Delphine van Saksen-Coburg

Delphine van Saksen-Coburg
1968-heden
Delphine Boël in 2008
Prinses van België
Periode 1 oktober 2020-heden
Vader Albert II van België
Moeder Sybille de Selys Longchamps
Dynastie België
Partner James O'Hare
Coat of arms of a Princess of Belgium.svg
Wapen van prinses Delphine

Delphine Michèle Anne Marie Ghislaine van Saksen-Coburg, prinses van België (Ukkel, 22 februari 1968) is een Belgische kunstenares. In haar werken, meestal uitgevoerd in papier-maché, verwerkt ze persoonlijke thema's. Ze is een buitenechtelijke dochter van koning Albert II van België en droeg tot 1 oktober 2020[1][2] de naam Delphine Michèle Anne Marie Ghislaine Boël, kortweg Delphine Boël, en was jonkvrouw.[3]

Jeugd

Delphine is de biologische dochter van Albert II, koning der Belgen, en barones Sybille de Selys Longchamps (1941). Haar moeder trouwde in 1962 met jonkheer Jacques Boël (1929), telg uit het geslacht Boël. Het huwelijk was na een paar jaar feitelijk al ontbonden en werd wettelijk beëindigd in 1978. Delphine droeg toen vanaf haar geboorte de familienaam Boël van haar indertijd vermeende biologische vader, die het vaderschap niet ontkende.

In 1982 hertrouwde Sybille de Longchamps met de weduwnaar Michael-Anthony Rathmore Cayzer (1929-1990), van de sinds 1904 en 1924 baronets, sinds 1939 barons Rotherwick. Moeder en dochter verhuisden naar Londen en naar het kasteel en landgoed van de nieuwe echtgenoot.

Delphine ging onder meer school in het Collège le Rosey in Rolle (Zwitserland). Ze aardde echter niet op een conventionele school en ging een kunstopleiding volgen aan de Chelsea School of Art and Design. Toen ze volwassen was ging ze in een huis aan de Portobello Road in de Londense wijk Notting Hill wonen en produceerde felgekleurde sculpturen in papier-maché.

Vaderschap koning Albert

Openbaarmaking

Dat Albert haar vader is werd in de openbaarheid gebracht in 1997 door een artikel in 't Scheldt en kort daarna in het Franstalige Père Ubu. Het werd door enkele grotere kranten overgenomen zonder bronvermelding. In oktober 1999, in een biografie over koningin Paola, van de hand van de journalist Mario Danneels[4][5] en enkele weken voor de sluiting van het huwelijk van kroonprins Filip en jonkvrouw Mathilde d'Udekem d'Acoz, werd het bericht herhaald. Volgens Delphine had haar moeder van 1966 tot ongeveer 1982 een verhouding met toen nog prins Albert. Uit die relatie werd zij als enige geboren. Haar moeder heeft één en ander bevestigd. De fysieke gelijkenis met koning Albert, alsook met haar halfzuster prinses Astrid, vormde mede een indicatie voor het vaderschap van Albert. Ook de gelijkenis met Alberts moeder koningin Astrid is treffend.[6]

Het koninklijk paleis deed het bericht aanvankelijk af als "roddels", maar tijdens zijn kerstboodschap van 1999 gaf koning Albert II het bestaan van - vroegere - huwelijksproblemen toe:

Kerstmis biedt ieder van ons een goede gelegenheid om even te bezinnen over de eigen familie, zowel over haar gelukkige periodes als over haar moeilijke dagen. De koningin en ikzelf hebben teruggedacht aan heel gelukkige tijden, maar ook aan de crisis die ons koppel heeft doorstaan, nu dertig jaar geleden. Samen, zijn wij erin geslaagd die moeilijkheden te boven te komen en hebben wij sedert lang een diepe liefde en eendracht kunnen herwinnen. Die crisisperiode werd ons onlangs in herinnering gebracht. Daar wensen wij niet verder op in te gaan; zij behoort tot ons privéleven. Mocht onze eigen levenservaring echter hoopgevend zijn voor hen die vandaag gelijkaardige moeilijkheden beleven, het zou ons heel blij stemmen.

— Koning Albert II tijdens zijn kersttoespraak in 1999.[7]

Toen Delphine in 2003 van Londen naar Brussel verhuisde begon ze zich te profileren in de media, in grote mate naar aanleiding van exposities van haar werken. Gedurende vijf jaar had ze alle commentaar geweigerd, maar in de zomer 2004 vertelde ze dat de koning alle contact met haar had verbroken sinds 2001.[8][9] Delphine heeft die bewering sindsdien nog enkele keren herhaald en in de zomer van 2005 sprak Sybille de Selys Longchamps voor het eerst over het "onrecht" dat haar dochter werd aangedaan. Het koninklijk paleis heeft sinds de kersttoespraak van 1999 niet op "de affaire-Delphine" gereageerd.

Inleiding rechtszaak

Half juni 2013 daagde Delphine koning Albert, prins Filip en prinses Astrid, alsook haar wettige vader Jacques Boël, voor de rechter. Ze wilde via hun DNA bewijzen dat ze de biologische dochter is van Albert en niet van Jacques Boël. Het voor de rechter dagen van Albert als koning was volgens juridische specialisten grondwettelijk onmogelijk. Vandaar dat ze ook twee van zijn wettige kinderen daagde.[10]

De meerderheid van 6200 ondervraagde Belgen gaf in 2013 aan dat het volgens hen tijd werd voor erkenning.[11]

Na de troonsafstand van Albert gaf Delphine op 3 september 2013 aan dat zij de eerdere vordering tegen Filip en Astrid introk.[12] Een nieuwe procedure leidde in 2017 eerst tot een afwijzing van de vordering van Delphine omwille van het bezit van staat tegenover Jacques Boël, die haar erkende als zijn dochter. In een arrest van 25 oktober 2018 oordeelde het hof van beroep te Brussel echter anders, en werd beslist, op basis van het DNA-onderzoek, dat Jacques Boël niet haar vader is. Aan Albert werd een DNA-test opgelegd. Zijn advocaat kondigde aan advies te zullen inwinnen over een mogelijke voorziening bij het Hof van Cassatie.[13][14]

Cassatieberoep

Arrest van het Hof van Cassatie (13 december 2019).

In januari 2019 tekende Albert cassatieberoep aan tegen de uitspraak van het Brusselse hof van beroep dat hem verplichtte om DNA af te staan en tegen de uitspraak dat Jacques Boël niet de wettige vader is. Volgens zijn advocaten werkte het cassatieberoep opschortend: zolang er geen uitspraak was, kon hij de DNA-test weigeren.[15] De advocaten van Boël eisten dat Albert dwangsommen zouden worden opgelegd zolang hij weigerde DNA af te staan.[16][17] Op 16 mei 2019 besliste het hof van beroep dat Albert een dwangsom van € 5000 moest betalen voor iedere dag dat hij nalatig bleef DNA-materiaal af te staan.[18]

Vervolgens stond Albert op 27 mei 2019 een DNA-staal af. Wel zou het resultaat geheim blijven tot in elk geval het Hof van Cassatie een beslissing zou hebben genomen hangende de cassatieprocedure.[19]

Op 13 december 2019 sprak het Hof van Cassatie een arrest uit waarbij de cassatieberoepen werden verworpen. De uitspraak van het hof van beroep bleef overeind, waardoor Jacques Boël officieel geen biologische vader meer was en Albert verplicht werd zijn DNA af te staan, om het met dat van Delphine Boël te vergelijken.[20] Uit dit DNA-monster bleek inderdaad dat Albert haar biologische vader is.

Erkenning

Op 27 januari 2020 erkende Albert, via zijn advocaat, dat hij de biologische vader is van Delphine Boël. Hij kondigde aan dat hij zijn vaderschap niet langer juridisch zou betwisten.[21][9]

Als wettelijk erkend kind van Albert kan Delphine aanspraak maken op een deel van zijn erfenis. Delphine en haar advocaten hebben steeds uitgedragen dat het haar noch om het geld noch om een titel ging.[9][22]

Het Brusselse hof van beroep besliste op 1 oktober 2020 dat Delphine Boël, op basis van het koninklijk besluit van 2015 aangaande de dynastieke titels voor de kinderen en kleinkinderen van koning Albert II, de titel "prinses van België" mag dragen, evenals haar kinderen.[23] Als familienaam is haar de achternaam van Albert, van Saksen-Coburg, toegekend.[24] Als afstammelinge van de eerste Koning van België en dochter van koning Albert II heet ze voortaan Delphine Michèle Anne Marie Ghislaine van Saksen-Coburg, prinses van België met het predicaat Koninklijke Hoogheid.[25]

Tijdens een persconferentie na de laatste rechterlijke uitspraak zei Delphine open te staan voor contact met de leden van de Belgische koninklijke familie, maar nog niets van de familie te hebben vernomen. Ze gaf aan ook niets te verwachten.[26]

Verzoening

  • Op 15 oktober 2020 werd in een gezamenlijke persmededeling bekendgemaakt dat koning Filip en Delphine op 9 oktober een drie uur durende ontmoeting hadden op het Kasteel van Laken.[27][28]
  • Een dag later lieten Albert en zijn echtgenote Paola weten "verheugd" te zijn dat hun zoon zijn halfzus heeft ontmoet: "Het begin van betere tijden voor ons allen en in het bijzonder voor Delphine."[29]
  • Op 25 oktober werd Delphine op het paleis Belvédère ontvangen door koning Albert en koningin Paola. Na afloop werd in een gezamenlijk communiqué onder meer vermeld dat "een nieuw hoofdstuk, rijk aan emoties, gemoedsrust, begrip en hoop (is) aangevat. Tijdens onze ontmoeting in het Kasteel Belvédère heeft ieder van ons, in sereniteit en met empathie, uiting kunnen geven aan zijn gevoelens en ervaringen. Na het tumult, het lijden en de verwondingen, is het tijd voor vergeving, genezing en verzoening".[30]
  • Op 17 februari 2021 was Delphine voor het eerst een genodigde bij de jaarlijkse herdenkingsmis voor haar koninklijke familieleden in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Laken.
  • Op 21 juli 2021 woonde Delphine met haar partner voor het eerst samen met de koninklijke familie de viering van de Belgische nationale feestdag bij.

Kunst

Stijl

Diverse sculpturen van Delphine verwijzen vrij openlijk naar koninklijke toestanden: ze werkte vaak met kronen, tronen en de kleuren van de Belgische vlag (zoals op de penis van een gekroonde kikker). Haar werken stegen in waarde sinds ze vanwege de vaderschapskwestie bekend werd.

Exposities

Ze heeft werk geëxposeerd in onder meer Elsene (2001), Koksijde (2004) en Sint-Martens-Latem (2008). In 2003 nam ze deel aan de Biënnale van Venetië. Een van haar kunstwerken werd tijdelijk van een expositie verwijderd, wegens een bezoek van prinses Astrid. Het koninklijk paleis ontkende dat de koninklijke familie bij het besluit tot verwijdering betrokken was.[31]

Oeuvre (selectie)

  • The Royal Sacred Four Legged Monster; verzameling Gemeente Koksijde
  • Golden Throne
  • Manniken Pis (1999)
  • Royal Candlestick (2001)
  • Lovers Throne (1999)

Gezin

Delphine heeft sinds 2000 een relatie met James O'Hare, met wie ze sinds 2003 samenwoont.[32] Ze heeft met hem twee kinderen: prinses Joséphine (geboren 2003) en prins Oscar (geboren 2008).[33][34][35][36][37][38]

Voorouders

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
16. Filips van België
 
 
 
 
 
 
 
8. Albert I van België
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
17. Maria van Hohenzollern-Sigmaringen
 
 
 
 
 
 
 
4. Leopold III van België
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
18. Karel Theodoor in Beieren
 
 
 
 
 
 
 
9. Elisabeth in Beieren
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
19. Maria José van Bragança
 
 
 
 
 
 
 
2. Albert II van België
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
20. Oscar II van Zweden
 
 
 
 
 
 
 
10. Karel van Zweden
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
21. Sophia van Nassau
 
 
 
 
 
 
 
5. Astrid van Zweden
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22. Frederik VIII van Denemarken
 
 
 
 
 
 
 
11. Ingeborg van Denemarken
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
23. Louise van Zweden
 
 
 
 
 
 
 
1. Delphine van Saksen-Coburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
24. Michel Raphaël baron de Selys Longchamps
 
 
 
 
 
 
 
12. Raymond graaf de Selys Longchamps
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
25. Eusébie de Brigode Kemlandt
 
 
 
 
 
 
 
6. François graaf de Selys Longchamps
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
26. Xavier ridder de Theux de Meylandt et Montjardin
 
 
 
 
 
 
 
13. Emilie de Theux de Meylandt et Monjardin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
27. Eugénie de Thysebaert
 
 
 
 
 
 
 
3. Sybille barones de Selys Longchamps
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
28. Arthur graaf Cornet de Ways-Ruart
 
 
 
 
 
 
 
14. Paul graaf Cornet de Ways-Ruart
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29. Marie Caroline de Jacquier de Rosée
 
 
 
 
 
 
 
7. Pauline gravin Cornet de Ways-Ruart
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
30. James Howard McMillan
 
 
 
 
 
 
 
15. Gladys McMillan
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
31. Julie Villiers Lewis
 
 
 
 
 
 

Trivia

Sinds 2010 is er in de stationsbuurt van Gent een Delphine Boëlpark, aldus officieus genoemd door het buurtcomité, en gelegen tussen straten en lanen genoemd naar leden van de koninklijke familie.[39] Ze huldigde dit park zelf in op 28 augustus 2010.[40]

Delphine kandideerde zich in 2021 als deelnemer aan het derde seizoen van het tv-programma Dancing with the Stars[41].

Publicaties

  • (fr) Boël, Delphine, Couper le cordon, Brussel, uitg. Wever & Bergh, 2008
  • Boël, Delphine, De navelstreng doorknippen, Brussel, uitg. Wever & Bergh, 2008
  • (fr) Boël, Delphine, Never Give Up, Brussel, uitg. Bord de L'Eau, 2017

Literatuur

  • Mario DANNEELS, Paola. Van 'la dolce vita' tot koningin, uitgeverij Van Halewyck, 1999.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire de 1984, Brussel, 1984.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire de 2003, Brussel, 2003.
  • Bertrand MAUS DE RIOLLEY e.a., Etat présent de la noblesse belge, Annuaire 2018, Bo-Bu, Brussel, 2018.

Externe link

Zie de categorie Princess Delphine of Belgium van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Informatie

Artikel Delphine van Saksen-Coburg in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-12-15 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=237721