Plagi egipskie

Piąta plaga (mal. William Turner, 1800)

Siódma plaga (mal. John Martin, 1823)

Plagi egipskie (hebr. ‏מכות מצרים‎, Makot Micrajim), plagi biblijne lub dziesięć plag (hebr. ‏עשר המכות‎, Eser Ha-Makot) – dziesięć klęsk sprowadzonych na Egipt przez Boga Jahwe, opisanych w biblijnej Księdze Wyjścia, w rozdziałach 7–12. Miały one skłonić faraona, by zgodził się na opuszczenie jego państwa przez Izraelitów.

Rodzaj i kolejność

Charakter poszczególnych plag oraz ich następstwo według Biblii:

1. (Wj 7,14–25) przemiana wód Nilu i całej wody w Egipcie w ludzką krew (דָם „dam”)
2. (Wj 7,26–8,11) żaby (צְּפַרְדֵּים „cfardeim”, w innych wersjach przypuszcza się, iż to były gady)
3. (Wj 8,12–15) wszy, w niektórych wersjach były komary (כִּנִּים „kinim”)
4. (Wj 8,16–28) muchy (עָרוֹב „arow”) – pierwsza, która nigdy nie dotknęła Izraelitów mieszkających w Goszen(ang.)
5. (Wj 9,1–7) pomór bydła (דֶּבֶר „dewer”)
6. (Wj 9,8–12) wrzody (שְׁחִין „szchin”)
7. (Wj 9,13–35) ognisty grad (בָּרָד „barad”)
8. (Wj 10,1–20) szarańcza (אַרְבֶּה „arbe”)
9. (Wj 10,21–29) ciemność (חוֹשֶך „choszech”), stąd „egipskie ciemności”
10. (Wj 11,1–12,36) śmierć pierworodnego syna faraona oraz wszystkich pierworodnych wśród ludzi i bydła, dokonana przez Anioła śmierci w postaci piaskowego dymu (מַכַּת בְּכוֹרוֹת „makat bechorot”)

Linki zewnętrzne

• Opis plag i teorie na powstanie każdej z nich