Bikini (kleding)

Een vrouw in bikini op het strand

Een bikini is een tweedelig badpak voor vrouwen dat bestaat uit een bovenstuk en een broekje. In de meest eenvoudige versie bestaat het bovenstuk uit twee driehoeken die de borsten bedekken en die over de rug en de schouders met elkaar zijn verbonden. Het broekje bedekt (delen van) de billen en de schaamstreek.

In sommige talen wordt een zwembroekje voor mannen ook bikini genoemd.

In 1946 noemde de Franse ingenieur Louis Réard een nieuw tweedelig badpak naar de Bikini-atol in Micronesië, waar op dat moment kernproeven plaatsvonden. In hetzelfde jaar herlanceerde de Franse modeontwerper Jacques Heim een gelijkaardig ontwerp uit 1932 dat hij Atome noemde. Het nieuwe badpak, dat als erg bloot werd ervaren, was controversieel en raakte slechts langzaam ingeburgerd. Op sommige plaatsen werd de bikini verboden. Onder invloed van filmsterren, en dankzij een veranderende moraal, werd de bikini algemeen aanvaard in de jaren 1960 en groeide hij vervolgens uit tot de populairste zwemkleding voor vrouwen. Sinds eind 20e eeuw wordt de bikini soms ook gedragen als sportkleding en bestaat er ondergoed in dezelfde stijl.

Geschiedenis

Oudheid

Vrouw in subligaria, mozaïek uit de 4e eeuw

Het tweedelige badpak is al van zeer oude afbeeldingen bekend. Muurschilderingen en een mozaïek uit de 4e eeuw na Christus in de Villa Romana del Casale in het Siciliaanse bergstadje Piazza Armerina tonen een vergelijkbaar kledingstuk dat "subligaria" wordt genoemd. Negen van de oorspronkelijk tien uitgebeelde Romeinse sporters droegen deze kleding.

Moderne versie

Jane Wyman in 1935 in een tweedelig badpak waarbij de navel bedekt is

In 1932 ontwierp de Parijse modeontwerper Jacques Heim als eerste een tweedelig badpak, de Atome, de voorloper van de moderne bikini. Het was van wol en het broekje hield de buik nog gedeeltelijk bedekt. In 1946 verkleinde Louis Réard het broekje zodat nu de navel volledig zichtbaar werd en noemde het badpak naar het eiland Bikini waar net daarvoor een atoombom was getest. De bikini moest inslaan als een 'anatomische bom'.

Geen van de modellen van die tijd wilde echter een dergelijk "onzedig" kledingstuk showen. Daarom moest Réard een beroep doen op Micheline Bernardini, een naaktdanseres uit het casino van Parijs die op 5 juli 1946 als allereerste in bikini mocht poseren in het mondaine Molitor-zwembad van Parijs. Aanvankelijk had de bikini weinig succes, mede doordat deze werd verboden in verschillende landen en in 1949 de Vaticaanse krant L'Osservatore Romano zich uitsprak tegen de bikini. Onder druk van religieuze genootschappen verbood ook Hollywood op grond van de Hayes Code tot 1965 het tonen van bikini's in films. De Miss World-verkiezing, begonnen als bikiniwedstrijd, verbood onder dezelfde druk al snel het gebruik van de bikini. Het verbod gold echter niet overal en daarmee kreeg de bikini de kans om door te breken. Zo kreeg de burgemeester van Benidorm Pedro Zaragoza in 1953 de toestemming van Generaal Franco om, bij wijze van uitzondering op het bikiniverbod in de rest van Spanje, de bikini in zijn stad toe te laten.^[1]

Aanvankelijk werd de populariteit vooral gestimuleerd door filmsterren als Marilyn Monroe, Rita Hayworth, Sophia Loren, Raquel Welch en vele anderen. Zo poseerde Brigitte Bardot in 1953 tijdens het Filmfestival van Cannes op het strand in bikini en verscheen Ursula Andress in 1962 in de Bondfilm Dr. No in witte bikini uit de Caraïbische Zee. In 1964 sierde Babette March als eerste model in bikini de eerste cover van het Amerikaanse sporttijdschrift Sports Illustrated. In dat zelfde jaar volgde de monokini van Rudi Gernreich, het eerste topless-badpak. Vanaf 2008 wordt het niet bedekken van borsten gepropagandeerd met toplessdagen. Onder invloed van het feminisme en de seksuele revolutie, het opkomende (internationale) toerisme en het gebruik van het comfortabeler aanvoelende nylon en vooral lycra won de bikini vanaf de jaren 1960 ook bij het grote publiek steeds meer aan populariteit.

Varianten

Verschillende bikinistijlen

Een bikini bestaat in veel variaties. Het bovendeel heeft schouderbandjes of niet. Vaak zijn schouderbandjes nodig omdat de bikini anders bij het zwemmen niet blijft zitten, een probleem dat opgelost werd met schouderbandjes die verwijderd kunnen worden. Het broekje kan hoog of laag zijn. Soms bestaat het broekje opzij alleen uit dunne touwtjes, die vaak gestrikt zijn. Een dergelijk broekje is gemakkelijk op maat te maken.

Sommige variaties hebben een eigen naam:

• bandeau
• boerkini
• microkini
• monokini
• tankini

In China is een wijdverbreide gewoonte dat een man bij warm weer zijn shirt naar boven oprolt, wat wel een Beijing bikini wordt genoemd. In de stad Jinan is het verboden.^[2]

Zie de categorie Bikini van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Zoek bikini op in het WikiWoordenboek.