Amerikaanse presidentsverkiezingen 2020

Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020
Datum	3 november 2020
Land	Verenigde Staten
Te verdelen zetels	270 van de 538 kiesmannen nodig om te winnen
Opkomst	66,7%
Resultaat
Genomineerde	Joe Biden
Partij	Democratische Partij
Percentage Kiesmannen	51,4% 306
Genomineerde	Donald Trump
Partij	Republikeinse Partij
Percentage Kiesmannen	46,9% 232
Nieuwe president	Joseph Robinette (Joe) Biden jr. (D)
Vorige president	Donald John Trump (R)
Begin regeerperiode	Kabinet-Biden
De gekleurde rondjes in de staten Maine en Nebraska geven de uitslag in het in dat deel van de staat gelegen congresdistrict aan, die afwijkt van de uitslag voor de staat als geheel.
Opvolging verkiezingen
← 2016     2024 →
Portaal    Politiek Verenigde Staten

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 waren de 59e presidentsverkiezingen van de Verenigde Staten, die werden gehouden op dinsdag 3 november 2020.^[1] De door de kiezers verkozen kiesmannen in het Kiescollege brachten op 14 december 2020 per staat hun stem uit op hun nieuwe voorkeurs president en vicepresident van de Verenigde Staten. In dit verkiezingsjaar gingen deze zogenoemde "electoral votes" vergezeld van betwistende stemmen, "dueling votes", in 7 betwiste staten.^[2]

Voorafgaand aan de stembusgang vonden er voorverkiezingen plaats van februari tot augustus 2020. De Republikeinse zittende president Donald Trump stelde zich verkiesbaar voor een tweede ambstermijn. De belangrijkste tegenkandidaat was de Democratische voormalige vicepresident Joe Biden. Tezelfdertijd vonden ook de congresverkiezingen (voor de Senaat en het Huis van Afgevaardigden) en gouverneursverkiezingen plaats.

De winnaar was niet direct duidelijk op de verkiezingsdag zelf, mede omdat veel kiezers vanwege de coronapandemie hun stem per post of voortijdig hadden uitgebracht en deze stemmen vaak nog na verkiezingsdag konden arriveren of geteld moesten worden. Nadat een groot aantal nieuwsmedia op 7 november de ruime voorsprong van Biden in de staat Pennsylvania voldoende achtten om de staat aan hem toe te wijzen, waarmee hij het noodzakelijke aantal kiesmannen bereikte, werd algemeen gesproken van een overwinning van Biden.^[3][4][5] Regeringsleiders feliciteerden hem daarop massaal.^[6] Biden riep eveneens op 7 november zichzelf tot winnaar uit.^[3] Trump weigerde zich bij die uitslag neer te leggen en kondigde aan de resultaten aan te vechten. Hij had al voor de verkiezingen twijfels geuit over de integriteit van de verkiezingen en weigerde een vreedzame machtsoverdracht toe te zeggen indien hij zou verliezen.^[7][8][9] Joe Biden haalde ruim 81 miljoen stemmen, Donald Trump ruim 74 miljoen.

De belangrijkste actualiteitskwesties bij deze verkiezingen waren de uitbraak en beheersing van het coronavirus, die op het moment van de stembusgang al meer dan 230.000 mensen het leven had gekost. Daarnaast stonden ook de economie en de economische terugval na de pandemie centraal, evenals de protesten na de dood van George Floyd en andere Afro-Amerikanen, het overlijden van opperrechter Ruth Bader Ginsburg en de benoeming van Amy Coney Barrett als opperrechter in het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten kort voor de verkiezingen, de klimaatverandering met in het bijzonder het terugtrekken van de Verenigde Staten uit het Akkoord van Parijs en ten slotte de toekomst van de Patient Protection and Affordable Care Act, beter bekend als Obamacare, de ziekteverzekeringswet die president Trump wilde afschaffen en die voormalig vicepresident Biden wilde uitbreiden.

Tijdens de voorverkiezingen wisten president Trump en vicepresident Pence de Republikeinse nominatie binnen te halen zonder noemenswaardige tegenstand. Voormalig vicepresident Joe Biden behaalde de Democratische nominatie en won in de voorverkiezingen van onder meer senator Bernie Sanders. De Democraten kenden een competitieve voorverkiezing met het grootste aantal presidentskandidaten voor een politieke partij in de moderne Amerikaanse politiek. Op 11 augustus 2020 kondigde Biden aan dat senator Kamala Harris zijn running mate zou zijn, waardoor zij de eerste Afro-Amerikaanse, de eerste Aziatisch-Amerikaanse en de derde vrouwelijke genomineerde vicepresident werd van een van de twee grote Amerikaanse partijen. Bij de overige partijen behaalde Jo Jorgensen de nominatie voor de Libertarische Partij met Spike Cohen als haar running mate en behaalde Howie Hawkins de nominatie van de Groene Partij met Angela Nicole Walker als zijn running mate.

Biden legde op 20 januari 2021 de eed af als 46e president van de Verenigde Staten, met Kamala Harris als eerste vrouwelijke vicepresident. Biden was met zijn leeftijd van 78 jaar ten tijde van zijn inauguratie de oudste Amerikaanse president in de geschiedenis en ook de eerste kandidaat in 28 jaar die een zittende president had verslagen sinds de Democraat Bill Clinton in 1992 de zittende republikeinse president George H.W. Bush had weten te verslaan. Was Trump herverkozen, dan zou ook hij met zijn leeftijd van 74 jaar de oudste president uit de Amerikaanse geschiedenis zijn geweest.

Procedure

In het tweeëntwintigste amendement op de Grondwet van de Verenigde Staten staat dat een persoon niet meer dan tweemaal tot president kan worden gekozen. Door dit amendemenment is het niet mogelijk dat de voormalige presidenten Bill Clinton, George W. Bush en Barack Obama opnieuw tot president worden gekozen.

De samenstelling van het Kiescollege is niet gewijzigd sinds de presidentsverkiezingen van 2016 en is daardoor nog gebaseerd op de bevolkingsaantallen van de volkstelling van 2010.

Tegelijk met de presidentsverkiezing wordt het gehele Huis van Afgevaardigden en een derde van de Senaat herkozen, alsook die van de meeste deelstaten.

Genomineerde presidentskandidaten

• 

  President
  Donald Trump
  uit Florida
  Republikeinse Partij
• 

  Voormalig
  vicepresident
  Joe Biden
  uit Delaware
  Democratische Partij
• 

  Jo Jorgensen
  uit South Carolina
  Libertarische Partij
• 

  Howie Hawkins
  uit Californië
  Green Party

Genomineerde vicepresidentskandidaten

• 

  Vicepresident
  Mike Pence
  uit Indiana
  Republikeinse Partij
• 

  Senator
  Kamala Harris
  uit Californië
  Democratische Partij
• 

  Spike Cohen
  uit Maryland
  Libertarische Partij
• 

  Angela Walker
  uit Wisconsin
  Green Party

Voorverkiezingen

Democratische voorverkiezingen

Zie Democratische presidentiële voorverkiezingen 2020 in de Verenigde Staten voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Procedure

De procedures voor de voorverkiezingen bij de Democraten waren sinds de vorige verkiezingen gewijzigd. In augustus 2018 besloot het Democratisch Nationaal Comité supergedelegeerden te verbieden om te stemmen bij de eerste stemming van het nominatieproces, te beginnen met de verkiezing van 2020. Dit betekent dat een kandidaat een meerderheid van de stemmen van de verkozen afgevaardigden (pledged delegates) in de diverse voorverkiezingen zou moeten verzamelen om de nominatie van de partij te winnen. De laatste keer dat dit niet gebeurde, was op de Democratische Nationale Conventie van 1952, waarin uteindelijk Adlai Stevenson II tot kanidaat werd benoemd. Dit zou onder de nieuwe regels niet meer mogelijk zijn geweest.

Kalender

Vanwege de coronacrisis in de Verenigde Staten diende een deel van de voorverkiezingen te worden uitgesteld. Hieronder een overzicht van de kalender, rekening houdend met dit uitstel.

■ februari

■ 3 maart (Super Tuesday)

■ 10 maart

■ 14-17 maart

■ 7-17 april

■ 28 april

■ mei

■ juni

■ juli-augustus

Datum	Staat/gebied	Aantal verkozen afgevaardigen
3 februari	Iowa	41
11 februari	New Hampshire	24
22 februari	Nevada	36
29 februari	South Carolina	54
3 maart	Alabama	52
	Amerikaans-Samoa	6
	Arkansas	31
	Californië	415
	Colorado	67
	Maine	24
	Massachusetts	91
	Minnesota	75
	North Carolina	110
	Oklahoma	37
	Tennessee	64
	Texas	228
	Utah	29
	Vermont	16
	Virginia	99
10 maart	Democraten in het buitenland	13
	Idaho	20
	Michigan	125
	Mississippi	36
	Missouri	68
	North Dakota	14
	Washington	89
14 maart	Noordelijke Marianen	6
17 maart	Arizona	67
	Florida	219
	Illinois	155
7 april	Wisconsin	84
10 april	Alaska	15
17 april	Wyoming	14
28 april	Ohio	136
2 mei	Kansas	39
12 mei	Nebraska	29
19 mei	Oregon	61
22 mei	Hawaï	24
2 juni	Washington D.C.	20
	Indiana	82
	Maryland	96
	Montana	19
	New Mexico	34
	Pennsylvania	186
	Rhode Island	26
	South Dakota	16
6 juni	Amerikaanse Maagdeneilanden	7
	Guam	7
9 juni	Georgia	105
	West Virginia	28
23 juni	Kentucky	54
	New York	274
7 juli	Delaware	21
	New Jersey	126
11 juli	Louisiana	54
12 juli	Puerto Rico	51
11 augustus	Connecticut	60

Kandidaat

Naam	Huidige of voormalige functie	Staat	Aangekondigd
Joe Biden (1942)	Lid van de Senaat namens Delaware (1973–2009) Vicepresident van de Verenigde Staten (2009–2017)	Delaware	25 april 2019[10]

Teruggetrokken kandidaten

Naam	Huidige of voormalige functie	Staat	Aangekondigd	Teruggetrokken
Richard Ojeda (1970)	Lid van de senaat van West Virginia (2016–2019) Kandidaat Senaatsverkiezing 2020	West Virginia	12 november 2018[11]	25 januari 2019[12]
Eric Swalwell (1980)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Californië (2013–heden)	Californië	8 april 2019[13]	8 juli 2019[14]
Mike Gravel (1930)	Lid van de Senaat namens Alaska (1969–1981)	Alaska	8 april 2019[15]	6 augustus 2019[16] (Steunbetuiging aan Bernie Sanders)
John Hickenlooper (1952)	Burgemeester van Denver (2003–2011) Gouverneur van Colorado (2011–2019) Kandidaat Senaatsverkiezing 2020	Colorado	4 maart 2019[17]	15 augustus 2019[18]
Jay Inslee (1951)	Gouverneur van Washington (2013–heden) Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Washington (1993–1995), (1999–2012)	Washington	1 maart 2019[19]	21 augustus 2019[20]
Seth Moulton (1978)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Massachusetts (2015–heden)	Massachusetts	22 april 2019[21]	23 augustus 2019[22] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Kirsten Gillibrand (1966)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens New York (2007–2009) Lid van de Senaat namens New York (2009–heden)	New York	17 maart 2019[23]	28 augustus 2019[24] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Bill de Blasio (1961)	Burgemeester van New York (2014–heden)	New York	16 mei 2019[25]	20 september 2019[26] (Steunbetuiging aan Bernie Sanders)
Tim Ryan (1973)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Ohio (2003–heden)	Ohio	4 april 2019[27]	24 oktober 2019[28] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Beto O'Rourke (1972)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Texas (2013–2019)	Texas	14 maart 2019[29]	1 november 2019[30] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Wayne Messam (1974)	Burgemeester van Miramar, Florida (2015–heden)	Florida	28 maart 2019[31]	20 november 2019[32]
Joe Sestak (1951)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Pennsylvania (2007–2011)	Pennsylvania	22 juni 2019[33]	1 december 2019[34]
Steve Bullock (1966)	Gouverneur van Montana (2013–heden)	Montana	14 mei 2019[35]	2 december 2019[36]
Kamala Harris (1964)	Procureur-generaal van Californië (2011–2017) Lid van de Senaat namens Californië (2017–heden)	Californië	21 januari 2019[37]	3 december 2019[38] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Julián Castro (1974)	Burgemeester van San Antonio, Texas (2009–2014) Minister van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling (2014–2017)	Texas	12 januari 2019[39]	2 januari 2020[40] (Steunbetuiging aan Elizabeth Warren)
Marianne Williamson (1952)	Spiritueel leraar, auteur, ondernemer en activist	Californië	28 januari 2019[41]	10 januari 2020[42] (Steunbetuiging aan Bernie Sanders)
Cory Booker (1969)	Burgemeester van Newark, New Jersey (2009–2013) Lid van de Senaat namens New Jersey (2013–heden)	New Jersey	1 februari 2019[43]	13 januari 2020[44] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
John Delaney (1963)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Maryland (2013–2019)	Maryland	28 juli 2017[45]	31 januari 2020[46] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Michael Bennet (1964)	Lid van de Senaat namens Colorado (2009–heden)	Colorado	2 mei 2019[47]	12 februari 2020[48] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Andrew Yang (1975)	Ondernemer, filantroop en auteur	New York	6 november 2017[49]	12 februari 2020[50] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Deval Patrick (1956)	Gouverneur van Massachusetts (2007–2015)	Massachusetts	14 november 2019[51]	12 februari 2020[52] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Tom Steyer (1957)	Hedgefondsbeheerder en filantroop	Californië	9 juli 2019[53]	1 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Pete Buttigieg (1982)	Burgemeester van South Bend (2012–2020)	Indiana	14 april 2019[54]	1 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Amy Klobuchar (1960)	Lid van de Senaat namens Minnesota (2007–heden)	Minnesota	10 februari 2019[55]	2 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Michael Bloomberg (1942)	Burgemeester van New York (2002–2013) bestuursvoorzitter van Bloomberg L.P. (1981–2001, 2014–heden)	New York	24 november 2019[56]	4 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Elizabeth Warren (1949)	Lid van de Senaat namens Massachusetts (2013–heden)	Massachusetts	9 februari 2019[57]	5 maart 2020[58] (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Tulsi Gabbard (1981)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Hawaï (2013–heden)	Hawaï	11 januari 2019[59]	19 maart 2020 (Steunbetuiging aan Joe Biden)
Bernie Sanders (1941)	Burgemeester van Burlington, Vermont (1981–1989) Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Vermont (1991–2007) Lid van de Senaat namens Vermont (2007–heden)	Vermont	19 februari 2019[60]	8 april 2020[61] (Steunbetuiging aan Joe Biden)

Debatten

Door het grote aantal kandidaten werden de eerste twee debatten over twee avonden gespreid.^[62] Van juni 2019 tot januari 2020 werd er, met uitzondering van augustus, iedere maand een debat gehouden. In februari 2020 werden er drie debatten gehouden en op 15 maart werd het laatste debat gehouden, tussen Biden en Sanders.^[63][64]

Republikeinse voorverkiezingen

Zittend president Donald Trump stelde zich kort na zijn benoeming al kandidaat voor een tweede termijn.^[65] Hij registreerde zich hiervoor bij de Federale Verkiezingscommissie op 20 januari 2017, de dag van zijn inauguratie. Uiteindelijk waren er drie Republikeinse uitdagers, die allemaal op een gegeven moment in de campagne uit de race stapten.

Kandidaat

Naam	Huidige of voormalige functie	Staat	Aangekondigd
Donald Trump (1946)	President van de Verenigde Staten (2017–2021) Bestuursvoorzitter van The Trump Organization (1971–2017)	Florida[noot 1]	17 februari 2017[66]

Teruggetrokken kandidaten

Naam	Huidige of voormalige functie	Staat	Aangekondigd	Teruggetrokken
Mark Sanford (1960)	Gouverneur van South Carolina (2003–2011) Lid van het Huis van Afgevaardigden namens South Carolina (1995–2001, 2013–2019)	South Carolina	8 september 2019[67]	12 november 2019[68]
Joe Walsh (1961)	Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Illinois (2011–2013)	Illinois	25 augustus 2019[69]	7 februari 2020
Bill Weld (1945)	Gouverneur van Massachusetts (1991–1997) Libertarische genomineerde kandidaat voor vicepresident (2016)	Massachusetts	16 april 2019[70]	13 maart 2020

Libertarische voorverkiezingen

Ook de Libertarische Partij heeft een kandidaat bij de verkiezingen: Jo Jorgensen, een docent psychologie op de Clemson University in South Carolina. Op 23 mei 2020 werd ze officieel gekozen op de conventie van de partij. Haar running mate is zakenman Spike Cohen.

Kandidaat

Naam	Huidige of voormalige functie	Staat	Aangekondigd
Jo Jorgensen (1957)	Docent psychologie	South Carolina	2 november 2019

Groene Partij voorverkiezingen

De kandidaat van de Groene Partij is Howie Hawkins. Hij begon zijn kandidaatschap voor te bereiden in april 2019 en op 28 mei 2019 deed hij officieel mee om het kandidaatschap voor zijn partij te winnen. Op 5 mei 2020 koos hij officieel zijn vicekandidaat Angela Walker en op 11 juli werd hij officieel de kandidaat voor zijn partij voor de presidentsverkiezingen.

Kandidaat

Naam	Huidige of voormalige functie	Staat	Aangekondigd
Howie Hawkins (1952)	Vakbondleider Milieu-activist	New York	28 mei 2019

Algemene verkiezing en campagne

Kiezers in Des Moines (Iowa)

De verkiezingen vonden plaats op dinsdag 3 november. Een record aantal mensen heeft zijn hun stem vooraf in de loop van september en oktober (voornamelijk per post maar ook in reeds geopende stembureaus) uitgebracht. De voornaamste reden daarvoor was het coronavirus, waardoor vooral democratische stemgerechtigden de drukte op de verkiezingsdag wilden vermijden. Vóór verkiezingsdag hadden in Texas en Hawaii al meer mensen gestemd dan de volledige opkomst in 2016. Enkele andere staten zaten al rond de 80%-90% ten opzichte van 2016. President Trump heeft meermaals kritiek geuit op de methode van stemmen per post, bewerend dat dit zeer fraudegevoelig is. De regels omtrent verkiezingen verschillen van staat tot staat (in Colorado en Oregon verlopen deze bijvoorbeeld reeds grotendeels per post).

Op 18 september 2020 overleed de progressieve opperrechter Ruth Bader Ginsburg. Enkele dagen later nomineerde president Trump reeds een opvolger, rechter Amy Coney Barrett. Zoals elke kandidaat dient zij door de Senaat goedgekeurd te worden. Republikeins Senaatsleider Mitch McConnell stelde meteen dat hij haar zo snel mogelijk ter stemming zou brengen, waarmee hij volledig ingaat tegen zijn standpunt in 2016, toen hij weigerde Merrick Garland ter stemming te brengen. President Obama had toen Garland genomineerd nadat conservatief opperrechter Antonin Scalia in februari 2016 overleed, negen maanden vóór de Amerikaanse presidentsverkiezingen 2016. Barrett werd op 27 oktober benoemd tot rechter, wat de ideologische verdeling binnen het Hooggerechtshof significant naar rechts doet opschuiven. Bij Democraten bestond de achteraf onterechte vrees dat de conservatieve meerderheid in het Hof bij verkiezingsgeschillen een oordeel zou vellen in het voordeel van Trump, vergelijkbaar met Bush v. Gore.

De peilingen gaven Joe Biden een ruime voorsprong, zeker sinds begin oktober. De meest beslissende swing states waren Pennsylvania, Wisconsin, Michigan en Florida. Trump won in deze staten in 2016, maar de peilingen waren nu gunstig voor Biden. Georgia en Texas waren twee grote traditioneel Republikeinse staten waar de peilingen dit jaar beide kandidaten vrijwel evenveel kans gaven.

Resultaten

Op een kandidaat dienen 270 van de 538 kiesmannen te stemmen om verkozen te geraken door het kiescollege.

De volgende tabel geeft per staat en per presidentskandidaat het aantal met die kandidaat geassocieerde kiesmannen aan die door die staat in het kiescollege benoemd zijn. Omdat er geen faithless electors waren is dit tevens de uitslag van de verkiezingen door het kiescollege. Een officiële bevestiging door het Congres vond plaats in de nacht van 6 op 7 januari 2021, nadat de zitting voor enkele uren was geschorst door toedracht van de bestorming van het Capitool door aanhangers van Trump.^[71][72] Een groep Republikeinse Congresleden wilde de verkiezingsresultaten van een vijftal staten dan aanvechten.^[73] Volgens Amerikaanse media was dat vooral een symbolische stap en was de kans heel klein dat Trump alsnog won.^[74] De ingediende bezwaren werden op de dag van de bestorming van het Capitool verworpen, en de eerdere uitslag werd bevestigd. Merkwaardig was dat het verzet van de Republikeinen zich uiteindelijk nog maar toespitste op twee staten, Georgia en Pennsylvania. Als die bezwaren waren toegekend, had Biden alsnog gewonnen met 270 tegen 268 kiesmannen.^[75][76][77]

*Maine en Nebraska verkiezen slechts twee kiesmannen over de hele staat; de overige (respectievelijk twee en drie) kiesmannen worden per congresdistrict verkozen.

Zie ook

• The Lincoln Project
• Republican Voters Against Trump
• COVID-19-uitbraak in het Witte Huis

Amerikaanse presidentsverkiezingen

1789 · 1792 · 1796 · 1800 · 1804 · 1808 · 1812 · 1816 · 1820 · 1824 · 1828 · 1832 · 1836 · 1840 · 1844 · 1848 · 1852 · 1856 · 1860 · 1864 · 1868 · 1872 · 1876 · 1880 · 1884 · 1888 · 1892 · 1896 · 1900 · 1904 · 1908 · 1912 · 1916 · 1920 · 1924 · 1928 · 1932 · 1936 · 1940 · 1944 · 1948 · 1952 · 1956 · 1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1996 · 2000 · 2004 · 2008 · 2012 · 2016 · 2020 · 2024