Egbert Lachaert

	Egbert Lachaert
	Foto: James Arthur, 2020
Geboren	Gent, 4 juli 1977
Kieskring	Oost-Vlaanderen
Regio	Vlaanderen
Land	België
Functie	Politicus; Advocaat
Partij	VLD / Open Vld
	Functies
1999-2000	Voorzitter LVSV
2002-heden	Kernlid Liberales
2007-2018	OCMW-raadslid Merelbeke
2013-heden	Gemeenteraadslid Merelbeke
2013-2018	OCMW-voorzitter Merelbeke
2013-heden	Schepen Merelbeke
2013-2014	Vlaams Parlementslid
2014-heden	Volksvertegenwoordiger
2019-2020	Fractieleider Kamer Open Vld
2020-heden	Partijvoorzitter Open Vld
	Website
Portaal	Politiek

Egbert R. Lachaert (Gent, 4 juli 1977) is een Belgisch advocaat en partijvoorzitter van Open Vld.

Levensloop

Lachaert doorliep zijn secundaire studies aan het Koninklijk Atheneum Voskenslaan te Gent en studeerde vervolgens rechten aan de universiteit van Gent, alwaar hij actief werd in het Liberaal Vlaams Studentenverbond, waarvan hij in 1999-2000 nationaal voorzitter was. In 2002 werd hij kernlid van de denktank Liberales. Beroepshalve werd Lachaert advocaat.

Net als zijn vader Patrick Lachaert werd hij politiek actief voor Open Vld. Van 2006 tot 2011 was hij voorzitter van de Jong VLD-afdeling van Merelbeke. In deze gemeente was Lachaert van 2007 tot 2018 OCMW-raadslid.

Bij de federale verkiezingen van 2010 stond hij op de vierde plaats voor Open Vld in kieskring Oost-Vlaanderen, maar raakte niet verkozen. Eind 2012 was hij kandidaat-partijvoorzitter van Open Vld.^[3] Hij nam het op tegen Gwendolyn Rutten, die naar voor geschoven werd door de partijtop. Uiteindelijk won Rutten met iets minder dan 60 procent van de stemmen (12.101 stemmen tegenover 8.264 voor Lachaert).

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 was hij lijsttrekker voor Open Vld in Merelbeke. Hij werd verkozen als gemeenteraadslid en was van 2013 tot 2018 OCMW-voorzitter en schepen. Sinds januari 2019 is hij eerste schepen van Merelbeke.

Eind september 2013 kwam hij voor de kieskring Oost-Vlaanderen in het Vlaams Parlement terecht als opvolger van Filip Anthuenis, die ontslag had genomen. Hij bleef er zetelen tot in mei 2014. Tijdens zijn periode in het Vlaams Parlement nam hij 56 parlementaire initiatieven.^[4] Bij de federale verkiezingen van 25 mei 2014 werd hij verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers. In mei 2019 werd hij herkozen. Na deze verkiezingen werd hij in de Kamer de voorzitter van de Open Vld-fractie.^[5] Als fractieleider slaagde hij er samen met Vincent Van Quickenborne in de vorming van een paars-groene regering tegen te houden, omdat hij het economisch programma "imbuvable" vond.^[6]

Op 30 januari 2020 kondigde hij aan dat hij zich (samen met running mates Bert Schelfhout en Eva De Bleeker^[7]) voor de tweede maal kandidaat stelde bij de voorzittersverkiezingen van Open Vld.^[8] Hij nam het daarin op tegen burgemeester van Oostende Bart Tommelein, Vlaams Parlementslid Els Ampe en Stefaan Nuytten. In zijn campagne schoof hij het ongedaan maken van de kernuitstap naar voren, evenals de invoering van een regionale fiscale autonomie.^[9] In de eerste ronde van de voorzittersverkiezingen, waarvan de resultaten op 22 mei 2020 bekend werden gemaakt, behaalde Lachaert 61,03 procent van de stemmen, waardoor hij Gwendolyn Rutten mocht opvolgen als partijvoorzitter van Open Vld.^[10]

Tijdens de regeringsonderhandelingen vormde Lachaert een liberaal front met de Franstalige zusterpartij Mouvement Réformateur (MR).^[11]^[12] In augustus 2020 werd hij aangesteld als koninklijk opdrachthouder om de in het slop geraakte regeringsonderhandelingen recht te trekken. Lachaert had in het verleden niet onder stoelen of banken gestoken dat hij een paars-gele regering genegen was, maar had ook geen veto tegen andere formules uitgesproken.^[13] Na het afspringen van de poging van Bart De Wever en Paul Magnette om een paars-gele regering te vormen, stuurde Lachaert als opdrachthouder de onderhandelingen alsnog richting een paars-groene coalitie, die de "Vivaldi"-coalitie werd gedoopt, met socialisten, liberalen, ecologisten en CD&V. Op 4 september werd hij samen met sp.a-voorzitter Conner Rousseau preformateur, om die coalitie effectief op poten te zetten.^[14] Nadat het duo het eens was geraakt over een aantal basisgaranties voor de toekomstige regering, gaven ze op 23 september de fakkel door aan Alexander De Croo en Paul Magnette, die als coformateurs de regering-De Croo op de been brachten.

Externe link

Persoonlijke website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Biografische fiche Egbert Lachaert, Vlaams Parlement
↑ Fiche Egbert Lachaert, Kamer van volksvertegenwoordigers
↑ Egbert Lachaert neemt het op tegen Rutten, 9 november 2012, deredactie.be
↑ Fiche Egbert Lachaert; Zijwerkenvoorjou.be
↑ Patrick Dewael (Open Vld) verkozen als nieuwe Kamervoorzitter, Het Laatste Nieuws, 27 juni 2019.
↑ (nl) Fractieleider Egbert Lachaert kandidaat-voorzitter bij Open VLD. Radio 1 (30 januari 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.
↑ Bert Schelfhout running mate van Lachaert, focus-wtv.be, 6 feb. 2020
↑ Ook Egbert Lachaert kandidaat-voorzitter Open Vld, Het Laatste Nieuws, 30 januari 2020.
↑ De wereld volgens Open Vld als Lachaert voorzitter wordt: geen kernuitstap en regio's beslissen over alle centen. Het Laatste Nieuws (3 maart 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.
↑ Egbert Lachaert met 61 procent overtuigend verkozen tot nieuwe voorzitter Open Vld, Tommelein strandt op 30 procent, Het Laatste Nieuws, 22 mei 2020.
↑ Liberale voorzitters zijn één-en-ondeelbaar. Het Laatste Nieuws (13 juni 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.
↑ (nl) Unitarist én informateur Bouchez maakt het zichzelf lastig. De Tijd (23 januari 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.
↑ Lachaert: “Vivaldi is écht niet mijn coalitie”. Het Laatste Nieuws. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
↑ Lachaert (Open VLD) en Rousseau (SP.A) worden preformateur: "Na de stilstand moeten we eindelijk vooruit". VRT NWS (4 september 2020). Geraadpleegd op 11 september 2020.

Voorganger:
Gwendolyn Rutten

Partijvoorzitter van Open Vld
2020 - heden

Open Vld

Partijvoorzitters:	Albert Mechelynck · Édouard Pécher · Albert Devèze · Octave Dierckx · Léon Dens · Victor de Laveleye · Emile Coulonvaux · Fernand Demets · Roger Motz · Henri Liebaert · Maurice Destenay · Omer Vanaudenhove · Norbert Hougardy · Pierre Descamps · Willy De Clercq · Frans Grootjans · Guy Verhofstadt · Annemie Neyts · Herman De Croo · Karel De Gucht · Bart Somers · Alexander De Croo · Gwendolyn Rutten · Egbert Lachaert
Fractievoorzitters:	Kamer: Maggie De Block · Senaat: Rik Daems · Vlaams Parlement: Willem-Frederik Schiltz · Brussels Hoofdstedelijk Parlement: Carla Dejonghe · Europees Parlement: Guy Verhofstadt (voor de ALDE-fractie)
Ministers en staatssecretarissen:	Federaal: Alexander De Croo · Vincent Van Quickenborne · Eva De Bleeker Vlaams: Bart Somers · Lydia Peeters Brussels: Sven Gatz
Voorgangers:	Liberale Partij · Partij voor Vrijheid en Vooruitgang (PVV) · Vlaamse Liberalen en Democraten (VLD)
Nevenorganisaties:	Jong VLD · Open Vld Zilverblauw
Liberale zuil:	MR · LVV · ACLVB · FreeZbe · Liberale Mutualiteit · Crejaksie · Liberale Vrouwen · Liever Thuis · Willemsfonds · Liberas · Voka · VBO · Liberales · Nova Civitas

[1] Biografische fiche Egbert Lachaert, Vlaams Parlement

[2] Fiche Egbert Lachaert, Kamer van volksvertegenwoordigers

[3] Egbert Lachaert neemt het op tegen Rutten, 9 november 2012, deredactie.be

[4] Fiche Egbert Lachaert; Zijwerkenvoorjou.be

[5] Patrick Dewael (Open Vld) verkozen als nieuwe Kamervoorzitter, Het Laatste Nieuws, 27 juni 2019.

[6] (nl) Fractieleider Egbert Lachaert kandidaat-voorzitter bij Open VLD. Radio 1 (30 januari 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.

[7] Bert Schelfhout running mate van Lachaert, focus-wtv.be, 6 feb. 2020

[8] Ook Egbert Lachaert kandidaat-voorzitter Open Vld, Het Laatste Nieuws, 30 januari 2020.

[9] De wereld volgens Open Vld als Lachaert voorzitter wordt: geen kernuitstap en regio's beslissen over alle centen. Het Laatste Nieuws (3 maart 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.

[10] Egbert Lachaert met 61 procent overtuigend verkozen tot nieuwe voorzitter Open Vld, Tommelein strandt op 30 procent, Het Laatste Nieuws, 22 mei 2020.

[11] Liberale voorzitters zijn één-en-ondeelbaar. Het Laatste Nieuws (13 juni 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.

[12] (nl) Unitarist én informateur Bouchez maakt het zichzelf lastig. De Tijd (23 januari 2020). Geraadpleegd op 11 december 2020.

[13] Lachaert: “Vivaldi is écht niet mijn coalitie”. Het Laatste Nieuws. Geraadpleegd op 4 januari 2021.

[14] Lachaert (Open VLD) en Rousseau (SP.A) worden preformateur: "Na de stilstand moeten we eindelijk vooruit". VRT NWS (4 september 2020). Geraadpleegd op 11 september 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

Egbert Lachaert

Levensloop

Externe link

Informatie

Over de pagina