| ||
![]() Krzysztof Antkowiak (2016) | ||
Data i miejsce urodzenia | 23 stycznia 1973[1] Poznań[2] | |
Instrumenty | fortepian | |
Gatunki | pop | |
Zawód | piosenkarz, kompozytor, autor tekstów, aktor | |
Aktywność | od 1978 | |
Wydawnictwo | Polskie Nagrania „Muza”, Pomaton EMI | |
Powiązania | Grzegorz Ciechowski, Edyta Górniak, Kaja Paschalska | |
Zespoły | ||
Simplefields | ||
Strona internetowa |
Krzysztof Antkowiak (ur. 23 stycznia 1973[3] w Poznaniu) – polski piosenkarz, kompozytor, autor tekstów[4] i aktor.
Urodził się w Poznaniu, jest synem Witolda Antkowiaka, współtwórcy zespołu Duet Egzotyczny[5].
W wieku dziesięciu lat uległ wypadkowi, w którego wyniku przez kolejne cztery lata zmagał się z jąkaniem[6].
Ukończył liceum muzyczne w Poznaniu, a potem klasę fortepianu na Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Zadebiutował w branży muzycznej jako pięcioletnie dziecko podczas koncertu ojca, gdy bez próby zaśpiewał „Rzeki Babilonu” (Rivers of Babylon)[5] z Orkiestrą PRiTV w Poznaniu Zbigniewa Górnego. W 1986 zdobył nagrodę jury na Festiwalu Piosenki Dziecięcej w Koninie. W połowie lat 80. XX wieku występował w programie telewizyjnym Jacka Cygana pt. Dyskoteka Pana Jacka. Dwie piosenki – „Za mały” i „Przyjaciel wie” – zaśpiewał w filmie przygodowym Waldemara Dzikiego Cudowne dziecko (1986), nagrodzonym Srebrnymi Lwami Gdańskimi na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych '87.
W 1988 za wykonanie piosenki „Zakazany owoc” (z tekstem Cygana i muzyką Krzesimira Dębskiego) otrzymał wyróżnienie oraz nagrodę publiczności podczas 25. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Rok później ukazała się jego debiutancka płyta studyjna zatytułowana Zakazany owoc[7], która otrzymała certyfikat złotej płyty, a następnie złotej kasety w Polsce. Utwór „Zakazany owoc” znalazał się też w filmie młodzieżowym Waldemara Szarka Mów mi Rockefeller (1990).
Przez kilka lat grał koncerty w kraju i za granicą (USA, Kanada). W 1990 zdobył I Nagrodę na Festiwalu Piosenki Włoskiej w Zamościu. Został też laureatem plebiscytu słuchaczy audycji Lato z Radiem, a piosenki w jego wykonaniu szybko zajmowały najwyższe miejsca na listach przebojów.
W połowie lat 90. XX wieku powrócił na rynek muzyczny, występując m.in. z Edytą Górniak, z którą krótko stanowił parę także w życiu prywatnym. Nawiązał współpracę z Grzegorzem Ciechowskim, co zaowocowało wydaniem w 1997 albumu studyjnego pt. Delfin[8]. W tym samym roku zagrał w filmie Młode wilki 1/2[9] w reżyserii Jarosława Żamojdy[10].
W 2000 ponownie zawiesił karierę, by skupić się na nauce[11]. 26 września 2000 ukazała się płyta pt. Złota Kolekcja – Jacek Cygan, na której znalazły się wykonanego przez niego piosenki: „Zakazany owoc”, „Za mały”, „Pada śnieg” w duecie z Edytą Górniak oraz „Dłonie” z Anną Jurksztowicz, Pawłem Stasiakiem, Anią Stawieraj i Kasią Zdulską[12].
W lipcu 2001 ukazała się debiutancka płyta studyjna Kai Paschalskiej, której Antkowiak był współautorem i współproducentem[13].
W styczniu 2003 wystąpił w finale krajowych eliminacji do 48. Konkursu Piosenki Eurowizji, śpiewając gościnnie w utworze „Time” Olissy Rae. Przez pewien okres występował w formacji Drum Machina, w tamtym czasie mieszkał m.in. w Niemczech i Szwecji[14], wraz z zespołem Gaelforce Dance zagrał trasę koncertową w Niemczech[15]. W 2005 z piosenką „Roses All Around” zajął siódme miejsce w wewnętrznych eliminacjach do 50. Konkursu Piosenki Eurowizji[16].
Od maja 2012 pracuje wraz z gitarzystą i kompozytorem Marcinem Domuratem nad projektem muzycznym o nazwie Simplefields[17]. W połowie października ukazał się pierwszy utwór zespołu – „Tenderness”. W 2015 ukazała się ich pierwsza wspólna płyta studyjna zatytułowana Dirt on TV[14].
W 2017, nakładem Wydawnictwa WAM, ukazała się książka Katarzyny Olubińskiej Bóg w wielkim mieście będąca zbiorem wywiadów, m.in. z Krzysztofem Antkowiakiem[18]. Również w 2017 brał udział w ósmej edycji programu Twoja twarz brzmi znajomo. Wygrał pierwszy i szósty odcinek programu, za co dwukrotnie otrzymał czek w wysokości 10 tys. złotych, które przekazał na rzecz Ewy Woźniak, podopiecznej Fundacji „Avalon”, oraz Kacpra z Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Słoneczko”[19][20]. Po dziewięciu odcinkach dotarł do finału, w którym zajął drugie miejsce. W grudniu 2017 wspólnie ze Stanisławą Celińską nagrał świąteczną piosenkę „Czas pojednań”[21].
W emitowanej przez stację TVP2 operze mydlanej Barwy szczęścia (2018) wcielił się w postać Piotra Wolana, bezdomnego narkomana, który zjawił się na osiedlu „Pod Sosnami”, próbując zdobyć jedzenie przy sklepiku prowadzonym przez Aldonę (w tej roli Elżbieta Romanowska)[22]. 18 grudnia został wyemitowany specjalny, świąteczny odcinek programu Twoja Twarz Brzmi Znajomo dla Fundacji Polsat w którym artysta wystąpił wraz z Eweliną Lisowską, która wcieliła się w Edytę Górniak wykonując piosenkę „Pada śnieg”[23].
W 1988 spotykał się z Edytą Górniak[24].
Zmagał się z uzależnieniem od alkoholu i hazardu. Jak przyznaje w wywiadach, z nałogów uwolniło go nawrócenie[14][25][26].
Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1998 | Młode wilki 1/2[27] | Krzysiek Drozdowski | Jarosław Żamojda |
1999 | Stępem, marsz... (film dokumentalny) | kompozytor (muzyka) | Andrzej Titkow |
Dowody na istnienie Hanny K. (film dokumentalny) | |||
2018–2019 | Barwy szczęścia | bezdomny Piotr Wolan | różni |
Artykuł Krzysztof Antkowiak w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2020-12-24 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=765230