Kamala Harris

Kamala Harris
Ilustracja
Kamala Harris (2021)
Data i miejsce urodzenia 20 października 1964
Oakland
49. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych
Okres od 20 stycznia 2021
Przynależność polityczna Partia Demokratyczna
Małżonek Douglas Emhoff
Poprzednik Mike Pence
Senator Stanów Zjednoczonych z Kalifornii
Okres od 3 stycznia 2017
do 18 stycznia 2021
Przynależność polityczna Partia Demokratyczna
Poprzednik Barbara Boxer
Następca Alex Padilla
32. prokurator generalna Kalifornii
Okres od 3 stycznia 2011
do 3 stycznia 2017
Poprzednik Jerry Brown
Następca Xavier Becerra
Pełniąca obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych
Okres od 19 listopada 2021
do 19 listopada 2021
Faksymile

Kamala Devi Harris (wym.: [ˈkɑːmələ ˈhæɹɪs]; ur. 20 października 1964 w Oakland) – amerykańska polityczka i prawniczka hindusko-jamajskiego pochodzenia, od 2021 wiceprezydent Stanów Zjednoczonych. Wraz z Joem Bidenem została Człowiekiem Roku tygodnika „Time” za rok 2020.

Zastępczyni prokuratora okręgowego hrabstwa Alameda w latach 1990–1998, prokurator okręgowa San Francisco w latach 2004–2011, prokurator generalna Kalifornii w latach 2011–2017, a w latach 2017–2021 senator reprezentująca Kalifornię. 19 listopada 2021 pełniąca obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych[1].

Życiorys

Młodość i edukacja

Urodziła się 20 października 1964 w Oakland w Kalifornii w rodzinie imigrantów z Jamajki i Indii[2] – lekarki Shyamali Gopalan (1938–2009) i ekonomisty Donalda J. Harrisa (ur. 1938)[3]. Imię Kamala w sanskrycie oznacza lotos[4]. Była wychowywana w wierze baptystycznej i hinduskiej[3]. Ma młodszą siostrę, Mayę Harris, która była szefową jej kampanii prezydenckiej[5].

Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała 7 lat, a prawo opieki nad nią i jej siostrą powierzone zostało jej matce[6]. Po rozwodzie, w weekendy odwiedzała swojego ojca, wspólnie ze swoją siostrą, w Palo Alto. Twierdzi, że z powodu koloru ich skóry, dzieci sąsiadów nie mogły się z nimi bawić[7]. Kiedy Harris miała 12 lat, wspólnie z matką i siostrą przeprowadziła się do Montrealu. Jej matka zajmowała się tam pracą badawczą w Żydowskim Szpitalu Ogólnym (Jewish General Hospital) oraz nauczaniem na Uniwersytecie McGilla[8]. Jako nastolatka, współtworzyła małą trupę taneczną składającą się z sześciu tancerzy, którzy występowali w domach kultury i na zbiórkach pieniędzy[9]. Liceum ukończyła w 1981[10].

W 1986 ukończyła studia na Uniwersytecie Howarda, zdobywając stopień bachelor’s degree z politologii i ekonomii[3]. Podczas studiów była członkiem rady studentów sztuk wyzwolonych, brała udział w debatach, organizowała programy mentorskie dla lokalnej młodzieży, protestowała przeciwko segregacji rasowej i wstąpiła do korporacji studentek Alpha Kappa Alpha, która była pierwszym tego typu afroamerykańskim studenckim bractwem[11]. Następnie w 1989 na Uniwersytecie Kalifornijskim ukończyła prawo i zdobyła stopień juris doctor[3]. Jako główny powód podjęcia pracy w organach ścigania, Harris podała potrzebę „siedzenia przy stole, przy którym podejmowane są decyzje” oraz to, że „świat potrzebuje więcej prokuratorów, którzy są świadomi społecznie”[12].

Kariera prawnicza

Kariera przed 2011

W 1990 roku Harris została przyjęta do State Bar of California, otrzymując licencję do wykonywania zawodu prawnika[13][14]. Specjalizowała się w sprawach dotyczących molestowania seksualnego dzieci[15]. Karierę prawniczą kontynuowała jako zastępczyni prokuratora okręgowego w hrabstwie Alameda od roku 1990 do 1998[3]. W 1998 roku została powołana[3] przez prokuratora miasta San Francisco, Louise Renne, na stanowisko szefowej Wydziału Społeczności i Sąsiedztwa[15].

Od 2004 do 2010 była prokurator okręgową San Francisco i pierwszą w historii kolorową kobietą pełniącą ten urząd[15].

Kamala Harris podczas składania przysięgi prokuratorskiej

Prokurator generalny Kalifornii

Od 2011 do 2017 była prokurator generalną Kalifornii. Była pierwszą kobietą, pierwszą osobą kolorową i pierwszą osobą azjatyckiego pochodzenia, która pełniła ten urząd[15]. Nazywała siebie progresywną prokurator[15].

Jest zdeklarowaną przeciwniczką kary śmierci, ale w czasie pełnienia urzędu prokurator generalnej Kalifornii zobowiązała się jej bronić[15]. W 2014 złożyła apelację przeciwko decyzji sędziego federalnego, który uznał karę śmierci za niekonstytucyjną[15].

Wygrała ugodę w wysokości 25 miliardów dolarów amerykańskich dla właścicieli domów w Kalifornii dotkniętych kryzysem wykluczenia, ale odmówiła wszczęcia postępowania przeciwko firmie OneWest Bank Stevena Mnuchina za naruszenia związane z wykluczeniami w 2013 roku[15].

Kariera polityczna

Senator Stanów Zjednoczonych

W 2016 została wybrana na senator ze stanu Kalifornia z ramienia Partii Demokratycznej[15]. Stała się drugą kolorową kobietą i pierwszą osobą południowoazjatyckiego pochodzenia, która została wybrana do Senatu USA[15]. Pracowała w Komisji ds. Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Spraw Rządowych, Komisji ds. Wywiadu, Komisji ds. Sądownictwa i Komisji ds. Budżetu[15]. Skutkiem wyboru na wiceprezydent, Harris zrezygnowała z mandatu senatorskiego z dniem 18 stycznia 2021 roku[16].

Wybory prezydenckie w 2020 roku

Kobieta z ciemnobrązowymi włosami do ramion ubrana w białą koszulę i trzymająca mikrofon na tle diabelskiego młyna.
Kamala Harris prowadząca kampanię wyborczą w stanie Iowa
Kamala Harris, składająca przysięgę, 20 stycznia 2021

21 stycznia 2019 w programie telewizyjnym Good Morning America telewizji ABC News ogłosiła rozpoczęcie swojej kampanii wyborczej w prawyborach Partii Demokratycznej przed wyborami prezydenckimi zaplanowanymi na następny rok[15]. Zdecydowała się ogłosić swoją kandydaturę w Dzień Martina Luthera Kinga, ponieważ uważa Kinga za swojego inspiratora[15].

Swoją kampanią wyborczą nawiązywała do Shirley Chisholm – pierwszej czarnoskórej osoby z jednej z głównych partii politycznych, kandydującej w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych[15]. Odzwierciedleniem tego były między innymi kolory jej kampanii: żółty, czerwony i niebieski[15].

Na początku kampanii wyborczej miała dobre wyniki w sondażach[17]. Po drugiej debacie Partii Demokratycznej w lipcu jej notowania zaczęły jednak spadać[17]. Część analityków spekulowała, że może to wynikać z prezentowanej postawy, która nie była jednoznacznie progresywna lub umiarkowana[17].

3 grudnia 2019 wycofała swoją kandydaturę z powodu wyczerpania środków finansowych na prowadzenie kampanii[18].

11 sierpnia 2020 Joe Biden ogłosił Harris swoją kandydatką na urząd Wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2020 roku[19]. Jest trzecią kobietą w historii wyznaczoną na kandydata na wiceprezydenta przez jedną z dwóch głównych sił politycznych w Stanach Zjednoczonych, wcześniej były to Geraldine Ferraro w 1984 i Sarah Palin w 2008[20].

Wiceprezydent Stanów Zjednoczonych

20 stycznia 2021 jako pierwsza osoba kolorowa i pierwsza kobieta została zaprzysiężona na 49. wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych[21]. W efekcie wyboru na stanowisko wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Kamali Harris przysługuje tytuł przewodniczącej Senatu Stanów Zjednoczonych, w głosowaniu bierze ona udział jedynie w wypadku równego podziału głosów w celu przełamania remisu[22].

Harris zrezygnowała z mandatu w Senacie 18 stycznia 2021, dwa dni przed zaprzysiężeniem na wiceprezydenta. Jej pierwszym aktem jako wiceprezydenta było zaprzysiężenie jej zastępcy Alexa Padilli i senatorów ze stanu Georgia Raphaela Warnocka i Jona Ossoffa, którzy zostali wybrani w drugiej turze wyborów w stanie Georgia w 2021[23].

Harris oddała swoje pierwsze z dwóch głosów w dogrywce 5 lutego 2021 r. W lutym i marcu głosy Harris w jej roli jako przewodniczącej Senatu miały kluczowe znaczenie dla uchwalenia pakietu stymulacyjnego American Rescue Plan Act w 2021(ang.), zaproponowanego przez prezydenta Bidena, ponieważ żaden republikanin w Senacie nie głosował za pakietem[24][25].

19 listopada 2021 Kamala Harris pełniła obowiązki prezydenta, podczas gdy Joe Biden przeszedł pod narkozą zabieg kolonoskopii. Stała się pierwszą kobietą w historii, która sprawowała władzę prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki[26].

Wyniki wyborcze

Logo kampanii wyborczej do Senatu Stanów Zjednoczonych (2016)
Logo kampanii prezydenckiej (2020)
Rok Organ Partia Wynik[27]
2003 Prokurator okręgowa San Francisco bezpartyjna 66 248 (33,6%)T[a]
137 111 (56,5%)T[b]
2007 114 561 (98,5%)T
2010 Prokurator generalna Kalifornii Partia Demokratyczna 4 442 781 (46,1%)T
2014 2 177 480 (53,2%)T[a]
4 102 649 (57,5%)T[b]
2016 Senator Stanów Zjednoczonych 3 000 689 (39,9%)T[a]
7 542 753 (61,6%)T[b]
2020 Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej 844 (0,00%)N[c]
Prawybory wiceprezydenckie Partii Demokratycznej T[d]
wiceprezydent Stanów Zjednoczonych 306 (56,88%)T

Poglądy polityczne

Kamala Harris z członkiniami Planned Parenthood

Harris wspiera ruch pro-choice[28]. W czasie kampanii prezydenckiej w 2019 roku opowiedziała się za tym, aby poszczególne stany przed ograniczeniem dostępu kobiet do aborcji, musiały uzyskać zgodę władz federalnych[29]. Uważa, że należy walczyć z dyskryminacją rasową, zreformować policję i wymiar sprawiedliwości[30][31][32]. Poparła zaproponowaną przez progresywnego senatora Berniego Sandersa ustawę Medicare for All oraz podniesienie płacy minimalnej do 15$ na godzinę na poziomie federalnym[29]. Wspiera małżeństwa osób tej samej płci[33]. Uważa, że „wierność praworządności stanowi podstawę amerykańskiej demokracji[34].

Życie prywatne

Jest baptystką[3]. Jej mężem od 2014 roku jest Douglas Emhoff, prawnik[35]. Jest macochą dwojga dzieci[36].

Nagrody i wyróżnienia

Kamala Harris na Uniwersytecie Howarda (2017)

W 2005 roku National Black Prosecutors Association przyznało Kamali Harris Nagrodę Thurgooda Marshalla(ang.)[37]. W tym samym roku Newsweek umieścił ją na liście „20 najpotężniejszych kobiet w Stanach Zjednoczonych[38]. W 2006 roku Uniwersytet Howarda nagrodził ją „za wybitną pracę na polach prawa i służby publicznej[39]. W 2008 roku miesięcznik California Lawyer(ang.) uznał ją za jedną z 34 prawników roku[40]. W 2008 reporterka The New York Times wymieniła, ją jako potencjalną przyszłą Prezydent Stanów Zjednoczonych[41].

W 2010 roku The Daily Journal(ang.) uznał Kamalę Harris za jedną ze 100 najlepszych prawników w Kalifornii[42]. W 2013 roku tygodnik Time nazwał ją jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób na świecie[43]. W 2018 r. uzyskała ECOS Environmental Award[44]. Razem z Joe Bidenem została uhonorowana nagrodą Człowiek Roku 2020 magazynu „Time”[45].

Tytuły honorowe

Stan Data Uniwersytet Tytuł naukowy Źr.
Kalifornia Kalifornia 15 maja 2015 Uniwersytet Południowej Kalifornii Doctor of Laws [46]
Dystrykt Kolumbii 13 maja 2017 Uniwersytet Howarda Doctor of Humane Letters [47]

Uwagi

  1. a b c Nie zdobyła mandatu w pierwszej turze i awansowała do drugiej.
  2. a b c Zdobyła mandat w drugiej turze.
  3. Głosowanie powszechne.
  4. Nominacja przez aklamację.

Przypisy

  1. Joe Biden na 85 minut przekazał władzę Kamali Harris, www.rmf24.pl [dostęp 2021-12-02] (pol.).
  2. Monica Chon, Sen. Kamala Harris’s Parents Met During the Civil Rights Movement, oprahmag.com, 12 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-23] (ang.).
  3. a b c d e f g Kamala Harris Fast Facts, cnn.com, 3 lipca 2019 [dostęp 2019-10-05] (ang.).
  4. Hayley Maitland, 9 Things You Need To Know About Vice Presidential Candidate Kamala Harris, vogue.co.uk, 12 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-23] (ang.).
  5. Ben Terris, Who is the real Kamala Harris? Her sister, Maya, knows the answer., washingtonpost.com, 23 lipca 2019 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  6. Catherine Kim, Zack Stanton, 55 Things You Need to Know About Kamala Harris, politico.com, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  7. Michael Finnegan, How race helped shape the politics of Senate candidate Kamala Harris, latimes.com, 30 września 2015 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  8. Sam Whitting, Kamala Harris grew up idolizing lawyers, sfgate.com, 14 maja 2009 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  9. Stéphane Blais, Will ex-Montrealer Kamala Harris be the one to unseat Donald Trump?, montrealgazette.com [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  10. Rising Democratic party star Kamala Harris has Montreal roots, ctvnews.ca, 9 października 2017 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  11. Peter Byrne, Kamala’s Karma, sfweekly.com, 24 września 2003 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  12. Jolanta Pawnik, Kamala Harris: chciałam siedzieć przy stole, przy którym podejmowano decyzje, hellozdrowie.pl, 16 lutego 2019 [dostęp 2020-08-12] (pol.).
  13. Attorney Licensee Profile, members.calbar.ca.gov [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  14. Kamala Devi Harris, bioguide.congress.gov [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  15. a b c d e f g h i j k l m n o Tessa Weinberg, Sruthi Palaniappan, Kamala Harris: Everything you need to know about the new vice president, abcnews.go.com, 19 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-19] (ang.).
  16. Felicia Sonmez, Amy B. Wang, John Wagner, Harris resigns Senate seat; Biden to roll out sweeping immigration overhaul, washingtonpost.com, 19 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-09] (ang.).
  17. a b c Can Kamala Harris recover from her slump?, economist.com, 12 września 2019 [dostęp 2019-10-06] (ang.).
  18. Ginger Gibson, Sharon Bernstein, Former top-tier presidential candidate Kamala Harris ends 2020 White House bid, reuters.com, 4 grudnia 2019 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  19. Christopher Cadelago, Caitlin Oprysko, Biden picks Kamala Harris as VP nominee, politico.com, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  20. Stuart Emmrich, Kim jest Kamala Harris, która ma szansę zostać wiceprezydentką Stanów Zjednoczonych?, vogue.pl, 13 sierpnia 2020 [dostęp 2021-04-19] (pol.).
  21. Pierwsza kobieta wiceprezydentem USA. Kamala Harris zaprzysiężona, polsatnews.pl, 20 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-19] (pol.).
  22. Beatrice Peterson, Kamala Harris set to resign from US Senate so she can preside over it, abcnews.go.com, 17 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  23. Democrats officially take control of Senate after Harris swears in Ossoff, Warnock and Padilla. eu.usatoday.com. [dostęp 2021-11-20].
  24. Senate passes $1.9 trillion COVID relief resolution after all-night "vote-a-rama" (ang.). cbsnews.com, 5 lutego 2021. [dostęp 2021-11-20].
  25. Kamala Harris breaks Senate tie to begin Covid relief package debate – as it happened. theguardian.com, 5 marca 2021. [dostęp 2021-11-20].
  26. Biden tymczasowo przekazał władzę w USA. Podano powód, Do Rzeczy, 19 listopada 2021 [dostęp 2021-11-19] (pol.).
  27. Harris, Kamala, ourcampaigns.com [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  28. Kamala Harris on the Issues, ontheissues.org [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  29. a b Kamala Harris. Kim jest kandydatka na wiceprezydentkę USA?, wiadomosci.onet.pl, 28 października 2020 [dostęp 2021-01-11] (pol.).
  30. Rozina Sabur, Kamala Harris vows to fight racism as she makes history as first woman of colour to accept VP nomination, telegraph.co.uk, 20 sierpnia 2020 [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  31. Harris draws on her past as US faces reckoning on police, apnews.com, 15 września 2020 [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  32. Deepa Shivaram, Vaughn Hillyard, Harris releases her criminal justice reform plan, nbcnews.com [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  33. Roey Hadar, Sen. Kamala Harris: 7 things you need to know about Joe Biden’s vice presidential pick, pbs.org, 11 sierpnia 2020 [dostęp 2021-01-11] (ang.).
  34. Kamala Harris, Fidelity to the rule of law forms the bedrock of our democracy., twitter.com, 7 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-11] (ang.).
  35. McKenzie Jean-Philippe, Doug Emhoff Says „I May Be the First Second Gentleman, but I Know I Won’t Be the Last”, oprahdaily.com, 20 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  36. Together we will beat Donald Trump, joebiden.com [dostęp 2020-08-19] (ang.).
  37. Indian-American Kamala Harris wins California AG poll, economictimes.indiatimes.com, 4 listopada 2010 [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  38. Deborah Reber, In Their Shoes: Extraordinary Women Describe Their Amazing Careers, Nowy Jork 2015 (ang.).
  39. Charter Day Orator Challenges Howard Students to Reject Barriers, howard.edu, 9 marca 2012 [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  40. California Lawyer Attorneys of the Year Awards, dailyjournal.com, 2 marca 2008 [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-04] (ang.).
  41. Kate Zernike, She Just Might Be President Someday, „The New York Times”, 18 maja 2008, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-06], Cytat: "On one list was Kamala Harris, an African-American who is the district attorney in San Francisco." (ang.).
  42. Kamala Harris wins Dem nomination for California AG, zeenews.india.com, 9 czerwca 2010 [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-09] (ang.).
  43. Nancy Pelosi, Kamala Harris: The World’s 100 Most Influential People, time.com, 18 kwietnia 2013 [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  44. U.S. Senator Kamala Harris Receives the 2018 ECOS® Environmental Award, ecos.com, 27 grudnia 2018 [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  45. Charlotte Alter, Joe Biden and Kamala Harris Are TIME’s 2020 Person of the Year, time.com, 11 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-11] (ang.).
  46. Past Recipients – Honorary Degrees, honorarydegrees.usc.edu [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] (ang.).
  47. Recipients of Honorary Degrees and Other University Honors (by year), howard.edu [dostęp 2020-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-28] (ang.).

Informacja

Artykuł Kamala Harris w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-03-24 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=4287127