Paul van Vliet

Paul van Vliet
Van Vliet in 2013
Algemene informatie
Volledige naam Pieter Paulus van Vliet
Geboren 10 september 1935
Overleden 25 april 2023
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Beroep(en) Cabaretier
Jaren actief 1957–2023
Officiële website
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Cabaret

Pieter Paulus (Paul) van Vliet (Den Haag, 10 september 1935 – aldaar, 25 april 2023) was een Nederlandse cabaretier. Verder was hij goodwillambassadeur voor UNICEF.[1]

Biografie

Van Vliet in 1966

Jeugd en militaire dienst

Van Vliet werd op 10 september 1935 in Den Haag geboren op Denneweg 64, in het huis van zijn grootmoeder. Dit pand is sinds 1956 in gebruik bij de Haagse Kunstkring. Zijn grootvader van vaders kant zat voor de Anti-Revolutionaire Partij jarenlang in de Tweede Kamer. Zijn ouders waren beiden beeldend kunstenaars. Vader Van Vliet vervaardigde wandkleden. Hij was ook tekenleraar, poppenspeler en amateur-toneelschrijver.

Van Vliet speelde zijn eerste creaties in familiekring, zogezegd tussen de schuifdeuren. Tijdens de Duitse bezetting bezocht hij vier lagere scholen. Hij zat tijdens de hongerwinter in het laatste kindertransport naar Friesland, waar hij in Garijp snel “verfrieste” en zich Pauke Vlietstra noemde. In juni 1945 keerde hij terug naar Den Haag. Op 3 maart 1945 was het huis van de familie Van Vliet bij het bombardement op het Bezuidenhout totaal verwoest en het gezin bouwde een nieuw bestaan op in het Haagse Benoordenhout.

Na de lagere school bezocht Van Vliet het Christelijk Gymnasium Sorghvliet, waar hij in 1954 zijn eindexamen gymnasium α aflegde. Al gedurende zijn middelbareschooltijd schreef hij zijn eigen cabaretprogramma’s, die hij samen met Dolf de Vries opvoerde. Na het gymnasium werkte Van Vliet een halfjaar als leerling-journalist bij de Nieuwe Haagse Courant. Daarna ging hij vervroegd in militaire dienst. Hij diende als welzijnszorgofficier in de Westenbergkazerne in Schalkhaar, en trad er 's avonds op met revues, waarvan hij een aantal zelf schreef.

Leidsch Studenten Cabaret

In 1956 ging Van Vliet naar Leiden om geschiedenis te studeren. Na een jaar zwaaide hij om naar rechten, waarin hij in 1963 zijn meestertitel behaalde. In 1957 richtte hij met Floor Kist het Leidsch Studenten Cabaret op. Dit gezelschap verwierf grote faam in de jaren 1957–1969. Honderden voorstellingen werden gespeeld door de groep, waarvan ook zijn latere vrouw Liselore Gerritsen en pianist Kai van Oven deel uitmaakten. Van het programma Laat je zoon studeren werden lp’s en tv-programma’s gemaakt. Met een tournee door Noord- en Zuid-Amerika werd de cabareteske periode van de studenten afgesloten.

Theater PePijn

Direct na zijn studie begon Van Vliet een eigen cabaretgezelschap, in het eigen theater PePijn. Na maanden zoeken vond hij samen met Ferd Hugas een leegstaand pakhuis in de Nieuwe Schoolstraat, in het oude centrum van Den Haag, op 500 m van zijn geboortehuis. Voor de verbouwing tot een "intiem" theater leende Van Vliet 64.000 gulden. Op 18 december 1964 vond de opening plaats en presenteerde Cabaret PePijn het eerste programma Oh, Pardon.

Burgemeester Kolfschoten verrichtte de opening met de woorden: “La Grande Reine est morte, vive le Petit Prince”; enkele uren eerder was namelijk het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen afgebrand. Het gezelschap bestond, behalve Van Vliet en Hugas, uit Liselore Gerritsen, Judith Bosch (het eerste jaar) en Rob van Kreeveld. Het theatertje met zijn “100 stoeltjes en 100 smoeltjes” was uitverkocht en zou dat telkens blijven tot in 1971, toen Cabaret PePijn werd opgeheven. Van Kreeveld bleef echter tot 1979 met zijn jazzkwartet de muziek voor Van Vliets eerste onemanshows verzorgen. Van Vliet schreef voor Cabaret PePijn vier programma’s. Registraties op grammofoonplaat, tv-optredens, en een landelijke tournee in 1966 gaven Cabaret PePijn meer bekendheid. Van Vliet trad ook op bij de ondertrouw van prinses Beatrix en prins Claus in de Ridderzaal. Latere optredens voor de Koninklijke familie verschaften Van Vliet de bijnamen De Hofnar en Oranje Paultje.

Na de opheffing van Cabaret PePijn in 1971, bleef Theater PePijn onder beheer van Van Vliet bestaan. Het theater groeide uit tot een broedplaats en springplank voor jonge cabaretiers. Theater PePijn zegt met tweehonderd voorstellingen per jaar het drukst bespeelde vestzaktheater van Nederland te zijn.

In 2001 kwam een fusie tot stand tussen Theater PePijn en Diligentia. Beide theaters vielen nu onder één directie met Van Vliet als wakend oog. Om het kastekort van theater Pepijn te dekken gaf Van Vliet met zijn bekendste collega’s, onder wie Youp van ’t Hek, jaarlijks een benefiet in het Circustheater te Scheveningen.

Solocarrière

Nog tijdens de Cabaret PePijn-jaren gaf Van Vliet zijn eerste solovoorstelling Een Avond aan Zee in de grote zaal van het oude Kurhaus in Scheveningen. Het werd zijn definitieve doorbraak. "Bram van de Commune" was de eerste van zijn vele komische types. De Avond aan Zee met Paul van Vliet werd een traditie, die eerst in de Kurzaal en daarna van 1975 tot 2004 in het Circustheater werd voorgezet.

Na de ontbinding van Cabaret PePijn begon Van Vliets solocarrière. Zijn shows behoorden tot de best bezochte voorstellingen van Nederland en Vlaanderen, en werden met hoge kijkcijfers (in 1977 bijna zeven miljoen) uitgezonden.

UNICEF

In 1992 werd Paul van Vliet door Audrey Hepburn geïnstalleerd als eerste Nederlandse ambassadeur van UNICEF. Hij maakte sindsdien reportages van het werk van UNICEF op vier continenten. Van Vliet promootte UNICEF in en buiten zijn shows en vertegenwoordigde UNICEF bij diverse officiële gelegenheden en leende zijn stem exclusief voor UNICEF-spots en UNICEF-films. UNICEF reikt elk jaar de Paul van Vliet Award uit aan een organisatie die zich inzet voor kinderen in Nederland. De prijs bestaat uit een bedrag van tienduizend euro, beschikbaar gesteld door de Efteling.

Verdere carrière

Van Vliet in 2009

In 1994 werd Van Vliet gevraagd voor de hoofdrol van professor Henry Higgins in de Nederlandse productie van de musical My Fair Lady.[2] Na twee succesvolle jaren, waarin My Fair Lady steeds werd bijgeboekt, keerde hij in 1997 terug naar zijn eigen wereld: de onemanshow. Hij creëerde tot en met 2004 nog drie programma’s en een Tour de chant met het Residentie Orkest o.l.v. Jurre Haanstra (1999 en 2000).

In 2007 maakte Van Vliet een uitstapje naar het grote toneel met Anne-Wil Blankers in Liefdesbrieven, dat wegens succes twee seizoenen op herhaling ging (2008 en 2009).

In 2012 keerde Van Vliet terug naar Den Haag, waar hij door burgemeester Jozias van Aartsen persoonlijk werd ingeschreven. Sindsdien woonde hij in het verbouwde pakhuis aan het Smidswater, de locatie van zijn voormalige kantoor. Hij lanceerde op de zondagmiddag in de Koninklijke Schouwburg met succes een programma met een keuze uit zijn repertoire, onder de titel Zondag in Den Haag.

Een nieuwe serie op dezelfde tijd en plaats volgde; de Koninklijke Schouwburg, waarvan hij in 2015 van de directie symbolisch de sleutel kreeg ter bevestiging van zijn nieuwe “theatrale thuis”. Hij bracht zijn voorstelling Alleen op Zondag in seizoen 2017-2018 voor het laatst ten tonele.[3] De voorstelling bevatte een selectie van zijn beste repertoire, aangevuld met nieuwe teksten. Op 5 februari 2017 trad hij voor de 300ste keer op in Carré. Op 27 mei 2018 stond hij officieel voor de laatste keer op de planken als cabaretier, maar in het theaterseizoen 2019-2020 trad hij meermaals op met de voorstelling Paul van Vliet en Noordpool Orkest.

Paul van Vliet Academie

In 2011 opende Van Vliet zijn eigen academie in Den Haag: een fulltime- en deeltijd-opleiding voor caberatiers, kleinkunstenaars en entertainers. Van Vliet gaf hier zelf les.[4][5]

Privé en overlijden

Van Vliet was gehuwd met Liselore Gerritsen, die op 25 november 2020 overleed. Na de scheiding van Liselore huwde hij in 1983 opnieuw, met Lidewij de Iongh,[6] die twee kinderen meebracht.

Hij overleed na een kort ziekbed op 25 april 2023 op 87-jarige leeftijd.[7]

Wetenswaardigheden

Van Vliet

  • speelde jarenlang in de hoofdklasse van de Nederlandse hockeybond in het Heren I-team van HGC,
  • was erelid van de Nederlandse Standwerkersbond en mocht als zodanig als koopman op de markt staan,
  • ontving de Gulden Humor van de vereniging Limburgse Carnavalsverenigingen,
  • schreef jarenlang columns voor de Haagsche Courant en in zijn studententijd voor het Haagse dagblad Het Vaderland,
  • was lid van de World Society of Skippers of the Flying Dutchman van de KLM,
  • vertelde in de film Naar de boeren, met levensverhalen van verschillende kinderen uit de hongerwinter, over zijn tijd in Friesland,
  • studeerde tegelijkertijd met prinses Beatrix en was sindsdien met haar bevriend,
  • vertaalde twee toneelstukken voor de vrije sector: On Golden Pond van Ernest Thompson in 2013 en Some Time, Next Year van Bernard Slade in 2014,
  • werd in 2014 als eerste gekozen tot Hagenaar van het jaar,
  • kreeg in 2015 van zijn collega’s een hommage in het DeLaMar in Amsterdam,
  • voegde enkele staande uitdrukkingen toe aan het Nederlands: “Dat zijn leuke dingen voor de mensen”, “Vragen, geen vragen”, “Daar hebben wij ’t volgende op gevonden”,
  • schreef zijn theaterprogramma's steevast zelf, soms met bijdragen van Lidewij de Iongh en Floor Kist.
  • kwam regelmatig in het restaurant Bodega De Posthoorn gelegen aan de Lange Voorhout in Den Haag. Daar werkte hij onder andere aan zijn scenario's en liedjes. Hij had in het restaurant een vaste plek waar hij altijd zat: tafel nummer 20 en op het terras tafel nummer 60.[8]

Bekendste types

  • Bram van de Commune
  • Majoor Kees
  • De Boer (Dat zijn leuke dingen voor de mensen)
  • Baron Taets van Avezaethe
  • Haagse Benny
  • Charles van Tetterloo

Bekendste liedjes

  • Den Haag met je lege paleizen
  • De Hollander
  • Meisjes van dertien (Top 10)
  • De Zee
  • Alie van der Zwan
  • Het Noorden
  • Veilig achterop (bij vader op de fiets) (Top 10)
  • Ik drink op de mensen
  • Vlaanderen (Vlaamse Top 10)
  • Het touwtje uit de brievenbus
  • Pappa is blijven hangen aan de sixties
  • Boven op de Boulevard
  • Laatste Wens
  • 2 (Top 10)
  • Japie Groen

Theaterprogramma's

Paul van Vliet tijdens een optreden in Voor de vuist weg in 1971

Met het Leidsch studenten cabaret

  • 1957 – 1960 Laat je zoon studeren
  • 1960 – 1961 Knip me maar

Met Cabaret PePijn

  • 1964 – 1965 Oh, Pardon
  • 1965 – 1967 Opus 2
  • 1967 – 1969 Dag en Nacht
  • 1969 – 1971 Opus 4

Onemanshows

  • 1970 – 2002 Een Avond Aan Zee met Paul van Vliet
  • 1971 – 1973 Noord-West
  • 1973 The Truth Behind The Dykes (Engelstalig)
  • 1974 – 1977 Tien Jaar Onderweg
  • 1978 – 1980 Vandaag of Morgen
  • 1981 – 1983 Theatershow ’81 – ’82
  • 1983 A Dutch Treat (Engelstalig)
  • 1984 – 1985 Wat Gaan We Doen?
  • 1986 Made in Holland (Engelstalig)
  • 1986 – 1987 Over Leven
  • 1988 – 1990 Een Gat In De Lucht
  • 1990 – 1991 Jubileumshow!
  • 1992 – 1994 Theatershow ’92 – ’94
  • 1994 – 1996 My Fair Lady
  • 1997 – 1999 Waar Waren We Gebleven
  • 1999 – 2000 Tour De Chant (met het Residente Orkest)
  • 2000 – 2001 Tekens Van Leven
  • 2002 – 2003 One Man Show voor UNICEF
  • 2012 – 2015 Zondag in Den Haag met Paul van Vliet
  • 2015 – 2017 Alleen op zondag

Stemmen

Discografie

Albums

Jaar Titel Format Label Catalogusnr. Opmerking
1960 Laat je zoon studeren 10"lp L.S.C sGi-3
1960 Simpe Sampe Sompe 10"lp L.S.C SGI-LP-015
1960 Dag Ouwe Soc 10"lp L.S.C SGI-LOP 27
1970 Een Avond Aan Zee met Paul van Vliet 12"lp PHILIPS 6314 009 Goud
1973 One Man Show Noord West 2 12"lp PHILIPS 6641 150 Platina
1973 The Truth Behind The Dykes 12"lp PHILIPS 6830 160
1975 Luisterùùùh 12"lp PHILIPS 6410 115 Goud
1977 Paul van Vliet in Carré 2 12"lp PHILIPS 6641 677
1977 Cabaret – Vandaag Gister Morgen 13 – Paul van Vliet 12"lp PHILIPS 9286 799
1978 Haagse Dingen 12"lp PHILIPS 6423 108
1979 Vandaag Of Morgen 2 12"lp PHILIPS 6629 020
1980 Buster En Benjamin 12"lp PHILIPS 6816 021
1981 September – Liedjes van Paul van Vliet 12"lp PHILIPS 6426 468
1983 A Dutch Treat by Paul van Vliet 12"lp PHILIPS 812 559 1
1983 Theatershow ‘83 12"lp PHILIPS 814 839 1
1985 Wat Gaan We Doen? 2 12"lp QUINTESSENCE QS 600 801/802
1987 Hoogtepunten Uit De One-Man-Shows t/m 1985 3 12"lp PHILIPS 824 349 1
1987 Over Leven 2 12"lp QUINTESSENCE QS 600 804
1989 De Beer 12"lp QUINTESSENCE QS 600 808
1989 (Alle Hoogtepunten Uit) De One-Man-Shows 2 cd's PHILIPS 824 349 2
1990 Er Is Nog Zoveel Niet Gezegd Cd EMI 795 614 2
1991 Jubileumshow! 2 cd's EMI 798 310 2
1997 Hoogtepunten Uit De One-Man-Shows 1984 – 1994 2 cd's MERCURY 536 740 2
1997 Waar Waren We Gebleven 2 cd's QUINTESSENCE QS 900 885 2
1998 Dat Zijn Leuke Dingen Voor De Mensen Cd ROTATION 558 572 2
1999 Tour De Chant Met Het Residentie Orkest Cd EMERGO EC 3934 2
2001 Tekens VanLeven 2 cd's PEPIJN 500 014 2
2003 One-Man-Show voor UNICEF Cd PEPIJN PP 100935
2008 Onderweg 2 cd's FOREIGN MEDIA 8539

Singles

Jaar Titel Format Label Catalogusnr. Opmerking
1960 Marjolijne / Marjolijne 7"single SGL 45 SGI 101 met Marijke Philips / B-kant is versie van Hans Swelheim
1965 Zo'n Vreemd Gevoel (This strange effect) / Waarom Klopt Mijn Hart Van Verlangen? en het Orkest DE STRAMOUKOS 7"single OMEGA 35 451
1967 Den Haag (met je lege paleizen) / De Sprookjes (Zijn De Wereld Nog Niet Uit) 7"single PHILIPS JF 333 644
1969 O, o, o, Wat Kan Ik Laag / We Dansten Maar één Zomer 7"single PHILIPS JF 334 615
1970 Meisjes van dertien / De Hollander 7"single PHILIPS 6012 062
1971 Bram in de Rai, Deel 1 / Bram in de Rai, Deel 2 7"single PHILIPS 6012 104
1975 Veilig Achterop / Ik Rij Soms Door De Stad 7"single PHILIPS 6012 498
1976 Majoor Kees en de Sinterklahaas, Deel 1 / Majoor en de Sinterklahaas, Deel 2 7"single PHILIPS 6012 654
1982 Vlaanderen / Er Is Nog Zoveel Niet Gezegd 7"single PHILIPS 6017 418
1985 Pappa Is Blijven Hangen (Aan De Sixties) / De Sprookjes Zijn De Wereld Nu Wel Uit 7"single PHILIPS 880 554 7
1985 Het Touwtje Uit De Brievenbus / Het Noorden 7"single QUINTESSENCE 100 001
1990 Het Touwtje Uit De Brievenbus / Pappa Is Blijven Hangen Aan De Sixties 7"single EMI 127 555 7
1991 Vlaanderen / Pappa Is Blijven Hangen Aan De Sixties 7"single EMI 127 567 7
1992 A2 (roadsong) / Pappa 7"single EMI 872 008 7

Dvd’s

  • Zondag in Den Haag (+ documentaire ‘Er is nog zoveel niet gezegd’)
  • Jubileumbox - In de Optocht door de Tijd
  • Verzamel-dvd zijn mooiste conferences 2005

Boeken

  • Er is nog zoveel niet gezegd
  • Een gat in de lucht
  • Je moet nooit boos gaan slapen
  • Ken je dat gevoel?
  • Dat zijn leuke dingen voor de mensen
  • Zeewind in de stad
  • Kan ik even langskomen?
  • Jubileum box – In de Optocht door de tijd
  • Ik drink op de mensen
  • Sinterklaas en de dubbelganger
  • Brieven aan God en anderen mensen

Onderscheidingen en prijzen

Koninklijke onderscheidingen

Overige onderscheidingen en prijzen

  • 1965 Winnaar van I.C.C.-cabaret concours (toen het enige cabaretfestival)
  • 1971 Edison voor de lp Een Avond Aan Zee met Paul van Vliet
  • 1974 Gouden Harp
  • 1989 Eremedaille van de gemeente Den Haag
  • 1992 Oeuvreprijs
  • 2005 Ereburger van de gemeente Den Haag
  • 2005 International UNICEF award
  • 2010 Blijvend Applaus Prijs
  • 2012 Paul van Vliet Award (uitgereikt door UNICEF)
  • 2013 Groenman-taalprijs
  • Cultuurprijzen van de steden Den Haag, Rotterdam (2x) en Vlaanderen (in totaal 18)

Externe link

Zie de categorie Paul van Vliet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Informatie

Artikel Paul van Vliet in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2023-05-05 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=12551