Daniel Ricciardo
Daniel Ricciardo
| ||||
.jpg)
| ||||
Daniel Ricciardo, 2019
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Nationaliteit |  Australië Italië
| |||
| Geboren | 1 juli 1989 Perth | |||
| Formule 1-carrière | ||||
| Jaren actief | 2011-heden | |||
| Teams | HRT (2011) Toro Rosso (2012-2013) Red Bull (2014-2018) | |||
| Races | 202 (202 starts) | |||
| Overwinningen | 8 | |||
| Podiums | 32 | |||
| Punten | 1242 | |||
| Polepositions | 3 | |||
| Snelste rondes | 16 | |||
| Eerste race | Groot-Brittannië 2011 | |||
| Eerste overwinning | Canada 2014 | |||
| Laatste overwinning | Italië 2021 | |||
| Laatste race | Italië 2021 | |||
| ||||
Daniel Joseph Ricciardo (Engels: /rᵻˈkɑːrdoʊ/; Perth, West-Australië, 1 juli 1989) is een Australisch-Italiaans autocoureur die in het seizoen 2021 voor McLaren uitkomt. Tot en met 2018 reed hij voor Red Bull Racing en hier behaalde hij zeven overwinningen. Ricciardo was kampioen in het seizoen 2009 in het Britse Formule 3-kampioenschap.
Formule 1
2010-2011
Ricciardo was in het Formule 1 seizoen 2010 reservecoureur voor de Formule 1 teams Red Bull Racing en Scuderia Toro Rosso naast Brendon Hartley.[1] Ook in 2011 was hij testrijder voor beide teams en mocht hij voor Toro Rosso op de vrijdagen voor de races deelnemen aan vrije trainingen, waarbij hij om en om Sébastien Buemi en Jaime Alguersuari mocht vervangen.
Op 30 juni 2011 werd officieel bekendgemaakt dat Ricciardo vanaf de Grand Prix van Groot-Brittannië van dat jaar in Formule 1-races mocht rijden bij HRT.[2] Een van de vaste coureurs van dat team, Narain Karthikeyan, moest hierdoor plaatsmaken voor de jonge Australiër. De Indiër mocht later dat jaar nog wel de eerste Formule 1 race ooit in zijn thuisland rijden. Ricciardo hoefde hiervoor echter niet zijn plaats af te staan, maar zijn teamgenoot Vitantonio Liuzzi moest plaatsmaken voor Karthikeyan. Uiteindelijk eindigde Ricciardo als 27e in het WK zonder punten, één plaats voor hekkensluiter Karun Chandhok, die slechts de GP van Duitsland reed.
2012
In 2012 was Ricciardo coureur voor het team van Scuderia Toro Rosso, zijn teamgenoot was Jean-Éric Vergne.[3] In zijn eerste race voor het team in Australië behaalde hij ook meteen zijn eerste punten met een negende plaats. Hier bleef het lange tijd bij, pas in de Grand Prix van België behaalde hij opnieuw een negende plaats. Vervolgens eindigde hij tussen de GP's van Singapore en Korea driemaal achter elkaar in de punten.
2013
Ricciardo reed in 2013 opnieuw voor Toro Rosso. Vergne is nog steeds zijn teamgenoot.[4] De eerste twee races moest hij opgeven door problemen met zijn uitlaat, maar in de derde race in China behaalde hij zijn beste Formule 1-resultaat met een zevende plaats, na ook als zevende gestart te zijn. Naarmate het jaar vorderde, behaalde Ricciardo steeds betere resultaten, waaronder een vijfde plaats in de kwalificatie van de GP van Groot-Brittannië en de zesde kwalificatietijd in het daaropvolgende raceweekend in Duitsland. Hiermee kwam hij nadrukkelijk in beeld voor het tweede zitje bij het Red Bull-team, waar tweede coureur Mark Webber aan het eind van 2013 zou stoppen.
2014
Op 2 september 2013 werd bekendgemaakt dat Ricciardo vanaf 2014 voor Red Bull Racing ging rijden.[5] Hij kreeg hier startnummer 3. Zijn teamgenoot was Sebastian Vettel.
In zijn eerste race voor Red Bull in zijn thuisrace op het Albert Park Street Circuit wist Ricciardo meteen op de tweede plaats achter Nico Rosberg te eindigen. Hij werd hiermee de eerste Australiër die in zijn thuisrace op het podium stond. Na afloop van de race werd hij echter gediskwalificeerd omdat zijn brandstofconsumptie hoger was dan toegestaan.[6]
In de zevende race op het Circuit Gilles Villeneuve behaalde Ricciardo zijn eerste overwinning in de Formule 1, nadat de Mercedes-coureurs Nico Rosberg en Lewis Hamilton problemen kregen met hun auto's. Hamilton viel eerder uit en Rosberg werd met drie ronden te gaan ingehaald door Ricciardo, die zo zijn eerste zege op zijn naam mocht schrijven. In Hongarije behaalde hij zijn tweede overwinning van het seizoen door in de laatste ronden de Mercedes van Lewis Hamilton en de Ferrari van Fernando Alonso in te halen.
2015
2015 was een moeilijk seizoen voor Ricciardo. Hij had veel betrouwbaarheidsproblemen met de Renault-motor, die qua vermogen toch al niet op kon tegen Mercedes en Ferrari. Ricciardo finishte het seizoen uiteindelijk op plek 8 met 92 punten, met als hoogtepunten podia in Hongarije en Singapore.
2016
Ricciardo behaalde acht podiumplaatsen in de Red Bull, met als uitschieter een overwinning in Maleisië. In Monaco had Ricciardo pole position en reed lang aan de leiding totdat hij een pitstop moest maken. Toen hij aankwam in de pits stonden de monteurs nog niet klaar met de nieuwe banden en moest hij wachten, wat hem zijn eerste plaats kostte.
2018
Ricciardo kende in 2018 een ongelukkig jaar, acht keer viel hij uit. Hij wist wel twee keer een Grand Prix te winnen, in China en in Monaco. Deze twee overwinningen waren zijn enige podiumplekken van 2018 en de overwinning in de straten van Monaco was zou zijn laatste podium zijn voor Red Bull, hij werd dat seizoen op een straatlengte achterstand gezet door zijn teamgenoot Max Verstappen, die naast minder uit te vallen ook veel vaker op het podium stond. Op 3 augustus 2018 werd bekend dat Ricciardo vanaf 2019 voor het fabrieksteam van Renault gaat rijden. Hij is hierbij een contract voor twee jaar aangegaan.[7]
2020
Op 14 mei werd bekend dat Ricciardo vanaf 2021 voor het team van McLaren gaat rijden.[8] Lando Norris is zijn teamgenoot.
Op 11 oktober behaalde Ricciardo zijn eerste podium voor Renault tijdens de Grand Prix van de Eifel op de Nürburgring.
Formule 1-carrière
| Jaar/Jaren | Team |
|---|---|
| 2011 | HRT |
| 2012 - 2013 | Toro Rosso |
| 2014 - 2018 | Red Bull Racing |
| 2019 - 2020 | Renault |
| 2021 - heden | McLaren |
Onderstaande tabel bijgewerkt tot en met de Grand Prix Formule 1 van Italië 2021 (race), 12 september 2021.
| 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Totaal | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aantal races | 11 | 20 | 19 | 19 | 19 | 21 | 20 | 21 | 21 | 17 | 14* | 202 (202 starts)* |
| Aantal zeges | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 1 | 1 | 2 | 0 | 0 | 1* | 8* |
| Aantal pole-positions | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0* | 3* |
| Aantal snelste ronden | 0 | 0 | 0 | 1 | 3 | 4 | 1 | 4 | 0 | 2 | 1* | 16* |
| Aantal podiumplaatsen | 0 | 0 | 0 | 8 | 2 | 8 | 9 | 2 | 0 | 2 | 1* | 32* |
| Aantal WK-punten | 0 | 10 | 20 | 238 | 92 | 256 | 200 | 170 | 54 | 119 | 83* | 1242* |
| Eindstand WK | 27 | 18 | 14 | 3 | 8 | 3 | 5 | 6 | 9 | 5 | 8* |
* Seizoen loopt nog.
Formule 1-resultaten
| Kleur | Resultaat |
|---|---|
| Goud | Winnaar |
| Zilver | 2e plaats |
| Brons | 3e plaats |
| Groen | Gefinisht, in punten |
| Blauw | Gefinisht, geen punten |
| Paars | Niet gefinisht (DNF) |
| Niet geklasseerd (NC) | |
| Rood | Niet gekwalificeerd (DNQ) |
| Zwart | Gediskwalificeerd (DSQ) |
| Wit | Niet gestart (DNS) |
| Blanco | Niet deelgenomen |
| Gewond (INJ) | |
| Uitgesloten (EX) | |
| Teruggetrokken/Niet deelgenomen (ND) | |
| P | Poleposition |
| S | Snelste ronde |
- *** Derde in de sprintkwalificatie.
- ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van België 2021 omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.
- ^ Seizoen loopt nog.
Overwinningen
.svg){kind=small}
 Grand Prix Formule 1-teams en -coureurs in 2021 | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Informatie
Artikel Daniel Ricciardo in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:
- 82e plaats op 2021-09-11
- 3e plaats op 2021-09-12
- 47e plaats op 2021-09-13
Over de pagina
De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-09-20 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=1828288