Janusz Kowalski (polityk)

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Janusz Kowalski (polityk)
Janusz Kowalski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 11 kwietnia 1978
Opole
Zawód, zajęcie polityk, prawnik
Alma Mater Uniwersytet Łódzki
Stanowisko wiceprezydent Opola (2014–2015), poseł na Sejm IX kadencji (od 2019), wiceminister aktywów państwowych (od 2019)
Partia SKL (1998–2001)
Przymierze Prawicy (2001–2002)
PiS (2001–2002)
PO (2005–2006)
Solidarna Polska (od 2019)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Marcin Kowalski (ur. 11 kwietnia 1978 w Opolu[1]) – polski polityk, prawnik i działacz społeczny, w latach 2014–2015 wiceprezydent Opola, poseł na Sejm IX kadencji, od 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych.

Życiorys

Na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego uzyskał magisterium z administracji (2004) i prawa (2008). W 2011 ukończył podyplomowo prawo spółek na Uniwersytecie Warszawskim[2].

Działał w stowarzyszeniu Młodzi Konserwatyści (przystąpił do niego w 1997 w Łodzi, w 1998 tworzył jego struktury w Opolu) i Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym, będącym częścią Akcji Wyborczej Solidarność. W 2001 przeszedł do Przymierza Prawicy[3][4]. Jako jego członek bez powodzenia kandydował z listy Prawa i Sprawiedliwości do Sejmu w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[5], a w wyniku rozwiązania PP w czerwcu 2002 przystąpił do PiS. Jesienią tego samego roku z ramienia Komitetu Wyborczego Wyborców Ryszarda Zembaczyńskiego (lokalnej wersji tzw. POPiS-u, którego prowadził kampanię skutkującą odsunięciem od władzy w mieście SLD) uzyskał mandat radnego Opola, a następnie utracił członkostwo w PiS w wyniku rozwiązania struktur partii w województwie opolskim. Od 2005 do 2006 należał do Platformy Obywatelskiej (jako stronnik Jana Rokity), kandydował z jej listy bezskutecznie do Sejmu w wyborach w 2005[6]. Odszedł z partii w wyniku konfliktu z Leszkiem Korzeniowskim, wskutek czego nie kandydował w kolejnych wyborach samorządowych[3].

Od 2003 do 2008 był prezesem zarządu krajowego Stowarzyszenia „Stop Korupcji”. W latach 2007–2008 pracował w Departamencie Dywersyfikacji Dostaw Nośników Energii w Ministerstwie Gospodarki (gdzie współpracował z wiceministrem gospodarki Piotrem Naimskim) oraz w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego. Od stycznia 2009 do 2010 był członkiem Zespołu ds. Bezpieczeństwa Energetycznego w Kancelarii Prezydenta RP. Został też prywatnym przedsiębiorcą[3]. W latach 2014–2015 pełnił funkcję wiceprezydenta Opola u boku Arkadiusza Wiśniewskiego[7][8].

Jako osoba bezpartyjna dołączył do rady programowej PiS[8]. Po odejściu z opolskiego ratusza był prokurentem i następnie do 2016 członkiem zarządu Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, a od 2018 do 2019 był członkiem zarządu Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych[8].

W wyborach parlamentarnych w 2019, startując jako przedstawiciel Solidarnej Polski na liście PiS, został wybrany na posła na Sejm IX kadencji[9]. Kandydował w okręgu wyborczym nr 21 i otrzymał 20 973 głosy[10]. Po wyborach przystąpił do odbudowy regionalnych struktur Solidarnej Polski[11]. W grudniu 2019 powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych oraz na pełnomocnika rządu do spraw reformy nadzoru właścicielskiego nad spółkami Skarbu Państwa[12].

Autor publikacji, m.in. w „Pro Publico Bono”, „Gazecie Polskiej” i „Nowym Państwie”. Współautor książki pt. Lech Kaczyński. Biografia polityczna 1949–2005[13].

Przypisy

  1. ↑ Oświadczenie majątkowe. bip.um.opole.pl. [dostęp 2019-10-31].
  2. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2020-09-24].
  3. ↑ a b c Nasz temat: 15 lat działalności środowiska konserwatywnego w Opolu. „Przełomowy 2002 rok”. „Niezależna Gazeta Obywatelska” w Opolu, 3 września 2002. [dostęp 2019-10-25].
  4. ↑ Komu podpadł Kowalski. nto.pl, 11 maja 2012. [dostęp 2019-10-25].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2019-10-25].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-06-09].
  7. ↑ Janusz Kowalski. wnp.pl. [dostęp 2019-10-25].
  8. ↑ a b c Piotr Guzik: Janusz Kowalski poza zarządem Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. Wystartuje do Sejmu?. nto.pl, 1 lipca 2019. [dostęp 2019-10-31].
  9. ↑ Mariusz Lodziński: Wyniki wyborów 2019. Kowalski: kampania wyborcza to było preludium. wyborcza.pl, 14 października 2019. [dostęp 2019-10-25].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-31].
  11. ↑ Walka o wpływy na opolskiej prawicy. „Ziobryści” w natarciu. naszemiasto.pl, 6 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-09].
  12. ↑ Nowi wiceministrowie w Ministerstwie Aktywów Państwowych. gov.pl, 12 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-12].
  13. ↑ Sławomir Cenckiewicz, Adam Chmielecki, Janusz Kowalski, Anna K. Piekarska: Lech Kaczyński. Biografia polityczna 1949–2005. Poznań: Zysk i S-ka, 2013. ISBN 978-83-7785-229-3.

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Janusz Kowalski (polityk) w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2020-12-24 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=816772