Doelpunten tegen
Land Aantal doelpunten tegen Gemiddelde
Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 0.33
Vlag van Nederland Nederland 3 0.60
Vlag van Portugal Portugal 3 0.60
Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 1.00
Vlag van Italië Italië 4 0.67
Vlag van Turkije Turkije 4 1.00
Vlag van Zweden Zweden 4 1.33
Vlag van België België 5 1.67
Vlag van Duitsland Duitsland 5 1.67
Vlag van Slovenië Slovenië 5 1.67
Vlag van Roemenië Roemenië 6 1.50
Vlag van Engeland Engeland 6 2.00
Vlag van Frankrijk Frankrijk 7 1.17
Vlag van Spanje Spanje 7 1.75
Vlag van Denemarken Denemarken 8 2.67
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië 13 3.25

Totaal: 85 doelpunten (2.74 per wedstrijd)

Doelpunt van het toernooi

De UEFA zelf verkoos geen mooiste doelpunt bij deze editie van het EK. In Engeland verkoos BBC’s Match of the Day de treffer van Stefano Fiore tegen België als doelpunt van het toernooi, met het doelpunt van Patrick Kluivert tegen Frankrijk als tweede en Zinédine Zidane’s goal tegen Spanje als derde.[2]

Individuele prijzen

Zinédine Zidane werd door de UEFA uitgeroepen tot Speler van het Toernooi. Patrick Kluivert en Savo Milošević werden beiden topscorer van het toernooi met vijf doelpunten, en ontvingen daarvoor de Gouden Schoen. In het Team van het Toernooi werden 22 spelers opgenomen, waarvan zeven van kampioen Frankrijk. Uit deze selectie werd door de UEFA tevens een beste opstelling gevormd.[3]

UEFA Team van het Toernooi

Keepers Verdedigers Middenvelders Aanvallers

Vlag van Italië Francesco Toldo
Vlag van Frankrijk Fabien Barthez

Vlag van Frankrijk Laurent Blanc
Vlag van Frankrijk Marcel Desailly
Vlag van Italië Alessandro Nesta
Vlag van Italië Fabio Cannavaro
Vlag van Nederland Frank de Boer
Vlag van Italië Paolo Maldini
Vlag van Frankrijk Lilian Thuram

Vlag van Frankrijk Patrick Vieira
Vlag van Frankrijk Zinédine Zidane
Vlag van Portugal Luís Figo
Vlag van Spanje Josep Guardiola
Vlag van Nederland Edgar Davids
Vlag van Italië Demetrio Albertini
Vlag van Portugal Rui Costa

Vlag van Frankrijk Thierry Henry
Vlag van Nederland Patrick Kluivert
Vlag van Portugal Nuno Gomes
Vlag van Spanje Raúl González
Vlag van Italië Francesco Totti
Vlag van Joegoslavië Savo Milošević

UEFA Team of the Tournament 2000 best line-up.jpg

UEFA Gouden Schoen

UEFA Speler van het Toernooi

Overig

De mascotte van het EK 2000 was Benelucky. Benelucky werd bedacht door Utrechtse student Jurrian Reurings, nadat de UEFA een wedstrijd had gehouden waarop 5000 inzendingen volgden.[4] De naam Benelucky is een woordspeling op ‘Benelux’, en tevens een samentrekking van het Latijnse woord ‘bene’ en het Engelse ‘lucky’, samen bedoeld als ‘goed geluk’. De mascotte werd gepresenteerd tijdens de oefenwedstrijd Nederland-België op 4 september 1999. Benelucky heeft de kop en de manen van een leeuw en de hoorns en staart van een duivel, verwijzend naar respectievelijk de ‘Nederlandse leeuw’ en de ‘Rode Duivels’. De manen van de mascotte bevatten de kleuren van beide vlaggen.

Het officiële lied van het EK 2000 was Campione 2000 (Italiaans voor kampioen) van de Zweedse muzikant E-Type. Tevens werd een officieel Euro 2000-album uitgebracht, met daarop 21 nummers.

De slogan van het EK 2000 was Football without Frontiers (Voetbal zonder Grenzen). Deze slogan refereerde aan het samenwerkingsverband tussen gastlanden Nederland en België, en was tevens bedoeld om het internationale Europese karakter van het toernooi te onderstrepen.

Het EK 2000 was het eerste internationale kampioenschap waarbij alle spelers voorafgaande aan de wedstrijden bij het betreden van het veld door kinderen werden begeleid.[5]

In vergelijking met 23 andere Europese landen werd het EK voetbal in Nederland op televisie verreweg het best bekeken. Naar de 27 wedstrijden die rechtstreeks door de NOS-televisie werden uitgezonden, keken gemiddeld 3,9 miljoen kijkers. Gemeten over alle 31 duels komt Nederland tot een gemiddelde kijkdichtheid van 25,6 procent.[6]

Externe link

Commons heeft mediabestanden in de categorie UEFA Euro 2000.

Informatie

Artikel Europees kampioenschap voetbal 2000 in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-06-14 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=53662