Desmond Doss | ||
---|---|---|
Desmond Doss in 1945
| ||
Volledige naam | Desmond Thomas Doss | |
Geboren | 7 februari 1919 , Lynchburg | |
Overleden | 23 maart 2006 Piedmond | |
Rustplaats | Chattanooga National Cemetery in Tennessee | |
Onderdeel | United States Army | |
Dienstjaren | 1942-1946 | |
Rang | Korporaal | |
Eenheid | 307de Infanterie Regiment, 77de Infanterie Divisie | |
Slag | Slag om Guam Slag om Leyte Slag om Okinawa | |
Onderscheidingen | Medal of Honor Bronze Star (2x) Purple Heart (3x) |
Desmond Thomas Doss (Lynchburg, 7 februari 1919 – Piedmond, 23 maart 2006)[1] was een Amerikaanse militair die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Amerikaanse leger diende als hospik.[2] Op 12 oktober 1945 ontving Doss de Medal of Honor, de hoogste Amerikaanse militaire onderscheiding. Hij was daarmee de eerste gewetensbezwaarde die deze onderscheiding ontving.[3] Vanwege zijn religieuze overtuiging droeg Doss tijdens zijn militaire carrière geen wapen.[1]
Doss was de oudste zoon en het middelste kind van William Thomas Doss en Bertha Edward Oliver Doss. Zijn vader was timmerman en een Eerste Wereldoorlog-veteraan[4] die worstelde met een alcoholverslaving. Zijn moeder werkte bij de Craddock-Terry Company schoenfabriek en was een fervent kerkganger.[5] Doss was streng religieus opgevoed en was lid van de kerk van de Zevendedagsadventisten. Na de middelbare school ging Doss aan het werk bij een lokale houtfabriek. Toen hij 21 jaar oud was, werd hij diaken bij de kerkgemeenschap.[1]
Op 1 april 1942 sloot hij zich aan bij het leger. Vanwege zijn religieuze achtergrond, weigerde hij een wapen te dragen.[1] Als zevendedagadventist geloofde Doss dat hij zich aan het gebod 'Pleeg geen moord' uit de tien geboden moest houden.[6] Daarnaast was Doss fervent tegen het werken op zaterdag: de rustdag van de zevendedagadventisten. Doss kon uitstel voor zijn dienstplicht krijgen, maar hij was van mening dat hij zijn steentje moest bijdragen.[3] Door zich aan te sluiten bij het leger als hospik, kon Doss alsnog zijn land dienen.[1] Doss omschreef zichzelf als 'conscientious cooperator' ('gewetensvolle medewerker').[3]
Tijdens zijn militaire opleiding hoefde Doss geen wapentraining te volgen en kreeg hij op zaterdagen vrij om de kerkdienst te bezoeken. De opleiding was geen gemakkelijke tijd voor Doss, aangezien hij door medesoldaten en zijn meerderen werd uitgescholden. Er werden meerdere pogingen gedaan om Doss uit het leger te zetten aangezien ze hem aanzagen voor een 'lafaard'.
Zijn meerderen wilden hem uit dienst laten ontslaan vanwege geestelijke instabiliteit. Doss weigerde dit, omdat hij niet akkoord kon gaan met een ontslag vanwege zijn religie. Aangezien een ontslag vanwege zijn religie door hogerhand niet geaccepteerd zouden worden, probeerden ze Doss te laten ontslaan voor het weigeren van het dragen van een wapen. Ondanks de moeilijkheden voltooide Doss de militaire training en bleek hij een voorbeeldig militair.[3]
In 1944 vertrok Doss als onderdeel van de medische eenheid van het 307de Infanterie Regiment, 77de Infanterie Divisie naar Guam. Het eiland Guam is een afzonderlijk territorium van de Verenigde Staten en was bezet door de Japanners. Voor het verzorgen van gewonden in de vuurlinie ontving Doss een Bronze Star. Later ontving hij een tweede Bronze Star voor zijn inzet bij de Slag om Leyte.
In 1945 trok zijn eenheid richting Okinawa, op 29 april 1945 arriveerde de linie op de top van de Maeda Escarpment (Hacksaw Ridge) voor de slag om Okinawa. Zijn eenheid lag onder vuur van Japanse mitrailleurs. Doss had zijn armband die hem identificeerde als hospik afgedaan, omdat de Japanners hospikken uitschakelden. Minder medisch personeel zou er voor zorgen dat meer gewonde militairen zouden komen te overlijden doordat er onvoldoende medische hulp beschikbaar was.
Op 5 mei 1945 werden alle troepen bevolen zich terug te trekken. Doss weigerde dit, omdat er volgens hem nog ongeveer 75 gewonde militairen waren achtergebleven en zij niet op eigen kracht konden terugtrekken. Door middel van touwen wist hij de gewonden die zich bovenop de Hacksaw Ridge bevonden naar beneden te takelen.
Op 21 mei 1945 raakte Doss gewond. Hij werd door een scherpschutter in zijn arm geschoten en liep letsel door granaatscherven op. Daarnaast had hij in Leyte tuberculose opgelopen. Doss weigerde medische verpleging en gaf prioriteit aan militairen die ernstiger gewond waren dan hemzelf. Zijn verwondingen hadden als resultaat dat Doss eind mei 1945 uit het gebied geëvacueerd moest worden en keerde hij terug naar de Verenigde Staten.[3] Doordat Doss gewond was geraakt, ontving hij drie keer een Purple Heart.[7]
Op 12 oktober 1945 kreeg Doss uit handen van president Harry S. Truman de Medal of Honor, de hoogste onderscheiding in de Verenigde Staten, uitgereikt.[3] Hij werd hiermee de eerste gewetsensbezwaarde die de onderscheiding ontving. De uitreiking was in de tuinen buiten bij het Witte Huis onder toeziend oog van de pers, fotografen en andere genodigden. Bij het uitreiken van de onderscheiding zei president Truman dat hij trots was op Doss en dat het uitreiken van de onderscheiding een nog grotere eer was dan het zijn van president.[8]
— Harry S. Truman |
— Harry S. Truman |
Het verhaal van Doss verscheen diverse malen in de media. Zo verscheen Doss in 1959 in een aflevering van This Is Your Life.[11] In 2004 werd de documentaire The Conscientious Objector uitgebracht over het leven van Doss. Twee jaar later verscheen de driedelige televisieserie It Is Written. In 2016 verscheen de film Hacksaw Ridge, geregisseerd door Mel Gibson, over het optreden van Doss bij de Slag om Okinawa.[12][13]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Artikel Desmond Doss in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:
De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2023-05-11 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=5742865