Paweł Rabiej

Paweł Rabiej
ilustracja
Data i miejsce urodzenia 7 lipca 1971
Puławy
Wiceprezydent m.st. Warszawy
Okres od 28 listopada 2018
do 3 listopada 2020
Przynależność polityczna Nowoczesna

Paweł Mariusz Rabiej (ur. 7 lipca 1971 w Puławach) – polski dziennikarz i publicysta, jeden z założycieli i liderów partii Nowoczesna, rzecznik prasowy ugrupowania w latach 2016–2017, przewodniczący rady politycznej od 2017. W latach 2018–2020 pierwszy zastępca prezydenta m.st. Warszawy.

Życiorys

W 1995 ukończył studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Absolwent studiów o specjalności Special educational program for leading business journalists na Columbia University w Nowym Jorku (1998) oraz studiów podyplomowych Akademii Psychologii Przywództwa w Szkole Biznesu Politechniki Warszawskiej (2011).

W 1993 pomagał w kampanii wyborczej Porozumienia Centrum[1]. Karierę dziennikarską rozpoczął w 1991 w III Programie Polskiego Radia w audycji Zapraszamy do Trójki[2]. Publikował w tygodniku „Wprost”. Pracował w „Gazecie Bankowej” jako dziennikarz i redaktor ekonomiczny w latach 1995–1997[2]. W 1998 otrzymał nagrodę Citibank Award for Excellence in Journalism, w której nagradzane są najlepsze teksty ekonomiczne dotyczące gospodarki.

W latach 1997–2000 był wydawcą i redaktorem naczelnym magazynu „Kalejdoskop” kolportowanego przez Polskie Linie Lotnicze LOT[2], a także wiceprezesem do spraw wydawniczych Business Press, pełniąc również funkcję wydawcy miesięcznika biznesowego „Businessman Magazine”[2] oraz redaktora naczelnego tytułów wydawanych przez Business Press. W latach 2000–2002 był kierownikiem konsorcjum złożonego z Business Press, Onet.pl, wydawnictwa Pascal oraz Instytutu Adama Mickiewicza. Konsorcjum, działając na zlecenie polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, było odpowiedzialne za kampanię reklamową w publikacjach wydawniczych i w Internecie, promującą Polskę przed jej przyjęciem do Unii Europejskiej. Był dyrektorem Festiwalu Komunikacji Marketingowej Crackfilm 2002 w Krakowie. Od 2003 do 2008 pełnił funkcję dyrektora ds. rozwoju w polskiej edycji magazynu „Harvard Business Review[3]. Wydawca Magazynu „ThinkTank”[4]. Członek Stowarzyszenia Profesjonalnych Mówców w Polsce[5][2] i Klubu Polskiej Rady Biznesu.

W 2015 był jednym z założycieli tworzonej przez Ryszarda Petru partii Nowoczesna[6]. Od listopada 2016 do stycznia 2017 pełnił funkcję jej rzecznika prasowego[1]. 3 czerwca 2017 został rekomendowany przez partię na kandydata na prezydenta Warszawy[7], jednak 23 listopada 2017 wycofał się ze startu w wyborach oraz poparł kandydata Platformy Obywatelskiej Rafała Trzaskowskiego, w wypadku zwycięstwa którego miałby zostać jego zastępcą[8]. Do 16 grudnia 2017 zasiadał w zarządzie Nowoczesnej, tego dnia stanął na czele nowo powołanej rady politycznej tej partii.

8 czerwca 2017 został wybrany przez Sejm w skład Komisji do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich[9].

23 listopada 2018 został powołany przez prezydenta Rafała Trzaskowskiego na stanowisko pierwszego zastępcy prezydenta m.st. Warszawy[10]. Został przez niego zdymisjonowany 3 listopada 2020, gdy jako wiceprezydent odpowiedzialny za obszar zdrowia w Urzędzie m.st. Warszawy w czasie pandemii COVID-19 wyjechał na urlop bez jego wiedzy i zgody[11].

Życie prywatne

We wrześniu 2016 w programie Polsat News Pociąg do polityki ujawnił, że jest gejem[12]. Jego partnerem jest Michał Cessanis, dziennikarz i podróżnik[13][14].

Publikacje książkowe

Wspólnie z Ingą Rosińską[2] wydał książki:

  • Kim pan jest, panie Wachowski?, Wydawnictwo BGW, Warszawa 1993
  • Droga cienia – Wachowski bez cenzury, Wydawnictwo Axel, Łódź 1993

Przypisy

  1. a b c Michał Wojtczuk. Paweł Rabiej kandydatem na prezydenta. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 5 czerwca 2017. 
  2. a b c d e f Profil Pawła Rabieja w GoldenLine. [dostęp 2011-10-26].
  3. Relacja z procesu sądowego wytoczonego przez byłych wydawców Harvard Business Review kolejnemu kierownictwu magazynu. [dostęp 2011-10-26].
  4. Baza osób w wyszukiwarce KRS. [dostęp 2011-10-26].
  5. Paweł Rabiej na liście członków Stowarzyszenie Profesjonalnych Mówców w Polsce. [dostęp 2011-10-26].
  6. Pozycja 14933. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 193/2015, 5 października 2015. [dostęp 2015-12-06].
  7. Paweł Rabiej kandydatem Nowoczesnej na prezydenta Warszawy. rp.pl, 3 czerwca 2017. [dostęp 2017-12-16].
  8. Trzaskowski wspólnym kandydatem Platformy i Nowoczesnej w Warszawie. tvn24.pl, 2017-11-23. [dostęp 2017-11-23].
  9. Kandydat zgłoszony na członka Komisji do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (druk 1585). sejm.gov.pl, 8 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-18].
  10. Zarządzenie nr 1812/2018 Prezydenta m.st. Warszawy z 23 listopada 2018 r. w sprawie określenia liczby i powołania zastępców Prezydenta m.st. Warszawy. W: Urząd m.st. Warszawy [on-line]. bip.warszawa.pl, 23 listopada 2018. [dostęp 2018-11-23].
  11. Zmiany kadrowe w Urzędzie m.st. Warszawy. W: Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 3 listopada 2020. [dostęp 2020-11-03].
  12. Paweł Rabiej: „Jestem gejem”. Coming out jednego z liderów Nowoczesnej. polsatnews.pl, 2016-09-18. [dostęp 2016-09-18].
  13. Paweł Rabiej wyjawia, kto mógłby udzielić mu ślubu. Skandaliści, sobota, godz. 20 - Polsat News, „polsatnews.pl” [dostęp 2018-06-09] (pol.).
  14. Agata Kozak. Dlaczego mamy ukrywać miłość. Rozmowa z Pawłem Rabiejem i Michałem Cessanisem. „Gazeta Wyborcza”, s. 7–9, 8–9 września 2018. 

Informacja

Artykuł Paweł Rabiej w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=461073