Eintracht Frankfurt

Eintracht Frankfurt
Naam	Eintracht Frankfurt
Bijnaam	SGE, Adlerträger
Opgericht	1899, in 1920 gefuseerd tot Eintracht Frankfurt
Stadion	Deutsche Bank Park
Capaciteit	51.500
Aantal leden	91.116 (01-01-2021)
Voorzitter	Peter Fischer
Algemeen directeur	Markus Krösche
Trainer	Oliver Glasner
(Hoofd)sponsor	Indeed
Competitie	Bundesliga
Thuis Uit Alternatief
Geldig voor 2021/22
Portaal    Voetbal

Eintracht Frankfurt is een Duitse sportvereniging, vooral bekend als voetbalclub. In 1920 ontstond de club na verschillende fusies tussen Frankfurter sportverenigingen. De grootste rivaal van Eintracht is Kickers Offenbach.

Geschiedenis

Ontstaan

Op 8 maart 1899 werd Frankfurter Fußball-Club Victoria von 1899 opgericht door leden van Frankfurter FC Germania 1894, de oudste club van Frankfurt. Door de populariteit van Germania kwamen een aantal leden niet aan de bak en richtten daardoor een nieuwe club op. In hetzelfde jaar werd ook Frankfurter Fußball-Club 1899 opgericht dat in 1900 fusioneerde met Frankfurter Kickers dat de nam Frankfurter FC 1899-Kickers aannam.

Op 5 mei 1908 speelde het nationale elftal zijn eerste interland in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zwitserland. Kickers-speler Fritz Becker scoorde twee keer voor de Mannschaft. Op 13 mei 1911 fusioneerden de rivalen Victoria en Kickers tot Frankfurter Fußballverein (Kickers-Victoria) von 1899. In 1920 volgde een nieuwe fusie met Frankfurter Turngemeinde 1861. De fusieclub heette nu Turn- und Sportgemeinde Eintracht Frankfurt von 1861. In 1927 moet de turnafdeling zich onder druk van de Duitse turnbond afsplitsen zodat er nu twee sportclubs ontstaan Turngemeinde Eintracht Frankfurt von 1861 en Sportgemeinde Eintracht Frankfurt (F.F.V) von 1899.

Bezirksliga

De fusieclub begon in 1920 in de Noordmaincompetitie en werd meteen kampioen. Hierdoor plaatste de club zich meteen voor de Zuid-Duitse eindronde en werd hier derde in de groepsfase. Na dit seizoen ging de club in de nieuwe Maincompetitie (Bezirksliga) spelen, die aanvankelijk uit vier reeksen bestond en over twee seizoenen werd teruggebracht naar één reeks. Eintracht werd groepswinnaar en verloor in de halve finale van rivaal Germania 1894. De volgende jaren werd de competitie gedomineerd door andere stadsrivaal FSV Frankfurt. In 1924 en 1927 werd Eintracht wel vicekampioen en bij die tweede keer plaatste de club zich voor de eindronde, waarin ze derde werden.

In 1927/28 doorbrak de club de hegemonie van FSV. In de eindronde werd de club Zuid-Duits vicekampioen achter FC Bayern München. Hierdoor plaatste de club zich voor het eerst voor de eindronde om de Duitse landstitel. In de 1/8ste finale werd de club met 3:1 verslagen door SpVgg Sülz 07. Het volgende seizoen werd de club opnieuw kampioen, maar kon zich nu niet plaatsen voor de nationale eindronde na een vierde plaats in de Zuid-Duitse eindronde. Na een derde titel op rij werd Eintracht nu voor het eerst kampioen van Zuid-Duitsland en plaatste zich opnieuw voor de eindronde waarin het eerst VfL Benrath aan de kant schoof, maar dan uitgeschakeld werd door Holstein Kiel. Het volgende seizoen werd de club vicekampioen van Zuid-Duitsland achter SpVgg Fürth en ging opnieuw naar de nationale eindronde. Na een overwinning op Fortuna Düsseldorf bleek Hamburger SV te sterk voor de club.

In 1931/32 werd de eindronde geherstructureerd en werden kampioenen en vicekampioenen samen in twee geografische groepen verdeeld. Eintracht werd groepswinnaar met één punt voorsprong op rivaal FSV en won in de finale met 2-0 van Bayern München voor de tweede keer de Zuid-Duitse titel. In de nationale eindronde maakte de club in de eerste ronde brandhout van Hindenburg Allenstein (6:0) en versloeg in de kwartfinale Tennis Borussia Berlin en in de halve finale Schalke 04, waardoor de club zich plaatste voor de finale. Dit was een heruitgave van de Zuid-Duitse finale tegen Bayern München. Deze keer trok Eintracht echter met 0-2 aan het kortste eind en moest zich tevreden stellen met de tweede plaats. Het volgende seizoen moet de club voor het eerst sinds jaren de titel aan FSV Frankfurt laten en werd in de Zuid-Duitse eindronde tweede achter FSV. Eintracht kon de barragewedstrijd winnen van SpVgg Fürth met 1:0 en plaatste zich andermaal voor de nationale eindronde. Na een 1:4 overwinning op Hamburger SV trof de club opnieuw Hindenburg Allenstein. Na de 6:0 vernedering van het voorgaande jaar deed de club er nog een schepje bovenop. Aan de rust stond het al 7:0 en na de tweede helft was het 12:2. In de halve finale werd de club echter van het veld gespeeld door Fortuna Düsseldorf (4:0).

Gauliga

In 1933 kwamen de nazi's aan de macht in Duitsland en werd de competitie grondig hervormd. De Gauliga werd nu de hoogste klasse en bestond uit zestien regionale kampioenschappen. Frankfurt speelde in de Gauliga Südwest-Mainhessen. Eintracht en FSV verliezen hun greep op de competitie en eindigden de eerste jaren in de middenmoot. In 1937 wordt Eintracht vicekampioen achter Wormatia Worms en in 1937/38 werd de club voor het eerst kampioen in de Gauliga. Hierdoor plaatst de club zich opnieuw voor de eindronde die nu niet meer in bekervorm gespeeld wordt, maar in groepsfase. In een groep met Hamburg, Stettiner SC en Yorck Boyen Insterburg. De wedstrijden zijn altijd doelpuntenrijk en er vallen altijd minstens vijf goals. Tegen Stettin wordt er zelfs 11 keer gescoord (5:6 voor Eintracht). Hamburg en Eintracht eindigden samen eerste, maar HSV had een beter doelsaldo. De volgende seizoenen moest de club de titel laten aan Wormatia en aartsrivaal Kickers Offenbach en in 1941 eindigt zelfs kleine broer Rot-Weiß Frankfurt voor Eintracht.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Gauliga nog verder onderverdeeld en Eintracht ging nu in de Gauliga Hessen-Nassau spelen die door Offenbach gedomineerd werd.

Oberliga

Na de oorlog wordt Duitsland in twee gesplitst en in West-Duitsland wordt de Oberliga ingevoerd als hoogste klasse. Met vijf reeksen zijn er nu heel wat minder clubs die in de hoogste klasse spelen als voorheen. Eintracht komt terecht in de Oberliga Süd met clubs als VfB Stuttgart, Bayern München en 1. FC Nürnberg. Na een kwakkelseizoen wordt de club derde in 1946/47. De volgende seizoenen gaat het bergaf en Eintracht vecht zelfs tegen degradatie. Begin jaren vijftig gaat het beter en in 1952/53 wordt Eintracht voor het eerst kampioen en plaatst zich zo voor de eindronde om de landstitel. Er zijn twee groepen van vier en de groepswinnaars bekampen elkaar in de finale. Eintracht wordt tweede in zijn groep achter 1. FC Kaiserslautern. De volgende jaren eindigt de club in de subtop en wordt pas in 1958/59 opnieuw kampioen met twee punten voorsprong op aartsrivaal Kickers Offenbach. In de eindronde wordt de club groepswinnaar met zes gewonnen wedstrijden op zes. Offenbach slaagd erin om in de tweede groep groepswinnaar te worden en zo bekampten de eeuwige rivalen elkaar om de titel en Eintracht won na verlengingen met 5-3. Hierdoor plaatste Eintracht zich voor het eerst voor Europees voetbal in de Europacup I. Nadat eerst de Young Boys en Wiener SC opzij gezet werden scoorde de club twaalf keer in twee wedstrijden tegen de Glasgow Rangers. Eintracht werd nu de eerste Duitse ploeg die de finale van de Europacup I bereikte. In de finale tegen Real Madrid in Hampden Park in Glasgow, die door velen als beste Europacupfinale ooit wordt beschouwd, wordt met 7-3 verloren. De uitslag is enigszins geflatteerd. Eintracht Frankfurt speelde goed mee en was gelijkwaardig aan Madrid, dat voor de vijfde opeenvolgdende keer de beker won. Het probleem voor de Frankfurt spelers was dat ze als amateurs niet goed om konden gaan met de smerige trucs die de grootverdieners van Real Madrid met ze uithaalden. Ook had Madrid geluk dat een overduidelijke schwalbe (Madrids sterspeler Puskás zou dit na de wedstrijd bevestigen) een penalty opleverde.

Ondanks het grote succes in Europa moest de club in de competitie lijdzaam toekijken hoe Karlsruher SC en Offenbach de tickets voor de eindronde wegkaapten zodat Eintracht zijn titel zelfs niet kon verdedigen. In 1960/61 plaatste de club zich wel en werd gedeeld eerste met Borussia Dortmund, maar had een slechter doelsaldo en was bijgevolg uitgeschakeld. Ook het volgende seizoen plaatste de club zich, en werd opnieuw tweede. Deze keer achter 1. FC Köln. In het laatste seizoen van de Oberliga werd de club vierde achter Bayern München. Hierna werd de Bundesliga opgericht waarbij Duitsland voor het eerst een hoogste klasse kreeg die slechts uit één reeks bestond. Bayern München werd niet geselecteerd omdat de Bundesliga maar één club per stad toestond in het eerste seizoen en TSV 1860 München was net kampioen geworden in de Oberliga Süd. FSV Frankfurt was een jaar eerder uit de Oberliga gedegradeerd dus in Frankfurt stelde zich dit probleem niet en Eintracht werd een van de zestien clubs die mocht starten in de Bundesliga.

Bundesliga

In het eerste seizoen wordt de club derde en verliest de bekerfinale van TSV 1860. De club wordt geselecteerd voor de Jaarbeursstedenbeker, maar wordt in de eerste ronde verslagen door het Schotse Kilmarnock. De volgende seizoenen eindigt de club in de middenmoot en in 1966 herenigde de club zich met ''Turngemeinde Eintracht Frankfurt von 1861 en werd nu Eintracht Frankfurt e.V.. In de 1966/67 leek de club in de Jaarbeursstedenbeker op een tweede Europese finale af te stevenen. Tegen Dinamo Zagreb won de club thuis met 3-0 en stond met één been in de finale, maar in de terugwedstrijd verloor de club met 4-0 en was uitgeschakeld. De volgende seizoenen eindigde de club meestal in de middenmoot. In 1974/75 wordt voor de tweede keer de derde plaats bereikt en in de bekerfinale wint de club van MSV Duisburg, een jaar eerder won de club ook al de beker tegen HSV. Na deze tweede bekerwinst stootte de club opnieuw door tot de halve finale in de Europacup II en werd daar verslagen door West Ham United. Ook de volgende jaren bleef de club in de subtop eindigen. In de 1980 stootte de club door naar de halve finale van de UEFA Cup en dat leek opnieuw het eindstation te worden voor de club na een 2-0 nederlaag tegen landgenoot Bayern München. In de terugwedstrijd won Eintracht echter met 5-1 en plaatste zich voor de tweede keer in de geschiedenis voor de finale van een Europese beker. Daar trof men opnieuw een Duitse club, Borussia Mönchengladbach. In deze tijd werd de finale nog in twee wedstrijden gespeeld in tegenstelling tot de twee andere Europacups. Frankfurt verloor met 3-2 en won thuis met 1-0 en won de UEFA Cup omdat uitdoelpunten dubbel tellen.

In 1981 wint de club nog de Duitse beker door Kaiserslautern in de finale met 3-1 te verslaan. In de kwartfinale van de strijd om de Europacup II wordt de club verslagen door Tottenham Hotspur. Hierna zakt de club weg in de middenmoot en in 1983/84 eindigt de club slechts één plaats boven de degradatiezone, al heeft de club wel nog een comfortabele voorsprong van acht punten op degradant Offenbach. Ook de volgende seizoenen eindigt de club in de lagere middenmoot. In 1987/88 wordt de club negende en wint het voor de vierde keer de Duitse beker. In finale wint de ploeg van trainer Karl-Heinz Feldkamp met 1-0 van VfL Bochum. Het enige doelpunt komt op naam van de Hongaarse middenvelder Lajos Détári. In de Europacup II bereikt de club de kwartfinale en wordt daar gewipt tegen titelverdediger KV Mechelen. In de competitie eindigen vier clubs met evenveel punten op een degradatieplaats en Stuttgarter Kickers degradeert en Eintracht speelt een barragewedstrijd tegen tweedeklasser 1. FC Saarbrücken en wint deze waardoor het behoud verzekerd is.

Begin jaren negentig heeft Eintracht Frankfurt een heropleving. Ze spelen een paar seizoenen mee om het kampioenschap en hebben top spelers als Andread Möller, Anthony Yeboah en Jay-Jay Okocha onder contract. Nadat ze in het voorgaande seizoen aan de degradatie ontsnapten werden ze nu derde in de eindstand. In de UEFA Cup worden ze twee keer vroeg uitgeschakeld door de bescheiden clubs Brøndby IF en KAA Gent. In 1991/92 dingt de club tot op de laatste speeldag mee om een tweede landstitel. Samen met VfB Stuttgart en Borussia Dortmund heeft de club 50 punten en het beste doelsaldo. Tegenstander in de laatste wedstrijd is Hansa Rostock dat theoretisch nog een kans heeft om degradatie te ontlopen. In het Ostseestadion van Hansa gaat de club echter met 2-1 de boot in terwijl de directe tegenstanders winnen en Stuttgart met de titel aan de haal gaat. Door een overwinning van Wattenscheid 09 degradeerde Hansa evenzeer. Het team van Frankfurt van dat seizoen geldt als een van de beste Frankfurter teams aller tijden.

De volgende seizoenen werd de club opnieuw derde, deze keer met grotere achterstand en vijfde. In de UEFA Cup werd twee keer nog de kwartfinale bereikt.

Door extreem-wanbeleid van het bestuur, ruzies binnen datzelfde bestuur, ruzies tussen coaches en spelers (waaronder Yeboah die de club teleurgesteld verlaat en daarna nooit meer zo goed zal spelen als bij Frankfurt) glijd de club in no-time af naar de onderste regionen van de Bundesliga. En in 1996 is het dan zover: Eintracht Frankfurt degradeert voor de eerste keer naar de tweede Bundesliga. Het is zelfs de eerste keer in het bestaan van de club dat ze niet in de hoogste klasse spelen. Frankfurt, Köln, Hamburg en Kaiserslautern waren de enige clubs die sinds het ontstaan van de Bundesliga altijd erbij geweest waren, ook Kaiserslautern degradeerde. Kaiserslautern zou twee jaar later alweer landskampioen worden, maar voor Eintracht verliep het parcours moeizamer.

Na twee seizoenen werd de club vicekampioen achter Nürnberg en promoveerde. Het leek alsof de club een retourticket 2. Bundesliga kreeg. Op de laatste speeldag moest Frankfurt hopen op een wonder, bij een winst tegen Kaiserslautern en een nederlaag van Hansa Rostock verzekerde de club het behoud, maar bij winst van Hansa moest de club hopen op een nederlaag van Nürnberg en zelfs dan was het kantje boord omdat het doelsaldo van Nürnberg vijf doelpunten beter was dan dat van Frankfurt. Hansa won terwijl Nürnberg verloor. Aan de rust stond het nog 0-0 voor Frankfurt-Kaiserslautern, maar in een wervelende tweede helft kwam de wedstrijd op gang, enkele minuten voor affluiten stond het 4-1, waardoor de club nog degradeerde, maar de Noorse publiekslieveling Jan Åge Fjørtoft scoorde nog in de laatste minuten waardoor het 5-1 werd en het doelsaldo plots beter was dan dat van Nürnberg. Het 100-jarig bestaan van de club kon gevierd worden met het behoud. Het volgende seizoen werd het behoud opnieuw pas op de laatste speeldag verzekerd. Deze keer had de club het lot volledig in eigen handen. Eintracht moest tegen directe concurrent SSV Ulm 1846 spelen. De verliezer zou degraderen en bij een gelijkspel bleef Frankfurt in eerste. Frankfurt won met 2-1 en bleef in de Bundesliga. Het bleek slechts uitstel van executie te zijn want het volgende seizoen werd het lot van de club op de voorlaatste speeldag bezegeld.

Door financiële problemen was de voetbalafdeling onafhankelijk geworden van de sportclub en werd een AG als onderdeel van de sportclub. In 2002 komt de club opnieuw zwaar in de problemen nadat enkele sponsors afhaken en ze met een miljoenenschuld zitten. Frankfurt zou geen licentie krijgen voor de 2. Bundesliga en moest degraderen, waardoor SpVgg Unterhaching van degradatie gered werd. Op 3 juli kreeg de club dan toch zijn licentie, Unterhaching ging in beroep maar verloor. Het volgende seizoen doet de club weer helemaal mee voor de promotie en op de laatste speeldag zijn de eerste twee plaatsen al verdeeld, maar strijden Frankfurt, FSV Mainz en SpVgg Greuther Fürth nog voor de laatste promotieplaats, al moet Fürth wel rekenen op nederlagen van Frankfurt en Mainz. Het doelsaldo van Frankfurt telt één goal meer, dus een grote zege van Mainz zou nog roet in het eten kunnen gooien. Mainz won met 1-4 van Eintracht Braunschweig, maar door een spectaculaire 6-3 zege van Frankfurt tegen SSV Reutlingen dwong Eintracht nog de promotie af.

De terugkeer in de Bundesliga was geen succes en na één seizoen degradeerde de club opnieuw. In de DFB-Pokal trof de club in de eerste ronde de oude rivaal Kickers Offenbach, het was de eerste officiële wedstrijd tussen de twee sinds de degradatie uit de Bundesliga van Offenbach in 1984. Het werd gelijk (1-1) en Frankfurt won na penalty's met 4-3. In de tweede ronde werd de club door MSV Duisburg uitgeschakeld. Het volgende seizoen in de 2. Bundesliga nam de club een zeer slechte start en stond na 11 speeldagen op de veertiende plaats. Daarna ging het beter met de club en aan de winterstop stond de club op de vijfde plaats. In de terugronde was Frankfurt de beste en eindigde daardoor op de derde plaats.

In 2005/06 startte de club vrij goed met een tiende plaats in de heenronde. In de terugronde was de club voorlaatste, maar verzekerde toch het behoud op de voorlaatste speeldag. In de beker gaf de club Schalke een 6-0 pandoering en won ook met 5-2 van Nürnberg, beide teams eindigden in de linkertabelhelft van de Bundesliga en Frankfurt bereikte zelfs de finale die het verloor van kampioen Bayern München. Door het feit dat Bayern zich al geplaatst had voor de Champions League mocht Frankfurt nog eens Europees spelen in de UEFA Cup. Na winst tegen het Deense Brøndby plaatste Eintracht zich voor de groepsfase van de UEFA Cup, maar kon daar niet overtuigen met een nederlaag tegen Palermo en drie gelijke spellen. In de DFB-Pokal bereikte de club de halve finale.

De fans van Eintracht Frankfurt hebben de laatste jaren de naam gekregen de fanatiekste supporters van Duitsland te zijn. Dit gaat echter ook gepaard met een hoop hooligan geweld waarvoor de club regelmatig hoge boetes moet betalen.

Het seizoen 2010/2011 was een rampzalig seizoen van Eintracht Frankfurt. Ze eindigden voorlaatst en degradeerden dus naar de 2.Bundesliga. Toen de degradatie een feit was, stapte trainer Christoph Daum zelf op. Armin Veh volgde hem op. Na één seizoen maakte de club echter al een terugkeer naar de Bundesliga.

De terugkeer bij de elite begon glansrijk met vier zeges op rij, nog nooit was een promovendus daarin geslaagd. Speler Sebastian Jung werd in november geselecteerd voor het nationaal elftal en dat was al 13 jaar geleden voor de club. De club kon de goede vorm enigszins behouden en ging de winterstop in met een vierde plaats.

Na dertig jaar won de club op 19 mei 2018 weer een grote prijs. In de finale van de strijd om de DFB-Pokal won de ploeg van trainer Niko Kovač met 3-1 van Bayern München. Twee Nederlanders stonden in het basiselftal: Jonathan de Guzman en Jetro Willems.^[1]

Erelijst

Competitie	Aantal	Jaren
Internationaal
UEFA Cup / Europa League	2x	1980, 2022
International Football Cup	1x	1967
Alpencup	1x	1967
Nationaal
Duits landskampioenschap	1x	1959
2. Bundesliga	1x	1998
DFB-Pokal	5x	1974, 1975, 1981, 1988, 2018
Gauliga Südwest	1x	1938
Mainkampioen	6x	1921 (noord), 1928, 1929, 1930, 1931, 1932

Eintracht Frankfurt in Europa

Eintracht Frankfurt speelt sinds 1959 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die Eintracht Frankfurt heeft gewonnen is dik gedrukt:

• Champions League (1x)

2022/23

• Europacup I (1x)

1959/60

• Europa League (4x)

2013/14, 2018/19, 2019/20, 2021/22

• Europacup II (4x)

1974/75, 1975/76, 1981/82, 1988/89

• UEFA Cup (10x)

1972/73, 1977/78, 1979/80, 1980/81, 1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94, 1994/95, 2006/07

• Intertoto Cup (2x)

1965/66, 1995

• Jaarbeursstedenbeker (4x)

1964/65, 1966/67, 1967/68, 1968/69

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid	Datum	Tegenstander	Uitslag	Plaats	Naam	Aantal
Hoogste overwinning	30-09-1992	Widzew Łódź	9-0	Frankfurt
Hoogste nederlaag	19-09-1990	Brøndby IF	0-5	Kopenhagen
Speler met meeste wedstrijden	02-10-1990				Karl-Heinz Körbel	48
Speler met meeste doelpunten	10-12-1980				Bernd Hölzenbein	18

UEFA Club Ranking: 27 (17-05-2022)

Selectie 2021/2022

De rugnummers en de selectie kunnen nog gewijzigd worden.

Nummer	Naam	Nationaliteit	Positie	BL- Wedstrijden	BL- Doelpunten	Contract
1.	Kevin Trapp	Duitsland	Keeper	202	0	2024
2.	Evan N'Dicka	Frankrijk	Verdediger	72	5	2023
3.	Stefan Ilsanker	Oostenrijk	Middenvelder	118	3	2022
6.	Kristijan Jakić	Kroatië	Middenvelder	0	0	2022
7.	Ajdin Hrustić	Australië	Middenvelder	11	1	2023
8.	Djibril Sow	Zwitserland	Middenvelder	58	1	2024
9.	Sam Lammers	Nederland	Aanvaller	0	0	2022
10.	Filip Kostić	Servië	Middenvelder	216	32	2023
13.	Martin Hinteregger	Oostenrijk	Verdediger	163	16	2024
15.	Daichi Kamada	Japan	Middenvelder	63	7	2023
17.	Sebastian Rode	Duitsland	Middenvelder	181	10	2024
18.	Almamy Touré	Frankrijk	Verdediger	43	2	2023
19.	Rafael Santos Borré	Colombia	Aanvaller	0	0	2025
20.	Makoto Hasebe	Japan	Middenvelder	340	7	2022
21.	Ragnar Ache	Duitsland	Aanvaller	7	1	2025
22.	Timothy Chandler	Verenigde Staten	Verdediger	230	13	2025
23.	Jens Petter Hauge	Noorwegen	Middenvelder	0	0	2022
24.	Danny da Costa	Duitsland	Verdediger	121	4	2022
25.	Christopher Lenz	Duitsland	Verdediger	53	0	2024
27.	Aymen Barkok	Marokko	Middenvelder	68	4	2022
29.	Jesper Lindstrøm	Denemarken	Middenvelder	0	0	2026
31.	Jens Grahl	Duitsland	Keeper	0	0	2024
35.	Tuta	Brazilië	Verdediger	19	0	2023
36.	Ansgar Knauff	Duitsland	Middenvelder	9	1	2023
37.	Erik Durm	Duitsland	Verdediger	94	2	2023
38.	Enrique Herrero	Spanje	Middenvelder	0	0	2023
39.	Gonçalo Paciência	Portugal	Aanvaller	49	11	2023
40.	Diant Ramaj	Duitsland	Keeper	0	0	2024
46.	Antonio Foti	Cyprus	Middenvelder	0	0	202?
47.	Jan Schröder	Duitsland	Verdediger	0	0	2023
48.	Gianluca Schäfer	Duitsland	Aanvaller	0	0	2022

Eindklasseringen vanaf 1964 (grafiek)

Liga	Seizoen 1963/64 t/m 1973/74	Seizoen 1974/75 t/m 1993/94	Seizoen 1994/95 t/m 2007/08	Seizoen 2008/09 tot heden	Opmerking
Bundesliga	Niveau I	Niveau I	Niveau I	Niveau I
2. Bundesliga	--	Niveau II	Niveau II	Niveau II
3. Liga	--	--	--	Niveau III
Regionalliga	Niveau II	--	Niveau III	Niveau IV
Oberliga	--	Niveau III *	Niveau IV	Niveau V	* vanaf 1978/79

Eindstanden

Seizoen	Niv.	Positie	Liga	Wedstr.	Winst	Gelijk	Verlies	Doelsaldo	Punten	Tsch.gem.	Topscorer	DFB-Pokal	Opmerkingen
1920/21	I	1	Bezirksliga Nordmain	20	12	5	3	31-18	29			--
1921/22	I	1	Bezirksliga Nordmain	14	13	0	1	43-12	26			--	Finale Nordmain > VfL Germania 1894 Frankfurt 2-2, 1-4
1922/23	I	3	Bezirksliga Main	14	8	1	5	29-23	17			--
1923/24	I	2	Bezirksliga Main	14	8	2	4	33-21	18			--
1924/25	I	5	Bezirksliga Main	14	3	6	5	14-21	12			--
1925/26	I	4	Bezirksliga Main	14	7	2	5	40-28	15			--
1926/27	I	2	Bezirksliga Main	18	13	2	3	41-19	28			--	3e in eindronde vice-kampioenen
1927/28	I	1	Bezirksliga Main	22	20	1	1	94-13	41			--
	I	2	Zuid-Duits kampioenschap	14	9	3	2	39-23	21			--	1/8 finale Duits kampioenschap (1-3) SpVgg Sülz 07
1928/29	I	1	Bezirksliga Main	18	12	3	3	56-29	27			--
	I	4	Zuid-Duits kampioenschap	14	7	1	6	27-26	15			--
1929/30	I	1	Bezirksliga Main	14	10	3	1	33-12	23			--
	I	1	Zuid-Duits kampioenschap	14	11	2	1	45-26	25			--	1/4 finale Duits kampioenschap (2-4) Holstein Kiel
1930/31	I	1	Bezirksliga Main	14	10	3	1	51-13	23			--
	I	2	Zuid-Duits kampioenschap	14	9	2	3	32-20	20			--	1/4 Finale Duits kampioenschap (0-2) Hamburger SV
1931/32	I	1	Bezirksliga Main	20	16	3	1	81-18	35			--	Finale Zuid-Duits kampioenschap > FC Bayern München 2-0
	I	1	Zuid-Duits kampioenschap Noordwest	14	9	2	3	29-20	20			--	Finale Duits kampioenschap (0-2) > FC Bayern München.
1932/33	I	2	Bezirksliga Main	18	12	5	1	45-16	29			--
	I	2	Zuid-Duits kampioenschap Noordwest	14	9	2	3	31-17	20			--	1/2 finale Duits kampioenschap (0-4) > Fortuna Düsseldorf
1933/34	I	4	Gauliga Südwest	22	10	5	7	53-40	25			--
1934/35	I	7	Gauliga Südwest	20	7	7	6	30-29	21			--
1935/36	I	3	Gauliga Südwest	18	10	5	3	32-19	25			--
1936/37	I	2	Gauliga Südwest	18	12	2	4	48-31	26			--
1937/38	I	1	Gauliga Südwest	18	13	2	3	28-25	28			--	2e in groep A Duits kampioenschap
1938/39	I	3	Gauliga Südwest	18	11	0	7	49-34	22			1e ronde
1939/40	I	2	Gauliga Südwest-Mainhessen	12	11	0	7	28-17	19			2e ronde
1940/41	I	3	Gauliga Südwest-Mainhessen	14	7	3	4	34-22	17			3e ronde
1941/42	I	2	Gauliga Hessen-Nassau	12	8	1	3	46-20	17
1942/43	I	5	Gauliga Hessen-Nassau	18	6	4	8	29-35	16			2e ronde
1943/44	I	4	Gauliga Hessen-Nassau	18	9	5	4	53-33	23
1944/45	I	2	Gauliga Hessen-Nassau	5					6				Seizoen werd vanwege de oorlog niet voltooid
1945/46	I	11	Oberliga Süd	30	9	7	14	71-75	25
1946/47	I	3	Oberliga Süd	38	16	14	8	72-50	46
1947/48	I	10	Oberliga Süd	38	16	9	13	64-56	41
1948/49	I	13	Oberliga Süd	30	9	8	13	28-41	26
1949/50	I	14	Oberliga Süd	30	8	8	14	45-52	24
1950/51	I	8	Oberliga Süd	34	12	10	12	56-64	34
1951/52	I	4	Oberliga Süd	30	15	4	11	52-43	34
1952/53	I	1	Oberliga Süd	30	16	7	7	62-49	39
1953/54	I	2	Oberliga Süd	30	17	8	5	70-31	42
1954/55	I	4	Oberliga Süd	30	15	6	9	56-36	36			2e ronde
1955/56	I	6	Oberliga Süd	30	13	5	12	56-49	31
1956/57	I	5	Oberliga Süd	30	15	5	10	60-42	35
1957/58	I	3	Oberliga Süd	30	15	9	6	58-32	39
1958/59	I	1	Oberliga Süd	30	22	5	3	71-25	49				Landskampioen Finale >Kickers Offenbach 5-3 nv
1959/60	I	4	Oberliga Süd	30	16	5	9	81-57	37
1960/61	I	2	Oberliga Süd	30	18	5	7	78-38	41		Erwin Stein (23)
1961/62	I	2	Oberliga Süd	30	19	5	6	81-37	43	15.750	Lothar Schämer (26)	1e ronde
1962/63	I	4	Oberliga Süd	30	14	11	5	56-32	39	16.067		Halve finale
1963/64	I	3	Bundesliga	30	16	7	7	65-41	39	26.300	Willi Huberts (18)	Finale
1964/65	I	8	Bundesliga	30	11	7	12	50-58	29	23.567	Willi Huberts / Wolfgang Solz (9)	2e ronde
1965/66	I	7	Bundesliga	34	16	6	12	64-46	38	28.882	Willi Huberts (17)	2e ronde
1966/67	I	4	Bundesliga	34	15	9	10	66-49	39	27.176	Siegfried Bronnert / Wolfgang Solz (12)	Q-ronde
1967/68	I	6	Bundesliga	34	15	8	11	58-51	38	20.265	Walter Bechtold (12)	2e ronde
1968/69	I	8	Bundesliga	34	13	8	13	46-43	34	20.765	Jürgen Grabowski / Bernd Nickel (8)	2e ronde
1969/70	I	8	Bundesliga	34	12	10	12	54-54	34	17.294	Horst Heese (12)	kwartfinale
1970/71	I	15	Bundesliga	34	11	6	17	39-56	28	22.676	Bernd Nickel (13)	2e ronde
1971/72	I	5	Bundesliga	34	16	7	11	71-61	39	21.059	Bernd Nickel (13)	2e ronde
1972/73	I	8	Bundesliga	34	15	4	15	58-54	34	13.912	Bernd Hölzenbein (13)	2e ronde
1973/74	I	4	Bundesliga	34	15	11	8	63-50	41	24.412	Bernd Hölzenbein (12)	Winnaar	< Hamburger SV: 3-1
1974/75	I	3	Bundesliga	34	18	7	9	89-49	43	23.788	Bernd Hölzenbein (16)	Winnaar	< MSV Duisburg: 1-0
1975/76	I	9	Bundesliga	34	13	10	11	79-58	36	21.529	Bernd Hölzenbein (16)	4e ronde
1976/77	I	4	Bundesliga	34	17	8	9	86-57	42	23.982	Bernd Hölzenbein (26)	kwartfinale
1977/78	I	7	Bundesliga	34	16	4	14	59-52	36	26.018	Bernd Hölzenbein (15)	3e ronde
1978/79	I	5	Bundesliga	34	16	7	11	50-49	39	25.824	Bernd Hölzenbein / Werner Lorant (8)	Halve finale
1979/80	I	9	Bundesliga	34	15	2	17	65-61	32	23.118	Cha Bum-kun (12)	3e ronde
1980/81	I	5	Bundesliga	34	13	12	9	61-57	38	21.441	Bernd Hölzenbein (11)	Winnaar	< 1. FC Kaiserslautern: 3-1
1981/82	I	8	Bundesliga	34	17	3	14	83-72	37	21.147	Cha Bum-kun / Norbert Nachtweih (11)	2e ronde
1982/83	I	10	Bundesliga	34	12	5	17	48-57	29	21.853	Cha Bum-kun (15)	1e ronde
1983/84	I	16	Bundesliga	34	7	13	14	45-61	27	23.103	Ralf Falkenmayer / Jan Svensson (8)	1e ronde	Relegation > MSV Duisburg 5-0 winst uit, 1-1 thuis
1984/85	I	12	Bundesliga	34	10	12	12	62-67	32	23.618	Harald Krämer (10)	2e ronde
1985/86	I	15	Bundesliga	34	7	14	13	35-49	28	16.471	Klaus Theiss (7)	1e ronde
1986/87	I	15	Bundesliga	34	8	9	17	42-53	25	18.500	Janusz Turowski (7)	kwartfinale
1987/88	I	9	Bundesliga	34	10	11	13	51-50	31	21.287	Lajos Détári (11)	Winnaar	< VfL Bochum: 1-0
1988/89	I	16	Bundesliga	34	8	10	16	30-53	26	17.326	Lajos Détári / Dieter Eckstein (7)	1e ronde	Relegation >1. FC Saarbrücken 2-0, 1-2
1989/90	I	3	Bundesliga	34	15	11	8	61-40	41	26.735	Jørn Andersen (18)	1e ronde
1990/91	I	4	Bundesliga	34	15	10	9	63-40	40	24.310	Andreas Möller (16)	Halve finale
1991/92	I	3	Bundesliga	34	18	14	6	76-41	50	29.868	Tony Yeboah (15)	2e ronde
1992/93	I	3	Bundesliga	34	15	12	7	56-39	42	25.382	Tony Yeboah (20)	Halve finale
1993/94	I	5	Bundesliga	34	15	8	11	57-41	38	31.596	Tony Yeboah (18)	2e ronde
1994/95	I	9	Bundesliga	34	12	9	13	41-49	33	29.912	Tony Yeboah / Jay Jay Okocha (7)	2e ronde
1995/96	I	17	Bundesliga	34	7	11	16	43-68	32	29.776	Matthias Hagner (10)	2e ronde
1996/97	II	7	2. Bundesliga	34	13	9	12	43-46	48	16.235	Maurizio Gaudino (9)	2e ronde
1997/98	II	1	2. Bundesliga	34	17	13	4	50-32	64	23.584	Thomas Sobotzik (10)	3e ronde
1998/99	I	15	Bundesliga	34	9	10	15	44-54	37	32.844	Chen Yang (8)	2e ronde
1999/00	I	13	Bundesliga	34	12	5	17	42-44	39	35.603	Bachirou Salou (8)	3e ronde
2000/01	I	17	Bundesliga	34	10	5	19	41-68	35	29.494	Paweł Kryszałowicz (7)	1e ronde
2001/02	II	7	2. Bundesliga	34	14	12	8	52-44	54	13.912	Paweł Kryszałowicz (16)	3e ronde
2002/03	II	3	2. Bundesliga	34	17	11	6	59-33	62	16.271	Ervin Skela (10)	2e ronde
2003/04	I	16	Bundesliga	34	9	5	20	36-53	32	26.321	Ervin Skela (8)	2e ronde
2004/05	II	3	2. Bundesliga	34	19	4	11	65-39	61	24.409	Arie van Lent (16)	3e ronde
2005/06	I	14	Bundesliga	34	9	9	16	42-51	36	41.863	Ioannis Amanatidis (12)	Finale	< FC Bayern München: 0-1
2006/07	I	14	Bundesliga	34	9	13	12	46-58	40	47.625	Naohiro Takahara (11)	Halve finale
2007/08	I	9	Bundesliga	34	12	10	12	43-50	46	48.300	Ioannis Amanatidis (11)	2e ronde
2008/09	I	13	Bundesliga	34	8	9	17	39-60	33	47.065	Nikos Liberopoulos (9)	2e ronde
2009/10	I	10	Bundesliga	34	12	10	12	47-54	46	47.171	Alexander Meier (10)	3e ronde
2010/11	I	17	Bundesliga	34	9	7	18	31-49	34	47.365	Theofanis Gekas (16)	3e ronde
2011/12	II	2	2. Bundesliga	34	20	8	6	76-33	68	37.641	Alexander Meier (17)	2e ronde
2012/13	I	6	Bundesliga	34	14	9	11	49-46	51	48.044	Alexander Meier (16)	1e ronde
2013/14	I	13	Bundesliga	34	9	9	16	40-57	36	47.053	Joselu (9)	kwartfinale
2014/15	I	9	Bundesliga	34	11	10	13	56-62	43	47.618	Alexander Meier (19)	2e ronde
2015/16	I	16	Bundesliga	34	9	9	16	34-52	36	46.676	Alexander Meier (12)	2e ronde	Relegation >1. FC Nürnberg 1-1 thuis, 1-0 winst uit
2016/17	I	11	Bundesliga	34	11	9	14	36-43	42	49.176	Marco Fabián (7)	Finale	< Borussia Dortmund: 1-2
2017/18	I	8	Bundesliga	34	14	7	13	45-45	49	49.159	Sebastien Haller (9)	Winnaar	< FC Bayern München: 3-1
2018/19	I	7	Bundesliga	34	15	9	10	60-48	54	49.765	Luka Jović (17)	1e ronde
2019/20	I	9	Bundesliga	34	13	6	15	59-60	45	35.406	André Silva (12)	halve finale
2020/21	I	5	Bundesliga	34	16	12	6	69-53	60	--	André Silva (28)	2e ronde
2021/22	I	11	Bundesliga	34	10	12	12	45-49	42	26.297	Rafael Borré (8)	1e ronde

Spelers records

Top-5 meest gespeelde wedstrijden

Nr.	Land	Naam	Positie	Periode	Aantal
1.	Duitsland	Karl-Heinz Körbel	Verdediger	1972-1991	715
2.	Duitsland	Jürgen Grabowski†	Middenvelder	1965-1980	519
3.	Duitsland	Bernd Nickel†	Middenvelder	1968-1983	517
4.	Duitsland	Bernd Hölzenbein	Aanvaller	1967-1981	504
5.	Duitsland	Uwe Bindewald	Verdediger	1987-2004	442

Top-5 Doelpuntenmakers

Nr.	Land	Naam	Periode	Aantal
1.	Duitsland	Bernd Hölzenbein	1967-1981	201
2.	Duitsland	Bernd Nickel†	1968-1983	166
3.	Duitsland	Alexander Meier	2004-2018	137
4.	Duitsland	Jürgen Grabowski†	1965-1980	130
5.	Ghana	Anthony Yeboah	1990-1994	89

stand: 14-05-2022

Voormalige spelers

.

• Jermaine Jones
• Joachim Löw
• Kevin Trapp

Trainer-coaches

Van	Tot	Naam	D	W	G	V
01.07.2021		Oliver Glasner	0	0	0	0
01.07.2018	30.06.2021	Adi Hütter	114	52	27	35
08.03.2016	30.06.2018	Niko Kovač	91	38	20	33
14.06.2015	06.03.2016	Armin Veh	27	6	9	12
01.07.2014	26.05.2015	Thomas Schaaf	36	12	10	14
01.07.2011	30.06.2014	Armin Veh	119	54	28	37
22.03.2011	30.06.2011	Christoph Daum	7	0	3	4
01.07.2009	21.03.2011	Michael Skibbe	67	25	15	27
01.07.2004	30.06.2009	Friedhelm Funkel	194	70	50	74
01.07.2002	27.05.2004	Willi Reimann	67	26	17	24
09.03.2002	30.06.2002	Armin Kraaz	9	3	4	2
01.07.2001	08.03.2002	Martin Andermatt	28	12	9	7
29.01.2001	30.06.2001	Rolf Dohmen	8	2	3	3
27.12.1999	29.01.2001	Felix Magath	37	15	5	17
19.04.1999	19.12.1999	Jörg Berger	26	8	4	14
07.12.1998	19.04.1999	Reinhold Fanz	9	1	3	5
01.12.1996	07.12.1998	Horst Ehrmantraut	72	32	22	18
01.04.1996	30.11.1996	Dragoslav Stepanović	28	7	7	14
03.04.1995	30.03.1996	Charly Körbel	42	15	10	17
01.07.1994	02.04.1995	Jupp Heynckes	34	12	10	12
11.04.1994	30.06.1994	Charly Körbel	4	2	1	1
01.07.1993	10.04.1994	Klaus Toppmöller	40	19	7	14
31.03.1993	30.06.1993	Horst Heese	11	4	4	3
14.04.1991	30.03.1993	Dragoslav Stepanović	88	43	28	17
18.12.1988	13.04.1991	Jörg Berger	89	34	30	25
15.09.1988	17.12.1988	Pál Csernai	14	6	2	6
01.07.1987	14.09.1988	Karlheinz Feldkamp	45	16	12	17
04.12.1986	30.06.1987	Timo Zahnleiter	19	4	2	13
30.10.1983	03.12.1986	Dietrich Weise	111	30	42	39
18.10.1983	29.10.1983	Jürgen Grabowski
19.09.1982	17.10.1983	Branko Zebec	39	12	8	19
01.07.1982	18.09.1982	Helmut Senekowitsch	6	1	0	5
01.07.1980	30.06.1982	Lothar Buchmann	88	43	15	30
08.01.1979	30.06.1980	Friedel Rausch	70	33	8	29
01.07.1978	31.12.1978	Otto Knefler	12	8	1	3
09.12.1977	30.06.1978	Dettmar Cramer	19	9	2	8
01.12.1977	08.12.1977	Jürgen Grabowski	1	0	1	0
09.11.1976	30.11.1977	Gyula Lóránt	51	30	11	10
01.07.1976	08.11.1976	Hans-Dieter Roos	14	5	1	8
01.07.1973	30.06.1976	Dietrich Weise	130	69	29	32
01.07.1968	30.06.1973	Erich Ribbeck	203	83	41	79
01.07.1965	30.06.1968	Elek Schwartz	120	54	26	40
17.04.1964	30.06.1965	Ivica Horvat	43	19	7	17
01.05.1958	16.04.1964	Paul Oßwald	231	142	42	47
Juli 1956	30.04.1958	Adolf Patek	64	33	14	17
Augustus 1950	Juli 1956	Kurt Windmann	206	97	44	65
Januari 1949	Juni 1950	Walter Hollstein	62	19	16	27
Februari 1948	December 1948	Bernhard Kellerhoff	32	12	9	11
Juni 1947	Januari 1948	Willi Treml	24	11	5	8
Januari 1946	Juni 1947	Emil Melcher	54	21	18	15
December 1945	December 1945	Sepp Herberger	5	0	1	4
1945	December 1945	Wilhelm Pfeiffer	4	1	1	2
1942	1943	Peter Szabo
Augustus 1939	31.05.1941	Peter Szabo	37	25	4	8
Januari 1939	Juni 1939	Otto Boer	10	5	1	4
August 1935	June 1938	Paul Oßwald	67	45	9	13
September 1933	Mei 1935	Willi Spreng	42	16	12	14
Augustus 1928	30.08.1933	Paul Oßwald	166	114	26	26
Oktober 1927	Juli 1928	Gustav Wieser	28	20	4	4
Maart 1926	September 1927	Walter Dietrich / Friedel Egly	35	24	6	5
April 1925	Maart 1926	Maurice Parry	28	10	7	11
Juli 1922	Mei 1922	Izidor Kürschner	14	13	0	1
1919	1919	Albert Sohn

Externe links

• Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties Officiële website Eintracht Frankfurt ↑ Willems en De Guzman winnen Duitse beker, eerste prijs Eintracht in 30 jaar, NOS, 19 mei 2018

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Eintracht Frankfurt op Wikimedia Commons.