Zodiac Killer
| ||
Schets van de "Zodiac Killer" door de San Francisco Police Department, 1969
| ||
Algemene informatie | ||
Volledige naam | ? | |
Alias(sen) | Zodiac Killer | |
Geboren | ? | |
Overleden | ? | |
Misdrijven | ||
Slachtoffers | 5 bevestigd en van nog tussen 20 en 28 verdacht. | |
Periode | 1968-1969 | |
Land(en) | Verenigde Staten | |
Afloop | ||
Bekentenis | 37 moorden |
Zodiac Killer was de codenaam van een vermoedelijke seriemoordenaar die actief was in Noord-Californië tussen december 1968 en oktober 1969. Hij dankt de naam aan de brieven die hij tot 1974 naar een aantal kranten stuurde, waarin de afzender zichzelf Zodiac noemde.
De brieven openden doorgaans met de zin "This is the Zodiac speaking" en waren ondertekend met een kruis door een cirkel, het zogenaamde Zodiac-teken, waarachter het aantal geclaimde slachtoffers werd vermeld. Om de politie uit te dagen, vermeldde de moordenaar in elke brief ook SFPD = 0. SFPD staat voor San Francisco Police Department.
De Zodiac had het voornamelijk voorzien op paartjes die afzondering hadden opgezocht. Hoewel hij in de brieven naar de kranten beweerde 37 mensen vermoord te hebben, kunnen er niet meer dan vijf moorden met zekerheid aan hem worden toegeschreven. Twee slachtoffers overleefden een moordaanslag.
De moorden en moordaanslagen op de volgende personen zijn volgens de politie aan de Zodiac Killer toe te schrijven:
Naast deze gevallen zijn er nog andere moorden die misschien door de Zodiac Killer gepleegd zijn, waaronder die op Ray Davis in 1962, Robert Domingos en Linda Edwards in 1963, Cheri Jo Bates in 1966 en Donna Lass in 1970.
De Zodiac Killer stuurde tussen 1969 en 1978, tijdens het onderzoek, verschillende brieven, sommige met gecodeerde berichten. Slechts twee hiervan zijn ontcijferd. In 2020 werd een gecodeerd bericht ontcijferd dat in november 1969 naar de San Francisco Chronicle was gestuurd. Er bleek onder meer in te staan: "Ik hoop dat jullie veel plezier hebben met proberen mij te vangen" en "Ik ben niet bang voor de gaskamer, omdat die me alleen maar sneller naar het paradijs zal brengen, omdat ik nu genoeg slaven heb om voor me te werken."[1][2]
Datum ontvangst | Ontvanger | Aantal slachtoffers dat de Zodiac Killer opeist |
---|---|---|
31 juli 1969 | San Francisco Chronicle San Francisco Examiner Vallejo Times |
3 |
4 augustus 1969 | San Francisco Examiner | |
13 oktober 1969 | San Francisco Chronicle | 5 |
8 november 1969 | San Francisco Chronicle | 7 |
9 november 1969 | San Francisco Chronicle | |
20 december 1969 | Melvin Belli | 8 |
20 april 1970 | San Francisco Chronicle | 10 |
28 april 1970 | San Francisco Chronicle | |
26 juni 1970 | San Francisco Chronicle | 12 |
24 juli 1970 | San Francisco Chronicle | |
26 juli 1970 | San Francisco Chronicle | 13 |
5 oktober 1970 | San Francisco Chronicle | 13 |
27 oktober 1970 | Paul Avery | 14 |
13 maart 1971 | Los Angeles Times | 17 |
29 januari 1974 | San Francisco Chronicle | 37 |
14 februari 1974 | San Francisco Chronicle | |
8 mei 1974 | San Francisco Chronicle | |
8 juli 1974 | San Francisco Chronicle | |
24 april 1978 | San Francisco Chronicle |
Shepard was voor haar vervoer naar het ziekenhuis nog in staat om een beschrijving van de dader te geven. Hartnell heeft zijn waarneming van het gebeurde later kunnen navertellen. Omdat de dader een masker droeg, gaven de beschrijvingen de politie niet veel aanknopingspunten. Getuigen van de moord op Paul Stine konden een beschrijving geven van de dader waarmee een politieschets gemaakt kon worden.
De politie onderzocht de mogelijke betrokkenheid van 2500 verdachten. De voornaamste verdachte was Arthur Leigh Allen, die in 1972 door de politie werd verhoord. Er bestonden aanwijzingen die op een verband tussen Allen en de moorden leken te wijzen. Drie huiszoekingen, in 1972, in 1991, en onmiddellijk na Allens dood in 1992, leverden geen bewijs op. Een vergelijking van het handschrift van Allen, vingerafdrukken, en een in 2002 uitgevoerde DNA-test met sporen van de Zodiac Killer, leverden geen link met Allen op.
De identiteit van de moordenaar is onbekend gebleven, en het onderzoek is nooit gesloten.
Doordat de moordenaar nooit is gevonden en de zaak tot de verbeelding van het grote publiek sprak, verdiepte een aanzienlijke groep (amateur)speurders zich in de zaak.
Dat leidde tot een aantal theorieën over de identiteit en werkwijze van de Zodiac Killer:
De Zodiac Killer was de inspiratiebron voor een aantal films:
In 2007 beweerde een zekere Dennis Kaufman dat zijn stiefvader Jack Tarrance de beruchte Zodiac Killer moest zijn. Hij stuurde verscheidene brieven en zelfs een capuchon die leek op die van de Zodiac Killer naar de FBI. DNA wees echter uit dat Tarrance onmogelijk de Zodiac Killer was.
In 2009 beweerde een gepensioneerde advocaat Robert Tarbox dat hij in de vroege jaren 70 een huurling zijn kantoor binnen kreeg die beweerde de Zodiac Killer te zijn. De man die momenteel een baantje had in de zeevaart beschreef in uitvoerige lijnen hoe hij de moorden had gepleegd en dat had Tarbox overtuigd dat hij de enige echte was. De man zei dat hij probeerde zichzelf te stoppen van zijn moorddadige psychoses, maar kwam daarna nooit meer bij Tarbox terug. Zijn verklaring waarom hij dertig jaar met dit verhaal wachtte was dat hij de naam van Arthur Leigh Allen als de hoofdverdachte wil zuiveren. Robert Graysmith, de schrijver van verscheidene boeken over de Zodiac-moorden, zei dat hij het verhaal van Tarbox enigszins plausibel acht.
In hetzelfde jaar zond MysteryQuest van The History Channel een aflevering die uitging van een zekere Richard Gaikowski, een krantenredacteur. Gaikowski, die van 1936 tot 2004 leefde, werkte indertijd voor Good Times, een subcultureel blaadje in San Francisco. Zijn uiterlijk leek sterk op de man die Nancy Slover, een overlevend slachtoffer, zag en bovendien meent ze dat de stem van Gaikowski sterk klonk als die van de Zodiac Killer.
Gepensioneerde politierechercheur Steve Hodel beweert in zijn boek The Black Dahlia Avenger dat zijn vader George Hill Hodel, die van 1907 tot 1999 leefde, de seriemoordenaar van onder anderen Elizabeth Short was. In zijn boek suggereert Hodel dat zijn vader ook heel wel mogelijk de Zodiac Killer kon zijn, gezien zijn stijl van schrijven.
De gepensioneerde Californische verkeersagent Lyndon Lafferty wees in 2005 een inwoner van Solano County die hij niet bij zijn echte naam maar bij het pseudoniem George Russell Tucker noemde, aan als de Zodiac Killer. Met andere gepensioneerde politiebeambten, die zich samen de Mandamus Seven noemden, ging Lafferty na waarom deze Tucker nooit door de politie werd nagetrokken.[5] 'Tucker' overleed in 2012. Zijn echte naam is niet bekendgemaakt omdat hij door de politie nooit als verdachte werd aangemerkt.
Tot slot kwam in februari 2014 een zekere Randy Kenney, die beweerde dat een vriend van hem in 2001 op zijn sterfbed had bekend dat hij de Zodiac Killer was. De vriend heette Louis Joseph Myers en Kenney heeft zijn verleden nagetrokken. Er zijn een aantal opvallende feiten. Myers zat op dezelfde school als de slachtoffers David Farraday en Betty Lou Jensen. Myers werkte indertijd in hetzelfde restaurant als het slachtoffer Darlene Ferrin. Myers was ook in het bezit van dezelfde legerkistjes die overeenkomen met de afdruk die bij Lake Berryessa werd gevonden. In de periode 1971-1973 waarin geen brieven van de Zodiac Killer werden ontvangen, zat Myers in militaire dienst bij de marine overzee. Kenney beweert dat Myers had gezegd dat hij jong verliefde stelletjes beschoot omdat hij zelf nooit succes had in de liefde. Hoewel rechercheurs sceptisch zijn, vinden ze het verhaal delicaat genoeg om te onderzoeken.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Artikel Zodiac Killer in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:
De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-07-16 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=876401