Carpaccio (gerecht)

Carpaccio
Carpaccio
Land Vlag van Italië Italië
Hoofdingrediënt(en) rundvlees
Serveertemperatuur koud
Gang voorgerecht
Portaal  Portaalicoon   Eten en drinken

Carpaccio is oorspronkelijk een gerecht van dungesneden rauwe runderlende (contrefilet, maar zonder vet randje, en ontdaan van alle kleine ongerechtigheden), met een dressing van mayonaise met wat citroensap, worcestersaus, melk, zout en peper.[1] Het wordt vaak geserveerd als voorgerecht. Er zijn vele varianten verkrijgbaar, met ingrediënten als rauwe tonijn, marlijn, biet, zalm en kalfsbiefstuk.

Het gerecht werd bedacht in 1950 in Venetië, Italië. Giuseppe Cipriani, de toenmalig eigenaar van Harry’s Bar in Venetië, had vele beroemde stamgasten, onder wie Charlie Chaplin en Ernest Hemingway. Een Venetiaanse gravin, Amalia Nani Mocenigo, was ook een veelgeziene gast. Zij leed aan bloedarmoede en moest van haar dokter rauw rood vlees eten. Cipriani bedacht daarop de carpaccio-schotel. Hij noemde dit gerecht naar de schilder Vittore Carpaccio, van wie op dat moment een overzichtstentoonstelling werd gehouden in Venetië.

Cipriani werd geïnspireerd door het diepe rood en herkenbare geel dat Vittore Carpaccio in zijn schilderijen gebruikte.[1][2] De carpaccio-schotel is een blijver op het menu van Harry's Bar.

Externe links

Zie de categorie Carpaccio van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Informatie

Artikel Carpaccio (gerecht) in de Nederlandse Wikipedia nam de volgende plaatsen in de lokale populariteitsranglijst in beslag:

De gepresenteerde inhoud van het Wikipedia-artikel werd in 2021-06-14 geëxtraheerd op basis van https://nl.wikipedia.org/?curid=127076