Een kernmacht of atoommacht is een staat die over kernwapens en de benodigde geleidende systemen beschikt om deze kernwapens voor militaire doeleinden te gebruiken.
Deze cijfers hebben betrekking op het jaar 2009:[1][2]
In januari 2021 hadden negen landen kernkoppen, dit waren de Verenigde Staten (VS), Rusland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, China, India, Pakistan, Israël en Noord-Korea. Ze hadden - naar schatting - in totaal zo'n 13.080 kernwapens, waarvan 3825 operationeel inzetbaar en hiervan waren er ongeveer 2000 in een staat van hoge operationele alertheid.[3] Over een reeks van jaren daalt het aantal kernkoppen, met name in de VS en Rusland waar oude kernkoppen worden ontmanteld. SIPRI erkent dat het moeizaam is om goede informatie te verkrijgen.[3] De VS maakten altijd melding van het aantal kernkoppen, maar dit beleid is tijdens president Donald Trump ter zijde geschoven. Het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk geven enige informatie, maar Rusland weigert in het openbaar een gedetailleerde overzicht te geven al schijnt deze informatie wel met de VS te worden gedeeld.[3] De ‘Overige kernkoppen’ in de onderstaande tabel betreft kernkoppen in opslag en verouderde kernkoppen die worden ontmanteld.
Land | Inzetbare kernkoppen | Overige kernkoppen | Totaal |
---|---|---|---|
Verenigde Staten | 1800 | 3750 | 5550 |
Rusland | 1625 | 4630 | 6255 |
Verenigd Koninkrijk | 120 | 105 | 225 |
Frankrijk | 280 | 10 | 290 |
Volksrep. China | 350 | 350 | |
India | 156 | 156 | |
Pakistan | 165 | 165 | |
Israel | 90 | 90 | |
Noord-Korea | [40à50] | [40à50] | |
Totaal | 3825 | 9256 | 13.081 |
In verschillende landen zijn (vermoedelijk) Amerikaanse kernwapens gestationeerd, in het kader van de Nuclear sharing-strategie van de NAVO. Die kernwapens vallen onder het beheer van de Verenigde Staten en niet van het 'gastland'. Wel wordt het gastland betrokken bij de planning voor de inzet van de wapens en beschikt het over middelen om die wapens af te werpen. Amerikaanse kernwapens waren in 2009 (vermoedelijk) gestationeerd in België, Duitsland, Italië, Nederland en Turkije. De Federation of American Scientists schatte in 2008 dat het in totaal om 200 tot 350 kernwapens ging.
Van enkele landen is bekend dat zij op enig moment daadwerkelijk kernwapens hebben bezeten maar daar afstand van hebben gedaan. Dit zijn allereerst enkele voormalige Sovjetrepublieken die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kernwapens op hun grondgebied hadden: Kazachstan, Oekraïne en Wit-Rusland. Daarnaast had Zuid-Afrika ten tijde van het apartheidsregime een actief kernwapenprogramma. Eind jaren 80 werden enkele kernwapens geconstrueerd, die enige jaren later weer werden vernietigd.
Daarnaast hebben vele landen enige tijd een kernwapenprogramma gehad, of een programma dat de ontwikkeling van kernwapens mogelijk moest maken als daar noodzaak toe zou zijn. Deze programma's hebben (met uitzondering van de al besproken landen) voor zover bekend niet tot de daadwerkelijke constructie van een kernwapen geleid.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Artikel Kernmacht in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:
De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2022-03-15 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=52413