| ||
Państwo | Ameryka Południowa | |
Dyscyplina | piłka nożna | |
Organizator rozgrywek | CONMEBOL | |
Data założenia | 1960 | |
Partner TV | Lista nadawców(ang.) | |
Sponsor tytularny | Santander Mastercard Bridgestone Qatar Airways Ford TAG Heuer Rexona Amstel Gatorade EA Sports | |
Rozgrywki | ||
Liczba drużyn | 47 | |
Zwycięzcy | ||
Pierwszy zwycięzca | Peñarol (1960) | |
Obecny zwycięzca | Palmeiras (2020) | |
Najwięcej zwycięstw | Independiente (7 razy) | |
Strona internetowa |
Copa Libertadores de América, czyli Puchar Wyzwolicieli Ameryki – międzynarodowe rozgrywki klubowe pomiędzy najlepszymi klubami piłkarskimi Ameryki Południowej. Rozgrywki odbywają się co roku.
Rozgrywki miały różne formaty na przestrzeni lat. Pierwotnie tylko mistrzowie poszczególnych krajów Ameryki Południowej mogli uczestniczyć w turnieju. W 1966 dopuszczono również wicemistrzów. W 1998 roku zaproszone zostały zespoły z Meksyku, które regularnie brały udział w czempionacie od roku 2000 do 2016, kiedy nastąpiło jego powiększenie z 20 do 32 zespołów. Obecnie w rozgrywkach występują co najmniej po cztery zespoły z danego kraju, przy czym Argentyna może wystawić sześć klubów, a Brazylia siedem.
Obecny format zakłada również trzy rundy eliminacyjne, grane od stycznia do lutego. W pierwszej rundzie bierze udział 6 zespołów, w drugiej 16 i w trzeciej 8, które podzielone są na pary, które to rywalizują w formie dwumeczu. Zwycięzcy trzeciej rundy oraz pozostałych 26 uczestników uczestniczą w fazie grupowej, w której to zespoły podzielone są na osiem grup. Zwycięzcy każdej grupy, a także drużyny, które zajęły w nich drugie miejsce grają następnie w fazie pucharowej, granej na tej samej zasadzie, która panuje w Lidze Mistrzów. Od 2019 finał rozgrywany jest w formie jednego meczu na nautralnym terenie, natomiast wcześniej był rozgrywany w formie dwumecze. Zwycięzca Copa Libertadores otrzymuje szansę gry w dwóch turniejach: Klubowych Mistrzostwach Świata oraz Recopa Sudamericana.
I runda | II runda | III runda | Faza grupowa | Faza play-off |
---|---|---|---|---|
|
|
|
Miejsce zapewnione mają też zwycięzcy Copa Libertadores i Copa Sudamericana z poprzedniego roku. |
|
Państwo | Zwycięzca | Finalista |
---|---|---|
Argentyna | 25 | 12 |
Brazylia | 20 | 16 |
Urugwaj | 8 | 8 |
Kolumbia | 3 | 7 |
Paragwaj | 3 | 5 |
Chile | 1 | 5 |
Ekwador | 1 | 3 |
Meksyk | 0 | 3 |
Peru | 0 | 2 |
Boliwia | 0 | 0 |
Wenezuela | 0 | 0 |
Mj. | Zawodnik | Gole | Mecze | Kluby |
---|---|---|---|---|
1 | Alberto Spencer | 54 | 87 | Peñarol, Barcelona SC |
2 | Fernando Morena | 37 | 77 | Peñarol |
3 | Pedro Virgilio Rocha | 36 | 88 | Peñarol, São Paulo FC, SE Palmeiras |
4 | Daniel Onega | 31 | 47 | River Plate |
5 | Julio Morales | 30 | 76 | Nacional |
6 | Antony de Ávila | 29 | 94 | América de Cali, Barcelona SC |
Juan Carlos Sarnari | 29 | 62 | River Plate, CD Universidad Católica, Club Universidad de Chile, Santa Fe | |
Luizão | 29 | 43 | CR Vasco da Gama, Corinthians Paulista, Grêmio, São Paulo FC | |
9 | Juan Carlos Sánchez | 26 | 53 | Jorge Wilstermann, Blooming, CD San José |
Luis Artime | 26 | 40 | Independiente, Nacional |
Artykuł Copa Libertadores w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=64999