Eddy Planckaert

Eddy Planckaert
Eddy Planckaert poseert met zijn groene trui.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Eddy Martin Willy Planckaert
Geboortedatum 22 september 1958
Geboorteplaats Vlag van België Nevele, België
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt
Discipline(s) Weg
Ploegen
1980
1981 - 1982
1983
1984 - 1986
1987
1988
1989
1990 - 1991
Mini Flat-Vermeer Thijs
Splendor-Wickes
Splendor-Euroshop
Panasonic
Panasonic-Isostar
AD Renting-I.O.C.
AD Renting-Coors Light
Panasonic-Sportlife (tot 30-04-1991)
Beste prestaties
Milaan-San Remo 7e (1984)
Gent-Wevelgem 4e (1982)
Ronde van Vlaanderen 1e (1988)
Parijs-Roubaix 1e (1990)
Amstel Gold Race 7e (1987)
Ronde van Italië 1 etappezege
Ronde van Frankrijk 2 etappezeges
Ronde van Spanje 10 etappezeges
WK op de weg 13e (1988)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Eddy Martin Willy Planckaert (Nevele, 22 september 1958) is een voormalig Belgisch wielrenner afkomstig uit een wielerfamilie.

Biografie

Persoonlijk

Zijn twee oudere broers Willy en Walter waren vroeger ook profwielrenner. Ook zijn neef Jo Planckaert was profrenner. Zijn zoon Francesco probeerde eveneens als profrenner door te breken, maar kon de behaalde successen in zijn jeugd geen verder vervolg geven en stopte in 2006. Eddy en zijn vrouw Christa Hautekeete hebben drie kinderen.

Loopbaan

Eddy Planckaert was een krachtige renner met veel snelheid en had dus een sterke eindsprint. Hij reed in zijn carrière achtereenvolgens bij Mini Flat - Vermeer Thijs, Splendor, Panasonic (de ploeg van Peter Post), AD Renting en opnieuw bij Panasonic. Tot zijn grootste successen behoorden twee zeges in de Omloop Het Volk, de Brabantse Pijl, Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Verder won hij enkele etappes in de Tour de France, Vuelta en in de Giro d'Italia. Ook veroverde Planckaert nog eens de groene trui in de Ronde van Frankrijk. Een van Eddy Planckaerts grootste overwinningen was Parijs-Roubaix in 1990 waar hij in het velodroom in Roubaix (Robaais) Steve Bauer met een banddikte klopte. In 1988 kwam hij ook als eerste aan in Dwars door België, maar die overwinning moest hij zes maanden later inleveren naar een positieve test op het verboden middel codeïne, een test die volgens zijn ploegarts te wijten was aan twee "antigrippines" die Planckaert te goeder trouw innam.[1]

Na zijn carrière nam Planckaert een houtzagerij in Litouwen over. Hij liet dit bedrijf echter na een tijd achter en begon opnieuw in Polen, maar ging daar na een jaar failliet. Uiteindelijk keerde hij terug naar België en kwam daar opnieuw in beeld door de realitysoap De Planckaerts. Hierin wordt het gezin van Planckaert gevolgd, dat in een huisje in de bossen in de Ardennen woont. In 2004 verschijnt er bij uitgeverij Van Halewyck een stripreeks rond Eddy en zijn familie, getekend en geschreven door De Marck en Dewulf. Er verschijnen uiteindelijk maar twee albums.

In 2007 werd Planckaert ploegleider bij de Belgische ploeg Jartazi. In 2009 werkte hij mee aan het televisieprogramma M!LF op de commerciële zender 2BE. Hij won de finale van een wedstrijd voor BV's voor het peterschap van het programma, waarin hij Tom Waes versloeg. Van 2013 tot 2015 was Planckaert tijdens de Tour de France dagelijks vaste gast in het Nederlandse praatprogramma Tour du Jour.

Op 25 september 2015 vestigde hij het werelduurrecord op een houten fiets in Rochefort.[2] Hij fietste 11 kilometer, 932 meter en 94 centimeter. Dit record is echter niet erkend door de UCI.

In september 2020 kwam er een nieuw realityprogramma op televisiezender Eén waarin de hele familie Planckaert een kasteel in Frankrijk verbouwt om er een chambre d'hôtes in te maken: Château Planckaert. In het najaar van 2021 neemt hij deel aan De Slimste Mens ter Wereld.

Eddy Planckaert komt als eerste aan tijdens Dwars door België 1988 (fotograaf: Maurice Terryn - KOERS. Museum van de Wielersport)
Na afloop van Dwars door België (1988) bedankt Eddy Planckaert Fons De Wolf (fotograaf: Maurice Terryn - collectie KOERS. Museum van de Wielersport)

Belangrijkste overwinningen

1974

  • Belgisch kampioen op de weg, Nieuwelingen

1975

  • Belgisch kampioen op de weg, Nieuwelingen

1977

  • Belgisch kampioen op de weg, Junioren

1978

1979

1981

1982

  • GP Briek Schotte
  • 2e etappe Driedaagse van De Panne
  • 1e etappe A Ronde van Spanje
  • 1e etappe B Ronde van Spanje
  • 2e etappe Ronde van Spanje
  • 3e etappe Ronde van Spanje
  • 12e etappe Ronde van Spanje

1983

1984

1985

  • Dwars door Vlaanderen
  • 2e etappe Ronde van Nederland
  • Omloop Het Volk
  • 1e etappe Parijs-Nice
  • 3e etappe Parijs-Nice
  • 2e etappe Driedaagse van De Panne
  • 4e etappe Ronde van België
  • 1e etappe Ronde van Spanje
  • 4e etappe Ronde van Spanje

1986

  • GP La Marseillaise
  • 1e etappe Ster van Bessèges
  • 3e etappe Driedaagse van De Panne
  • 1e etappe Ronde van België
  • 8e etappe Ronde van Frankrijk
  • 3e etappe Ronde van Spanje
  • 7e etappe Ronde van Spanje

1987

  • E3 Prijs Vlaanderen
  • 2e etappe Ronde van de Middellandse Zee
  • 3e etappe Ronde van de Middellandse Zee
  • 2e etappe Parijs-Nice
  • 5e etappe Ronde van Italië

1988

1989

  • E3 Prijs Vlaanderen
  • Omloop Mandel-Leie Schelde
  • 5e etappe Ronde van Spanje

1990

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1981 opgave (1) 
1982 opgave   opgave (5) 
1983
1984 opgave  
1985 opgave (2) 
1986 opgave (1)  opgave (2) 
1987 117e (1) 
1988 115e Jersey green.svg 
1989 opgave   95e (1) 
1990 opgave  
1991
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race E3 Harelbeke Omloop Het Nieuwsblad Brabantse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1981 20e 17e 13e 9e
1982 18e 4e Zilver ↑ 5e 7e 5e Zilver 18e (SPP)
1983 13e 9e 13e Goud
1984 7e 6e 21e Zilver ↑ Goud 24e (SPP)
1985 44e 11e 6e Brons ↑ Goud 23e (SPP)
1986 9e 36e 28e Zilver
1987 42e 16e 7e Goud ↑ 7e
1988 45e 10e Goud ↑ 15e 12e Brons ↑ 13e 25e (UWB)
1989 18e 45e 5e 9e Goud ↑ 15e 37e (UWB)
1990 54e 48e Goud ↑ 82e 5e
1991 5e 111e 50e 7e

Referenties

  1. (nl) "Planckaert pas na half jaar positief bevonden", Leidsch Dagblad, 21 september 1988, p. 21. Geraadpleegd op 30 maart 2021.
  2. Eddy Planckaert vestigt uurrecord op houten fiets - sporza, 25 september 2015

Externe link

Commons heeft mediabestanden in de categorie Eddy Planckaert.
(en) Profiel van Eddy Planckaert op ProCyclingStats
Voorganger:
Jean-Paul van Poppel
Vlag van Nederland
1987
Jersey green.svg Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk Jersey green.svg
Eddy Planckaert
Vlag van België
1988
Opvolger:
Seán Kelly
Vlag van Ierland
1989
Wielerploegen

Wielerploegen van Eddy Planckaert

Informatie

Artikel Eddy Planckaert in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-11-15 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=101301