Katarzyna Grochola

Katarzyna Grochola
Imię i nazwisko	Anna Katarzyna Grochola
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1957 Krotoszyn
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura popularna
Ważne dzieła
2001: Nigdy w życiu!
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Anna Katarzyna Grochola (ur. 18 lipca 1957 w Krotoszynie^[1]) – polska pisarka^[1].

Jest jedną z najpoczytniejszych i najbardziej popularnych polskich pisarek^[2][3]: jej książki sprzedały się w nakładzie blisko pięciu milionów egzemplarzy, a w raporcie Biblioteki Narodowej za lata 2000–2017 wśród najczęściej czytanych polskich autorów znalazła się w pierwszej trójce z Henrykiem Sienkiewiczem i Adamem Mickiewiczem^[4].

Siedmiokrotna laureatka nagrody Bestsellery Empiku, którą znana sieć przyznaje autorom najlepiej sprzedających się wydawnictw^[5]. Otrzymała nagrodę wydawniczą „IKAR” (2001) przyznaną przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek oraz Nagrodę Księgarzy (2008) za powieść Trzepot skrzydeł^[1][6].

Życiorys

Urodziła się w Krotoszynie; wychowywała się w Poznaniu, Wałbrzychu i Warszawie^[1][7]. Jest córką polonistki Lidii i Władysława Grocholi, sędziego Sądu Najwyższego^[1][2]. Ma brata^[8]. Jej dziadek, także Władysław Grochola, był majorem Wojska Polskiego^[9].

Ukończyła VII Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Warszawie. Uczyła się w pomaturalnej szkole medycznej i szkole dla nauczycieli nauczania początkowego^[1].

Była salową w Szpitalu Wolskim. W Libii, dokąd wyjechała z pierwszym mężem w 1978, pracowała jako sekretarka i maszynistka. Wróciła do Polski w 1981 i pracowała jako korektorka w Krajowej Agencji Wydawniczej. Następnie wyjechała do Londynu, gdzie zarabiała pracami fizycznymi. Po powrocie do kraju była dyrektorką składu celnego i specjalistką do spraw szkoleń w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Przez kilka lat współpracowała z czasopismami „Jestem” i „Poradnik Domowy”, w których odpisywała na listy przesyłane przez czytelników do redakcji. Przez rok była konsultantką w biurze matrymonialnym. Pod koniec lat 90. publikowała w „Marie Claire” i „Pani”^[1][4][6][3].

Od dziecka zajmuje się pisaniem, a pierwszą książkę napisała w wieku 11 lat^[3][10]. Zadebiutowała dobrze przyjętą powieścią Przegryźć dżdżownicę (1997)^[3]. Popularność przyniosła jej następna powieść, Nigdy w życiu! (2001), która sprzedała się w ponad 900 tysiącach egzemplarzy^[11]. Napisała trzy kontynuacje książki – Serce na temblaku (2002), Ja wam pokażę! (2004), A nie mówiłam! (2006), tworząc czterotomowy cykl Żaby i anioły. Oprócz powieści obyczajowych jest autorką sześciu zbiorów opowiadań i dwóch wywiadów–rzek z psychoterapeutą Andrzejem Wiśniewskim. W 2010 wydała autobiografię Zielone drzwi. Wspólnie z córką Dorotą Szelągowską napisała książkę Makatka, za którą otrzymały nagrodę „Róża Gali” w kategorii „Literatura” (2011). Jest autorką powieści kryminalnej Zranić marionetkę (2019).

Napisała spektakl radiowy Kot mi schudł (2000) i utwór dramatyczny Pozwól mi odejść (2000), które zostały nagrodzone w konkursie dramaturgicznym Tespis (2000), a Kot mi schudł zdobył ponadto Grand Prix pierwszego Krajowego Festiwalu Polskiego Radia i Telewizji w Sopocie „Dwa Teatry” (2001)^[1]. Była współscenarzystką serialu M jak Miłość (2001–2002) oraz Na dobre i na złe (2002) i autorką scenariusza do filmowej i serialowej ekranizacji jej powieści Ja wam pokażę!^[12].

W 2005 założyła Wydawnictwo Autorskie, które zostało zamknięte w 2011^[10]. Zajęła trzecie miejsce w parze z Janem Klimentem w jedenastej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami (2010). W 2020 prowadziła program dokumentalny Niewidzialne: stop przemocy w Crime+Investigation Polsat oraz była ambasadorką kampanii „Stop przemocy wobec kobiet”. W tym samym roku wystapiła w krótkometrażowym filmie Alicja i żabka Olgi Bołądź.

Życie prywatne

Mając 21 lat wyszła pierwszy raz za mąż^[7]. Ma córkę, Dorotę Szelągowską (ur. 1980)^[7]. Z drugim mężem rozstała się po 3 latach małżeństwa. W latach 2004–2010 była związana z fotografem Krzysztofem Jarczewskim. W 2018 poślubiła muzyka Stanisława Bartosika.

W 1997 zamieszkała w Milanówku pod Warszawą.

Podkreśla przywiązanie do religii rzymskokatolickiej^[6]. Mając 21 lat, przystąpiła do chrztu^[3].

W wieku 30 lat przeszła chorobę nowotworową^[1][7].

Publikacje

Ekranizacje

 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Katarzyny Grocholi.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Katarzyny Grocholi
• Katarzyna Grochola w Wydawnictwie Literackim
• Katarzyna Grochola w bazie Internet Movie Database (ang.)