Igone de Jongh

Igone de Jongh
	De Jongh in 2020
Achtergrondinformatie
Geboren	9 september 1979
Geboorteland	Nederland
Jaren actief	1996-
Beroep(en)	Balletdanseres
Portaal	Kunst & Cultuur

Igone de Jongh (Haarlem, 9 september 1979) is een Nederlandse balletdanseres.

Loopbaan

Vanaf haar achtste jaar volgde ze de opleiding aan de Nationale Balletacademie in Amsterdam en daarna aan de Royal Ballet School in Londen. In 1996, het jaar waarin ze een aanstelling als élève kreeg bij Het Nationale Ballet in Amsterdam, won ze de Arnold Haskell Award voor veelbelovende jonge danser.

In de jaren erna doorliep ze alle rangen binnen het gezelschap en kreeg ze diverse prijzen. In 1998 werd ze onderdeel van het Corps de ballet, in 1999 werd ze gepromoveerd tot coryphée. In 2002 werd ze tweede solist en won ze de Aanmoedigingsprijs van de Stichting Dansersfonds '79. In 2003 werd de Alexandra Radiusprijs aan haar uitgereikt en klom ze op tot eerste solist.^[1]

De Jongh danste vele hoofdrollen bij Het Nationale Ballet, waaronder Julia (Romeo en Julia), Odette/Odile (Het zwanenmeer), Giselle (Giselle), Aurora (Doornroosje) en Clara (De notenkraker).^[2] Ook was ze soliste in meerdere balletten van Hans van Manen die haar zijn 'muze' noemde,^[3] waaronder Live, Sarcasmen, Concertante, Grosse Fuge, Kammerballet en Trois Gnossiennes. Laatstgenoemd werk danste ze ook met Jozef Varga bij de herdenking van oud-premier Wim Kok op 27 oktober 2018 in het Amsterdamse Concertgebouw.

Tijdens de Nederlandse Dansdagen 2016 kreeg De Jongh de Gouden Zwaan voor haar grote bijdrage aan de Nederlandse dans.^[4] Op 10 december 2016 werd ze benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.^[1]

Op 31 oktober 2019 stopte ze na 24 jaar bij Het Nationale Ballet^[5] met een optreden als Julia in haar favoriete ballet Romeo en Julia in de choreografie van Rudi van Dantzig.^[6] Na afloop van dat optreden werd aan haar de Frans Banninck Cocqpenning van de gemeente Amsterdam uitgereikt.^[7]

De Jongh ging verder als zelfstandig danseres. In november 2020 verscheen haar biografie,^[8] waarin ze terugkijkt op haar jaren bij Het Nationale Ballet.^[9]^[10]

In 2020 werd De Jongh benoemd tot lid van de Akademie van Kunsten.^[11]

Televisie-optredens

Op 13 februari 2009 interviewde Ivo Niehe haar voor de TROS TV Show. In 2013 was ze te zien als ballerina in de videoclip van Anouk, getiteld Birds. Met dit nummer ging Anouk voor Nederland naar het Eurovisiesongfestival 2013. In 2015 was ze te zien als gast in Linda's Zomerweek. Sinds 2015 is De Jongh als jurylid te zien in de tv-show Dance Dance Dance van SBS6.^[5] Op 7 oktober 2016 werd ze in College Tour geïnterviewd door Twan Huys. Op 5 mei 2017 trad zij op als soliste, ondersteund door andere dansers van Het Nationale Ballet, tijdens het traditionele bevrijdingsconcert op de Amstel in Amsterdam. Een interview met Cornald Maas vond plaats voor het televisieprogramma Volle zalen van de AVROTROS in november 2018.

Privé

Igone de Jongh groeide op in Haarlem. Ze is gescheiden van de vroegere balletdanser Mathieu Gremillet, met wie ze een zoon heeft. Op 30 oktober 2019 huwde ze met de acteur Thijs Römer.^[12] In januari 2023 kondigde De Jongh aan te gaan scheiden.^[13]

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b Balletdanseres Igone de Jongh geridderd, Theaterkrant, 10 december 2016. Gearchiveerd op 13 april 2021.
↑ Juuk Slager, Ursula van Tweel, Jan Wollring, Notenkraker (partituur). Jeugdbondsuitgeverij (1995). ISBN 90-5107-027-6.
↑ Hans van Manen over zijn muze Igone de Jongh, Volle Zalen, AVROTROS, 21 april 2016. Gearchiveerd op 3 juni 2023.
↑ Winnaars Zwanen 2016 bekend, VSCD, 7 oktober 2016. Gearchiveerd op 9 september 2018.
↑ ^a ^b Igone de Jongh stopt bij Het Nationale Ballet Nu.nl, 28 augustus 2019. Gearchiveerd op 29 november 2021.
↑ Koninklijke belangstelling voor afscheid ballerina Igone de Jongh, Algemeen Dagblad, 1 november 2019. Gearchiveerd op 13 december 2019.
↑ Igone de Jongh krijgt onderscheiding na laatste balletvoorstelling, www.nu.nl. Gearchiveerd op 24 juni 2022.
↑ Marcel Langedijk, Igone, de biografie. Unieboek/Het Spectrum, Utrecht, 2020, 207 pag. ISBN 978-90-0037026-9
↑ Igone de Jongh: ‘Dit is een boek over mij – als danseres die zich uit het keurslijf van ballerina vecht’, de Volkskrant, 15 november 2020. Gearchiveerd op 6 augustus 2022.
↑ Danseres Igone de Jongh woedend op Het Nationale Ballet, NRC Handelsblad, 15 november 2020. Gearchiveerd op 17 mei 2022.
↑ De nieuwe leden van de Akademie van Kunsten zijn geïnstalleerd!. Akademie van Kunsten (23 oktober 2020). Gearchiveerd op 13 april 2021. Geraadpleegd op 13 april 2021.
↑ Ballerina Igone de Jongh klapt uit de school over harde breuk met Nationale Ballet: 'Ik was onderdeel van een machine', de Volkskrant, 15 november 2020. Gearchiveerd op 27 juni 2022.
↑ Igone de Jongh beëindigt huwelijk met Thijs Römer, AD.nl, 11 januari 2023. Gearchiveerd op 8 mei 2023.

[TK20161210-1] Balletdanseres Igone de Jongh geridderd, Theaterkrant, 10 december 2016. Gearchiveerd op 13 april 2021.

[2] Juuk Slager, Ursula van Tweel, Jan Wollring, Notenkraker (partituur). Jeugdbondsuitgeverij (1995). ISBN 90-5107-027-6.

[3] Hans van Manen over zijn muze Igone de Jongh, Volle Zalen, AVROTROS, 21 april 2016. Gearchiveerd op 3 juni 2023.

[4] Winnaars Zwanen 2016 bekend, VSCD, 7 oktober 2016. Gearchiveerd op 9 september 2018.

[Dance-5] Igone de Jongh stopt bij Het Nationale Ballet Nu.nl, 28 augustus 2019. Gearchiveerd op 29 november 2021.

[6] Koninklijke belangstelling voor afscheid ballerina Igone de Jongh, Algemeen Dagblad, 1 november 2019. Gearchiveerd op 13 december 2019.

[7] Igone de Jongh krijgt onderscheiding na laatste balletvoorstelling, www.nu.nl. Gearchiveerd op 24 juni 2022.

[8] Marcel Langedijk, Igone, de biografie. Unieboek/Het Spectrum, Utrecht, 2020, 207 pag. ISBN 978-90-0037026-9

[9] Igone de Jongh: ‘Dit is een boek over mij – als danseres die zich uit het keurslijf van ballerina vecht’, de Volkskrant, 15 november 2020. Gearchiveerd op 6 augustus 2022.

[10] Danseres Igone de Jongh woedend op Het Nationale Ballet, NRC Handelsblad, 15 november 2020. Gearchiveerd op 17 mei 2022.

[11] De nieuwe leden van de Akademie van Kunsten zijn geïnstalleerd!. Akademie van Kunsten (23 oktober 2020). Gearchiveerd op 13 april 2021. Geraadpleegd op 13 april 2021.

[12] Ballerina Igone de Jongh klapt uit de school over harde breuk met Nationale Ballet: 'Ik was onderdeel van een machine', de Volkskrant, 15 november 2020. Gearchiveerd op 27 juni 2022.

[13] Igone de Jongh beëindigt huwelijk met Thijs Römer, AD.nl, 11 januari 2023. Gearchiveerd op 8 mei 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Igone de Jongh

Inhoud

Loopbaan

Televisie-optredens

Privé

Externe links

Informatie

Over de pagina